Rush

[innuendo]

Vandaag me gewaagd aan Signals

Het lijkt wel een behoorlijke statement om dit album ergens onderaan de tussenstand te gooien, maar ik heb wel degelijk van dit album genoten. De sound verandert hier behoorlijk en de aandacht verschuift flink richting de synths. Het geluid is ook veel voller. Te vol naar mijn mening, want soms heb ik wel behoefte aan wat rustmomenten. Het zit naar mijn idee ook allemaal wat minder interessant in elkaar dan op de voorgangers het geval was. Het sfeert meer dan het rockt. Toch ontdek ik aan het eind met The Weapon, Losing It en Countdown een paar nummers die voor een keurige 4* zorgen.


Tussenstand:
1. A Farewell To Kings
2. Permanent Waves
3. Hemispheres
4. 2112
5. Moving Pictures
6. Fly By Night
7. Caress Of Steel
8. Signals
8. Rush

[Johan]

Als ik uitga van jouw lijstje dan kom ik op deze stand:

1. 2112
2. Moving Pictures
3. Signals
4. Hemispheres
5. A Farewell to Kings
6. Permanent Waves
7. Fly By Night
8. Rush
9. Caress of Steel

Maar eigenlijk zit er gewoon geen slecht album bij deze 9, dus zelfs de albums in de staart van het klassement zijn nog steeds top!

Overigens verwacht ik dat je Signals meer gaat waarderen met meer luisterbeurten. Alleen al Subdivisions blijft geweldig!

[innuendo]

Ik vind ze tot nu toe ook allemaal goed hoor. Alleen na Power Windows heb ik moeite om de albums uit te zitten. Snakes and Arrows is de eerste die ik weer echt leuk vind.

[Johan]

Ik kan persoonlijk weinig met de albums Power Windows tot en met Presto. Roll the Bones is wisselvallig, maar heeft zijn momenten. Counterparts vind ik het eerste echt goede album van ze sinds Grace under pressure. Test for Echo is weer iets wisselvalliger, maar heeft ook enkele goede songs. En Vapor Trails hoor ik graag en is wat mij betreft en solide album, ondanks de slechte mix.

[Jeroen]

Power Windows, Hold Your Fire en Presto vind ik geweldig. Ik houd van die synthesizers. Bij Rush wel. Echt zwakke platen hebben ze niet, al draai ik het debuut niet echt vaak. Maar dat is meer omdat ik het progressievere werk leuker vind.

Vapor Trails is een aantal jaar terug trouwens opnieuw uitgebracht met een nieuwe mix. Klinkt aanzienlijk prettiger en een stuk minder opgepompt.

[Lennert]

Zo, aan het einde van de Rush marathon de volgende conclusie en gemiddelde hoeveelheid sterren (uit 5):

Eindstand:
1. Signals 5*
2. A Farewell To Kings 5*
3. Clockwork Angels 5*
4. Permanent Waves 5*
5. Hemispheres 5*
6. 2112 4.5*
7. Grace Under Pressure 4.5*
8. Power Windows 4.5*
9. Fly By Night 4.5*
10. Moving Pictures 4*
11. Snakes & Arrows 4*
12. Hold Your Fire 4*
13. Counterparts 4*
14. Vapor Trails 4*
15. Caress Of Steel 4*
16. Rush 4*
17. Roll The Bones 3.5*
18. Presto 3*
19. Test For Echo 3*
Gemiddelde: 4,24*

[Jeroen]

Kan ik me grotendeels in vinden, al scoort Presto hier veel hoger. Jou van die liedjes. Available Light past uitstekend bij ander kalmer werk als Losing It en Mission.

[Jeroen]

Rush-drummer Neil Peart (67) overleden

Afgelopen dinsdag is Neil Peart overleden, zo meldt muziekblad Rolling Stone. Bij de drummer van Rush werd drie jaar geleden een tumor in zijn hoofd ontdekt, waar hij sindsdien tegen vocht. Afgelopen dinsdag heeft hij de strijd helaas verloren. Peart is 67 jaar oud geworden.

De Canadees Neil Peart werd op 12 september 1952 geboren in Hamilton, Ontario. In 1974 trad hij toe tot Rush. De band had op dat moment net het eerste album uitgebracht, maar drummer John Rutsey verliet de band omdat hij niet op tour kon. Hij werd vervangen door Peart, die vanaf dat moment ook de voornaamste tekstschrijver van de band zou worden. Het eerste album waar Peart op te horen zou zijn, was het in 1975 verschenen tweede album Fly By Night. Twee albums later volgde de grote doorbraak voor Rush middels het prachtige 2112, waarvoor Peart de meeste songteksten gescheven heeft. In 2012 verscheen het laatste album Clockwork Angels. Daarna tourde Rush nog enkele jaren, maar in 2015 speelde Rush zijn laatste show. Enkele van de shows op deze laatste tour zijn verschenen op het livealbum R40 Live.

Even geen woorden voor..

[Lennert]

Van het jaar nog met mijn vriendin naar de Rush-concertfilm in de bioscoop geweest. Mooie ervaring, al voelde het aan het einde op een soort van vreemde wijze 'af' aan. Blijkt Peart al jaren te weten dat hij doodgaat. Verschrikkelijk nieuws, voor mij een van de meest belangrijke muzikanten ooit.

[Jeroen]

Absoluut. Herken ik me in.

[innuendo]

Peart was de architect van een flink aantal songs die ik tot de beste ooit reken. Sowieso is Rush een van mijn favoriete bands. Vanzelfspreken dat zijn dood me meer raakt dan die van vele andere artiesten.

[Jeroen]

Ik vind die videobeelden van dat etentje van de drie Rush-mannen in de extra's sectie van de Beyond The Lighted Stage dvd (of bluray) in dat opzicht altijd vertederend. Peart stond natuurlijk altijd een beetje bekend als een koele kikker die niet zat te wachten op adoratie van fans, maar daar ligt ie op een gegeven moment helemaal in een deuk om de grapjes van Lee en Lifeson. Erg ontwapenend. Sympathieke mannen, alledrie.

[Johan]

Ontzettend naar nieuws dat Neil Peart is overleden. Ik denk dat ik sinds Dio niet meer zo geraakt ben door het overlijden van een muzikant. Rush blijft een van mijn favoriete bands en Peart mijn favoriete drummer. Ik vind het doodzonde dat ik ze nooit live heb kunnen zien. Achteraf zat er misschien toen al meer achter dat de R40 tour alleen in Noord-Amerika was en eigenlijk pas na afloop van die leg duidelijk werd dat het de laatste shows zijn geweest..

[Bleek No. 1]

Zojuist de eerste plaat voor het eerst beluisterd. En ja. Het is een luister-en-vergeet-plaat.

Inderdaad wat Lennert zegt, bluesy. De meest ongeïnteresseerde soort.

Ik zal nu eens naar de tweede luisteren.

[innuendo]

Ho ho, het debuut is best degelijk hoor. The Working Man behoort imo tot de beste songs van Rush.

[Bleek No. 1]

Hahaha. Nee, joh. Echt?
I'm the working man, that's what I am

Ik moet nog twee nummers van Fly By Night (en ik herken het titelnummer van de kroeg), en het is al drie maal beter dan het debuut.

Ook heel mooi toeval: vandaag eindelijk mijn eigen LOTR boeken in ontvangst genomen, nadat ik het vroeger had geleend van vrienden, toen ik 16 was.
En ik druk op pauze, want ik kwam thuis. Op welk nummer? RIVENDELL!!
Echt prachtig.

[Jeroen]

Ja echt ja. Gaaf nummer Working Man. Enigszins bluesy en vol Zeppelin-knipogen, maar wel de eerste song waarin de progressieve invloeden opduiken. Ik vind het debuut ook wel een lekker plaatje. Staan prima liedjes op.

[Lennert]

I'm the working man, that's what I am

De tekst is "They call me the working man, I guess that's what I am". Een prachtige weergave van het vervreemdingsproces bij de arbeider die gevangen zit in zijn geestdodende werkzaamheden en nooit verandering in zijn leven ervaart. Er is een besef dat het beter kan, maar geen wilskracht of energie aan te doen. Men noemt hem de working man, hij concludeert (misschien cynisch) dat dit waar is. Dikke Led Zeppelin riff er over, machtig instrumentaal midenstuk, Geddy Lee in zijn jonge hoogtepunt. Monsterlijk goed nummer.

[Bleek No. 1]

Oké, sorry. Ik zat op de fiets en dacht er niks over.
Misschien was mijn oordeel verkwanseld door de rest van de plaat. Dat ik veel riffjes en teksten van tevoren zag aankomen.
Misschien ben ik toe aan de prog-sectie van hun oeuvre.

[Shreds of Sanity]

Misschien goed te vermelden dat op hun eerste plaat Neil Peart nog niet de drummer is. Vanaf de tweede plaat wel en schrijft hij ook de meeste teksten.

[Bleek No. 1]

Geen idee wie hij is, maar ik geloof je.

[innuendo]

Oh man... je hebt nog heel veel te ontdekken hier.

[Bleek No. 1]

Ik weet sowieso weinig leden van bands, ooit.
Ik ken zo nu en dan een lid, want het gaat mij altijd om de uitvoering.

[Johan]

Misschien ben ik toe aan de prog-sectie van hun oeuvre.

Waarschijnlijk! Hoe lekker sommige nummers van het debuut en Fly by Night ook zijn (Carress of Steel vind ik maar saai), het stelt wat mij betreft niks voor bij de 7(!) studiealbums daarna.

Heb je nog doorgezet?

[Bleek No. 1]

Ik ben een beetje afgehaakt na Fly By Night. Ik heb in de tussentijd veel nieuw spul ontdekt.
Ik zal het inderdaad eens oppikken. Ik zal vast de plaat die erna komt alvast downloaden in spotify.

[Jeroen]

Zonder Carress Of Steel geen 2112. Zeer belangrijk album. Over de gehele linie geslaagd? Nee, dat niet, maar wel lekker gewaagd.

[Bleek No. 1]

Ik luister het ook op chronologische volgorde, dus ik zal kijken wat hij mij biedt.

[Shreds of Sanity]

Gaaf. Les Claypool en Danny Carey zijn geen verkeerde keuze om voor Geddy Lee en Neil Peart in te vallen.

[Heidewolf]

Leuke cover. Geluidskwaliteit is in ieder gevel duizend keer dan die meuk van Charlie Benante en co.

[Jeroen]

Ik luister het ook op chronologische volgorde, dus ik zal kijken wat hij mij biedt.

Dat is precies wat ik ook aan het doen ben de laatste week. Ik trek voor elk album een hele (werk)dag uit. Keurig begonnen bij het heerlijke debuut en inmiddels aanbeland bij de eerste liveplaat 'All The World's A Stage'.

Dat vind ik een ietwat ondergesneeuwde plaat naast latere krakers als Exit Stage Left, A Show Of Hands en Different Stages. Vind het wel gaaf dat hier wat meer tracks uit de beginjaren op staan en een geweldige, bijna complete uitvoering van 2112. Het geluid is ook nog eens lekker rauw. Vooral de gitaar van Lifeson ronkt overheerlijk door de speakers. Wat een gigant is die man toch.

Overigens heeft Alex Lifeson een nieuw bandje, waarvan onlangs een tweede single is verschenen. Heb het nog niet gehoord. Tegelijkertijd gaan er geruchten dat er toch iets Rush-achtigs staat te gebeuren met Mike Portnoy achter de pannenset.

[dako]

de pannenset

Wat denk je, het is sinds 'gilstokje' alweer te lang geleden dat je een enorm kutwoord hebt verzonnen?

[Jeroen]

Haha! Alles om jou een hemeltergend minuutje te bezorgen

[Johan]

Tegelijkertijd gaan er geruchten dat er toch iets Rush-achtigs staat te gebeuren met Mike Portnoy achter de pannenset.

Bron? Ik zou een soort van one-off of eenmalige laatste tour stiekem toch wel geweldig vinden, ondanks het niet meer echt klopt zonder Peart.

[Jeroen]

Ik las het ergens op FB. Prog report? Weet niet zeker.

[innuendo]

Dat waren geruchten van een tijdje geleden.

[Johan]

Voor mijn part noemen ze het ook gewoon anders: Lee, Lifeson & Portnoy play Rush ofzo.

Puur eigen belang, want ik heb Rush nooit live kunnen aanschouwen, omdat ik er in 2007, 2010 en 2013 niet bij kon zijn tijdens de tour en niet had verwacht dat de R40 tour in 2015 niet naar Europa zou komen. Eigenlijk hebben zij het tegenovergestelde gedaan van veel andere oude bands: hun laatste tour was helemaal niet gepland als laatste tour (tegenover 5 afscheidstournees van bijvoorbeeld Priest of Kiss).

[Jeroen]

Man, wat is Power Windows toch een mooie plaat. Daar zou ik gewoon helemaal niets aan veranderen. Alle acht nummers zijn raak. Het was (als ik het me goed herinner) de eerste cd van Rush die ik kocht, dus zodoende heeft de plaat wel een speciaal plekje verworven. Terwijl best wat Rush-fans een behoorlijke hekel hebben aan 80ies Rush, vind ik het toch de gaafste periode. Ja, er zijn veel synthesizers, maar ik zou ze niet willen missen.

Nu maar voor de tigste keer Mystic Rhythms. Nog altijd even mooi, mysterieus en tranentrekkend als de eerste luisterbeurt.

[Johan]

Toch interessant hoe smaken kunnen verschillen. Ik kan Power Windows nog wel hebben, maar ik draai 'm bijna nooit. Het ligt niet eens aan 80ies Rush, want ik vind Permanent Waves, Moving Pictures en Signals geweldig en Grace Under Pressure ook meer dan prima! Hold Your Fire vind ik de minste, en met Presto kan ik ook weinig, terwijl ik weet dat dat ook een van je favorieten is, Jeroen.

[Jeroen]

Presto is zo lekker compact en aards. Heerlijke aan poprock grenzende liedjes die toch ingenieus in elkaar zitten. Available Light en The Pass duiken in elk geval hoog in mijn favorietenlijstje op.

[Bleek No. 1]

Ik luister het ook op chronologische volgorde, dus ik zal kijken wat hij mij biedt.

Dat is precies wat ik ook aan het doen ben de laatste week. Ik trek voor elk album een hele (werk)dag uit. Keurig begonnen bij het heerlijke debuut en inmiddels aanbeland bij de eerste liveplaat 'All The World's A Stage'.

Dat vind ik een ietwat ondergesneeuwde plaat naast latere krakers als Exit Stage Left, A Show Of Hands en Different Stages. Vind het wel gaaf dat hier wat meer tracks uit de beginjaren op staan en een geweldige, bijna complete uitvoering van 2112. Het geluid is ook nog eens lekker rauw. Vooral de gitaar van Lifeson ronkt overheerlijk door de speakers. Wat een gigant is die man toch.

Overigens heeft Alex Lifeson een nieuw bandje, waarvan onlangs een tweede single is verschenen. Heb het nog niet gehoord. Tegelijkertijd gaan er geruchten dat er toch iets Rush-achtigs staat te gebeuren met Mike Portnoy achter de pannenset.

Ik ben afgehaakt na 2-3 albums. Het pakt mij niet, naast misschien Fly By Night, en dat is wellicht behoorlijk van de zotte, want o.a. ELP, Yes, Camel, en Steve Hackett vind ik helemaal te gek. Het is niet voor iedereen weggelegd, en dus ook niet voor mij.

[innuendo]

Van de eerste drie is Fly by Night veruit de beste. Rush komt pas echt los vanaf 2112 als je het mij vraagt.

[Johan]

Eens. Alles vanaf 2112 t/m Grace Under Pressure is sowieso top! En ook in de jaren negentig (Counterparts), nul (Vapor Trails, Snakes and Arrows) en tien (Clockwork Angels) hebben ze nog prima platen gemaakt.

[Jan1973]

Ik zal me tussen nu en september eens gaan verdiepen in Rush, aangezien ik vanochtend twee keer Primus tickets heb gekocht, voor Antwerpen en AFAS live.

Primus doet daarin a Tribute to Kings, een integrale uitvoering van A farewell to kings van Rush.

Gaf natuurlijk bij de zogenaamde Facebook Primus fans op Facebook (beter te omschrijven als mensen die graag mee doen met het negativiteits business model van FB) gelijk enorm gezeik maar die Rush plaat duurt maar krap 40 minuten en Primus speelt standaard twee uur minimaal.

[Johan]

Dat moet toch net te gek worden? Blijkbaar heeft iedere band wel een trouwe schare zeikfans.

[Jan1973]

Nou...fans...ik kreeg vanmorgen nog een reactie van zo'n rond(siliconen)borstige fitness duck face selfie dame(echt type Primus geek??) dat ze 4 kaarten voor Primus over had en ik haar kon PM'en bij interesse. Hoop oplichters, klaplopers etc. op dat Facebook. Maar in het stoner hoekje waar ik zit is het wel knus en gezellig.

Ik ga me eens verdiepen in Rush en misschien 8/9 april naar de Platen en CD-beurs in Den Bosch, aanraders voor Rush op vinyl? Anders dan Exit stage left?

[Johan]

Nou ja, gezien wat ze gaan spelen lijkt het me handig om je te verdiepen in A Farewell to Kings!