Van de hype rondom welke band snap jij niets?

[innuendo]

Sonata Arctica

De eerste drie platen kan ik tot bepaalde hoogte wel waarderen (was vroeger wel anders), maar albums als Unia en Stones Grow Her Name zijn werkelijk afschuwelijk. Teksten schrijven is nooit hun sterkste punt geweest, maar talent voor musiceren is er als diarree uitgelopen.

[jeffrey]

90% van de Thrash Metalbands. Leuke riffs, maar dat maakt nog geen nummer.

Editteredit: en 90% van Black Metal en Death Metal idem dito. Maar das gewoon kut.

edit 2:

Haha, zeg dan gewoon 98% van alle metalbands. Maarja, die worden over het algemeen niet gehypt.

98% van de Metalbands. Flutmuziek.

[innuendo]

Haha, zeg dan gewoon 98% van alle metalbands. Maarja, die worden over het algemeen niet gehypt.

[jeffrey]

Hehehehe okee eentje dan:

Anthrax. Waarom dit tot de de big four gerekend wordt is mij een raadsel.

[Jeroen]

Dat is juist een band die wel echte liedjes schrijft...

[KoenM]

Precies.

[jeffrey]

Dat is juist een band die wel echte liedjes schrijft...

Hoeft het nog niet goed te zijn. Naar mijn mening is het een typische band die zijn status niet waar maakt.

[KoenM]

Welke status en hoe niet waar maakt? Je zin is redelijk leeg.

[jeffrey]

Tjah wat wil je precies weten? Dat ik niks met de muziek kan? De nummers niet noemenswaardig vind? Ik geen twee nummers van ze achter elkaar kan aanhoren? Live weinig interessants? Ze behoorlijk oor in oor uit materiaal op plaat plempen?

[KoenM]

Tjah wat wil je precies weten? Dat ik niks met de muziek kan?

Dat kan.

De nummers niet noemenswaardig vind?

Dat kan.

Ik geen twee nummers van ze achter elkaar kan aanhoren?

Dat kan.

Live weinig interessants?

Je bedoelt die energieke podiumact? Ik vermaak me te pletter wanneer ik deze heren live zie. Dansen, overdosis vrolijke energie.

Ze behoorlijk oor in oor uit materiaal op plaat plempen?

Dat mag je vinden.

Kijk, nou zeg je tenminste iets.

[jeffrey]

Merci!

[Amibor]

Volbeat. Wat is dat saai, standaard en alles herkauwend. Ineens zie je zo'n band bovenaan de bill van willekeurige metalfestivals staan. Ik vind het amper metal.

[iron_dennis]

George Michael en Wham!

[Marcel Hubregtse]

Anthrax. Waarom dit tot de de big four gerekend wordt is mij een raadsel.

Simpel, omdat toen de term Big Four of thrash voor het eerst gebezigd werd sloeg het op de vier grootste thrashbands qua live bezoekersaantallen en qua verkoopcijfers. Geen andere thrashband kwam ook maar in de buurt van Metallica, Megadeth, Slayer, Anthrax. Anthrax was destijds dusdanig groot dat ze zelfs in een aflevering van Married with Children opdoken.

[KoenM]

Volbeat. Wat is dat saai, standaard en alles herkauwend. Ineens zie je zo'n band bovenaan de bill van willekeurige metalfestivals staan. Ik vind het amper metal.

In 2007 vond ik het verfrissend en erg tof. Afgelopen zomer zag ik ze op een festival en werd ik ineens heel moe. Op zo'n moment mis ik een fles whisky.

[Persistence]

Volbeat. Wat is dat saai, standaard en alles herkauwend. Ineens zie je zo'n band bovenaan de bill van willekeurige metalfestivals staan. Ik vind het amper metal.

In 2007 vond ik het verfrissend en erg tof. Afgelopen zomer zag ik ze op een festival en werd ik ineens heel moe. Op zo'n moment mis ik een fles whisky.

Dat laatste heb ik altijd bij festivals. Misschien ligt het niet aan de bands maar worden we gewoon té oud (jk).

[KoenM]

Nee. Ik kan soms op een zondag nog verrassend energiek zijn door een band. Ook al ben ik twee-en-fucking-dertig. Volbeat had dus duidelijk het omgekeerde effect.

[yowannuzz]

Op Fortarock 2016 kwam Volbeat het podium op toen ik al zwaar aan de cocktails zat.
Na het equivalent van een krat bier was ik immers beu met pils.

Ik heb staan springen als een dolle idioot.
Volbeat zette een geweldige show neer.
De eerste 2 albums zijn sowieso waanzinnig.
Daarna is het inderdaad een formule geworden, maar welliswaar een verdomd sterke formule.

Elk album staat bol van de goede liedjes.
Ook Volbeat heeft mijn zegen.

En de vraag of het wel of geen metal is, is een onzin-vraag.

Er zijn immers maar 2 soorten muziek; goede en slechte muziek.
Volbeat valt in de eerste categorie.

[Tox]

yowannuzz ga je nu elke band die jij wel leuk vindt hier verdedigen?

[yowannuzz]

Ik sluit dat niet uit, nee.

[Wessel]

Dan kunnen we dat ook wel gaan doen met alle bands waartegen jij ageert. Zo vraag ik me af of je, wanneer je Deicide verwerpt, wel de historische context en waarde voor de ontwikkeling van het genre waar ze deel van uitmaken in acht neemt: ik kan me voorstellen dat hun hypersnelle en duistere vorm van death metal in 1990 insloeg als een bom, getuige ook de reacties van bekenden die bij het eerste Deicide-optreden ooit op Europese bodem waren (Katwijk 1990) en dat optreden nog steeds als een van de beste aller tijden zien. De eerste albums van Deicide en met name het spel van drummer Steve Asheim zijn mijner inziens weldegelijk vrij belangrijk geweest voor de verdere ontwikkeling van het genre en van invloed geweest op menig band die jij/wij graag beluisteren. Daarnaast kan ik me slecht voorstellen dat een deathmetalliefhebber niet warm van binnen wordt van een nagenoeg perfect deathmetalalbum als The Stench Of Redemption, maar goed, over smaak/muziekbeleving valt niet te fisten.

[Jeroen]

Ik vind Deicide wel geinig. Niet bijzonder, maar wel geinig. Ik leerde ze kennen ten tijde van het album Insenenogwat. Tegenwoordig geldt dat als een misser, maar destijds vond ik die cd lekker bruut.

[Bleek No. 1]

Leuk dat leeftijd ook meetelt, natuurlijk.
En dan bedoel ik niet per se tien jaren verschil, maar soms kan een paar jaar al verschil maken.
Niet dat Keep Of Kalessin een hype is or ooit wordt, maar mij favoriete album van hen, Armada, doet mij nu tegenwoordig vrij weinig.
Technisch een goed album, maar het raakt mij niet dan wellicht wel meer toen ik rond 18 jaar was.

Dan, aan de andere kant, luister ik nog wel altijd naar Type O. Niet wekelijks, maar zeker komt maandelijks wel een nummer of album voorbij. Die band is sinds mijn 13de niet meer uit mijn geheugen gewist, en dat is prima. Vind ik dan.
Maar een andere band, laten we zeggen HIM, is sinds mijn 14de/15de wel weggezakt naar memory lane. Ik herken de riffs nog wel, en de tekst (I know, right!), maar het doet me niks. Niet dat ik het haat, maar toch.
Ik weet niet of HIM nog een ding/hype is, maar het was een hype in mijn jeugd, haha.

[Jeroen]

Hoor er nu nauwelijks wat van. Ik vond Join Me In Death wel een leuk liedje, mede door dat pianodeuntje. Heb dat album wel eens gehoord, maar is niet blijven hangen (met uitzondering van die single).

Veel bands uit die tijd (laten we zeggen '98 tot 2000) vind ik nog steeds erg oké. Children Of Bodom mag dan wat achteruit zijn gegaan, toch heb ik elk album trouw aangeschaft. Iron Maiden vind ik nog steeds geweldig, ondanks dat ik de laatste plaat niet overal even spannend vind. Ook een band als Suidakra (ik vond die hoes met die menhir constructie van Lays From Afar destijds erg indrukwekkend) ben ik al die jaren blijven volgen. Van In Flames heb ik wel wat afstand genomen. Die melodeath sound uit Zweden is me vrij vlot gaan tegenstaan. Toen er meer pop insloop, ging ik in eerste instantie mee, maar na een tijdje was ik uitgekeken op Reroute To Remain. Nu heb ik alleen The Jester Race nog en dat vind ik een leuke plaat die ik incidenteel wel eens draai. Geldt ook voor andere melodeathbands als Nightshade (Wielding The Scythe!), Withering Surface en wie al niet meer. Eigenlijk draai ik alleen Soilwork en Darkane (meer thrash) nog steeds best vaak. Van Soilwork en Darkane heb ik de laatste tijd zelfs weer wat albums gekocht. Natural Born Chaos en Chainheart Machine van Soilwork zijn in mijn oren absolute toppers en dat geldt ook voor Rusted Angel en Insanity van Darkane.

Sommige bands heb ik langere tijd niet gevolgd. Marduk vond ik in mijn beginjaren als liefhebber te gek. Hoe harder en sneller, hoe beter. Vooral Panzer Division Marduk vond ik gaaf, want daar kon ik anderen flink mee op de kast jagen. Dat is toen wat verwaterd, maar ongeveer een jaar geleden ben ik het weer eens gaan draaien en heb ik in vrije korte tijd alle albums aangeschaft. Draai het nu regelmatig, met uitzondering van Panzer Division Marduk. Ik houd tegenwoordig toch van wat meer variatie, al is die plaat zeker niet verkeerd zo nu en dan. Eenzelfde ontwikkeling kent mijn liefhebberij van Thyrfing. Ik ging eerst keihard op Valdr Galga en Urkraft, maar tegenwoordig ben ik behoorlijk verknocht aan die gure, meer ontwikkelde sound van de latere schijfjes. Al mag ik de eerste drie ook nog graag horen.

Cradle Of Filth vond ik destijds ook erg gaaf, maar daar ben ik compleet op afgeknapt. Met name door de zang. Die vind ik strontvervelend. Muzikaal is het soms best boeiend, maar ik word er na een tijdje moe van. Heb Midian nog altijd, maar die cd draai ik zelden. Dimmu Borgir daarentegen ben ik wel blijven volgen en die band vind ik ook tegenwoordig te gek.

[Jeroen]

Sonata Arctica

De eerste drie platen kan ik tot bepaalde hoogte wel waarderen (was vroeger wel anders), maar albums als Unia en Stones Grow Her Name zijn werkelijk afschuwelijk. Teksten schrijven is nooit hun sterkste punt geweest, maar talent voor musiceren is er als diarree uitgelopen.

Ik heb laatst toevallig Ecliptica weer eens gedraaid. Blijf dat toch een goed melodieus metalalbum vinden met een aantal ijzersterke songs. Ik ken elke noot, maar de muziek verveelt me niet. Bij Sonata Arctica ben ik nooit verder gekomen dan de eerste vier albums. Die vind ik stuk voor stuk goed. Wat daarna kwam, vond en vind ik niet spannend. Live heeft de band me ook nooit weten te overtuigen. Jaar of wat terug werden ze nog finaal van het podium gespeeld door voorprogramma Pagan's Mind. Die progressieve power metal van Pagan's Mind en vergelijkbare clubjes als Circus Maximus, Communic (zij het harder), Seventh Wonder, Darkwater, Pathosray en Eidolon (zij het thrashiër) kan ik nog steeds enorm waarderen. Bij vlagen inventief en complex, maar altijd melodieus en met de song in de hoofdrol. Live stuk voor stuk goede bands, voor wat ik er van heb gezien.

[Lennert]

Twee weekenden geleden voor het eerst Five Finger Death Punch gehoord nadat ik toch toegaf dat ik Disturbed (vanaf Ten Thousand Fists) echt wel degelijk een toffe band vind. Iemand noemde dat ik FFDP dan ook wel tof zou vinden. Dus niet. Dat is me toch een portie fantasieloze Amerikaanse bocht. Disturbed heeft ook een Amerikaanse sound, maar heeft iig nog een goeie zanger en toffe melodielijnen/gitaarsolo's. FFDP is wel een van de meest mainstream metalbands die ik sinds tijden gehoord heb.

[yowannuzz]

Klopt , Lennert, ik snap ook geen pleur van de populariteit van FFDP.

[Wessel]

Heel erg plat inderdaad.

[Crises]

Is er in Nederland een hype rond FFDP? Nooit opgevallen.

[Marcel Hubregtse]

Ik snap niets van de hype rond Batushka en de redelijke hype hier in Nederland rond Dool.

[Crises]

Jij ook al niet?

Ik snap de hype rond Batyushka niet zo goed... En ook niet waarom alle black metallers ,die een hekel hebben aan slechtvalk vanwege de christelijke thematiek, wel opeens weglopen met deze band. Een band die letterlijk een liturgie uit de Russisch orthodoxe kerk op plaat heeft gezet en dit toegeeft in interviews.

Misschien is het ook omdat mijn vader in een koor zingt, dat een van de liturgieën uit de orthodoxe kerk tot hun repertoire rekent (en daadwerkelijk ze opvoert met priesters in kerken). Ik ken dit al en ben iets minder onder de indruk als er een flauw black metal sausje overheen gegooid wordt.

Een band die ook nog eens live echt storende gebreken laat zien trouwens...

[Marcel Hubregtse]

Jij ook al niet?

Dat wist je toch al? Volgens mij hebben we er op EMM nog over gehad.

[Orklord]

Ik moet zeggen dat ik wel getriggerd werd door die post. Russisch Orthodoxe teksten op handen gedragen door black metal fans. Ik vind het wel vermakelijk (de muziek stiekem ook en ik vind ze laatst in Leiden best leuk.)

[Kveld]

FFDP ja! En Suicide Silence, Black Veil dinges, en nog een hele berg. Oh, en met de zogenoemde klassiekers heb ik ook al verdomd weinig (denk aan Black Sabbath, Venom etc) Ik kan er helemaal niks mee hoe lyrisch bekenden van me er ook over zijn.
Portie, fikkie, poef.

[MadTinus]

Jett Rebel.

De jongen kan een best potje gitaarspelen, maar zijn nummers raken echt kant noch wal, vlees noch vis, ene oor in, andere oor uit etc. Willekeur ten top.

Hype rond DOOL wat mij betreft terecht, die band is écht goed en origineel. En Ryanne is gaaf.

[Jeroen]

Is er echt een hype rond Dool of meer om Ryanne? Denk dat de meeste BNN kijkers geen flauw benul hebben van haar muzikale activiteiten. Overigens vind ik Dool ook best leuk.

Wat Jett Rebel betreft, exact. Kan het niet meer met je eens zijn. Degelijk muzikant en energieke performer, maar de liedjes steken bijzonder slecht in elkaar. Knip en plakwerk van alles en nog wat. Nummers blijven totaal niet hangen. Denk dat hij het bij het grote (3FM) publiek dan ook meer van zijn houding moet hebben. Wel jammer, want zo'n jongen zou de vaderlandse rock wel degelijk weer op de kaart kunnen zetten. Heb hem twee jaar terug live gezien op Dauwpop en ik verbaasde me toen al over de wanstaltig matige composities. Maar ja, zet in dit land een zonnebril of een groot montuur op je smoel, doe wat gekke dingen, kom een paar keer bij Giel, meet jezelf een Gooise 'r' aan en zeg dat je vinyl cool vindt en je bent binnen.

[Wessel]

Gaan we nu ook buiten de metal treden dan?

[MetalJan]

Ik snap de hype rond de Jostiband totaal niet

[Hieronimus]

Afgelopen week een heel nummer van Babymetal uitgezeten. Man-o-man. Daar kan ik ook absoluut niets mee.

[Nefarian]

Afgelopen week een heel nummer van Babymetal uitgezeten. Man-o-man. Daar kan ik ook absoluut niets mee.

Nou ik heb ze 2 jaar terug eens gezien op Rock im Revier in Gelsenkirchen, maar ik vond het inderdaad compleet kansloos. Dus ik sluit me hierbij aan

[TootsyWootsy]

Dimmu Borgir, Arch Enemy en Anorexia Nervosa... 15 jaar geleden zowat mijn eerste stapjes in metal, nu kan ik het niet meer horen.

Slayer ben ik ook altijd snel beu op cd. Hoewel het live beter te pruimen valt, de sfeer en het publiek doet dan wel iets.

[Heidewolf]

Potverdorrie ja, die hype rondom Anorexia Nervosa loopt echt de spuigaten uit. Ik zou wel eens een radio of tv willen aanzetten zonder te worden dood gegooid met symfonische black metal.

[Jeroen]

Hype? Nu? Ik vind die band best goed. Drudenhaus is vet.

[TootsyWootsy]

Ok, hype... zoveel jaar terug was dat hier "cool", of hoe dat ook te noemen. En ik heb het eigenlijk nooit echt goed gevonden. Dat was voor mij toch echt te veel gekrijs ipv zang.

Maar zou inderdaad verademing zijn om eens radio/tv aan te zetten en geen black metal te horen. Ik wil meer rap, gabber en consoorten,

[dako]

Ik heb Hatred altijd kut gevonden.

[Lennert]

Ik heb Hatred altijd kut gevonden.

En Serenade Of Darkness

[innuendo]

Earth


Nee, niet pre-sabbath Earth. De stonerformatie Earth. Op Roadburn garant voor een volle mainstage, maar ik snap echt niet waarom die simplistische meuk zo bejubeld wordt. Iedere malloot die twee akkoorden op gitaar kan, wordt terecht van het podium gejoeld, maar dit stel wordt ervoor aanbeden.

[Mollusk]

Earth


Nee, niet pre-sabbath Earth. De stonerformatie Earth. Op Roadburn garant voor een volle mainstage, maar ik snap echt niet waarom die simplistische meuk zo bejubeld wordt. Iedere malloot die twee akkoorden op gitaar kan, wordt terecht van het podium gejoeld, maar dit stel wordt ervoor aanbeden.

Eens. Hetzelfde heb ik ook een beetje met Sleep. Wellicht blasfemie, maar ik heb er weinig mee.
I.p.v. naar Earth kun je beter naar Earthless luisteren, Ruud!

[innuendo]

Mja, Earhless vind ik nou ook niet bepaald briljant. Heb er een album van dat ik wel tof vind, maar zulke jamplaten draai ik zelden. Ze zijn wel absoluut beter dan Earth.

[Mollusk]

Isaiah Mitchell vind ik een uitstekende gitarist. Zijn andere band Golden Void vind ik ook eigenlijk beter, maar Earthless zet op plaat altijd wel een heerlijk sfeertje neer.