Van de hype rondom welke band snap jij niets?

[Hieronimus]

Ik heb het iets genuanceerder verwoord, maar de oorsprong vindt zich in:

Misschien moeten we maar één algeheel topic aanmaken waar je puur negatief kunt zeuren over alle bands. Zo houden we de bandtopics schoon van dit soort nutteloze discussies en blijft het ouderwetse fanboy/fangirl-gehalte van de bandtopics. Alle negativiteit gecentraliseerd in een topic. Spreekt mij wel aan. Ik zou er posten.

Wat mij betreft: Metallica. Eigenlijk alle platen, maar ook vooral dat de meest recente plaat door tig zines e.d. uitgeroepen wordt tot beste rock/metal plaat van het jaar.

[Persistence]

Oh noes, you didn't !

Sabaton en Testament

*zet popcorn en wacht geduldig op reacties*

[Siego]

Wat mij betreft: Metallica. Eigenlijk alle platen

Echt?
Ook Kill 'em all, Ride the lightning, Master of puppets of ...And justice for all?

On topic: Alle folk/viking- en paganmetal en de meeste powermetal.
Sabaton, Heidevolk, Amon Amarth, Alestorm, Powerwolf. Kan die bands niet serieus nemen.

[Jeroen]

Heerst er een hype rond Testament? Band bestaat al veel te lang joh. :p

Ik snap de hype rond bands als Baroness niet echt. Doet me weinig. Ook Meshiaak, voor Aardschok kennelijk een van de beste platen dit jaar, vind ik eigenlijk maar matig. En dat Amaranthe. Zeer zwakke songs in een overgecomprimeerd jasje.

En oh ja. De nog altijd voortdurende buzz rond een De Mysteriis Dom..muzikaal vind ik die plaat zeer oke, maar de zang vind ik op bepaalde tijden erg kinderachtig. Alsof een kleuter een monster imiteert. Niets duisters aan, vind ik. Dan vind ik een album als Grand Declaration Of War veel gewaagder, donkerder en naargeestiger.

[Jeroen]

Sabaton vind ik best vermakelijk. Muzikaal erg simpel, maar best effectief. Live maken ze er ook een feest van en die frontman is een erg sympathiek figuur. Met dergelijke pompeuze, hypermelodieuze deuntjes spreek je makkelijk een groot publiek aan. Deel ik de adoratie? Nee, dat niet. Maar de muziek luistert best lekker weg.

Amon Amarth vind ik geen bal aan. Een van mijn beste vrienden is er helemaal weg van. Ik kan er niets mee. Bands als Thyrfing, Moonsorrow en Enslaved zijn veel bedrevener in het neerzetten van zo'n epische vikingsfeer. Muzikaal ook tig keer interessanter. Maar ook hier kan ik wel begrijpen waarom het zo aanslaat. Het is eenvoudig geconstrueerd, de riffs hebben een aanstekelijke drive en de zang dondert er diep en ritmisch logisch overheen. Dat dit recept elk liedje vrijwel hetzelfde terugkeert, vind ik niet positief, maar veel mensen gaan kennelijk hard op dat makkelijk in het gehoor liggende element.

[Hieronimus]

Wat mij betreft: Metallica. Eigenlijk alle platen

Echt?
Ook Kill 'em all, Ride the lightning, Master of puppets of ...And justice for all?

Ojazeker! Nummers doen me weinig, laffe riffs. Dan duizend keer liever Megadeth!

On topic: Alle folk/viking- en paganmetal en de meeste powermetal.
Sabaton, Heidevolk, Amon Amarth, Alestorm, Powerwolf. Kan die bands niet serieus nemen.

Dan noem je er ook een paar... Wat te denken van Moonsorrow, Primordial?

Amon Amarth vind ik geen bal aan. Een van mijn beste vrienden is er helemaal weg van. Ik kan er niets mee. Bands als Thyrfing, Moonsorrow en Enslaved zijn veel bedrevener in het neerzetten van zo'n epische vikingsfeer. Muzikaal ook tig keer interessanter.

Amon Amarth is keer op keer hetzelfde. Maar wel fijn hetzelfde. Een beetje als Anaal Nathrakh: je weet wat je kunt verwachten. AA doet het live wel uitstekend bij mij.

[Jeroen]

Anaal Nathrakh is de lol nu wel af. Eerste drie albums vind ik super. Domine Non Es Dignus is wat mij betreft een klassieker in t genre. Zeer afwisselend. Na Eschaton werd het een kunstje.

[Mollusk]

Tja nu moet ik wel hè?

Zomaar een greep: King Diamond, Within Temptation, Linkin Park

[yowannuzz]

Anaal Nathrakh is geen kunstje.
AN is geniaal en op hun meest recente boreling herpakken ze zich bijzonder goed, na een iets mindere periode.

Maar on-topic snap ik nog steeds geen kut van de status van dat vreselijke Darkthrone.
En ben ik ook echt hondsmoe van alle heiligverklaringen die Opeth ten deel vallen.
Blackwater Park is absoluut fantastisch, maar verder is dat toch een behoorlijk zwalkende band ?!
Er zijn echt heel veel veel betere bands die prog en death mixen.

Oh, ja, en Deicide, dat is ook echt heel erg erg.
Saaie , overgewaardeerde kutmeuk.
Net als een Autopsy of Unleashed.

[yowannuzz]

Oh ja, Mollusk, King Diamond.
Absolute bagger.
Dankjewel.

[MetalDelight]

Metallica; post "The Black" album.
Ongeïnspireerd, simpel, waardeloze nummers en dito productie(s).

Wat ik met name bij Metallica mis is de muzikale ontwikkeling.
Stilstand = achteruitgang en dat is wat ik hoor bij Metallica.

De jongste platen van generatiegenoten als Megadeth, Anthrax, Exodus en Testament vegen Metallica's uitwerpselen finaal onder het tapijt. Daarnaast zijn er talloze jongere bands die Metallica op alle fronten wegblazen. Zo, dat is er uit

Motörhead; Ik heb de populariteit van deze band nooit begrepen. Een aantal keren als hoofdact gezien op een festival maar halverwege met de tranen in de ogen de zooi achtergelaten. Wat een klereherrie.

[cataclysm child]

Fleshgod Apocalypse.

De eerste plaat, Oracles, was erg gaaf. Technische death metal aan een waanzinnig tempo met af en toe eens een Weens walsje ertussen. En een kraakheldere productie waardoor de plaat als een bom uit de speakers barstte. Helaas gingen ze daarna compleet de orkestrale toer op, met schijnbaar alleen maar de bedoeling om een muur van geluid te creëren waardoor de gitaren compleet verzopen in de mix. En daarbij nog die tenenkrommend valse cleane vocals... Voor mij onbegrijpelijk dat deze band bij hun nieuwe sound en vanaf de Agony-plaat een doorbraak heeft gekend en nu headlinershows begint te spelen. Ik kan er nog geen 5 minuten meer naar luisteren.

[Jeroen]

Ja, Fleshgod!

Nee, King Diamond. Vind ik geweldig. Absoluut begrijpelijk waarom veel mensen het niet trekken, maar muzikaal en vocaal zo gewaagd, ingewikkeld, spannend en sfeervol. Behalve sommige nummers van The Graveyard. Daarop klinkt King zwak en kinderlijk.

The Black Album, Load en Reload btw. Wat je ook van die platen vindt, de productie is super. Zet maar eens op hoog volume. Geen storende compressie, geen loudness en wel superdynamisch met veel nadruk op de gitaren en drumslagen, zeker op Metallica. Ik vind niet alle songs goed, maar voor de rest klopt de schijf als een bus. Zeer toegankelijk en zoals gezegd, een monsterlijk goede sound. Het kan je smaak niet zijn, maar die productie slecht noemen is gewoon (objectief, voor zover dat kan) onwaar.

[Jeroen]

Ik vind Opeth juist leuk vanwege de verschillende stijlen die ze uitproberen. Alleen Heritage boeit me niet. De laatste twee cd's dan weer wel.

[Heyoka]

Muzikaal ook tig keer interessanter. Maar ook hier kan ik wel begrijpen waarom het zo aanslaat. Het is eenvoudig geconstrueerd, de riffs hebben een aanstekelijke drive en de zang dondert er diep en ritmisch logisch overheen. Dat dit recept elk liedje vrijwel hetzelfde terugkeert, vind ik niet positief, maar veel mensen gaan kennelijk hard op dat makkelijk in het gehoor liggende element.

Dit is echt zo'n stukje van mensen die zichzelf een erg interessante mening vinden hebben. Godverdomme zeg: "eenvoudig" en "muzikaal ook tig keer interessanter". "Eenvoudig" is godverdomme toch wel het laatste criterium om te bepalen of iets goed is of niet. Hoef je in de wetenschap ook niet mee aan te komen: "deze theorie is te eenvoudig". --> NOU EN!?!??!?!
En alsof er een waarheid van muzikaliteit bestaat waarlangs je de mate van interessantheid kunt leggen. Zij die dergelijke begrippen gebruiken leggen volgens mij vooral hun mening langs de lat van hoe interessant zij zichzelf vinden.
Dit was overigens niet persoonlijk.
En ik wil de naam "Darkthrone" in dit topic niet meer zien. Als je het niet begrijpt, geeft niet, maar gewoon je bakkes erover houden. Het is irritant. Dit is wel persoonlijk (Yolapwannuz).

[Mollusk]

Nee, King Diamond. Vind ik geweldig. Absoluut begrijpelijk waarom veel mensen het niet trekken, maar muzikaal en vocaal zo gewaagd, ingewikkeld, spannend en sfeervol. Behalve sommige nummers van The Graveyard. Daarop klinkt King zwak en kinderlijk.

Het is vooral de zang waar ik over struikel. Ik kan toch echt wel wat ballen-knijp-zang verdragen, maar die gillen van King Diamond gaan bij mij in negatieve zin door merg en been.
Zou het niet bestempelen als slecht, maar soms heb je bands die je simpelweg niet trekt.

Ik ben ook nooit Iron Maiden-fan geweest. Ik heb drie platen in de kast staan, maar Judas Priest heeft me altijd meer getrokken. Ik onderken de klasse van Maiden niet, maar ik heb nooit de neiging gehad om meer in huis te halen.

[MetalDelight]

Alles met betrekking tot muziek, smaak, mooi, simpel weet ik veel wat is relatief en/of subjectief.

Maar "eenvoudig" en "interessant" zijn prima criteria om iets wel of niet goed te vinden.
Alleen zijn die dan natuurlijk weer gerelateerd aan mening en smaak.

Overigens moet je de essentie van dit topic wel begrijpen, die is niet al te serieus lijkt me.

[Heyoka]

Maar "eenvoudig" en "interessant" zijn prima criteria om iets wel of niet goed te vinden.

Mijn hele punt was nou net dat ik dit dus juist heel erg dom vindt.
Overigens ging het niet om 'interessant', maar 'muzikaal interessant'. Dat laatste is namelijk niks. Bestaat niet. Is interessantdoenderij.

[Hieronimus]

Overigens moet je de essentie van dit topic wel begrijpen, die is niet al te serieus lijkt me.

Ssst. Desondanks toch een goede opening voor discussies, want als we alles meteen gaan nuanceren is er inderdaad geen discussie meer mogelijk.

Ik ben ook nooit Iron Maiden-fan geweest. Ik heb drie platen in de kast staan, maar Judas Priest heeft me altijd meer getrokken. Ik onderken de klasse van Maiden niet, maar ik heb nooit de neiging gehad om meer in huis te halen.

Ik heb ook hélemaal niets met Iron Maiden.

En ik wil de naam "Darkthrone" in dit topic niet meer zien. Als je het niet begrijpt, geeft niet, maar gewoon je bakkes erover houden. Het is irritant. Dit is wel persoonlijk (Yolapwannuz).

Is dat 't ja? Is dit de ultieme dooddoener? 'Je begrijpt het gewoon niet.'?

[Heyoka]

En ik wil de naam "Darkthrone" in dit topic niet meer zien. Als je het niet begrijpt, geeft niet, maar gewoon je bakkes erover houden. Het is irritant. Dit is wel persoonlijk (Yolapwannuz).

Is dat 't ja? Is dit de ultieme dooddoener? 'Je begrijpt het gewoon niet.'?

Ik heb het niet 'gewoon' genoemd.

[Joris]

één van de bands, die altijd opgehemeld wordt, waar ik persoonlijk niets van begrijp: Opeth.
Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar Jezus wat saai is dat allemaal.

Nog zo'n band: Tool

Daarnaast zijn er nog wel legio bands, die niet mijn stijl zijn, maar dat ik wel begrijp dat ze erg populair zijn (zeker als ze vernieuwend of groot in een genre zijn, dat mij niet aanstaat).
Maar snap soms niet hoe sommige middelmatige bands in redelijk korte tijd toch erg groot zijn geworden. En dan met name Power Metal bands. Vreemd dat ze niet vernieuwend zijn, maar wel oudere namen in het genre voorbij zijn gestreefd.
bijv. Sabaton, Powerwolf , en vorig jaar op Wacken (giga populair in Duitsland) Hämaton (ofzoiets).

Nog een grote waarvan ik niet snap dat die nog headlined: Ozzy.

[Gilbert]

Gojira en Parkgay Drive.

Verder verheugt het mij om te zien dat iedereen het er blijkbaar over eens is dat de hype rond Babymetal wel terecht is.

[Bastiaan]

Slayer.

Dat die band maar snel twintig jaar geleden opgeheven mag worden.

[Wessel]

Ghost. Abba meets Blue Öyster Cult en Mercyful Fate op hun meest poeslieve momenten, gestoken in een gimmick die je na één keer wel gezien hebt?

[Wessel]

Dubbelpost, maar ik heb ook een behoorlijke afkeer van Machine Head en daarvan kijkt men regelmatig raar van op. Dit komt met name door de focus op groovende stukken en de verschrikkelijk zeurderige zang van Rob Flynn. Daarbij hebben ze uiteraard enkele vette nummers in huis (Imperium!), maar berust hun status eigenlijk enkel op Burn My Eyes. In de Aardschok-recensie werd The Blackening (2007) destijds de beste metalplaat sinds Reign In Blood genoemd. Als ik nou één plaat moest noemen waarvan ik vind dat die onder overtollige ballast lijdt....

[Hieronimus]

Verder verheugt het mij om te zien dat iedereen het er blijkbaar over eens is dat de hype rond Babymetal wel terecht is.

Leuk dat ze wat stijlen bij elkaar gooien, maar verder zijn het aardig standaard 'metal'nummers met wat Japans gejengel eroverheen. Hype is niet terecht. Geen idee hoe iedereen opeens in vervoering raakt als je een girl band maakt.

[Joris]

Dubbelpost, maar ik heb ook een behoorlijke afkeer van Machine Head en daarvan kijkt men regelmatig raar van op. Dit komt met name door de focus op groovende stukken en de verschrikkelijk zeurderige zang van Rob Flynn. Daarbij hebben ze uiteraard enkele vette nummers in huis (Imperium!), maar berust hun status eigenlijk enkel op Burn My Eyes. In de Aardschok-recensie werd The Blackening (2007) destijds de beste metalplaat sinds Reign In Blood genoemd. Als ik nou één plaat moest noemen waarvan ik vind dat die onder overtollige ballast lijdt....

niet mee eens. ik zet 10x liever the blackening (nog beter dan TTAOE) op dan hun debuut (al is die ook geweldig). En behalve op CD is ze band live ook gewoon heel erg goed. Show dit jaar in 013 was het beste concert van 2016 voor mij.

Het klopt overigens wel dat het meeste van tussen het debuut en "through the ashes..." erg matig is.

[innuendo]

Er zijn eigenlijk maar weinig bands waarvan ik de populariteit niet begrijp. Van die oersaaie meuk als Amon Amarth of veel moderne metalbands die de kunst van het liedjesschrijven totaal negeren.

Verder stoor ik me vooral vaak aan de kritiekloze houding van veel fans richting bands die zich bewezen hebben, maar inmiddels met middelmatige platen komen. Dat soort bands heb je in overvloed. Nu is daar natuurlijk wel het stukje 'smaken verschillen' en geloof ik oprecht dat er fans zijn die dat soort albums echt goed vinden, maar in de meeste gevallen is het geilen op grote namen.

[yowannuzz]

En ik wil de naam "Darkthrone" in dit topic niet meer zien. Als je het niet begrijpt, geeft niet, maar gewoon je bakkes erover houden. Het is irritant. Dit is wel persoonlijk (Yolapwannuz).

Nee, dat is echt het argument van de eeuw.
Diegene die een andere mening heeft toebijten dat hij het niet begrijpt.

Leg dan eens uit (of probeer dat minstens) wat er zo briljant is aan die bak ruis.
Lamlul.

[Jeroen]

Gewoon negeren.

Ik heb weinig met Dream Theater. Alleen de eerste vind ik vet. De rest wordt verpest door LaBrie (die overigens solo en bij Ayreon wel gaaf zingt, maar bij DT zijn beperkingen niet kent) en door het hoge 'we gaan naar ons werk gehalte'. Muziek is in mijn oren gespeend van energie en plezier. De vette thrashriffs en knappe prestaties ten spijt. Ik erken het talent, maar de boodschap komt bij mij meestal niet over. Fates Warning slaagt daar wel in.

[yowannuzz]

Je hebt inderdaad gelijk.

Sterker nog:
Na Heyoka's reactie nog eens overgelezen te hebben moet ik mijn spijt betuigen, de beste man heeft volkomen gelijk.
Ik wil zelfs verder gaan dan zijn stelling dat hij de naam Darkthrone niet meer wil zien in dit topic, door te zeggen dat ik die bandnaam op dit hele forum niet meer wil zien.

[Black-Coffee]

Pantera.

En dan met name de fanbase die zekers na de dood van Dimebag deze band helemaal tot in den treure ophemelen, alsof pantera de beste uitvinding is sinds het wiel.

[Jeroen]

Best wel waar ja!

[Black-Coffee]

En waag het dan maar niet om er maar enigszins iets over te zeggen, beholdeth the shitstorm!!!!

[Kees]

Ik sluit me aan bij Dream Theater, Sabaton, Testament en Amon Amarth. Van bands als Motorhead, Metallica, Slayer en Pantera ben ik geen groot fan, maar zij zijn wel 'the real thing': bands die wat nieuws deden en historisch gezien zeer invloedrijk zijn geweest binnen (sub-)genres. Die eerder genoemde bands zijn juist trendvolgers en niet trendzetters, zoals het tweede rijtje met o.a. Slayer. Trendvolger zijn is niet erg: soms kunnen volgers juist de stijl perfectioneren van de trendzetters. Dat hebben deze bands juist niet gedaan: Dream Theater bijvoorbeeld door hun focus op kwantiteit (solo's, lengte nummers) ipv kwaliteit en Sabaton door goedkoop en slecht gekopieer (van o.a. Savatage). Daarmee weten ze bijvoorbeeld ook nog eens betere bands in hun respectvolle subgenres te overschaduwen als het gaat om aandacht (Dream Theater ten koste van Fates Warning, Sabaton ten koste van Blind Guardian, Testament ten koste van Overkill en Death Angel, etc.). Deze bands zijn vaak geen 'gatewaybands', die juist de poorten naar obscuurdere, betere bands openen, maar eerder 'gate closers', die aandacht afleiden. Dat ligt voor een deel ook aan gezapige luisteraars, maar vooral aan de media en boekers die dit soort bands ten koste van de betere keer op keer in het zonnetje zetten.

[Lennert]

Ik sluit me aan bij Dream Theater, Sabaton, Testament en Amon Amarth. Van bands als Motorhead, Metallica, Slayer en Pantera ben ik geen groot fan, maar zij zijn wel 'the real thing': bands die wat nieuws deden en historisch gezien zeer invloedrijk zijn geweest binnen (sub-)genres. Die eerder genoemde bands zijn juist trendvolgers en niet trendzetters, zoals het tweede rijtje met o.a. Slayer. Trendvolger zijn is niet erg: soms kunnen volgers juist de stijl perfectioneren van de trendzetters. Dat hebben deze bands juist niet gedaan: Dream Theater bijvoorbeeld door hun focus op kwantiteit (solo's, lengte nummers) ipv kwaliteit en Sabaton door goedkoop en slecht gekopieer (van o.a. Savatage). Daarmee weten ze bijvoorbeeld ook nog eens betere bands in hun respectvolle subgenres te overschaduwen als het gaat om aandacht (Dream Theater ten koste van Fates Warning, Sabaton ten koste van Blind Guardian, Testament ten koste van Overkill en Death Angel, etc.). Deze bands zijn vaak geen 'gatewaybands', die juist de poorten naar obscuurdere, betere bands openen, maar eerder 'gate closers', die aandacht afleiden. Dat ligt voor een deel ook aan gezapige luisteraars, maar vooral aan de media en boekers die dit soort bands ten koste van de betere keer op keer in het zonnetje zetten.

Welke band kopieert Dream Theater dan precies? Rush? Fates Warning? Dat tegenwoordig progressief gelijk staat aan instrumentaal gewank, wil niet zeggen dat Dream Theater hierin lekker slaafs volgt. Als ze iets volgen, dan is het zichzelf. En Dream Theater klinkt echt niet zoals Fates Warning, dat hebben beide bands zelf ook al gezegd toen ze samen met Queensryche lekker tourden. Fates Warning was in de jaren '80 veel meer een US-powermetal, daarna een tech-thrash (No Exit), waar Dream Theater veel meer fusion/jazz/prog/AOR op Images And Words had buiten metal.

[Bleek No. 1]

Nee, King Diamond. Vind ik geweldig. Absoluut begrijpelijk waarom veel mensen het niet trekken, maar muzikaal en vocaal zo gewaagd, ingewikkeld, spannend en sfeervol. Behalve sommige nummers van The Graveyard. Daarop klinkt King zwak en kinderlijk.

Je hebt mijn dag gemaakt!


Maar, ik heb een schijtbakkeshekel aan Volbeat. Geen idee of de band op de dag zelve nog volle zalen trekt, maar toen ze groot genoeg waren om 't Doornroosje te vullen, deden ze zich al voor als een stelletje etterbakken die de wereld eens zouden overnemen.
Goed, ze zijn gegroeid, maar zo ook hun ego's. Wat wel meer gebeurt, maar bij Volbeat gebeurde het dusdanig snel, dat ze mega-eikels werden.
Toen werd de gimmick van hun style ook al snel oud, in mijn ogen.

Maar het onderwerp.. hype... Hype.. Tja..
Dat het Graspop-comité Evanescence als afsluiter van het festival laten komen is een throwback naar begin deze eeuw. Echt, Evanescence? Nu nog. Okay.
Niet dat de band een hype wordt, maar wellicht het topic?

[Kees]

Welke band kopieert Dream Theater dan precies? Rush? Fates Warning? Dat tegenwoordig progressief gelijk staat aan instrumentaal gewank, wil niet zeggen dat Dream Theater hierin lekker slaafs volgt. Als ze iets volgen, dan is het zichzelf. En Dream Theater klinkt echt niet zoals Fates Warning, dat hebben beide bands zelf ook al gezegd toen ze samen met Queensryche lekker tourden. Fates Warning was in de jaren '80 veel meer een US-powermetal, daarna een tech-thrash (No Exit), waar Dream Theater veel meer fusion/jazz/prog/AOR op Images And Words had buiten metal.

Fates Warning was natuurlijk al wat langer bezig, en eerder begonnen dan Dream Theater. Het is dan ook niet raar dat die eerste band wat diepere 'ordinaire' heavy metalwortels heeft. 'We staan op de schouders van reuzen': daarvan had DT zeker profijt. Fates Warning had wat dat betreft last van een remmende voorsprong. DT kon profiteren van de progressie die FW al jaren daarvoor had gemaakt (en Queensrÿche). Termen als US Powermetal zijn natuurlijk een beetje anachronistisch: dat is vooral hoe wij er vandaag de dag naar kijken, categoriserend op overzicht in het verleden te krijgen. Vanaf 'The Spectre Within' en ongetwijfeld sinds 'Awaken The Guardian' uitkwam zal FW bekend hebben gestaan als een binnen metal zeer progressieve band. Als ik 'Images And Words' luister, denk ik erg aan 'Parallels' en 'Perfect Symmetry'. Het klinkt mij vaak in de oren alsof DT die twee albums (na de valse start met hun debuut), evenals 'Empire' en 'Operation: Mindcrime' als startpunt heeft gebruikt. En waarbij FW en ook Queensrÿche op zoek gingen naar nieuwe wegen ('Hear In The Now Frontier', 'A Pleasant Shade Of Grey') leek DT vooral door de gaan op dezelfde weg, in een overtreffende trap op met name het instrumentale deel en duur van nummers (ordinair uitgedrukt, maar zo komt het sterk op me over).

[Bastiaan]

Dubbelpost, maar ik heb ook een behoorlijke afkeer van Machine Head en daarvan kijkt men regelmatig raar van op. Dit komt met name door de focus op groovende stukken en de verschrikkelijk zeurderige zang van Rob Flynn. Daarbij hebben ze uiteraard enkele vette nummers in huis (Imperium!), maar berust hun status eigenlijk enkel op Burn My Eyes. In de Aardschok-recensie werd The Blackening (2007) destijds de beste metalplaat sinds Reign In Blood genoemd. Als ik nou één plaat moest noemen waarvan ik vind dat die onder overtollige ballast lijdt....

Volgens mij kun je Machine Head er niet van beschuldigen dat ze op oude glorie teren. Live spelen ze weliswaar de verplichte nummers Davidian en Old, aangevuld met Ten ton hammer van de tweede plaat, maar de nadruk ligt eigenlijk altijd op hun meest recente album. Trouwens, The Blackening is wat mij betreft ook Machine Head's beste werk.

[Jeroen]

Prima plaat. Ook de enige goede wat mij betreft.

[Lennert]

Welke band kopieert Dream Theater dan precies? Rush? Fates Warning? Dat tegenwoordig progressief gelijk staat aan instrumentaal gewank, wil niet zeggen dat Dream Theater hierin lekker slaafs volgt. Als ze iets volgen, dan is het zichzelf. En Dream Theater klinkt echt niet zoals Fates Warning, dat hebben beide bands zelf ook al gezegd toen ze samen met Queensryche lekker tourden. Fates Warning was in de jaren '80 veel meer een US-powermetal, daarna een tech-thrash (No Exit), waar Dream Theater veel meer fusion/jazz/prog/AOR op Images And Words had buiten metal.

Fates Warning was natuurlijk al wat langer bezig, en eerder begonnen dan Dream Theater. Het is dan ook niet raar dat die eerste band wat diepere 'ordinaire' heavy metalwortels heeft. 'We staan op de schouders van reuzen': daarvan had DT zeker profijt. Fates Warning had wat dat betreft last van een remmende voorsprong. DT kon profiteren van de progressie die FW al jaren daarvoor had gemaakt (en Queensrÿche). Termen als US Powermetal zijn natuurlijk een beetje anachronistisch: dat is vooral hoe wij er vandaag de dag naar kijken, categoriserend op overzicht in het verleden te krijgen. Vanaf 'The Spectre Within' en ongetwijfeld sinds 'Awaken The Guardian' uitkwam zal FW bekend hebben gestaan als een binnen metal zeer progressieve band. Als ik 'Images And Words' luister, denk ik erg aan 'Parallels' en 'Perfect Symmetry'. Het klinkt mij vaak in de oren alsof DT die twee albums (na de valse start met hun debuut), evenals 'Empire' en 'Operation: Mindcrime' als startpunt heeft gebruikt. En waarbij FW en ook Queensrÿche op zoek gingen naar nieuwe wegen ('Hear In The Now Frontier', 'A Pleasant Shade Of Grey') leek DT vooral door de gaan op dezelfde weg, in een overtreffende trap op met name het instrumentale deel en duur van nummers (ordinair uitgedrukt, maar zo komt het sterk op me over).

Ik hoor de Queensrÿche vergelijkingen op Images And Words en Awake absoluut niet. Helemaal omdat Queensrÿche rond die momenten nog weinig prog te noemen was en gewoon goed klinkende heavy metal/hardrock maakte met op O:M een lekker bombastische inslag en op Empire vooral pop-invloeden hanteerde. Die band is nooit heel erg technisch geweest en de echt experimentele composities zijn er bij die band alleen op The Warning en Rage For Order te vinden. Beide albums die in ieder geval totaal niet klinken als wat Dream Theater of Fates Warning toentertijd deden. De uitgesponnen fusion/jazzy passages die Dream Theater hanteert zijn bij Queensryche in ieder geval absoluut niet te vinden, bij Fates Warning eigenlijk ook niet. Dream Theater heeft altijd veel meer Yes en Genesis in de sound zitten, waar Fates Warning deze invloeden nooit gehanteerd heeft.

Overigens zegt Mike Portnoy in de speciale editie van Awaken The Guardian het volgende: "Very often fans and critics credit Dream Theater for creating a whole new genre of progressive metal music in the late '80s/early '90s, . . . but the truth is Fates Warning were doing it years before us." Ik begrijp de vergelijking ook best en ga ook absoluut niet ontkennen dat Fates Warning een van de grondleggers is van progmetal, maar Dream Theater heeft geen moment als een kloon van deze band geklonken en toentertijd met gemak een eigen sound gehad. Dat die sound nu standaard is geworden voor een hoop saaie bands is dan weer een ander verhaal

[Lennert]

Voor mezelf zijn er een aantal bands waar ik echt een schurfthekel eersteklas aan heb (Sabaton), of die ik gruwelijk saai vind (Motorhead, AC/DC, Arch Enemy, Amon Amarth, Volbeat, Slayer) of gewoon niet zo bijzonder waardeer als ik zou moeten (Judas Priest heeft toffe uitschieters, maar over het algemeen kan ik deze band echt niet bijzonder waarderen), maar bij al deze bands begrijp ik wel waarom mensen ze goed vinden. Ik begrijp echter oprecht niet hoe iemand met gezond verstand The Ramones een goede band kan vinden.

[Bleek No. 1]

Voor mezelf zijn er een aantal bands waar ik echt een schurfthekel eersteklas aan heb (Sabaton), of die ik gruwelijk saai vind (Motorhead, AC/DC, Arch Enemy, Amon Amarth, Volbeat, Slayer) of gewoon niet zo bijzonder waardeer als ik zou moeten (Judas Priest heeft toffe uitschieters, maar over het algemeen kan ik deze band echt niet bijzonder waarderen), maar bij al deze bands begrijp ik wel waarom mensen ze goed vinden. Ik begrijp echter oprecht niet hoe iemand met gezond verstand The Ramones een goede band kan vinden.

Whoa, hold your horses. Het is Ramones, niet The Ramones!
En je bent gek dat je het simplistische werk van Ramones niet kan waarderen.
Het is rock n roll, het is lief, het is uitdagend in hun teksten, het is rock n roll, het is rock n roll!1~!!1~1!!!

Ok, Blekkie, rust ân hè.. Even tot tien tellen..

[Lennert]

Voor mezelf zijn er een aantal bands waar ik echt een schurfthekel eersteklas aan heb (Sabaton), of die ik gruwelijk saai vind (Motorhead, AC/DC, Arch Enemy, Amon Amarth, Volbeat, Slayer) of gewoon niet zo bijzonder waardeer als ik zou moeten (Judas Priest heeft toffe uitschieters, maar over het algemeen kan ik deze band echt niet bijzonder waarderen), maar bij al deze bands begrijp ik wel waarom mensen ze goed vinden. Ik begrijp echter oprecht niet hoe iemand met gezond verstand The Ramones een goede band kan vinden.

Whoa, hold your horses. Het is Ramones, niet The Ramones!
En je bent gek dat je het simplistische werk van Ramones niet kan waarderen.
Het is rock n roll, het is lief, het is uitdagend in hun teksten, het is rock n roll, het is rock n roll!1~!!1~1!!!

Ok, Blekkie, rust ân hè.. Even tot tien tellen..

Het is oersaai. Op het moment dat mensen buiten de jaren '50 rock 'n roll schreeuwen en geen Spinal Tap zijn of quoten, krijg ik sowieso al de kriebels. Wat een ongetalenteerde meuk.

[yowannuzz]

Jari, je stelt me teleur. Volbeat was echt geweldig de laatste Forta.
En, ja, ze hebben duidelijk een formule, maar dat stoort mij persoonlijk allesbehalve.

Eén van de zeer weinige bands die daar bij mij mee weg komen.

En Machine Head heeft ook na Burn my eyes gave platen gemaakt, doch is BME heer en meester.
The Blackening is het niet, zoals Wessel al zei; veel te lange, niet spannende nummers.
Unto the locust is wel weer een prima plaat, en ook The Burning Red vind ik zeker genietbaar (bring out de pek en veren).

Machine Head is overigens wel schatplichtig aan Pantera.
Absoluut briljante band, die laatste.

Oh, ja, laten we even weer net doen of het 2016 is.
Five Finger Deathpunch vind ik waardeloos.
En ik kots echt 7 kleuren stront op Airbourne, daar kan ik me echt kwaad over maken.
Dat zo'n volkomen overbodige kutband zo populair is.
Er zijn zoveel bands die met passie proberen een eigen geluid te laten horen en al blij zijn als ze voor 10 man in een varkensstal staan.

Een band als Airbourne die een band kopieert die zichzelf al 30 jaar kopieert (AC/DC, nog zo'n chronisch overgewaardeerde band), trekt echter zalen vol waar je bang van wordt.
Straks wordt dit één van de nieuwe headliners van de Graspoppen en Wackens.
Dan kunnen we er toch beter mee ophouden ?!
Dat heeft toch niks meer met rebellie te maken ?!

[innuendo]

Als ik Machine Head hoor, denk ik maar gewoon aan Deep Purple.


En zet ik Highway Star maar weer eens op.

[Bleek No. 1]

Voor mezelf zijn er een aantal bands waar ik echt een schurfthekel eersteklas aan heb (Sabaton), of die ik gruwelijk saai vind (Motorhead, AC/DC, Arch Enemy, Amon Amarth, Volbeat, Slayer) of gewoon niet zo bijzonder waardeer als ik zou moeten (Judas Priest heeft toffe uitschieters, maar over het algemeen kan ik deze band echt niet bijzonder waarderen), maar bij al deze bands begrijp ik wel waarom mensen ze goed vinden. Ik begrijp echter oprecht niet hoe iemand met gezond verstand The Ramones een goede band kan vinden.

Whoa, hold your horses. Het is Ramones, niet The Ramones!
En je bent gek dat je het simplistische werk van Ramones niet kan waarderen.
Het is rock n roll, het is lief, het is uitdagend in hun teksten, het is rock n roll, het is rock n roll!1~!!1~1!!!

Ok, Blekkie, rust ân hè.. Even tot tien tellen..

Het is oersaai. Op het moment dat mensen buiten de jaren '50 rock 'n roll schreeuwen en geen Spinal Tap zijn of quoten, krijg ik sowieso al de kriebels. Wat een ongetalenteerde meuk.

Hoeveel ik ook van Spinal Tap hou (niet genoeg met wat hierop volgt), maar Spinal Tap komt bij mij niet op 11.

[Bleek No. 1]

Jari, je stelt me teleur. Volbeat was echt geweldig de laatste Forta.
En, ja, ze hebben duidelijk een formule, maar dat stoort mij persoonlijk allesbehalve.

Eén van de zeer weinige bands die daar bij mij mee weg komen.

Wat fijn voor je...








<3

[Bleek No. 1]

En Type O Negative trouwens.. wat een boel gejammer om niks, zeg...

[Joris]

Een band als Airbourne die een band kopieert die zichzelf al 30 jaar kopieert (AC/DC, nog zo'n chronisch overgewaardeerde band), trekt echter zalen vol waar je bang van wordt.
Straks wordt dit één van de nieuwe headliners van de Graspoppen en Wackens ?!

Echt? Ik had het idee dat airbourne juist weer een beetje op zijn retour is. Een tijd heel veel van gehoord, maar nu al een hele tijd niets meer.
1 album van deze mannen is leuk en genoeg. Verder idd niets nieuws.