Queensryche

[Lennert]

Alles leuk en wel, maar dat nieuwe nummer wil bij mij zowel op firefox als op internet explorer niks doen.

Tribe en Hear In The Now Frontier overigens nu binnen, ben benieuwd!

[Gilbert]

Bij mij wordt dat nieuwe nummer zowel in Firefox als Internet Explorer gewoon afgespeeld hoor. Dan moet je natuurlijk wel even (met behulp van je muis) op die grote groene play-button drukken.

[Johan]

Dat heb ik ook al geprobeerd. Ook op m'n werkpc werkt het niet.

[Mollusk]

Hier werkt het prima. Aardig nummer, wel weer een beetje midtempo, maar niet slecht.

[Lennert]

Bij mij wordt dat nieuwe nummer zowel in Firefox als Internet Explorer gewoon afgespeeld hoor. Dan moet je natuurlijk wel even (met behulp van je muis) op die grote groene play-button drukken.

Nou, dat werkt bij mij in alle gevallen niet iig

Tribe klinkt so far erg goed trouwens.

[Lennert]

En precies wat ik verwachtte wordt bewaarheid: zowel Tribe als Hear In The Now Frontier bevallen me uitstekend. Vooral de prominente rol van de basgitaar in de mix bij HITNF doet me deugd. Voorlopig vind ik Q2K van deze 3 nog het beste, maar dat kan altijd nog veranderen.

[Gilbert]

Speciaal voor degenen bij wie de eerder geposte link niet zou werken: Inmiddels staat de nieuwe single If I Were King ook op Queensrÿche's MySpace pagina: http://www.myspace.com/queensryche.

[Lennert]

Hmmm, mooi nummer, doet me nog het meest aan Promised Land (Bridge) denken eigenlijk.

[Took]

hm, was ik nog negatief bij Mindcrime II, bij American Soldier slaat de meter voorlopig positief uit. Maar ik ben nog maar op de helft van het album.

Lennert hierboven noemt Promised Land, en zo'n vibe krijg ik er ook wel wat bij. Niet zo donker, overigens.



p.s. Mindcrime II live was beter dan op cd. Maar dat kwam misschien doordat het de hele show was.

[Lennert]

Fuck, dit betekent dat je hem zelf houdt?

[Zagato]

Ik heb American Soldier nu één keer geluisterd. Eerste reactie, valt niet tegen! En dat is echt postief want de afgelopen albums van QR vond ik echt crap. Echte toppers staan er op dit moment niet op maar misschien groeit hij nog....

[Eru Iluvatar]

Leuk album, muzikaal, tekstueel komt die retoriek van 'soldaten hebben hun levens opgeofferd zodat wij - de Amerikanen - nu in vrijheid kunnen leven' mij nogal de neus uit. Voor WOII gaat dit misschien op; (voor de helft), maar als we het hebben over de Amerikaanse oorlogen in Korea, Vietnam, Cambodja, Somalië, Irak en Afghanisten is dat toch een heel ander verhaal.

Ik had zo'n soort Amerikaans patriotisme niet verwacht van de makers van VS-kritische albums als 'Operation: Mindcrime (& II)' en 'Empire'.

Get over it dat veel Amerikaanse soldaten in bovenstaande oorlogen niet gestorven zijn voor het direct verdedigen van hun medeburgers, maar voor de buitenlandse belangen van hun regering.

[Rene]

Ik dacht dat het album ging over de persoon achter de soldaat en hun beleving, niet zozeer over hoe geweldig Amerika wel niet is in hun oorlogen??? Want daar lijkt me niks patriottisch aan.

[Gilbert]

Ik dacht dat het album ging over de persoon achter de soldaat en hun beleving, niet zozeer over hoe geweldig Amerika wel niet is in hun oorlogen???

Dat is ook zo.

tekstueel komt die retoriek van 'soldaten hebben hun levens opgeofferd zodat wij - de Amerikanen - nu in vrijheid kunnen leven' mij nogal de neus uit. Voor WOII gaat dit misschien op; (voor de helft), maar als we het hebben over de Amerikaanse oorlogen in Korea, Vietnam, Cambodja, Somalië, Irak en Afghanisten is dat toch een heel ander verhaal.

Ik had zo'n soort Amerikaans patriotisme niet verwacht van de makers van VS-kritische albums als 'Operation: Mindcrime (& II)' en 'Empire'.

Get over it dat veel Amerikaanse soldaten in bovenstaande oorlogen niet gestorven zijn voor het direct verdedigen van hun medeburgers, maar voor de buitenlandse belangen van hun regering.

Waar heb je het in hemelsnaam over? Er zijn hooguit twee songs waarin patriottische uitspraken voorkomen, namelijk Unafraid en Hundred Mile Stare. In Unafraid gaat het om opgenomen interviews met twee soldaten, niet om door Tate zelf gezongen stukken. Het lijkt me duidelijk dat die mannen niet de mening van Queensrÿche weergeven, maar dat het nummer een kijkje geeft in de manier waarop zo'n soldaat denkt. In Hundred Mile Stare zingt Tate wel zelf wat tekstregels die je misschien als patriottisch zou kunnen interpreteren, maar ook daar verplaatst hij zichzelf simpelweg in de geest van een bepaalde soldaat (waar hij namelijk mee gesproken heeft). Tate zegt hierover:

... the lyrics are almost hard for me to sing, because the guy is saying, “Whatever happened to people feeling a conviction and having faith in an idea and a belief? People can’t stand their ground. I’ve always known that it’s very black and white and I have no fear of any judgment. The military has taught me that…” I find that statement to be really challenging, because I’m one of those vacillators that goes back and forth and try to think of every angle and the cause and effect. That’s definitely not me talking! [Laughing]

Alle andere songs geven persoonlijke verhalen weer die echt op geen enkele manier pro-Amerika zijn, maar net zo goed over een soldaat uit elk willekeurig ander land hadden kunnen gaan. Er is helemaal niets politieks aan dit album: Het zijn twaalf oorlogsverhalen die inzicht geven in hoe het is om een soldaat te zijn. Niets meer, niets minder. Tja, en soldaten maken zichzelf nou eenmaal wijs dat ze voor een goede zaak strijden (ongeacht voor welke natie ze vechten), wat je uit de twee bovengenoemde songs kunt opmaken. Op de website van Queensrÿche vind je overigens zowel de teksten van elk nummer en een track-by-track toelichting van Tate. Ik zou zeggen, lees dat eerst eens even door voordat je nog meer onzin loopt te verkondigen. Je hoeft de teksten natuurlijk niet mooi te vinden, maar sla geen wartaal uit.

Anyways, op het eerste gehoor vind ik het een verrassend sterk album. Ik had niet verwacht dat Queensrÿche nog met zulke geweldige songs als The Killer aan zou komen zetten.

[Took]

Ik ben het helemaal met Gilbert eens. Het enige pro-amerikaanse aan het album is de titel.

sterker nog, die openingsquote in Unafraid is niet echt vleiend voor de VS:
"They're sitting in the laps of luxury in a country that was built on over 3.5 million deaths"

[Eru Iluvatar]

Precies, die regel ja. Dat suggereert dat de VS als vrije democratie niet had kunnen bestaan zonder al die dode soldaten. De regel is niet zo zeer anti-oorlog, maar wil zorgen voor een bewustwording van de zogenaamde 'offers' die volgens de auteur van desbetreffende regel nodig zijn om het voortbestaan van een vrije westerse samenleving te garanderen.


Ik krijg de indruk dat het album geen anti-oorlogpamflet is zoals bijvoorbeel andere muziekalbums, literaire werken (de Eerste Wereldoorlog-trilogie van Remarque bijvoorbeeld) en bepaalde films dat zijn. Als oorlog verkeerd is, zouden die soldaten voor niets zijn gestorven.

Dit album functioneert in mijn ogen meer voor een doel geven voor die gesneuvelde soldaten: ze maakten een offer, ze stierven niet voor niets. Ze sneuvelden om hun strijdmakkers te redden, hun land te beschermen. De verloren gegaande levens krijgen een doel, een 'purpose'. Op die manier tonen Tate en de zijnen het nut, het belang van soldaten in, de waardering en respect die ze eigenlijk zouden moeten krijgen, etc.

Deze indruk kreeg ik op basis van drie luisterbeurten van het album en diverse interviews over het album die ik gelezen heb. Wellicht ontstaat er na een grondige analyse van de songteksten een heel ander beeld, maar daar heb ik mijn twijfels over, gezien de uitspraken van Tate bij diverse interviews.

[Took]

ik vind dat eigenlijk verre van patriottisme, hoor. Of denk je dat ze er trots op zijn dat het zoveel doden gekost heeft? Ik vind het eerder getuigen van het tegenovergestelde.

[Took]

Dit album functioneert in mijn ogen meer voor een doel geven voor die gesneuvelde soldaten: ze maakten een offer, ze stierven niet voor niets. Ze sneuvelden om hun strijdmakkers te redden, hun land te beschermen. De verloren gegaande levens krijgen een doel, een 'purpose'. Op die manier tonen Tate en de zijnen het nut, het belang van soldaten in, de waardering en respect die ze eigenlijk zouden moeten krijgen, etc.

Ja, dat was toch al lang bekend, dat dat het doel van dit album is? En dat het nu verhalen van Amerikaanse soldaten zijn, tsja, dat lijkt me logisch aangezien het een Amerikaanse band is, maar ik denk niet dat die verhalen veel verschillen van die van soldaten uit andere landen.

[Eru Iluvatar]

Nou ja, er zijn zeer veel Amerikaanse Vietnamveteranen die het nut van de oorlog waarin zij gevochten hebben, niet zien en gigantisch veel onbegrip hebben voor de belangen waarvoor hun strijdmakkers zijn gestorven. De hele zinloosheid van die strijd. Er is juist onbegrip voor het feit dat hun gesneuvelde vrienden voor niéts zijn gestorven, in ieder geval niets iets waaraan zij echt waarde zouden hechten.

[Gilbert]

Het is inderdaad geen uitgesproken anti-oorlogspamflet. Dat betekent toch echter niet direct dat het een patriottisch, pro-Amerikaans album zou zijn? Ik zie American Soldier vooralsnog juist als de gulden middenweg: een album dat een kijkje probeert te geven in hoe het is om soldaat te zijn, welke ervaringen zij delen en wat hun kijk is op de wereld, zonder een duidelijk oordeel uit te spreken of oorlog goed of slecht is. Daarbij vermoed ik dat elke jonge persoon die deze teksten op zich in laat werken, nog eens goed zal heroverwegen of hij/zij soldaat wil worden.

Een patriottisch pamflet zou volgens mij luisteraars juist aanmoedigen om soldaat te worden en voor hun vaderland te gaan vechten. Dat is bij American Soldier absoluut niet zo. Het geeft juist een droevig beeld van het soldatenbestaan: Relaties lopen stuk, het contact met je kinderen is minimaal, je moet andere mensen vermoorden om zelf te kunnen overleven, de kans is groot dat je bij terugkeer in eigen land nog lange tijd met psychische klachten rondloopt etcetera. Zo beschrijft het begin van The Killer bijvoorbeeld de situatie dat de moeder van een bepaalde soldaat niet meer met hem wil praten, omdat ze zijn beroep (waarin hij andere mensen vermoordt) uit religieuze overwegingen verwerpelijk vindt.

[Jeroen]

Ik heb het nieuwe album nog niet gehoord, maar ik verwacht niet al teveel. Steeds als ik een latere plaat van Queensrÿche draai, dan valt het me elke keer weer tegen. Terwijl de albums tot en met Rage For Order nog altijd overuren draaien als ze weer eens in de speler belanden. Operation:Mindcrime, Empire en Promised Land vind ik ook goed, maar toch draai ik ze veel minder vaak dan de eerste EP, The Warning(wat een meesterwerk is dat toch) en Rage For Order. De platen na Promised Land vind ik net wat te weinig bieden om me lang te kunnen boeien. Het muzikaal vakmanschap staat buiten kijf, maar men doet er op die platen te weinig mee.

[Zagato]

Ik heb het nieuwe album nog niet gehoord, maar ik verwacht niet al teveel. Steeds als ik een latere plaat van Queensrÿche draai, dan valt het me elke keer weer tegen. Terwijl de albums tot en met Rage For Order nog altijd overuren draaien als ze weer eens in de speler belanden. Operation:Mindcrime, Empire en Promised Land vind ik ook goed, maar toch draai ik ze veel minder vaak dan de eerste EP, The Warning(wat een meesterwerk is dat toch) en Rage For Order. De platen na Promised Land vind ik net wat te weinig bieden om me lang te kunnen boeien. Het muzikaal vakmanschap staat buiten kijf, maar men doet er op die platen te weinig mee.

Idem. Ik draaide gisteren Empires nog en ik kan nog steeds geen vrede hebben met die 'Def Leppard' refreintjes. Tot en met Rage for Order is het geniaal, Operation Mindcrime is belachelijk goed maar daarna is de aftakeling langzaam aan begonnen.

[Pascal]

Zelfs Operation Mindcrime deel II was maar een matig werkje... Meneer Tate is wat dat aangaat zijn stem ook behoorlijk kwijt. Live al helemaal om te janken.

[Mollusk]

Ik heb het nieuwe album nog niet gehoord. De single "If I Were King" is aardig, maar zeker geen stimulans om dit album op te gaan pikken.

[Bleek No. 1]

Ik heb het nieuwe album nog niet gehoord. De single "If I Were King" is aardig, maar zeker geen stimulans om dit album op te gaan pikken.

+1

[leonard]

Review van hun nieuwste album op progwereld, moet erg goed zijn...

http://www.progwereld.org/cms/?page_id=20011219

[Rene]

Ik heb 'm één keer beluisterd en hij is ook gewoon goed. Maar ik moet er wel voor in de stemming zijn, dus met aanschaffen wacht ik nog mee.

[Kriestof]

een spannend verhaal, flitsende songs, verrassende stukken, een super zingende geof tate

dat is allemaal afwezig op het gewoon saaie nieuwe album

maarja, take cover en OM 2 waren ook verre van schitterende platen, maar deze is me toch nog stukje slechter

das op zich het enige verrassende aan het nieuwe album

[Mollusk]

een spannend verhaal, flitsende songs, verrassende stukken, een super zingende geof tate

dat is allemaal afwezig op het gewoon saaie nieuwe album

maarja, take cover en OM 2 waren ook verre van schitterende platen, maar deze is me toch nog stukje slechter

das op zich het enige verrassende aan het nieuwe album

I second that!

[attematic]

Luistert lekker weg, hoewel de (zelf)plagiaat begint toe te slaan

De openingsriff van 'Sliver' is een kopietje van 'Last Time In Paris'
Het openingsritme van 'Middle Of Hell' lijkt wel akelig veel op 'Bullet The Blue Sky'
....

Die zanglijn van zijn dochter in 'Home Again' (X-Factor niveau!)

[Johan]

Ik vind het wel een puike plaat! Alleen Home Again is nogal overbodig.

[Lennert]

Ik zit nu bij Remember Me en ben erg tevreden over het album. Geen geforceerde terugkeer naar OM, maar een keurige voortzetting van zowel de oude als nieuwe stijlen. The Killer is inderdaad wel verreweg een van de beste nummers die ze ooit gemaakt hebben.

[Lennert]

Zo, uitgeluisterd en op Home Again (dat kind kan niet zingen) na ben ik zeer enthousiast. Enkele prachtige solo's, goede teksten en een bovenal goede songs die inderdaad erg Promised Land achtig aandoen.

Ik merk wel dat ik moeite heb met het lezen van bepaalde kortzichtige reacties als wat men bijvoorbeeld op metal-archives zet (een 16% uit 3 reviews, 1 iemand geeft het album een 0%) of hoe men reageert op Tokus' review. Als dit product een abominatie is, ben ik echt benieuwd naar wat men al normaal slecht vind.

[Agent]

Zo, uitgeluisterd en op Home Again (dat kind kan niet zingen) na ben ik zeer enthousiast. Enkele prachtige solo's, goede teksten en een bovenal goede songs die inderdaad erg Promised Land achtig aandoen.

Ik merk wel dat ik moeite heb met het lezen van bepaalde kortzichtige reacties als wat men bijvoorbeeld op metal-archives zet (een 16% uit 3 reviews, 1 iemand geeft het album een 0%) of hoe men reageert op Tokus' review. Als dit product een abominatie is, ben ik echt benieuwd naar wat men al normaal slecht vind.

Als dit album één ding niet is, is het slecht. Toch even uitspuiten die oren. Inderdaad erger me ook behoorlijk aan de kortzichtigheid/oppervlakkigheid van de reacties. In Nederland zijn we zo ontzettend bevooroordeeld en denken we altijd het beste te weten hoe een band zich zou horen te ontwikkelen. Als aan het verwachtingspatroon vervolgens niet wordt voldaan, wordt de zeis met graagte gehanteerd. Ergerlijk.

[Gilbert]

Wat ik vooral niet begrijp zijn uitspraken in de trant van dat men terugverlangt naar de "oude Queensrÿche" (bijvoorbeeld in reacties op nieuwsberichten over Queensrÿche op Blabbermouth). De eerste zes releases van deze band klinken toch ook allemaal heel verschillend van elkaar? Op het moment dat ze Rage For Order uitbrachten, werd de band al door veel metalfans verkettert, bij de release van Empire wederom en bij Promised Land opnieuw. Nu worden die albums door velen juist als onderdeel gezien van de gouden jaren van Queensrÿche.

Dat wil niet zeggen dat je elk album goed moet vinden of geen voorkeur mag hebben voor hun hardere werk, maar klachten dat Queensrÿche na Promised Land geen "metal" meer is, vind ik onbegrijpelijk, omdat het na de prille beginperiode nooit een pure metalband is geweest. De tweede langspeler Rage For Order was voor mijn gevoel al meer (uitstekende) progressieve rock dan heavy metal, al was het daaropvolgende Operation: Mindcrime dan weer een stuk harder. Volgens mij kan iemand echter geen Queensrÿche-fan zijn, zonder te beseffen dat deze band qua sound van release tot release verandert en een groot spectrum beslaat, van progressieve pop/rock tot heavy metal.

Reacties op Metal Archives neem ik trouwens zelden serieus, al is de amusementswaarde hoog en zit er af en toe een goed geschreven recensie tussen. De meeste "reviews" die daar geplaatst worden zijn echter ronduit bagger. Tenslotte kan iedereen daar (in slecht Engels en met een belachelijke onderbouwing) zijn of haar mening plaatsen, ook als ze bijvoorbeeld geen enkele affiniteit hebben met het genre waarbinnen de desbetreffende band zich begeeft. Dan krijg je dus van die zielige commentaren dat een bepaalde band of album geen "echte metal" is met een cijfer van 0/100 of 10/100.

[jeffrey]

Potverredriedubbeltjes! Ik zit me toch weer aan de Queensryche. Heb ze afgelopen week op Masters of Rock aan de gang gezien. Ik zag er wel naar uit maar had er geen echte verwachtingen van, ik had immers in geen jaren een ander album echt beluisterd dan Rage for Order. Maar potverdomme, ze pakte me bij mijn strot en lieten we niet meer gaan. Wat een geweldige show. Geoff Tate (die ik toch wel als de top van de zangers zie), was erg goed bij stem en verraste me live. Man man man wat was dat goed! Volgende keer in Nederland ben ik bij.

Net herontdekt wat een goddelijk nummer Silent Ludicity is.

[Jeroen]

En niet alleen dat 'hitje'. Wat mij betreft zijn vrijwel alle nummers tot en met het Promised Land album te doen, al kies ik zelf duidelijk voor de eerste EP, The Warning en Rage For Order. Later wordt het wat gladder. Nieuwe werk heeft me niet echt weten te boeien, nogal saai. Toch ook vrij opvallend dat ze bij liveshows ook meestal teruggrijpen op oud materiaal.

[jeffrey]

Het 'nieuwste' wat ik toen echt nog had geluisterd was OM. Opvallend dat daar slechts 3 nummers van werden gespeeld. Twee of drie van de nieuwste, maar ik geloof niets van Rage of Order en de EP. Ze speelde wel Empire, The Thin Line, Silent Ludicity, Damaged, Revolution Calling, Spreading the Disease, en nog een paar. Ondanks dat ik niet alles kende heb ik toch verschrikkelijk goed genoten.

[Lennert]

http://www.metalfan.nl/reviews.php?id=6317

Retroreview van Q2K, wat ik nog steeds een erg goed album vind. Ik hoop nog steeds dat ik daar niet de enige in ben

[Das Gesicht]

Ik ben de laatste tijd beetje bij beetje ook meer "into" queensryche aan het worden, nu heb ik de de EP, "The Warning", en "mindcrime" thuis als LP's.
Waarvan "Warning" me behoorlijk koud laat, de EP is wel tof en "Mindcrime" is terecht een klassieker, verder heb ik "Empire" op m'n pc staan die ik ook erg goed vind.
Is het "Mindcrime" vervolg goed genoeg? Zowiezo zijn er andere albums van Queensryche die in de buurt komen van "Empire" of "Mindcrime?

[Lennert]

Niet qua sound, omdat ieder Queensryche album anders klinkt. Promised Land is heel duister, Rage For Order heeft Iron Maiden momenten, maar tegelijkertijd een kil sciencefiction geluid (kan het moeilijk anders omschrijven). Ik zou sowieso deze twee albums aanschaffen. Als je niet vies bent van een meer grunge sound zijn de Hear In The Now Frontier, Q2K en Tribe albums (laatste klinkt weer een beetje ouderwets) zeer goed te doen. OM2 is een combinatie van de rock en metalstijlen: soms klinkt het als OM, soms meer als Tribe. Ik vind het album zeker niet zo goed als het eerste deel, maar al met al best de moeite waard!

[lampje]

Rage For Order heeft Iron Maiden momenten, maar tegelijkertijd een kil sciencefiction geluid (kan het moeilijk anders omschrijven)

Kijk, luister en huiver! Al heb ik wel enigszins een zwak voor Queensryche uit deze periode.......

[Nielsch]

Gave cover ja.

[Johan]

Toch trek ik die naargeestige sound op veel van de songs van Rage for Order niet echt.

[Lennert]

Ik vind de technofear stijl echt fantastisch op dat album, helemaal Screaming In Digital en I Will Remember hebben een heerlijke scifi sfeer.

[Lennert]

Ik ben weer even verslaafd nu aan de eerste twee albums vanwege de hierboven genoemde scifisfeer. Helemaal N M 56 heeft een fantastische tekst met Tate die perfect een Dalek nadoet in het begin. Ook al kan ik nog steeds goed uit de weg met het nieuwe werk, ik hoef nu even niks anders dan de oldschool US power metal!

[Jeroen]

En terecht! Van de week heb ik The Warning ook nog weer even op gehad en dat blijft toch iedere keer weer genieten. Hoewel ik Mindcrime, Empire en Promised Land ook prima platen vind, kan ik toch niet anders dan concluderen dat de s/t EP, The Warning en Rage For Order het vaakst in mijn cdspeler vertoeven. Schitterend.

[hellish star]

Tja, Queensryche... Blijft een band die het van hun jaren 80 platen moet hebben maar kiezen tussen "operation" en "The warning" is zoals kiezen tussen mijn vader en mijn moeder....

[Lennert]

En terecht! Van de week heb ik The Warning ook nog weer even op gehad en dat blijft toch iedere keer weer genieten. Hoewel ik Mindcrime, Empire en Promised Land ook prima platen vind, kan ik toch niet anders dan concluderen dat de s/t EP, The Warning en Rage For Order het vaakst in mijn cdspeler vertoeven. Schitterend.

Ik ga denk ik ook voor Rage For Order op het moment, mijn eerste metalplaat na Brave New World omdat ik hoorde dat Queensryche essentieel was als ik Maiden gaaf vond. Al vond ik ze in het begin wat soft, het bleek wel helemaal waar te zijn. Vooral The Whisper, Screaming In Digital, Surgical Strike en I Will Remember blijven favorieten.

Onlangs viel het me laatst weer op toen ik Last Action Hero zag dat Real World trouwens een prachtig lied is.

[Jeroen]

Rubber Baby Buggy Bumpers nog aan toe, ja!