Alan Parsons Project

[Daeminion]

Engineer van o.a. Abbey Road (Beatles) en Dark Side Of The Moon (Pink Floyd). Met zijn eigen project scoort Alan Parsons begin jaren '80 twee grote hits in ons land: 'Don't Answer Me' en het door Colin Blunstone gezongen 'Old And Wise'.

Het ziet er al vroeg naar uit dat Alan Parsons’ toekomst in de muziek ligt. Als kind kan hij geweldig piano, gitaar en blokfluit spelen. Toch kiest Parsons de andere kant van de muziek en wordt producer. Eind jaren zestig krijgt Parsons een baan bij de beroemde Abbey Road Studios in Londen. Hier krijgt hij de kans mee te werken aan verschillende projecten van de Beatles, waaronder het veel bejubelde album Abbey Road (1969) en het nummer 'Let It Be'.

Wanneer de Beatles uit elkaar gaan, volgen onderhandelingen tussen Alan Parsons en Paul McCartney. Parsons wordt de producer van enkele vroege werken van McCartneys band Wings, waaronder het album Red Rose Speedway. Tegelijkertijd werkt hij ook samen met The Hollies en produceert onder andere het bekende 'The Air That I Breathe'. Maar na zijn medewerking aan het Pink-Floyd-album Dark Side Of The Moon (1973) komt Parsons’ carrière als producer pas echt van de grond. Bijna iedereen die wat in de muziekwereld te betekenen heeft, wil daarna met Alan Parsons samenwerken.

Parsons werkt mee aan de productie van platen van Pilot, Steve Harley, Cockney Rebel, John Miles en Al Stewart. Bij die laatste werkt hij mee aan het thema-album Time Passages, wat Parsons op een idee brengt. Samen met Eric Woolfson, met wie hij samengewerkt heeft in de Abbey Road Studios, besluit hij voor het eerst voor zichzelf te gaan werken en thema-albums te gaan maken. In 1974 beginnen beide heren aan hun eerste project: een muzikale interpretatie van het werk van de schrijver Edgar Allen Poe. Na bijna twee jaar duizenden banden doorgeworsteld te hebben is Tales Of Mystery And Imagination, het eerste album van Alan Parsons Project, een feit.

Het volgende werk van het duo is I Robot, geïnspireerd door de science fiction-verhalen van Isaac Asimov. De traditie van Pink Floyd om serieuze onderwerpen met muziek te benaderen voortzettend maakt The Project vervolgens een album over eeuwenoude mythes, Pyramids, en in 1978 Eve, over vrouwenproblemen. Beide albums worden goud in Engeland en in 1980 maken de twee heren hun eerste platina album: The Turn Of A Friendly Card. In 1982 beleeft Alan Parsons Project haar grootste succes. Het album Eye In The Sky wordt een grote hit en de titeltrack bestormt de top tien van de hitlijsten. The Project gaat door met het maken van thema-albums. Gaudi wordt in 1987 gemaakt met de Spaanse architect als hoofdthema. Het album wordt wereldwijd geroemd, maar het succes van Eye In The Sky wordt niet meer gehaald. Parsons en Woolfson maken tenslotte in 1993 nog het psychoanalytische Freudiana, wat niet op een album wordt gezet, maar wordt uitgebracht in de vorm van een musical. Na de première besluiten de twee uit elkaar te gaan en Alan Parsons Project stop te zetten.


Even schaamteloos overgenomen, maar sinds m'n vroege jaren is dit een van m'n meest geliefde artiesten die er is. Ongeevenaard wat deze man heeft gepresteerd met z'n project. Toppers als Old And Wise, Eye In The Sky, Don't Answer Me en La Sagrada Familia kunnen me vervullen met vreugde. Verdomd zeg dat hier nog geen topic over was.

[XnegativeX]

Nadat het nummer Old And Wise me al een stuk of 20 keer kippenvel had bezorgt op plaatsen waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, als het weer eens op de radio werd gedraaid, heb ik hun Best of album maar eens aangeschaft. De rustige Old and wise/Pink floyd achtige nummers vind ik echt prachtig. De meer up-tempo, rock-achtige nummers doen me al veel minder. (psychobabble is daar wel een goed voorbeeld van)

[Plaag]

Alan Parsons vond ik als klein jongetje leuk.

Nu vind ik het belegen gezeik.

[xeper]

Ondanks dat ik te lui ben om deze lap tekst te lezen, kan ik volmondig menen dat dit een geweldige band is. Briljant gewoon.

[UrtuS]

Alan Parsons vond ik als klein jongetje leuk.

Nu vind ik het belegen gezeik.

Het laatste album is een vrij nieuw geluid... De solo van David Gilmour op Tanguska is weergaloos. Als vanouds zeg maar....

[Zagato]

Zit uit nostalgische overwegingen weer eens (na 15 jaar) TAPP te luisteren, blijft lekkere muziek.

[Edwynn]

Ik ook. Even Eye In The Sky opgezet ter herinnering aan Eric Woolfson die deze week overleden is.

[Mollusk]

Ja erg triest nieuws. Nu.nl was weer aan het blunderen met de vermelding dat Woolfson het nummer Old and Wise zong, dat was natuurlijk Colin Bluntstone, bekend van The Hollies.
Maar anyway....zonde, hij had een mooie stem vond ik altijd.

[Gilbert]

Nu.nl was weer aan het blunderen met de vermelding dat Woolfson het nummer Old and Wise zong, dat was natuurlijk Colin Bluntstone, bekend van The Hollies.

Wat een ironie: Je beschuldigt Nu.nl van een blunder en verwart vervolgens zelf The Hollies met The Zombies.

Het was me helemaal ontgaan dat Eric Woolfson is overleden. Inderdaad zonde. Ik heb zowel zijn loopbaan als die van Alan Parsons de afgelopen jaren niet meer gevolgd, maar albums als Tales Of Mystery And Imagination (1976), I Robot (1977) en Eye In The Sky (1982) zijn tijdloze klassiekers (voor de liefhebbers van wat je progressieve popmuziek zou kunnen noemen).

[Mollusk]

whaaaaa ow shit haha te snel getypt, ik wist dus wel dat ie van The Zombies was, telt dat?

[Gilbert]

whaaaaa ow shit haha te snel getypt, ik wist dus wel dat ie van The Zombies was, telt dat?

Als je zijn naam goed gespeld had, had ik het wellicht nog door de vingers kunnen zien.

[Mollusk]

Zullen we het maar op het houden dat het goed is dat ik geen journalist ben....

[Edwynn]

Er bestaan anders wel cd versies met daarop bonustracks waar Woolfson bijvoorbeeld Old And Wise zingt.