Thrash / Speed Metal XIII

[Zombi]

http://www.myspace.com/hellacaust

geen idee of deze band al hier genoemd is, Hellacaust dus, lekkere old school speed metal!

[Dragonforce]

Ik heb op Metallica gestemd. Zij krijgen de meeste aandacht/waardering en hebben wat mij betreft van die 4 bands het minste aantal (zeer)goede releases op hun naam staan.

[Sinaasappel]

Metallica,zeker weten.
De eerste albums waren goed,maar nu is er weinig meer aan.

[Edwynn]

Elk van de 4 bands heeft wel kritiek te verduren de laatste tijd. Ik zou geen van de bands overgewaardeerd willen noemen. Allemaal hebben ze een identiteitscrisis gehad en allemaal zijn ze daarvoor door het publiek voor op de vingers getikt.

Ik las trouwens dat Scott Ian van plan is, het op de plank liggende album Worship Music door Joey Belladonna te laten inzingen..

[Zombi]

Slayer een identiteits crisis gehad? in welk opzicht dan? goed ze hebben wat meer hardcore punk invloeden in de muziek dan voorheen maar wat mij betreft maakt dit de band alleen maar smeriger en harder. Slayer is de enige band die nooit een knieval voor commerciele shit heeft gemaakt door een draak van een ballad uit te brengen ofzo, en is altijd zijn eigen ding blijven doen, itt tot de andere drie....waarvan Anthrax en Metallica de thrash tag niet eens meer waardig zijn...die hadden echt teveel stijlveranderingen. Dat die daar nog altijd mee weg komen, is eigenlijk te gek voor woorden. Vooral Anthrax....

[Metalheank]

Araya en ballads? Dan moet ie toch echt eerst leren zingen, en King soleren. Slayer is maar goed in één ding, en dat doen ze nog best goed ook.
Maar Metallica en Testament hebben echt klasse in huis, gezien ik hun (semi-)ballads ware hoogstandjes vind. Ik vind het zelfs Metallica's grootste kracht.

[Edwynn]

Slayer een identiteits crisis gehad? in welk opzicht dan? goed ze hebben wat meer hardcore punk invloeden in de muziek dan voorheen maar wat mij betreft maakt dit de band alleen maar smeriger en harder. Slayer is de enige band die nooit een knieval voor commerciele shit heeft gemaakt door een draak van een ballad uit te brengen ofzo, en is altijd zijn eigen ding blijven doen, itt tot de andere drie....waarvan Anthrax en Metallica de thrash tag niet eens meer waardig zijn...die hadden echt teveel stijlveranderingen. Dat die daar nog altijd mee weg komen, is eigenlijk te gek voor woorden. Vooral Anthrax....

Identiteitscrisis gaat voor Slayer misschien niet helemaal op. Slayer heeft iig net als de andere bands wel veel kritiek te verduren gehad de laatste jaren. Dat knotsgekke coveralbum bijvoorbeeld. Diabolus In Musica werd ook niet door iedereen gewaardeerd. De laatste doet ook veel discussie ontbranden.
Mijn punt is dat geen van de vier bands zonder noemenswaardige negatieve kritiek door het leven gaat. Dan kun je niet meer spreken van over of ondergewaardeerd zijn.

[Zombi]

ah man, duidelijk dat daar dan de meningen over verdeeld zijn..de metalheads zullen die cover cd idd wel kut vinden omdat ze die bands die erop staan nauwelijks of niet zullen kennen maar voor de hardcore fans is die cover cd een feest der herkenning...allemaal gave bands en die covers zijn echt erg goed uitgevoerd...de band is hoorbaar erg goed op dreef op die cd, vooral een Araya is echt meesterlijk daarop, met zijn vocals. Maar da's natuurlijk mijn mening maar, snap wel dat een metalhead die cd echt kut vind, en er totaal niks mee kan.

[Zombi]

Diabolus vind ik zelf ook wel heel vet...en die laatste is ook cool, met als uitschieter het nummer snuff..wat een bak solo's. maar snap dat niet iedereen dat album trekt, vooral de productie van dat album is even wennen, het is nogal droog, en knalt misschien niet helemaal...

[Nico]

Diabolus vind ik zelf ook wel heel vet...en die laatste is ook cool, met als uitschieter het nummer snuff..wat een bak solo's. maar snap dat niet iedereen dat album trekt, vooral de productie van dat album is even wennen, het is nogal droog, en knalt misschien niet helemaal...

Vooral die sound ergert me enorm, je hebt één van de betere gitaartandems en dan verneuk je het met zo'n productie...

[IROn]

http://www.myspace.com/hellacaust

geen idee of deze band al hier genoemd is, Hellacaust dus, lekkere old school speed metal!

Het komt hier meer over als een brok black thrash dat lijdt aan het Pleasure to Kill-syndroom: de bandleden spelen sneller dan ze eigenlijk kundig zijn.

Zooitje, doet me niks.

[Jeroen]

ho ho , niets mis met Pleasure to Kill. Daar geeft dat rommelige juist een extra organisch effect aan de sound, plus dat de songs (vooral na veelvuldige beluistering) eigenlijk best goed in elkaar steken. Dat vind ik het leuke aan Kreator. Het was altijd bere-aggresief vroeger, maar het stak meestal toch best goed in elkaar. Ik draai zelf liever Terrible Certainty (omdat die inderdaad qua spel beter is) of Coma of Souls (beste, period) , maar af en toe vind ik Pleasure To Kill toch ook heerlijk rossen. Darkness Descends van Dark Angel zelfde verhaal.

Wat vindt men hier trouwens van Devastation? Heb laatst Idolatry gekocht en dat plaatje bevalt me heel erg goed. Doet me sterk denken aan een mix van het latere Dark Angel werk met een meer death metal-achtige strot. Hele vette riffs op die plaat trouwens. De grauwe Burns productie doet de rest.

[innuendo]

Leuke band. Ik heb twee albums van ze in de kast staan, maar meer dan een paar luisterbeurten heb ik het nog niet gegeven.

[Strijdkreet]

Net zoals Darkness Descends het beste album van Dark angel is, is Pleasure to kill het beste van Kreator.

Voor kundige thrash ga ik wel naar Heathen of Toxik luisteren.

[IROn]

ho ho , niets mis met Pleasure to Kill. Daar geeft dat rommelige juist een extra organisch effect aan de sound, plus dat de songs (vooral na veelvuldige beluistering) eigenlijk best goed in elkaar steken. Dat vind ik het leuke aan Kreator. Het was altijd bere-aggresief vroeger, maar het stak meestal toch best goed in elkaar. Ik draai zelf liever Terrible Certainty (omdat die inderdaad qua spel beter is) of Coma of Souls (beste, period) , maar af en toe vind ik Pleasure To Kill toch ook heerlijk rossen. Darkness Descends van Dark Angel zelfde verhaal.

Die discussie hebben we enkele pagina's terug al eerder gevoerd.

Ik vind het een kutplaat.

[Lone Starr]

Van anthrax ken ik alleen spreading the disease, en die plaat is tering hard. klopt het dat de lyrics van die plaat gebaseerd zijn op boeken / films van stephen king?

Als je Spreading The Disease hard vond dan zullen de 3 opvolgende albums je wel helemaal omver blazen.

[Jeroen]

Ik vind Spreading stukken beter dan Among the Living. Ook wel een gave cd, maar toch. Nee, Fistful of Metal, haha! Wat vindt men hier trouwens van Persistence of Time, de laatste plaat waarop nog geen wazige rapinvloeden en (teveel) flauwigheden te horen waren?

[Edwynn]

Ik mag best graag naar Persistence Of Time luisteren. T.o.v. het oudere werk vind ik Persistence Of Time veel bedachtzamer overkomen. Af en toe heb ik het gevoel dat het wat langdradig is. Jammer dat het juist een cover moet zijn die de boel halverwege de plaat even op scherp zet.

Spreading The Disease vind ik de allerbeste Anthrax plaat. Nummers als A.I.R., Madhouse, Lone Justice en Gung Ho, daar kan ik geen genoeg van krijgen. Among The Living is een goede tweede. Fistful Of Metal vind ik ook te gek. Klinkt weer heel anders. Veel meer speed gericht, maar toch te gek.

Wat vinden we trouwens van The Greater Of Two Evils. Bushthrax meende daarvoor wat oude nummers opnieuw te moeten opnemen. Ik vind het een draak van de bovenste plank. Afschuwelijk gewoon.

[hellish star]

Beste nummer van "Spreading the disease" vind ik trouwens 'Medusa'...

[Gilbert]

Van anthrax ken ik alleen spreading the disease, en die plaat is tering hard. klopt het dat de lyrics van die plaat gebaseerd zijn op boeken / films van stephen king?

Ik geloof dat nog niemand je vraag beantwoord heeft, dus bij deze: Het antwoord is nee. De daaropvolgende twee albums van Anthrax bevatten echter wel een drietal songs die op Stephen King verhalen zijn gebaseerd, namelijk Among The Living (gebaseerd op The Stand), A Skeleton In The Closet (Apt Pupil) en Misery Loves Company (Misery).

[Zombi]

cool man, bedankt voor je antwoord!
ben niet zo thuis in de thrash eigenlijk. zal de latere platen van anthrax checken, testament ken ik ook al niet,met welke platen zou ik moeten beginnen?

[Das Gesicht]

The Legacy en The New Order.

[Jeroen]

Haha, dude.
Van Testament kun je met een gerust hart de eerste twee platen aanschaffen (The Legacy en The New Order), als je van de klassieke Bay Area stijl houdt. Hierop speelden ze nog lekker snelle thrash met veel melodie, hele gave riffs en sterke solo's. The New Order is al minder, maar er staan gelukkig nog wat nummers op die de kwaliteit van het debuut bezitten.

Practice What You Preach is over de gehele linie wat toegankelijker, dat wil zeggen, vooral mid-tempo materiaal en meer in het straatje van Metallica. Ik vind het zelf wel een aardige cd, vooral omdat de solo's en de zang eruit springen, maar over het algemeen gaat het nogal op elkaar lijken. Nummers als The Ballad en Confusion Fusion (overbodig instrumentaaltje) behoren tot de zwakkere nummers uit de Testament discografie.

Souls of Black is in mijn optiek wat beter, omdat er wat meer gas wordt gegeven, maar dat kan ook komen omdat dit de eerste Testament-cd was die ik kocht. Jammer van de zoutloze productie en ietwat inwisselbare nummers. De ballad van deze plaat 'The Legacy' is dan wel weer erg goed, ondanks dat het qua opbouw erg lijkt op Metallica's 'Welcome Home'.

The Ritual is nogal gladjes, maar eigenlijk vind ik dit helemaal geen onaardige plaat. Goed, het was een commerciële knieval (in de stijl van Metallica's black album), maar nummers als Electric Crown, So Many Lies en Return To Serenity steken gewoon erg sterk in elkaar. Wel een plaat die met bijna een uur gewoon wat te lang duurt, omdat er nogal wat langdradige momenten voorbij komen.

Low is een vette thrashplaat met groove-invloeden en weergaloos solowerk van James Murphy. Wat mij betreft is hier een herboren Testament aan het werk, waar de peper weer grandioos diep in de reet steekt. Het loggere geluid moet je liggen, maar dankzij de lichte death metal injectie is dit toch wel één van de betere platen. Luister ook zeker naar Trail of Tears, geweldig nummer met een paar van de mooiste melodieuze gitaarstukken die ik ken. Check in ieder geval het navolgende live album 'Live at the Fillmore', één van de betere live-releases op thrashgebied.

Demonic is de death metalplaat van Testament. Voordeel is dat ze weer op en top agressief klinken en de grunt van Chuck is ook best vermakelijk, maar het nadeel is dat het spul opnieuw nogal inwisselbaar is. Persoonlijk vind ik Jun-Jun een heerlijk nummer met echt een hele heavy klank. Ik draai em niet vaak, maar als je de cd met mate tot je neemt, dan valt er best van te genieten. Ik hoor echter liever dat Chuck wat meer melodieus zingt.

The Gathering is een kraker, een klassieker, die alleen al vanwege de opener (D.N.R.) geweldig is. Het album kakt wel iets in met wat anoniemere tracks in het midden, maar de positieve indruk blijft. De supervette productie werkt daar ook aan mee, want zo heavy, vet en transparant klonk Testament nog niet eerder. Vette riffs, zanglijnen (goede balans tussen agressief, grunts en melodieus) en solo's. Maar wat wil je ook met Dave Lombardo op drums, Steve DiGiorgio op bas en James Murphy op gitaar, naast Chuck Billy en Eric Peterson.

The Formation of Damnation. In mijn optiek nog wat beter dan The Gathering, omdat deze plaat nergens echt inkakt. De zang is wel wat eentoniger, maar dat is een kleine smet op dit zware plaatje. Maar wat wil je met titels als The Persecuted Won't Forget, supervette thrashrelease die ik nog steeds graag draai.

Kortom, Testament is een gave, doch wat wisselvallige band, waarvan je sowieso het debuut, The New Order, Low en de laatste twee zeker gehoord moet hebben.

[Zombi]

Tering wat een antwoord man, super....aangezien ik een death metal freak ben, ga ik zeker maar eerst voor demonic, low en the gathering!!! die ga ik even checken, daarna begin ik wel aan het makkelijkere materiaal, iig bedankt voor t uitgebreide antwoord man!

[innuendo]

Demonic is in mijn optiek een vreselijke plaat. Als je toch al van death metal houdt, dan raad ik je eerder aan om eens te luisteren naar bands als Dark Angel, Devastation, Morbid Saint, Merciless Death en verder vooral Duitse thrash.

[Edwynn]

Inderdaad. Demonic is veel te veel midtempo geneuzel zonder interessante riffs, solo's of wat dan ook. Heb je Gene Hoglan achter de drumkit, doe je er niets mee.

[KoenM]

Ik vind Demonic moddervet. Die pure lompheid. Het is dat Slipknot nog niet groot/Roadrunner was, anders zou ik zeggen dat Testament in 1997 naar Slipknot had geluisterd, net als Slayer in 2001 met God Hates us All naar Slipknot had geluisterd.

*zoekt dekking*

[Edwynn]

*gooit slipper*

[innuendo]

Moet het wel een Birckenstock zijn.

[Lennert]

Ik heb alleen Sould On Black, wat ik een afgrijselijke plaat vind.

[KoenM]

Je bedoelt Souls of Black neem ik aan? Dat vind ik de beroerdste plaat van Slip.. Testament.

[Lennert]

Godver, de typtyfus begint grote vormen aan te nemen de laatste dagen. Ja, die ja. Baggerproductie eerste klas en weinig opzienbarend materiaal. Het heeft me er niet toe gezet meer aan te schaffen in ieder geval.

[Orklord]

Ik heb alleen the New Order en dit zet ik al nauwelijks op. Testament doet mij eigenlijk niet veel, ook niet de keren dat ik ze live heb gezien.

[innuendo]

Ik heb wel een aantal platen, maar ook echt vaak draai ik het niet. Testament is geen slechte band, maar overgewaardeerd.

[Zombi]

The gathering, low en demonic gedownload en die shit speelt nu allemaal, net zoals afgelopen nacht, en tering, inderdaad vette platen, fijne productie ook, waarom heb ik thrash, net als black metal trouwens, ooit zo lang links laten liggen? nou ja, op wat slayer, metallica en flotsam and jetsam dan na, maar goed, fuck, dit rost wel lekker weg, fijne producties ook, zo te horen al heb ik maar de mp3 versies, t zal op cd nog wel een tandje harder knallen denk ik. Van de andere aanbevolen Testament platen heb ik wat losse nummers gedownload, aangezien ik niet helemaal zo'n fan ben van softe shit.Ben er benieuwd naar maar denk niet dat ik ze ga trekken. The gathering, low en Demonic gaan wel aangeschaft worden,dat zeker wel.

[Jeroen]

Goede zaak, check ook zeker de namen die Innuendo aanbevolen heeft (Dark Angel, Sadus, Devastation, Atheist, Poison (de Duitse) vooral)

[Edwynn]

En als je dan toch bezig bent, ook even Forbidden (eerste 2), Heathen, Sodom, Vio-Lence (debuut!) en Death Angel checken.

[Dragonforce]

Destruction - Eternal Devastation vrrrdomme!

[Orklord]

Morbid Saint! Vooral als je van de wat meer brutere thrash houd.

[Moby Rick]

Morbid Saint! Vooral als je van de wat meer brutere thrash houd.

Dan zijn de eerste 2 albums van Demolition Hammer ook wel een aanrader.

[Metalheank]

Ik heb wel een aantal platen, maar ook echt vaak draai ik het niet. Testament is geen slechte band, maar overgewaardeerd.

Ik kan het niet minder met je eens zijn.
Testament benut de volle potentie van thrashmetal: vette groove (check de bas en pauze in Trial by fire), ontzettend beukende, 'vallende' riffs (into the pit), een werkelijk geweldige leadgitarist met sfeervol spel dat perfect past, een sympathieke zanger met een stem als: schuurpapier; een van de beste grunts; en een eigenzinnige heldere variant. Ook the ballad is een geweldige ballad! Bovendien heeft de band zich altijd succesvol vernieuwd.

[Jeroen]

Nieuwe Fatal Embrace rost ook de ballen weer finaal uit de broek. Waren de vorige platen vooral (erg lekkere) zwaar door Slayer en Kreator beïnvloede werkstukken, het nieuwe werk bevat ook invloeden van bands als Destruction, Nuclear Assault en zelfs Anthrax. Misschien wat minder heavy dan Dark Pounding Steel, maar wel met nummers die een stuk beter lopen. Kortom, weer een heerlijk allegaartje van (in mijn optiek) één van de betere nieuwere thrashbands.

[IROn]

Morbid Saint! Vooral als je van de wat meer brutere thrash houd.

Ja, kwam ik toch even veel te laat achter de gaafheid van die band zeg... rost inderdaad hard. Moet die plaat nog steeds ergens op de kop tikken.

[Lone Starr]

Als het over bruut gaat mag Possessed toch zeker ook niet ontbreken. Of Sabbat (uk).

[Jeroen]

ja, Possessed als voorbeeld van lompe bruutheid en Sabbat als voorbeeld van intelligente bruutheid. Altijd goed.

Wie kent trouwens het Braziliaanse The Mist? Vooral The Hangman Tree vind ik een hele aardige tech-thrashplaat met hier en daar wat duistere symfonische accenten (ala Nocturnus en Believer), death metalinvloeden en sterke sinistere melodielijnen. Enige nadeel is de wat schorrige zang (ookal ala Believer), aangezien het daar nogal aan variatie ontbreekt. Niet dat het echt storend is, maar dit had wel beter gekund. Laatst dit cdtje uit een koopjesbak gevist, valt me niet tegen.

stoer artwork trouwens:

[Jeroen]

Niemand kent The Mist? Jammer, hele prettige band.

Nieuwe poll trouwens, we zien nu wel dat Anthrax het meest overgewaardeerd is. Iets waar ik het de laatste dagen steeds minder mee eens ben, aangezien dit weer wel heel erg uitnodigt om de schijfjes met Turbin of Belladonna te draaien.

En die nieuwe poll gaat over: Dark Angel . Deze geniale thrashers uit LA mogen wat mij betreft niet vergeten worden, dus vandaar maar eens een poll om de balans op te maken. Ik ga absoluut voor Time Does Not Heal, gevolgd door Darkness Descends. Geniaal plaatwerk, ondanks dat de leek dit wel eens als het toppunt van grauwe melodieloze 'muziek' zou kunnen beschouwen.

Over Dark Angel gesproken:
Nu weer even ongecompliceerd raggen (met zelfs wat melodie, best veel voor Dark Angel begrippen) met We Have Arrived. Ik draai deze in vergelijking met de andere drie albums wat minder, maar de eenvoudige speed/(vroege)thrash op dit plaatje heeft ook absoluut z'n charme. De riffs zijn meestal doodsimpel, maar wel erg lekker. Daarnaast vind ik het binnensmondse zang en gilwerk van Doty hier altijd wel lekker ongenuanceerd. De plaat duurt bovendien niet al te lang, waardoor het niet gaat vervelen. Grappig genoeg zijn de solo's wel een stuk melodieuzer en zuiverder dan op Darkness Descends. Topper blijft wat mij betreft 'Vendetta', vanwege het opzwepende karakter en de klassieke openingsriff.

[Lennert]

Time Does Not Heal ga ik voor, Darkness Descends een goeie tweede. Wat mij betreft is die laatste plaat overigens een stuk harder dan een Reign In Blood.

[innuendo]

Ben ik de enige die Darkness Descends gestemd heeft??

Ach, Leave Scars vind ik ook een erg sterke plaat, alleen luister ik veel liever naar Don Doty dan Ron Rhinehart.

[Orklord]

Hmm ik ben nog niet eens zo bekend met Dark Angel, mooi moment om dat eens te doen.

[Edwynn]

Darkness Descends is sowieso één van mijn favoriete albums allertijden, dus die krijgt mijn stem.
de plaat een bombardement van granaten die je oriëntatievermogen ernstig ontregelen. Don Doty's maniakale geschreeuw maakt het album een belevenis van chaos en duisternis. Vooral van het overdonderende Perish In Flames krijg ik geen genoeg.

Met de opvolgers Leave Scars en Time Does Not Heal is imo ook niets mis. Allebei zijn ze iets technischer. En Time Does Not Heal heeft daarnaast ook nog eens een behoorlijk depressieve ondertoon.