Black Sabbath / Heaven & Hell

[Iron Man]

Nu we toch bezig zijn : wat zijn jullie 5 favoriete Black Sabbath albums ?(als het kan in volgorde)

De mijne:
1. Paranoid
2. Heaven And Hell
3. Master Of Reality
4. Black Sabbath
5. The Mob Rules

Vol. 4 komt voor mij wat tekort, hoewel er aantal favoriete Black Sabbath nummers op staan zoals Supernaut en Snowblind. Sabbath Bloody Sabbath vind ik trouwens ook geen slecht album, maar niet echt een favoriet van mij.

[Gijscoman]

1. TYR
2. Heaven and Hell
3. Black Sabbath
4. Vol. 4
5. Headless Cross

[KoenM]

1. Paranoid
2. Heaven and Hell
3. Sabotage
4. Master of Reality
5. Sabbath Bloody Sabbath

[Blutengel]

1. Cross Purposes
2. Headless Cross
3. Dehumanizer
4. Vol 4. / The Devil You Know
5. TYR

[Jeroen]

1. Heaven and Hell
2. Dehumanizer
3. Mob Rules
4. Sabbath Bloody Sabbath
5. Tyr

[Dragonforce]

Lijstjes.

1. Master Of Reality
2. Black Sabbath
3. Tyr
4. Heaven And Hell
5. Born Again

Wel een erg moeilijk lijstje gezien ik de meeste hoogaangeschreven albums zeer goed vind.

[Mollusk]

1. Sabbath Bloody Sabbath
2. Sabotage
3. Heaven and Hell
4. Master of Reality
5. Black Sabbath

[vengeancefan]

Sinds H&H geen BS mocht heten gaat Iommi niet meer met Ozzy in zee.
Nu wilde Ozzy weer wel omdat hij vond dat hij solo op een dood spoor zat.
Iommi zei nee en Gus G, trad toe tot de Ozzy band.....

Je kunt zeggen van Ozzy wat je wil, maar hij draagt meer bij aan de mythe van de band met zijn persoonlijkheid dan met zijn stem.
H&H met Ozzy kan natuurlijk niet,dan is het gewoon Black Sabbath.
Bill Ward gaat echt niet meer bij BS drummen, als hij er fysiek nog toe in staat is.
Nee, geef mij maar H&H met Iommi, Butler, Appice en Tony Martin of Jorn Lande.
Overigens het H&H album dit weekend nog eens geluisterd, "Bible Black" is toch wel HEEL erg gaaf!!!

Ward en Ozzy hebben een tijd geleden aan te geven een reunie te willen, maar Iommi en Geezer deden moeilijk. Het zit er wel aan te komen, aangezien die 2 die nu moeilijk doen eerst juist wel wilden.

[Gilbert]

Op 1 staat voor mij Paranoid en kort daarachter Heaven And Hell. Beide reken ik tot de tien of wellicht zelfs vijf beste metalalbums ooit. Daarna volgen Mob Rules en de andere albums met Ozzy tot en met Sabotage, maar een volgorde kan ik zo niet geven. De albums met Tony Martin zijn best leuk, waarbij ik vooral van Tyr gecharmeerd ben, maar voor een top vijf van beste Black Sabbath albums komen ze in mijn ogen toch echt te kort. Dat geldt evenzeer voor de andere platen met Dio, Ozzy, Gillan en Hughes, inclusief The Devil You Know. Eigenlijk heb ik dus een mainstream smaak, want als je het grote publiek naar hun favoriete Sabbath-albums vraagt, levert dat waarschijnlijk dezelfde indeling op als bij mij. Misschien moeten we daar ter controle eens een poll aan wijden op de frontpage.

Wat Dehumanizer betreft, herinner ik me dat ik indertijd ontzettend uitkeek naar dat album. Zodra hij uitkwam, nam ik hem als een rasechte pauper op een cassettebandje op (van een gehuurde cd) en heb ik er behoorlijk wat keren naar geluisterd. Maar toen de cd een jaar of wat later in de uitverkoopbakken lag (nadat Dio de band weer verlaten had), heb ik hem niet gekocht. Enerzijds een beetje jammer, want tegenwoordig zie ik hem niet meer zo goedkoop liggen. Anderzijds hoef ik die plaat ook niet zo nodig in mijn verzameling te hebben. Ik vind hem nog steeds tegenvallen. De nummers zijn best aardig, maar met die line-up had er zoveel meer in gezeten. Zelfs op de direct voorafgaande platen van de band Dio en Black Sabbath met Tony Martin staan grotere uitschieters.

Dat de periode met Tony Martin hier zoveel liefhebbers kent, verbaast me. Zo blijkt maar weer dat de smaak van metalfans die op fora als Metalfan actief zijn, vaak sterk afwijkt van de smaak van het mainstream publiek. Ik vermoed namelijk dat een hereniging van Black Sabbath met Tony Martin nauwelijks publiek zou trekken. Zo'n hereniging zal ook echt niet meer plaatsvinden, gewoon omdat het commercieel niet interessant is. Dan lijkt me een tournee van Black Sabbath/Heaven & Hell met Rob Halford, Ian Gillan, Glenn Hughes of misschien zelfs Jorn Lande als zanger nog kansrijker. Dan zouden ze namelijk zalen als 013 en Melkweg kunnen boeken of een hoge positie op de grote zomerfestivals claimen. Met Tony Martin als zanger mogen ze blij zijn als ze de Pul zouden uitverkopen.

[somewhere in time]

heaven and hell
the mob rules
never say die
technical ecstasy
dehumenizer
born again
sabotage

[KoenM]

Never Say Die? Dat is wel de grootste kat in een zak die ik ooit gekocht heb. Wat een slappe hap. Maar dat is dan weer mijn mening. Ik vind Sabotage overigens echt wel het (sterke) einde van de eerste era van Black Sabbath. Hij is completer dan SBS en zeker dan Vol. 4 imo.

[Iron Man]

Ik zal voor mezelf de 3 albums Vol.4, SBS en Sabotage weer eens beluisteren na bovenstaande berichten. Sabotage is in ieder geval het laatste album met Ozzy dat ik nog aan de + kant vind, maar dat is slechts mijn mening.

[Gijscoman]

Dat de periode met Tony Martin hier zoveel liefhebbers kent, verbaast me. Zo blijkt maar weer dat de smaak van metalfans die op fora als Metalfan actief zijn, vaak sterk afwijkt van de smaak van het mainstream publiek. Ik vermoed namelijk dat een hereniging van Black Sabbath met Tony Martin nauwelijks publiek zou trekken. Zo'n hereniging zal ook echt niet meer plaatsvinden, gewoon omdat het commercieel niet interessant is. Dan lijkt me een tournee van Black Sabbath/Heaven & Hell met Rob Halford, Ian Gillan, Glenn Hughes of misschien zelfs Jorn Lande als zanger nog kansrijker. Dan zouden ze namelijk zalen als 013 en Melkweg kunnen boeken of een hoge positie op de grote zomerfestivals claimen. Met Tony Martin als zanger mogen ze blij zijn als ze de Pul zouden uitverkopen.

Mij verbaast het niet dat Tony Martin zo populair is. Ik heb een tijdje op het Black Sabbath forum gezeten en daar verkoos ongeveer een kwart een Tony Martin reünie boven een Dio of Ozzy reünie (was nog pre-The Devil You Know). Daarnaast was de meerderheid liefhebber van de Tony Martin jaren. Er zouden dus veel Sabbath fans komen en natuurlijk heb je nog mensen die op de naam afkomen. Tony Martin zou met gemak 013 vol krijgen.

[Jeroen]

Ik vind de Martin albums ook stuk voor stuk fantastische platen, vooral Tyr. Geweldige en complete zanger met een mooi vol stemgeluid. Ik moet Tyr nog wel eens origineel hebben, heb eigenlijk alleen The Eternal Idol met Martin op cd. Wil ze allemaal wel. Eigenlijk ken ik alleen Cross Purposes en Forbidden niet, hoewel ik over die laatste vooral negatieve dingen lees (rolletje voor Ice-T )

[Jeroen]

Forbidden, Headless Cross en The Eternal Idol eindelijk eens aan de collectie toegevoegd. Nu Tyr en Cross Purposes nog, wat Martin betreft.

[youriguitar]

Mijn favoriete periodes, zijn toch 1970-1975 en 1980-1982 , puur omdat ik die stijl het beste bij sabbath vind passen , Favoriete nummer : Heaven and Hell (vooral live een van de beste nummers ooit)

[Jeroen]

Ik zweer bij de Dio albums (inclusief Dehumanizer, die is qua stijl wellicht anders, maar na meerdere draaibeurten moet ik concluderen dat ik em net zo graag opzet als de klassieke twee platen uit het begin van de jaren '80) en de cd's met Martin. Alleen kwam het er wat de albums met Tony betreft niet van om de albums eens op te snorren. Nu maar eens mee begonnen. Ik houd van die grootse en epische sound van die platen (met name Tyr, maar die moet ik nog zien te vinden verdorie) en Martin zingt fantastisch (luister ook eens naar Raven Ride van Empire. Wellicht geen muzikaal hoogstandje (lees: relatief eenvoudig), maar alle ruimte voor de man om te schitteren. Als Iommi en co. nog weer een periode willen eren, dan mogen ze Martin wel weer oproepen. Die kan het nog steeds.

[Blutengel]

Forbidden, Headless Cross en The Eternal Idol eindelijk eens aan de collectie toegevoegd. Nu Tyr en Cross Purposes nog, wat Martin betreft.

Succes, ze zijn beide redelijk moeilijk te vinden helaas

[Jeroen]

Ik kwam Tyr laatst nog tegen voor 6 euro, dus heb er al even achteraan gemaild. Ga er vanuit dat die cd daar nog wel ligt.

[CALIBANaan]

Even tussendoor: Wie weet of Zakk Wylde met ozzy meedoet op wacken? Niet te vinden op i-net.

[cataclysm child]

Even tussendoor: Wie weet of Zakk Wylde met ozzy meedoet op wacken? Niet te vinden op i-net.

Op Hellfest was dat alleszins het geval.

[Gijscoman]

Heb al een lange tijd alles van Tony Martin-era. Ook Forbidden vind ik vet. Erg doomie!

[Jeroen]

Voor de liefhebbers van Black Sabbath met Martin (ongetwijfeld al wel bekend bij velen).
Zuivere worship van Headless Cross etc. Geweldig gezongen.

voor n00bs, ja, dat is Tony Martin inderdaad

[Gilbert]

Tony Martin zou met gemak 013 vol krijgen.

Uh, nee.

Je moet dat zien als de situatie rond Blaze Bayley bij Iron Maiden. Op internetfora vind je behoorlijk wat fans van Blaze, die de albums die hij met Maiden maakte bejubelen en zijn solowerk ook goed vinden. Hij is een behoorlijk goede zanger en een prima frontman met een grote naamsbekendheid. Toch komt er bij live-optredens van Blaze met zijn eigen band nauwelijks publiek opdagen en speelt hij voor een man of veertig in een rockcafe als Little Devil. Als Tony Martin weer met een eigen begeleidingsband zou gaan touren, waarbij hij flink wat songs speelt uit zijn periode met Black Sabbath, dan zou hij ook gewoon voor enkele tientallen fans (waaronder wellicht ikzelf) in Little Devil staan te spelen.

Met Iommi en Geezer erbij, de naam Black Sabbath op de affiche en wat klassiekers uit de Ozzy- en Dio-periodes in de setlist komt er natuurlijk wel wat meer publiek op af. Echter, Heaven & Hell met Dio zou (bij een voor die band in de huidige tijden normale ticketprijs) nog moeite hebben gehad om 013 vol te krijgen. In Nederland is vooral Ozzy populair (solo of met Black Sabbath). Met Dio als zanger trokken ze al veel minder publiek en met Martin zou het gewoon, voor een groep met zoveel individuele kwaliteiten, een treurige zaak worden. Martin is in technisch opzicht natuurlijk veel beter dan Ozzy en heeft ongetwijfeld ook niet van die vervelende maniertjes op het podium, maar toch wil het volk Ozzy zien, of anders op zijn minst een andere icoon als Ian Gillan, Glenn Hughes of de helaas overleden Dio.

Een Black Sabbath forum is wat dat betreft totaal niet relevant. Daar zul je een paar honderd fans van over de gehele wereld tegenkomen die alles van Black Sabbath, en dus alle verschillende periodes, gaaf vinden. Het grote publiek daarentegen liet Sabbath eind jaren tachtig en medio jaren negentig, in de tijd dat Martin de frontman was, grotendeels links liggen. De meeste metalfans kennen de albums met Martin niet of nauwelijks en kennen alleen de relatief slechte reputatie die deze albums hebben (net als bij de Blaze-albums van Maiden en de Owens-albums van Judas Priest).

Last but not least: Iommi, Geezer en Martin (met een willekeurige drummer) zouden de naam Black Sabbath hoogstwaarschijnlijk niet eens meer mogen gebruiken. Daar zouden Ozzy en Sharon namelijk vast een stokje voor steken. Waarom denk je dat ze bij de hereniging met Dio plotseling de naam Heaven & Hell gingen gebruiken? En een "nieuwe" band met bijvoorbeeld de naam Headless Cross en de line-up van het gelijknamige album zal gewoon bij weinig metalfans tot enthousiasme leiden, hoe onterecht dat wellicht ook is. Headless Cross was namelijk, in tegenstelling tot Heaven & Hell, gewoon geen verkoopsucces (ondanks de redelijk goede recensies).

[Jeroen]

Klopt allemaal als een bus. Ik heb de oude AMH's er nog even op nageslagen en daar zie je duidelijk die verbittering terug in de interviews dat het allemaal niet echt wil lukken. Overigens krijgen de albums inderdaad allemaal erg goede recensies. Heb jij ze destijds gezien met Martin overigens, Gilbert? (zo ja, hoe was dat?)

Het Headless Cross idee was hier ook al opgekomen, maar ik vrees dat je gelijk hebt.

[drdennuz]

als groot Tony Martin fan hoop ik al erg lang dat de man NOOIT meer bij black sabbath aan het werk gaat...

Simpelweg omdat Black Sabbath 'de grote hits van weleer' moet spelen. Tony Martin is tegenwoordig een prima studio zanger maar live hoeft hij het van mij niet meer te proberen.. geeft verder niks.. de man maakt onder eigen naam (scream) en met het eerder geposte empire nog zeer goed luisterbare cd's.. Hoge noten zijn in de studio nog prima haalbaar maar dat lukt hem live nou eenmaal niet meer. David Coverdale heeft hetzelfde..

Nu zeggen mensen vaak dat dat allemaal in de studio opgepoetst is etc. etc. maar dat weiger ik te geloven.. het vraagt nou eenmaal veel om dag na dag 1,5 uur op het podium te staan en op latere leeftijd lukt dat nou eenmaal niet meer zo goed als vroeger.



dit even als voorbeeld genomen. zegt genoeg lijkt me.. 'zijn' black sabbath nummers klinken lager gestemd nou eenmaal enorm mat en dat vind ik niet erg interessant om te horen.. Maar dat is mijn bescheiden mening.

[Heidewolf]

1. Warpigs
2. Hole in the sky
3. After Forever
4. N.I.B.
5. Evil Woman (Ik vind de sabbath versie gewoon veel leuker)

[Gijscoman]

Op zich zou een reunie met Tony Martin dus extra fijn zijn! Spelen ze misschien wel Doornroosje Kan ik er naartoe fietsen! Dat zou ik echt vet vinden!

[Zagato]

Blijft idd een lekkere periode, Cozy blijft een top drummer!

[Jeroen]

Zo is het, ondertussen ook Cross Purposes versierd.
Polltje overigens. Dio en Ozzy weten we nu wel. Tony time!

[innuendo]

Headless Cross. Dat is wel zo'n geniaal album dat ik er van op zou kijken als Black Sabbath met Tony nog iets beters heeft weten uit te poepen.

[lampje]

Ik heb gekozen voor Tyr, die vind ik qua totaalgeluid net wat prettiger dan Headless Cross.

Overigens: een top 5 van favo Black Sabbath albums geven vind ik een onmogelijke taak, juist vanwege de diversiteit door de jaren heen. Elke periode heeft wel iets goeds voortgebracht, van de eerste 4 a 6 albums tot Dio, Hughes, Martin, zelfs het album met Gillan kende zijn pluspunten.

[Jeroen]

Sinds ik Headless Cross in huis heb, kan ik steeds moeilijker beslissen of ik juist die plaat of Tyr het beste vind. Bij Tyr moest ik altijd hebben van Youtube, maar met een beetje geluk valt die cd morgen hier op de mat, dus wellicht dat die op de stereo nog een groeiproces in gang weet te zetten.

[Rene]

Tyr heb ik eens een keer in de Free Record Shop gescored, dat jij dan zo'n moeite moet doen

[Jeroen]

Niet meer leverbaar heh
Plus dat jij al 31 bent

[Gijscoman]

Heb TYR tweedehands gekocht. Lag toevallig in de CD-bakken. Zo´n Classic Rock editie.


Geweldige nummers. Die drums komen lekker naar voren. Het is het vlotst aanvoelende album van Tony Martin, naar mijn mening. Wanneer de CD binnen is wens ik je veel luisterplezier, maar dat komt wel goed met dat album!

[Blutengel]

Cross Purposes gestemd. Alleen al vanwege het nummer Cross of Thorns. Voor mij de beste prestatie van Martin. (op Forbidden flikte hij hetzelfde met I WOn't Cry For You, die gast heeft een magistrale stem!)

[Lennert]

1. Heaven And Hell
2. Mob Rules
3. Dehumanizer
4. Headless Cross
5. The Eternal Idol

Ik denk overigens dat een festivaltourtje Sabbath met Martin nog best wel wat publiek kan trekken, hoe dat in zalen zit weet ik niet.

[Zagato]

Leuk om te horen, Eternal Idol nummers gezongen door Ray Gillen, die ook een blauwe maandag bij sabbath zat (en ons veel te vroeg ontvallen is...)

Staan er nogh meer op Youtube trouwens!

[POS]

The Headless Cross is uiteraard met hele grote afstand het beste wat Black Sabbath ooit heeft uitgebracht. Gevolgd door Eternal Idol, Tyr, Heaven and hell en Mob Rules. De albums daarvoor en daarna zijn kwalitatief gewoon stukken minder. Nog steeds erg goed maar de Tony Martin periode is onovertroffen. Commercieel gezien echter niet. Ozzy en Dio zijn wat dat aangaat aantrekkelijker voor het "mainstream" metalvolk

[youriguitar]

Dus als iemand Ozzy of Dio beter vindt , is diegene meteen 'mainstream'???

[lampje]

Merkwaardige redenering inderdaad. Zeker als je het ziet in de geest van de tijd. Black Sabbath was juist in de jaren 70 en begin jaren 80 allesbehalve mainstream. Juist de Tony Martin periode, met bv. ook Cozy Powell zou commercieel gezien een stuk interessanter zijn; ook klonk de muziek in die periode een stuk gestroomlijnder dan voorheen.

[POS]

Dus als iemand Ozzy of Dio beter vindt , is diegene meteen 'mainstream'???

Vergeet de aanhalingstekens en de wink niet he !

[youriguitar]

Ja , ik snap alleen niet waarom je het mainstream noemde , met of zonder aanhalingstekens en wink

[Blutengel]

Waarschijnlijk is dat om te benadrukken dat de gemiddelde metalfan eerder naar platen met Ozzy en Dio zal grijpen (de twee 'grote' metalzangers) dan die met de "onbekende" Martin.

[Gijscoman]

En het mainstream volk trekt meer naar Dio en Ozzy. Dat zegt niet dat als je er naartoe gaat je mainstream bent. Dat is net zoals met een aardbei. Een aardbei is wel fruit, maar fruit is niet per direct een aardbei.

[Jeroen]

Daar heeft het niet zoveel mee te maken. Na het eerste vertrek van Dio (natuurlijk een naam van jewelste dankzij Rainbow) begon het ernstig te rommelen in Black Sabbath. Het gevolg was een geflopte plaat met Ian Gillan, waarna de band eigenlijk niet meer zo serieus werd genomen. Gevolg? Black Sabbath donderde bijna in elkaar en Iommi wilde een soloplaat maken met Hughes. In eerste instantie was het helemaal niet de bedoeling dat de naam Black Sabbath op de hoes zou staan, maar onder druk van de platenmaatschappij is dat wel gebeurd. Aangezien Hughes zelf de nodige drukte aan z'n hoofd had, kwam er geen tournee met hem, maar een jarenlang komen en gaan van allerlei bandleden, tot Martin arriveerde en de rust eigenlijk pas vanaf Headless Cross echt terugkeerde. Op dat moment was Black Sabbath al enigszins vergeten in het genre en zonder bekende naam kon er ook niet echt worden voortgeborduurd op het oude succes. Het zijn vaak juist de fans van de band die de albums van The Eternal Idol nog wel wisten te vinden en ook in de pers werden alle platen met Martin uitstekend bevonden. Uit interviews uit die tijd merk je heel sterk dat veel personen de band niet meer serieus namen door alle bezettingswisselingen en de minder kenmerkende sound (laten we wel wezen, het werk met Martin is gewoon typische jaren '80 heavy metal met een gelikte productie en niet zozeer gestoeld op die grauwe riffs en ongenuanceerde zangpartijen zoals Ozzy die in de microfoon krakeelde). Vanaf Headless Cross ging het wel weer wat beter, maar het zegt genoeg dat de metalwereld stond te juichen doen Dio eenmalig terugkeerde. Dat Black Sabbath op Dehumanizer niet terugkeerde naar de sound van Heaven And Hell en Mob Rules is de reden dat die plaat het niet geweldig deed. Exit Dio, re-enter Martin, toen het eigenlijk al te laat was, aangezien de grunge was gearriveerd. Het was gewoon een kwestie van het muziekaanbod en stijlwijzigingen. Fans van BS zijn vaak nog wel wat conservatiever dan sommige andere fans (ze hebben dan ook veel wijzigingen moeten slikken in sound en bandleden), want de wereld was te klein toen bekend werd dat Ice-T een gastrolletje vervulde op Forbidden. Die plaat is overigens écht niet slecht, maar misschien muzikaal gezien wel een te opzichtige terugkeer naar die doomy sound.

[lampje]

Fraaie en accurate samenvatting
Waarbij ik dit wil benadrukken:

het werk met Martin is gewoon typische jaren '80 heavy metal met een gelikte productie en niet zozeer gestoeld op die grauwe riffs en ongenuanceerde zangpartijen

Black Sabbath flirtte na Born Again een stuk nadrukkelijker naar Amerikaans succes, beginnend met datgeen wat inderdaad Iommi's solodebuut had moeten zijn. Als je dus ergens meer mainstream publiek zou verwachten is het wel in die periode. Het is derhalve opvallend dat het grote publiek teruggrijpt op de bekende namen, ongeacht wat voor geluid daar uit voortkomt.

[youriguitar]

Ik heb gisteren via youtube een paar nummers ontdekt van hun earth periode!
The Rebel
When I Came Down

[innuendo]

Is er eigenlijk wel wat te vinden van Mythology? Lijkt me stiekem een interessantere preblack sabbathperiode.