Iron Maiden V

[Rebellion666]

Ik moest meteen aan 'The Angel And The Gambler' denken. Ik wil het album best een kans geven maar ik kan niet zeggen dat ik er nu erg warm voor loop.

[Iron Maiden]

Ik lees verder niks over de band. Wie heeft dit ingezongen? Steve zelf?

[Johan]

From the growling riffage of opening salvo This Is My God to the heavy forlorn balladry of follow-up Lost Worlds which showcases Richard Taylor’s soaring vocals, it’s clear that ‘British Lion’ is an altogether different beast from Maiden.

Karma Killer, with its dirge-like muscularity, and Us Against The World, with its massive chorus, demonstrates just how far ‘British Lion’ has flexed Steve Harris’ considerable musical muscle. Dovetailed with guitarist David Hawkins’ positively gargantuan lyrical guitar melodies, it’s a mere hors d'oeuvre ahead of the epic, riffing-feast of The Chosen Ones, with its swaggering bravado.

[Iron Maiden]

Oh, overheen gelezen.

Nu Bruce nog een album.

[Beastie Meijer]

Gaaf!!!

[Lennert]

En Vivo is overigens behoorlijk goed zeg!

[yesferro]

Er zijn zeker al geruchten over een vervolg.


Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!
Maybe Steve Harris strikes twice!

=

[innuendo]

Iron Maiden rerelease

http://www.metalfan.nl/reviews.php?id=7381

[Dufniall]

Afgelopen woensdag eens even al mijn Maiden albums uit de kast gehaald en de hele dag geluisterd. Het viel me op dat ik tegenwoordig wat minder van de korte felle nummers ben (zoals bijvoorbeeld The Trooper en Aces High), maar de langere epics gaver vind. Sowieso is Somewhere In Time flink gegroeid, met gave nummers als Alexander The Great en Stranger In A Strange Land. Ook de laatste blijft het erg goed doen, met nummers als Coming Home, Where The Wild Wind Blows en Isle Of Avalon. A Matter Of Life And Death vond ik bij de release erg gaaf, maar ik merk nu dat ik hem toch een stuk minder vind. Niet slecht, maar toch iets minder pakkend dan andere albums.

Maar goed, het wordt wel tijd dat ik mijn collectie studio-albums eens compleet maak, zo heb ik nog geen enkel Blaze album in huis.

[Lennert]

Iemand die cd van Steven Harris al geluisterd? Ik nog niet, maar hoor er weinig positiefs over.

[Iron Maiden]

Ik ben na anderhalf nummer afgehaakt. De zanger is tergend, de muziek is niet mijn ding.

[innuendo]

Zondagavond op de Belgische zender Canvas komt 21:45 de docu Iron Maiden: Flight 666.

[innuendo]

Even een reminder: vanavond dus!

[Jeroen]

Heb em op dvd, dus hoef niet perse te kijken. Thnx voor de tip, dat wel.

[Aerodeth]

Ik zit nog steeds te twijfelen of ik alle Iron Maiden cd's ga sparen, zodat ik (zijkant) Eddie compleet heb, of dat ik alleen Number Of The Beast en Piece Of Mind ga komen. Dat zijn de albums die ik echt goed vind en die, zeker toen nog, origineel klinken. De albums die daarna zijn uitgegeven zijn steeds redelijk hetzelfde. Is het de moeite waard om alles te sparen?

[innuendo]

Ik snap niet waarom nota bene Iron Maiden als een herhaalband wordt gezien. Uiteindelijk is ieder album wel weer anders, omdat het weer net een andere richting ingaat, toevoeging heeft of simpelweg een ander thema bevat. Powerslave is weer compleet anders dan Somewhere Back in Time bijvoorbeeld, No Prayer lijkt ook niet echt op Fear of the Dark.

[Lennert]

Ik zit nog steeds te twijfelen of ik alle Iron Maiden cd's ga sparen, zodat ik (zijkant) Eddie compleet heb, of dat ik alleen Number Of The Beast en Piece Of Mind ga komen. Dat zijn de albums die ik echt goed vind en die, zeker toen nog, origineel klinken. De albums die daarna zijn uitgegeven zijn steeds redelijk hetzelfde. Is het de moeite waard om alles te sparen?

Aangezien de cd's allemaal praktisch niets kosten en de albums daarna echt niet allemaal hetzelfde klinken (leg Somewhere In Time, No Prayer For The Dying, The X-Factor, Brave New World en The Final Frontier maar even naast elkaar) zeg ik dat het wel degelijk de moeite is om alles te sparen.

[Gijscoman]

Iron Maiden steeds maar hetzelfde? Het enige dat hetzelfde blijft naast Steve Harris is dat het goede muziek is.

[Orklord]

Inderdaad, de albums verschillen best van elkaar. Ik zou voor alle cd's gaan. Zeker niet de eerste twee vergeten! Iron Maiden en Killers.

[Jeroen]

exact, alle platen hebben wel wat, ook de Blaze jaren.

[KoenM]

Somewhere Back in Time

Somewhere in time bedoel je zeker?

[innuendo]

idd

[Gilbert]

Ik zit nog steeds te twijfelen of ik alle Iron Maiden cd's ga sparen, zodat ik (zijkant) Eddie compleet heb, of dat ik alleen Number Of The Beast en Piece Of Mind ga komen. Dat zijn de albums die ik echt goed vind en die, zeker toen nog, origineel klinken. De albums die daarna zijn uitgegeven zijn steeds redelijk hetzelfde. Is het de moeite waard om alles te sparen?

Het gevaar van het stellen van zo'n vraag op een forum als dit is, zoals je hierboven kunt zien, dat je alleen antwoorden krijgt van die-hard Iron Maiden fans, die weigeren te erkennen dat Maiden een band is die nauwelijks experimenteert en eigenlijk al dertig jaar (weliswaar op verdienstelijke wijze) hetzelfde kunstje herhaalt.

De albums die je in elk geval aan kunt schaffen (voor zover je die nog niet hebt) zijn de eerste zeven studio-albums, die Iron Maiden in de jaren tachtig uitbracht, dus van het titelloze debuut tot en met Seventh Son Of A Seventh Son. Van die platen is Killers overigens het minst belangrijk. Verder is Brave New World behoorlijk populair, maar dat komt deels doordat dit album de terugkeer betekende van Bruce Dickinson en Adrian Smith op het oude nest. In feite is ook Brave New World niet veel meer dan een herhalingsoefening. De rest van de (studio)albums van Iron Maiden bevatten hier en daar een weergaloos nummer, maar zijn als geheel alleen voor completisten aan te raden. Mocht je ze toch allemaal willen verzamelen, schaf dan No Prayer For The Dying en de beide albums met Blaze Bayley als allerlaatste aan. Die zijn voor Iron Maiden-begrippen gewoon ondermaats.

Ter bewijs dat het bovenstaande niet alleen mijn persoonlijke opinie, maar tevens de gemiddelde mening van Iron Maiden-luisteraars weerspiegelt, kun je de scores van de diverse Maiden-albums op de website Rate Your Music vergelijken: http://rateyourmusic.com/artist/iron_maiden. Die scores zijn gebaseerd op duizenden stemmen van luisteraars uit de gehele wereld.

[Orklord]

Nou euh Gilbert, ik ben geen die-hard Maiden fan. Ondertussen raad je ook aan om (bijna) alles aan te schaffen. De Blaze periode moet je liggen en de albums na Brave New World zijn wel degelijk experimenteel. Niet in de zin van een totaal nieuwe stijl aanmeten, maar meer lange en epische nummers. Dat bevalt mij trouwens uitstekend.

[innuendo]

ik vind het nou niet echt experimenteel om op de laatste platen een normaal Maiden nummer te pakken en die uit te rekken naar ongeveer tien minuten. Maar goed, het gaat eigenlijk om de platen waar op de zijkant Eddie komt te staan, dan is Fear of the Dark het laatste studioalbum. Die hele reeks is in mijn ogen gewoon te gek.

[Lennert]

Ik zit nog steeds te twijfelen of ik alle Iron Maiden cd's ga sparen, zodat ik (zijkant) Eddie compleet heb, of dat ik alleen Number Of The Beast en Piece Of Mind ga komen. Dat zijn de albums die ik echt goed vind en die, zeker toen nog, origineel klinken. De albums die daarna zijn uitgegeven zijn steeds redelijk hetzelfde. Is het de moeite waard om alles te sparen?

Het gevaar van het stellen van zo'n vraag op een forum als dit is, zoals je hierboven kunt zien, dat je alleen antwoorden krijgt van die-hard Iron Maiden fans, die weigeren te erkennen dat Maiden een band is die nauwelijks experimenteert en eigenlijk al dertig jaar (weliswaar op verdienstelijke wijze) hetzelfde kunstje herhaalt.

De albums die je in elk geval aan kunt schaffen (voor zover je die nog niet hebt) zijn de eerste zeven studio-albums, die Iron Maiden in de jaren tachtig uitbracht, dus van het titelloze debuut tot en met Seventh Son Of A Seventh Son. Van die platen is Killers overigens het minst belangrijk. Verder is Brave New World behoorlijk populair, maar dat komt deels doordat dit album de terugkeer betekende van Bruce Dickinson en Adrian Smith op het oude nest. In feite is ook Brave New World niet veel meer dan een herhalingsoefening. De rest van de (studio)albums van Iron Maiden bevatten hier en daar een weergaloos nummer, maar zijn als geheel alleen voor completisten aan te raden. Mocht je ze toch allemaal willen verzamelen, schaf dan No Prayer For The Dying en de beide albums met Blaze Bayley als allerlaatste aan. Die zijn voor Iron Maiden-begrippen gewoon ondermaats.

Ter bewijs dat het bovenstaande niet alleen mijn persoonlijke opinie, maar tevens de gemiddelde mening van Iron Maiden-luisteraars weerspiegelt, kun je de scores van de diverse Maiden-albums op de website Rate Your Music vergelijken: http://rateyourmusic.com/artist/iron_maiden. Die scores zijn gebaseerd op duizenden stemmen van luisteraars uit de gehele wereld.

Hoe kun je Brave New World nu een herhalingsoefening noemen? En van welke albums dan precies?

[KoenM]

Heb weer een Maiden heropleving sinds die docu op canvas een paar dagen terug. Rock in Rio staat nou op. Fantastische nrs van Brave New World. Die plaat is onlosmakelijk verbonden met mijn ontdekking van metal. Ik denk ook niet dat zoiets te objectiveren valt. Je moet het allemaal zelf ontdekken. Ik geloof best dat 'de meeste mensen vinden dat', maar daar gaat beleving van muziek/metal niet echt over he? Wat als hij die Blaze-platen nou echt fantastisch vindt? Muziek heeft ook tijd nodig. Beleving van muziek is persoonlijk, individueel. Gelukkig, nog altijd.

[Lennert]

Zelfde hier als het aankomt op Brave New World overigens, ook mijn eerste metalplaat voor zo'n 48,65 gulden toentertijd. Rock In Rio blijft ook mijn favoriete live-album. De volgorde van aanschaf voor mij was Brave New World, The Number Of The Beast, Killers, The X-Factor en Virtual XI, waarbij het me vooral opviel dat ik teleurgesteld was over het feit dat The Number Of The Beast zo soft was in vergelijking met BNW, Killers en TXF. Virtual XI heb ik nog steeds wat problemen mee, maar er zijn genoeg mensen die dol zijn op TXF. Persoonlijk zet ik nog steeds veel liever BNW of The Final Frontier op dan het doodgedraaide Number Of The Beast of wisselvallige Piece Of Mind (ja, de tweede helft doet me daar praktisch niets, zelfs To Tame A Land vind ik een matige epic).

[Dufniall]

Misschien een leuk idee om eens een favoriete live-album/dvd polletje te doen.

[Jeroen]

Ik mag dan wel een Maidenfan zijn. Lang niet alle platen vind ik ook echt even goed. A Matter Of Life And Death gaat me bijvoorbeeld gauw vervelen. Een plaat als Virtual XI kent ook een paar matige songs. Maar dat was mijn eerste Maidenplaat, dus die heeft iets extra's voor me. Voor de rest vind ik het met datzelfde kunstje wel meevallen. Op een rijtje?

Iron Maiden en Killers, tamelijk rauwe platen met veel ruimte voor melodie en een stuk sneller dan later werk, door de punky energie.

Number Of The Beast, mijns inziens de overgangsplaat naar een meer uitgesponnen geluid, met hier en daar nog ruimte voor straightforward metalsongs.

Piece Of Mind en Powerslave, complexer, epischer en donkerder. Powerslave bevat een paar mindere tracks en ook Piece Of Mind is niet geheel vlekkeloos, maar die wegen niet op tegen de fantastische composities die er ook opstaan.

Somewhere In Time en Seventh Son Of A Seventh Son. Enerzijds commerciëler door de inbreng van keyboards en 'hits' als Wasted Years en Can I Play With Madness, maar qua songstructuren en opbouw op bepaalde momenten best progressief (voor die tijd). Vooral SIT heeft een typisch jaren tachtig geluid dat me erg aanspreekt. Domper is het zwakke refrein van het SSOASS titelnummer.

No Prayer For The Dying en Fear Of The Dark, terugkeer naar het rauwere geluid van de eerste drie albums. Bruce zingt ook wat rauwer (niet ieders ding, maar ik vind het zelf een verademing na de soms te hoog gegrepen zanglijnen op de vorige schijf). FOTD is qua stijl vergelijkbaar met NPFTD, maar klinkt productioneel veel gladder. Ook daar prijken wat niemandalletjes op de plaat.

The X Factor, donkerder, progressiever, langer en epischer. Afgezien van wat soli, spanningsopbouw en een paar riffs totaal anders dan andere Maidenplaten. Mede door de zang van Blaze, maar ook door de kille (ietwat holle) sound. 2 A.M. is in mijn optiek een betere ballad dan Wasting Love van FOTD.

Virtual XI, lichter verteerbaar. Meer seventies en hardrock invloeden in de sound. Pakt vooral bij The Angel And The Gambler totaal verkeerd uit, ook al is het tot de dag van vandaag één van de favoriete songs van Steve Harris. Ik vind het een saaie compositie. The Clansman mist ook de grandeur en dat is vooral te wijten aan Blaze die er nauwelijks gevoel in legt. (Versie op Rock In Rio met Bruce is vele malen beter). Daarentegen zijn songs als Futureal (met misschien wel de beste solo van Dave Murray) en The Educated Fool (ondanks de wat fragmentarische opzet) wel erg goed.

Brave New World, borduurt qua stijl sterk voort op Virtual XI, zij het iets heaviër en organischer qua productie. Opnieuw veel herhaling in de refreinen, maar afgezien van Dream Of Mirrors vind ik dat niet storend. The Thin Line Between Love And Hate vind ik een wonderschone compositie en The Fallen Angel is een ideale no-brainer.

Dance Of Death, A Matter Of Life And Death en The Final Frontier. Experimenteler en langer. Best goede platen, maar ik zet ze van alle Maidenplaten het minste op. No More Lies is een misser van formaat door het ultraslechte simpele refrein. A Matter Of Life And Death bevat goede songs, maar kon wel wat meer afwisseling gebruiken in de vorm van wat hardere kortere nummers. Een formule die ze wel uit de kast halen op de laatste plaat. Waar A Matter Of Life And Death mij gaat vervelen, daar blijft The Final Frontier groeien. Isle Of Avalon vond ik bijvoorbeeld eerst niets, maar door de Rush-invloeden en geweldige solosecties is dat nummer uitgegroeid tot één van mijn favorieten. Leuk is ook The Alchemist, ook al slaat de solo van Janick Gers daar kant nog wal.

Kortom, onderling genoeg verschillen. Iron Maiden is wat mij betreft geen band zoals Motörhead en AC/DC, omdat ze meer steunen op melodie dan op brute kracht (al mag dat laatste best wat meer. Bruce Dickinsons laatste drie soloplaten zijn wat mij betreft beter dan alles wat hij met Maiden heeft gedaan sinds de reünie). Maar verder zitten er voldoende zijsprongen en ontwikkelingen in om het tot één van de boeiendste bands te maken die er zijn.

[Iron Maiden]

De albums van Maiden zijn inderdaad erg divers. Ik heb wel eens een week alle albums achter elkaar geluisterd en dan merk je duidelijk dat er een ontwikkeling in de albums zit. Soms progressief, soms teruggrijpend op het oude, maar toch steeds goede kwaliteit. Het grootste verschil voor mij zit er tussen de twee albums met Blaze. TXF vind ik een erg gaaf album, met zeer sterke nummers en een geweldig duistere sfeer, VXI vind ik daarentegen een matig album, met enkele sterke melodieën. Ik vind ook niet alle albums uit de jaren '80 even goed, zo doet PoM mij niet veel, net als Killers. Er staan gave nummers op, maar ook nummers die ik steevast oversla. Hetzelfde geldt voor de periode na BNW. Dat is een erg goed album, een van de betere uit het oeuvre, maar DoD is matig, met enkele uitschieters. Tot slot vind ik dat op AMOLAD potentieel een van de beste Maiden nummers ooit staat, Lord of Light, alleen na het refrein wordt het nummer compleet de nek omgedraaid.

[Aerodeth]

Bedankt voor de reacties Ik wilde zeker geen ruzie uitlokken of iets dergelijks.
Ik denk dat ik ga beginnen met het bezitten van The Number Of The Beast tot Fear Of The Dark. Dan heb ik namelijk Eddie's hoofd compleet. Daarna kijk ik wel of ik Iron Maiden en Killers nog ga kopen en/of de 2 live cd's.

[Elessar]

Bedankt voor de reacties Ik wilde zeker geen ruzie uitlokken of iets dergelijks.
Ik denk dat ik ga beginnen met het bezitten van The Number Of The Beast tot Fear Of The Dark. Dan heb ik namelijk Eddie's hoofd compleet. Daarna kijk ik wel of ik Iron Maiden en Killers nog ga kopen en/of de 2 live cd's.

Goed idee.

[Took]

De Europes tournee van Iron Maiden in het kader van Maiden England brengt de Britse band op 25 juni naar Amsterdam, maar ruim voor het zover is kun je eindelijk het originele concert op je tv bekijken. Op 25 maart komt namelijk de Maiden England '88 video uit op dvd. Deze concertregistratie werd op 27 en 28 november 1988 opgenomen in het N.E.C. in Birmingham, en was tot dusver officiëel alleen op VHS videoband te krijgen. Het beeld en geluid zijn opgepoetst voor deze nieuwe release, en de toegiften die ontbraken op de originele video staan er deze keer wel op.

De tweede schijf van dit setje zal deel 3 van The History Of Iron Maiden bevatten, waarop de band terugblikt op de Somewhere In Time en Seventh Son Of A Seventh Son albums. Ook de Twelve Wasted Years video uit 1987 staat er op. Naast de dvd zal et liveconcert van Maiden England ook op dubbel-cd en dubbel-lp verschijnen. Wat wel direct al opvalt is dat deze keer niet de originele voorkant gebruikt wordt voor de dvd, waar dat bij Live After Death wel het geval was.


Tracklist:
1. Moonchild
2. The Evil That Men Do
3. The Prisoner
4. Still Life
5. Die With Your Boots On
6. Infinite Dreams
7. Killers
8. Can I Play With Madness
9. Heaven Can Wait
10. Wasted Years
11. The Clairvoyant
12. Seventh Son Of A Seventh Son
13. The Number Of The Beast
14. Hallowed Be Thy Name
15. Iron Maiden
16. Run To The Hills
17. Running Free
18. Sanctuary

[Took]

[Rebellion666]

We hebben er even op moeten wachten maar daar issie dan!

[Lennert]

Ik mag toch eigenlijk hopen dat ze ook iets met bluray gaan doen, daarvan is het aanbod qua metal dvd's mij nog steeds te gering.

[Took]

het ontbreken van blu-ray in dat lijstje vond ik ook al opvallend. Echter, ik gok dat ze die originele beelden niet echt op super kwaliteit kunnen brengen en dan heeft bluray ook weinig zin.

[IROn]

Toch jammer dat ze het orihinele artwork niet hebben gebruikt, is toch een van m'n favoriete Eddie's. Nou heb ik gelukkig de VHS hier wel staan, maar toch.

Deze komt er in elk geval ook wel:)

[Iron Maiden]

Dit is een dvd die ik dan wel weer zal halen.

[Jeroen]

Eindelijk iets om naar uit te kijken uit het Maidenkamp. Jammer dat de docu maar 40 minuten duurt, daar is toch veel meer uit te halen (al weet ik dat er weinig beeldmateriaal is van de SIT tour). Maar goed, leuk dat 12 Wasted Years er ook opstaat, erg vermakelijke docu, met name het deel over de Poolse tournee uit '84.

En Vivo! haal ik wel een keer als die in de budgetbak ligt.

Ben trouwens benieuwd of we straks ook weer zo lang moeten wachten op Live At Donington. Ik ga er tenminste vanuit dat die video de volgende is. Wat mij betreft is dat nog altijd de gaafste en eerlijkste live-registratie van Maiden, al is het spel misschien beter op Live After Death en Maiden England. Daarnaast houd ik van die rauwe live-uitvoeringen van songs uit het NPFTD en FOTD tijdperk. Genieten geblazen.
Ben benieuwd of er ook een tour komt om die twee albums te prijzen, aangezien die in fankringen toch vaak iets minder goed worden geacht. Zou wel heel tof zijn. Net zo tof als een tour die gewijd is aan The X Factor en Virtual XI. The X Factor vind ik nog altijd één van de gaafste Maiden albums. Zou gaaf zijn om een rits songs van die platen voorbij te horen komen met Bruce, al vind ik Blaze meer geschikt voor X Factor songs. Maar dat is vast wishful thinking.

[Rebellion666]

Ben trouwens benieuwd of we straks ook weer zo lang moeten wachten op Live At Donington. Ik ga er tenminste vanuit dat die video de volgende is. Wat mij betreft is dat nog altijd de gaafste en eerlijkste live-registratie van Maiden, al is het spel misschien beter op Live After Death en Maiden England. Daarnaast houd ik van die rauwe live-uitvoeringen van songs uit het NPFTD en FOTD tijdperk.

Ik ben absoluut met je eens wat die 'Doningtonregistratie' betreft. Het leek wel alsof Gers na het vertrek van Smith de band die o zo nodige schop onder de reet had gegeven. De band klonk energieker, rauwer en minder 'netjes' . Dat viel meteen al op tijdens de No Prayer On The Road tour. Ik vond ze tijdens de Seventh tour een uitgebluste indruk maken. Heb ik het nog niet eens over de beroerde vocalen van Dickinson gehad (idd, te horen op de aankomende Maiden England-dvd).

Aardig natuurlijk is met de kennis van nu dat Running Free (slotnummer Donington 1992) met de 3 huidige gitaristen gespeeld wordt.

[Dufniall]

En ondertussen komt er ook een drankje om te drinken bij het kijken van al die live DVD's.

http://www.ironmaidenbeer.com/



Best tof, Robinson's is sowieso goed te pruimen. Hopelijk wordt het wel een beetje verkrijgbaar, ze doen het in ieder geval lijken alsof ze het groots aanpakken.

[innuendo]

Geinig idee natuurlijk, maar het zal me een zorg wezen of ik het ooit zal drinken.

[Johan]

FORMER IRON MAIDEN DRUMMER CLIVE BURR PASSES AWAY

We are deeply saddened to report that Clive Burr passed away last night. He had suffered poor health for many years after being diagnosed with Multiple Sclerosis and died peacefully in his sleep at home.

Steve Harris said “This is terribly sad news. Clive was a very old friend of all of us. He was a wonderful person and an amazing drummer who made a valuable contribution to Maiden in the early days when we were starting out. This is a sad day for everyone in the band and those around him and our thoughts and condolences are with his partner Mimi and family at this time."

Bruce Dickinson adds “I first met Clive when he was leaving Samson and joining Iron Maiden. He was a great guy and a man who really lived his life to the full. Even during the darkest days of his M.S., Clive never lost his sense of humour or irreverence. This is a terribly sad day and all our thoughts are with Mimi and the family”

As Maiden fans all know, Clive joined Maiden in 1979 and performed on the first three albums Iron Maiden (1980), Killers (1981) and The Number Of The Beast (1982).
Prior to that he was a member of Samson, the band Bruce fronted before he too joined Maiden.

[innuendo]

Ik zag gisteren of eergisteren zijn naam nog op de frontpage staan, omdat hij jarig was. Ik vroeg me al af hoe het eigenlijk met hem ging. Tsjongejonge... In elk geval is het heel rustig gegaan. RIP

[Took]

R.i.P, Clive.


maar
maar...

hij drumde helemaal niet op het debuutalbum. Dat was iemand genaamd Clive Durr, volgens mijn cd

[Jeroen]

Hoe het ook zij, erg trieste zaak. Al komt het niet als een verrassing, gezien de snelheid waarmee hij de laatste jaren achteruit ging.

[Jeroen]

Nou, heb de nieuwe dvd in huis. Heb alleen de docu-dvd gezien. 12 Wasted Years blijft een gaaf stuk geschiedenis, maar die kende ik al. De nieuwe History docu is wat mij betreft minder leuk dan de vorige. Wel weer informatief, maar door de chaotische (zeg maar lelijke) montage en beeldvulling oogt het allemaal erg gerushed. Daarnaast worden de docu's per History dvd korter. Maar goed, misschien komt het ook omdat ik dit stuk geschiedenis niet zo heel interessant vind. Somewhere In Time is weliswaar mijn favoriete Maidenplaat, maar historisch gezien ging het ze destijds vooral voor de wind, dus de hoeveelheid sappige verhalen blijft tot een minimum beperkt.

Nee, dan kijk ik meer uit naar deel 4, Live At Donington. Waar ongetwijfeld het vertrek van Adrian en Bruce ter sprake komt en het prille begin met Blaze (vraag me trouwens af of van de Blaze-jaren überhaupt een dvd gaat komen. Zou wel zo eerlijk zijn) ter sprake komt. Daarnaast vond ik de verhalen in Run To The Hills (bandbio boek) over de periode No Prayer.. Fear Of The Dark wel boeiend, omdat het fors rommelde achter de schermen. Komt bij dat de live-show die voor de video en dubbel-cd Live at Donington is vastgelegd een stuk gaver en rauwer is dan het gepolijste Maiden England, al is dat allerminst een vervelende zit.

[Lennert]

Took, was er nog publiek bij Steve Harris? Hoe was het concert überhaupt?