Ik pak hier even de Atlantean Kodex-gerelateerde zaken op en reageer op Eru Illuvatars post in het DDD 2014-topic.
Komt er binnenkort nog een uitgebreide White Goddess-recensie van jouw hand in de VPRO Gids, met thematiek-analyse? Onlangs was die Fates Warning absoluut de moeite waard (ondanks dat ik zelf iets minder over het album te spreken ben). Trouwens, mag ik aannemen dat jij degene bent die onder de naam 'Prof' op Sacred Metal Board post?
Het optreden van Atlantean Kodex was erg meeslepend, met veel enthousiaste fans die uitbundig meezongen met zanger Markus. De setlist was zoals iedereen hierboven kan zien erg gevarieerd, hoewel ik - als een mindere liefhebber van 'The Golden Bough' - ipv oudere nummers graag 'Twelve Stars And An Azure Gown' en 'The White Goddess Unveiled' gehoord had.
Het bijna een uur durende interview met Manuel en Markus na de show was zeer interessant en verrijkend. Onderwerpen als de structuur van de EU, de boeken, de huidige metalscene en niet te vergeten zwarte pieten passeerden de revue. Wellicht wat jammerlijk dat de twee hierdoor het optreden van Trouble hebben moeten missen (hoewel dat ook voor ons gold). In de eerste instantie moest het een video-interview worden, maar met de ruis van het verkeer op de achtergrond bij het bushokje waar we filmden wordt dit weer lekker transcriberen!
De bandleden van Atlantean Kodex behoren zonder twijfel tot de boeiendste muzikanten die je 'in de scene' kunt interviewen. Jammer trouwens dat een e-zine als Lamentations of the Flame Princess niet meer bestaat, met eindeloze diepte-interviews met mensen als Mike Scalzi en John Cobbett (Slough Feg, Hammers Of Misfortune). Maar hier doen we ons best!
Punt 1: Helaas, Kodex in de VPRO Gids gaat (in ieder geval deze keer) niet gebeuren. Uiteraard had ik het voorgesteld, ik wist immers wat er voor meesterwerkje op ons toekwam. Uiteindelijk zijn de twee pagina's naar Fates Warning gegaan. Ik kan er slechts een aantal keer per jaar over metal schrijven, en dat het überhaupt kan, is al bijzonder (met grote dank aan de coördinator Muziek).
Punt 2:
Ja, den Prof von Sacred Metal hast du gut erkannt, Herr Eru. Sinds jaar en dag
Mitleser, veronderstel ik?
Punt 3: Kan ik beamen (be-amen). En 'Twelve stars...' en 'White goddess...' had ik ook graag gehoord natuurlijk. Vooral eerstgenoemd nummer is niet van deze aardkloot.
Punt 4: Ik ben zeer benieuwd naar het interview. De belangstelling voor Atlantean Kodex is met de torenhoge cijfers voor
The white goddess en het binnenkomen op 65 in de Duitse album-top 100 (volgens Manuel 'een geweldige grap') exponentieel toegenomen.
Jaren terug heb ik ze trouwens eens geïnterviewd voor Digital Steel, geen idee of dat nog online staat.
Punt 5: Daar heb je helemaal gelijk in. Het verbaast me altijd weer hoe veel Duitse undergroundmetallers ook zo geworteld zijn in hun cultuur. Ze zijn zich zo bewust van historie, lezen van alles en nog wat. Vaak is ook hun taalgebruik verzorgd, voor mij iets essentieels in de communicatie.
Wat betreft lange interviews, er is tenminste nog het piepkleinelettertjestelefoonboek dat Snakepit heet. Ik doe er altijd maanden over om het te lezen. Beroerd Engels vaak, ja, maar dat maakt Laurent met zijn bijna manische metal-archeologie weer helemaal goed.
Om nog even bij de Aardschok-discussie aan te haken: het is zeer jammer dat bijvoorbeeld jij en Jeroen niet voor AS schrijven. Dat zou de boel daar in één dubbelklap met 100 procent opwaarderen.
De reden dat ik het blad zelden of nooit koop en het hoogstens bij een kiosk doorblader, is dat het de verbondenheid met de traditionele metal voor mij al lang geleden is kwijtgeraakt. Dat zie je bijvoorbeeld aan dat beschamende cijfer voor het Kodex-album. Dan weet je gewoon niet waar je het over hebt. Zo'n flater zou
good old Stefan Rooijackers nooit zijn overkomen.
Maar ik denk dat ook het nauwelijks of niet bespreken van demo's, bijzonder vinyl en obscure eigenbeheertjes (waar je vaak de mooiste verrassingen vindt) fataal is voor een metalblad. Daar leeft 'onze' muziek tenslotte van. Dat IS de underground.
Leg Aardschok naast Rock Hard (dat ook grotendeels de ontwikkelingen en trends volgt) en zie de verschillen. In journalistiek, in de verdeling populaire bands/underground, in opmaak, taalgebruik, fotomateriaal - affijn, in alles. Dat sommige AS-schrijvers na 30 jaar nog niet weten waar de d's en de t's horen, tja.
Laat ik dit wat lang uitgevallen antwoord positief met Atlantean Kodex afsluiten: vrijwel overal in de metalmediale wereld scoorde
The white goddess maximale punten. En dat is niet alleen vanwege de majesteitelijke muziek. Deze plaat
gaat ergens over.
Het is de doordachte combinatie die het album tot iets bijzonders maakt. En het bewijst maar weer eens dat als in beginsel al sterk materiaal rustig mag rijpen, er iets groots kan ontstaan. Een tegenwicht tegen al het vluchtige en oppervlakkige van deze tijd. Dat is exact wat
The white goddess is: onthaast en tijdloos.