Gek dat je Primordial saai vond: voor mij veruit de beste keer dat ik ze zag en (tezamen met de ijzersterke set van My Dying Bride) het hoogtepunt van het festival!
Overigens was ik tegen eerdere verwachtingen in toch aanwezig en heb ik me weer bijzonder goed vermaakt. Veel leuke bands, gave mensen en de bodems van een flink aantal plastic bekers gezien.
Vrijdagochtend net op tijd aangekomen en de tent neergekwakt om een stukje Sigh mee te pakken. Muzikaal interessant, maar wat presentatie betreft zeer onbeholpen. De originele progressieve death metal van de Australische sensatie Ne Obliviscaris was me zo vroeg op de dag iets te ingewikkeld, herkansing op Brutal Assault. God Seed overtuigde, vooral de Gorgoroth-nummers waren gaaf om weer te horen. Ook Wife Of Agony overtuigde. Cavalera Conspiracy geheel links laten liggen want ik wilde Cannibal Corpse graag weer eens zien. Die maakten, zoals we van hen gewoon zijn, de boel behoorlijk met de grond gelijk middels krakers als Scourge Of Iron, Make Them Suffer, Skull Full Of Maggots en afsluiter Devoured By Vermin. Het publiek lustte er wel pap van, tijdens Hammer Smashed Face vormde zich zelfs een spontane wall of death! Van Body Count had ik veel meer verwacht, de heren leken minder enthousiast dan in de Melkweg en op Pinkpop (afgaande op de beelden van die shows) en het wist me niet te pakken. Naar Marduk gegaan en dat is eigenlijk het black metal-equivalent van Cannibal Corpse: een vaste live-waarde waar je van op aan kan voor een vet optreden. My Dying Bride verzorgde het hoogtepunt van de dag, met een bezielde uitvoering van louter oude nummers en zelfs een nummer uit hun deathmetaltijd! De prog van Ihsahn kwam door technische problemen helaas niet helemaal uit de verf, maar de stukjes Emperor maakten veel goed. Kiss ten slotte, was best een vermakelijk schouwspel.
Op zaterdag om 12 uur s'ochtends wakker geworden met The Haunted, die duidelijk blij waren met het in grote getale toegestroomde publiek, dat ondanks het vroege uur al behoorlijk los ging. Vervolgens bracht Morgoth hun heerlijke death metal en Danko Jones fijne achtergrondmuziek voor op de festivalweide. Kataklysm walstte de tent plat met veel enthousiasme en vette nummers als To Reign Again, Like Animals en natuurlijk In Shadows And Dust. Het publiek ging volledig uit zijn/haar plaat met een hoos aan crowdsurfers en flinke pits tot gevolg. Vet! Exodus was ook weer leuk, maar jammer dat (i.t.t. op Fortarock) Piranha niet gespeeld werd. Stukje Vallenfyre was erg vet, waarna de songfestivalmetal van Sonata Arctica mij een uitgelezen moment voor een middagdutje in het gras leek. Primordial verzorgde vervolgens het absolute hoogtepunt van het festival. Meeslepend, overtuigend en zonder twijfel het beste optreden dat ik ze zag geven. Arch Enemy doet me tegenwoordig weinig tot niets meer. De hitjes van Alice Cooper meegepikt, klonk en oogde niet verkeerd en lekker meegezongen met mijn guilty pleasure Poison! At The Gates had het gitaargeluid niet mee, maar was desondanks erg gaaf. Judas Priest gaf een headlinerwaardig optreden en schaarde zich moeiteloos tussen de hoogtepunten van GMM 2015: gaafheid ten top! Tijdens Slipknot met een stel vrienden afgesproken in de Metaldome en aldaar een mooi feestje gebouwd met de zeer amusante coverband Stormrider .
Op zondag vroeg naar het terrein gegaan voor de mooie black metal van Winterfylleth. Daarna een tijdje op de camping gehangen. Septicflesh geeft mij geen live-gevoel, zoveel als er tegenwoordig van een tape komt bij hen. Van Lamb Of God maar drie nummers gezien omdat ik meer in de stemming was voor de sfeervolle klanken van de Tales From The Thousand Lakes-set van Amorphis: mooi! Motörhead was weer lachen, maar het valt me wel op dat ze de laatste jaren overwegend langzame nummers spelen. Lemmy en co. worden blijkbaar toch een dagje ouder. Mijn vriend wilde Dragonforce graag zien en die wisten me, wonder boven wonder, zeer goed te vermaken: dacht me er maar aan te gaan ergeren, maar het was zo ontzettend fout en over the top dat het weer gaaf werd! Alle remmen los! Cradle Of Filth overtrof mijn (niet al te hoge) verwachtingen. Degelijk optreden met niet de beste nummers uit hun historie, maar gelukkig wel mijn favoriet Cruelty Brought Thee Orchids van Cruelty And The Beast. Scorpions vond ik maar vervelend, Faith No More daarentegen erg cool en eigenzinnig. Daarna de Metaldome nog maar eens onveilig gemaakt en lekker meegeblérd met foute krakers als You Give Love A Bad Name en Battle Hymn.
Kortom: was weer mooi, tot volgend jaar!
In 2009 sloot hij af en toen was het op de camping ook al drukker dan op het festivalterrein.
