Lennert schreef:Zijn er hier nog liefhebbers van The Alan Parsons Project? Ook al mag het voor het gros van de albums niet eens 'rock' genoemd worden, eerder symfopop, ik heb toch een zwak voor Tales Of Mysterie And Imagination - Edgar Allan Poe en I, Robot terwijl nummers als Eye In The Sky en Old And Wise ook altijd de juiste snaar raken.
Hey, we zijn het ergens over eens! Ik heb voor de albums die je noemt (inclusief
Eye In The Sky) eveneens een grote zwak. Ook
The Turn Of A Friendly Card is een meesterwerkje. De andere albums ken ik niet goed genoeg om er een definitief oordeel over te kunnen vellen. Naast The Alan Parsons Project luister ik (af en toe) met plezier naar andere "symfopop"-acts als Supertramp, Electric Light Orchestra en 10CC. Dat wil zeggen, ik heb geen idee onder welke noemer je deze artiesten zou moeten rangschikken, maar hun overall sound ligt volgens mij wel ergens tussen pop en progressive rock in. Ja, zelfs met de meest toegankelijke, poppy platen van Genesis (dus met Phil Collins als zanger) en Yes (
90125,
Big Generator) doe je mij een groter plezier dan met de zoveelste Dream Theater-kloon.
Vooral
Tales Of Mystery And Imagination, het fantastische literaire debuutalbum van The Alan Parsons Project uit 1976, zou ik elke muziekliefhebber met een brede smaak van harte willen aanbevelen. In hetzelfde jaar verscheen trouwens
Rebel, het door Alan Parsons geproduceerde debuutalbum van John Miles, met de megahit
Music die iedereen kent. Als de sound van The Alan Parsons Project je bevalt, dan is
Rebel eigenlijk ook verplichte kost (al is hij niet zo goed als
Tales Of Mystery And Imagination, waarop Miles als zanger en gitarist op enkele nummers te horen is).