Shreds of Sanity schreef: ↑za okt 28, 2023 12:23 pm
Ja klinkt goed. Dit lijkt me ook wel iets voor jou Appelflap: Afterbirth - In But Not Of. Van de week ontdekt. Erg goede prog death. Hebben dit album net uitgebracht.
Dank! Zitten zeker fijne stukken in. Niet zo'n fan van de pig squeels (zo heet deze zangstijl toch of zijn het gutturals nou ja, deze zangstijl dus). Willowtip had vroeger ook al hele gave bands
Graag gedaan. Had je trouwens dit festival in de Dynamo meegekregen in maart volgend jaar? Met Cynic en Obscura als headliners lijkt me dat zowat speciaal voor jou geprogrammeerd.
Shreds of Sanity schreef: ↑vr sep 22, 2023 10:26 pm
Ik kan niet zeggen dat ik alle albums van Cannibal Corpse ken en de laatste krijgen allemaal goede recensies dus die zou ik zeker eens moeten luisteren, maar ik denk dat mijn top 3 er zo uit zou zien:
Ik was al langer benieuwd naar het recente werk van Cannibal Corpse, dus ik heb dit weekend de tijd genomen om Red Before Black, Violence Unimagined en Chaos Horrific eens goed te beluisteren.
Dat zijn inderdaad alledrie prima albums. Cannibal Corpse bezit nog steeds de gave om enorme mokers van nummers te schrijven. Ik zou nu nog geen favoriet uit de drie kunnen kiezen en dat is vooral een teken van consistente kwaliteit. Cannibal Corpse zorgt ervoor dat je meerdere malen tijdens een album opkijkt met zo'n grijns van "Verdomme wat is dit vet!"
Een van die momenten is dit nummer, waar het gas iets teruggenomen wordt en de groove wordt opgezocht, maar het nummer wel telkens met een evoluerende riff voortgestuwd wordt. Erg gaaf. Zo wordt de flow van het album ook op peil gehouden. Het volgende nummer grijpt je hierdoor ook weer iets harder bij de kloten.
Mee eens, dat nummer moet live echt geweldig zijn. Het doet me wel een beetje denken aan een nummer als "Evisceration plague" of het briljante "Scourge of Iron". Dat zijn mid-tempo death metal krakers van hoog niveau.
Het tweede volledige album van deze van oorsprong Britse band. Ze noemen het zelf 'Abyssal Death Metal' en dat dekt de lading goed. Denk aan een mix van Incantation, Bolt Thrower en Morbid Angel. Fans van Sulphur Aeon kunnen er ook wel wat mee denk ik.
Anyway, als death metal fan móet je dit gehoord hebben. Verschenen via Profound Lore, dat zou de kenner ook eea moeten zeggen.
Enthousiast over muziek, taal (Nederlands en Engels) en natuur.
Motto's: Leef en laat leven. Oordeel niet.
Het tweede volledige album van deze van oorsprong Britse band. Ze noemen het zelf 'Abyssal Death Metal' en dat dekt de lading goed. Denk aan een mix van Incantation, Bolt Thrower en Morbid Angel. Fans van Sulphur Aeon kunnen er ook wel wat mee denk ik.
Anyway, als death metal fan móet je dit gehoord hebben. Verschenen via Profound Lore, dat zou de kenner ook eea moeten zeggen.
Ik heb 'm tot nu toe een aantal keer geluisterd en het klinkt op het eerste gehoor erg goed! Maar het heeft nog wel wat meer luisterbeurten nodig om een goede mening te vormen.
Dat merk ik ook ja. Hoe vaker ik 'm luister, hoe meer blijft hangen en hoe meer nieuwe melodieen ik herken. Een echte groeiplaat
Het debuut van Cruciamentum staat hier regelmatig aan, die ken ik dankzij jouw post van 2 maanden geleden (nog bedankt daavoor! ). Die wordt ook met de luisterbeurt beter.
Nieuws wat hier denk ik ook wel gewaardeerd kan worden: Blood incantation is net bevestigd voor Roadburn volgend jaar. 2 sets - 1 waarop ze dat ambient album spelen, 1 death metal set.
Heel gaaf, ik kijk vooral uit naar die death metal set, maar die ambient set zal een eenmalig iets zijn lijkt me zo.
In mijn Spotify top 5 staat Incantation op nummer 5. Dat kan alleen maar komen door Unholy Deification. Het lijkt erop dat ik moet concluderen dat dit album voor mij hét album van 2023 is.
Obsidian Refractions klinkt ook goed. Lekker duister. Hoor ook wel wat van de blackdeath van God Dethroned in het album, naast de andere invloeden. Vocalen klinken lekker smerig 90's
Ik luister weer eens wat Death, en het is toch wel bizar hoe ontzettend goed die reissue van Leprosy klinkt ten opzichte van het origineel. Ik ben nooit zo'n fan van reissues, maar die Leprosy cd specifiek komt van ontzettend diep, en de reissue is helemaal up to date en sprankelend. De onderliggende muziek is zoals algemeen aanvaard steengoed, maar wat maakt de productie in dit geval toch een groot verschil voor het luisterplezier.
Ik heb dit weekend nog staan twijfelen of ik die reissues mee zou nemen. Voelt toch altijd niet helemaal goed om zo'n album dubbel te kopen. Maar ik hoor bij deze inderdaad alleen maar positieve verhalen over de remasters.
zwarte krijser schreef: ↑wo dec 06, 2023 5:23 pm
Ik luister weer eens wat Death, en het is toch wel bizar hoe ontzettend goed die reissue van Leprosy klinkt ten opzichte van het origineel. Ik ben nooit zo'n fan van reissues, maar die Leprosy cd specifiek komt van ontzettend diep, en de reissue is helemaal up to date en sprankelend. De onderliggende muziek is zoals algemeen aanvaard steengoed, maar wat maakt de productie in dit geval toch een groot verschil voor het luisterplezier.
Datzelfde was naar mijn mening het geval bij de remix/remaster van Human, die klinkt zoveel transparanter, duidelijker en prettiger dan het origineel. Dan kun je zo'n album echt opnieuw leren kennen en waarderen. De remix/remaster van Individual Thought Patterns vond ik ook wel tof, die snare van Hoglan zit er keihard in, maar in dat geval vind ik dat wel lekker, het klinkt daardoor lekker agressief.
Enthousiast over muziek, taal (Nederlands en Engels) en natuur.
Motto's: Leef en laat leven. Oordeel niet.
En nog eentje. Deze werd omschreven als Free Jazz gespeeld met death metal instrumentatie en vooral tijdens het volledig geflipte Enervated (met blazers en al!) kan ik het daar alleen maar mee eens zijn. Het album wordt sowieso dissonanter en gestoorder hoe langer het duurt.
Shreds of Sanity schreef: ↑za okt 28, 2023 12:23 pm
Ja klinkt goed. Dit lijkt me ook wel iets voor jou Appelflap: Afterbirth - In But Not Of. Van de week ontdekt. Erg goede prog death. Hebben dit album net uitgebracht.
Dank! Zitten zeker fijne stukken in. Niet zo'n fan van de pig squeels (zo heet deze zangstijl toch of zijn het gutturals nou ja, deze zangstijl dus). Willowtip had vroeger ook al hele gave bands
Graag gedaan. Had je trouwens dit festival in de Dynamo meegekregen in maart volgend jaar? Met Cynic en Obscura als headliners lijkt me dat zowat speciaal voor jou geprogrammeerd.
Nummer is een stuk melodischer dan voorgaand werk. Heeft zelfs Paradise Lost vibes. Volgens de pers release waren ze geïnspireerd door Wolverine Blues en Massive Killing Capacity en heeft Fred Estby van Dismember er ook nog aan meegewerkt. Ik ben benieuwd. Ze hebben nog een ander nieuw nummer uit waar die invloeden iets meer doorklinken. Het klinkt op zich niet verkeerd, maar ik vind het ook niet heel spannend wat ze nu doen. Wel fijn om een band te zien die zich blijft ontwikkelen.
Dan bedoel ik uiteraard de laatste single The Black Curtain. Duidelijk oude Paradise Lost en oude Amorphis in terug te horen. Luistert erg lekker weg. Sowieso al een tijdje fan van Gatecreeper, erg toffe band.
Hij blijft in elk geval goed hangen. Typisch zo'n nummer waarvan de riff zich in je hoofd nestelt. Het zou van mij alleen iets meer naar een climax toe mogen werken. Nu eindigt het nummer gewoon.
Kriestof schreef: ↑do mar 14, 2024 10:21 pm
nieuwe Vltimas vanavond geluisterd, eerste luisterbeurt viel me tegen qua niveau songs
en david vincent zingt deze keer wel echt te overdreven
Ik ben blij dat jij dat ook hebt, ik moet wel zeggen dat het album wel groeid en dat de zang van David wel went, voor mij dan.
Ik denk wel dat de zangstijl van Morbid Angel beter was geweest.
Kriestof schreef: ↑do mar 14, 2024 10:21 pm
nieuwe Vltimas vanavond geluisterd, eerste luisterbeurt viel me tegen qua niveau songs
en david vincent zingt deze keer wel echt te overdreven
Ik ben blij dat jij dat ook hebt, ik moet wel zeggen dat het album wel groeid en dat de zang van David wel went, voor mij dan.
Ik denk wel dat de zangstijl van Morbid Angel beter was geweest.
Eerste indruk is ook meh...hoog Lee Towers metal niveau....De elleboog bewegingen had hij al op het podium....
Coffins uit Japan heeft een nieuwe album uit: Sinister Oath.
Het album begint met een 2 minuten durende instrumentale stamper a la Redneck Stomp van Obituary en dat zegt meteen alles wat je moet weten. Heerlijk lompe meestal midtempo tot trage death metal in het straatje van Obituary, Autopsy en Asphyx. Meerdere luisterbeurten moeten nog uitwijzen of dit album zo goed als de laatste van Obituary en Autopsy, maar hij is erg lekker. Er zijn in elk geval meerdere momenten waarop Coffins laat horen meester te zijn in de loodzware vertraging.
:format(jpeg):quality(40)/discogs-avatars/U-1332051-1459452309.jpeg.jpg)
). Die wordt ook met de luisterbeurt beter.
Klinkt goed trouwens.