Solitude Aeturnus

[KoenM]

Ik heb afgelopen dinsdag op de terugweg van Dragonforce een half nummer van de nieuwe plaat gehoord op StuBru in de auto. Dat klonk zonder meer naar meer.

(tering ik moet zo echt gaan slapen, m'n zinsbouw)

[scorpion]

[quote="KoenM"] klonk zonder meer naar meer.


Die houden we erin!

[XnegativeX]

Dat nieuwe album klinkt geweldig! En dan te bedenken dat ik Downfall en Adagio het aanschaffen niet meer waard vond. Maar dit nieuwe album gaat er zeker komen.

[Kriestof]

downfall is het aanschaffen idd niet waard

maar adagio? dat vind ik een mini meesterwerk, erg goed album met aparte sfeer

nieuwe is wel nog stukje beter

[Kriestof]

review van 'alone'

http://www.metalfan.nl/reviews.php?id=3177

interview komt zo snel mogelijk!

[Dragonforce]

review van 'alone'

http://www.metalfan.nl/reviews.php?id=3177

interview komt zo snel mogelijk!

Klinkt goed. Is ie al uit?

[Took]

en z'n interview:

http://www.metalfan.nl/interviews.php?id=452

[Metalheank]

Een live-opname van Pawns of Anger. Robert Lowe staat weer als een huis, echt indrukwekkend:

http://www.youtube.com/watch?v=8lQ8-iBSKdU

[enforcer]

downfall is het aanschaffen idd niet waard

maar adagio? dat vind ik een mini meesterwerk, erg goed album met aparte sfeer

nieuwe is wel nog stukje beter

vind je? ik vind adagio beter, de neiuwe is ook goed maar geen hoogtepunt in hun backcatalogus IMO.

[Kriestof]

ze hebben een dvd opgenomen, in Polen uiteraard

ik heb er vanmiddag naar gekeken en hij is best leuk

straks nog eens naar het bootleg materiaal kijken dat ook op de dvd staat

review volgt nog

[Kriestof]

en nu is review er

http://www.metalfan.nl/reviews.php?id=3843

[Metalheank]

Robert Lowe vind ik een geweldige zanger dus heb ik ook van hem een compilatie gemaakt met een aantal van zijn beste zanglijnen:
http://www.youtube.com/watch?v=zhGaZ3Rn2NE

[Shreds of Sanity]

Hmm, dacht ik de Metal Mind rereleases van Through The Darkest Hour en Downfall aangeschaft te hebben, blijken het rereleases van Crash Music uit 2009 te zijn, digipacks zonder zelfs maar een cdboekje. Aangezien Robert Perez in interviews aangeeft niet tevreden te zijn met het geluid van de originele release van Downfall en de Metal Mind release dit verbeterde had ik toch op die versie gehoopt.

Through The Darkest Hour is wel een prima album, maar hier klopt de tracklist op de achterkant dan weer niet. Deze beweert dat Pain en Pawns of Anger samen 1 nummer zijn. Op de cd zelf zijn het wel twee nummers, maar Pain breekt wel heel abrupt af. Hoort dat zo of is dat een foutje op deze plaat?

[Jeroen]

Verbeterd?
Nah, Metal Mind re-releases klinken meestal precies hetzelfde als de originele releases. Eigenlijk de enige die ik iets voller vond, is Product Of Society van Defiance.

Goed om te zien dat iemand dit topic omhoog schopt, superband, tijd voor een nieuwe plaat

[Shreds of Sanity]

Nou kan ik zo snel geen precieze quote vinden, maar ik weet zeker dat ik ergens een interview heb gelezen waar in stond dat de nieuwe versie van Downfall volgens Perez een verbetering was ten opzichte van de vorige.

Laat ik dit metalfan interview dan maar even citeren om mezelf kracht bij te zetten:

Daarna kwam Downfall.

Hahaha. Je stem verraadt je. Je vindt het vast een rotplaat. Begrijp ik wel want de productie is compleet ruk. De grootste vergissing uit mijn leven. De songs zijn goed, maar hoe we ze hebben opgenomen is een ander verhaal. Jakkes.

Ik zag een advertentie van het Poolse Metal Mind die jullie oude albums geremasterd aanbiedt.

Dat klopt! En ze klinken veel beter. Ik heb hun de masters opgestuurd en zij hebben het materiaal beter laten klinken. Er staan ook wat demosongs als bonus op en dat is wel leuk voor de echte fan. Ik heb de re-releases wel al gehoord, maar nog niet gezien. Ik ben dus ook benieuwd.

Interview is echter nog van voordat Through The Darkest Hour en Downfall door Metal Mind werden heruitgegeven dus niet precies relevant.

Ik heb zelf Into the Depths of Sorrow en Beyond The Crimson Horizon wel van Metal Mind en daar zit nog een redelijk uitgebreid verhaaltje in het boekje over het maken van de albums door John Perez, vandaar dat ik wat teleurgesteld was door de nogal kale uitgaven van Crash Music die ik uit mijn brievenbus viste.

Maar wat ik dus vooral irritant vin dis de mogelijkheid dat de muziek die er op staat wellicht niet helemaal klopt. Als ik op youtube Pain beluister eindigt het nummer met een fade out in plaats van een abrupte afbreking. Een paar maanden geleden zag ik opeens het licht over Solitude Aeturnus, waarna ik besloot dat ik nu alles moest hebben en dus al hun albums bestelde. Het idee dat er misschien een betere versie beschikbaar is is gewoon nogal irritant. Als ik een slechtere versie wou hebben had ik het wel gedownload.

[innuendo]

Ik heb Lowe op Roadburn gesproken en als ik me niet vergis was het de bedoeling dat een nieuw album van SA begin volgend jaar verschijnt.

[Jeroen]

Nou kan ik zo snel geen precieze quote vinden, maar ik weet zeker dat ik ergens een interview heb gelezen waar in stond dat de nieuwe versie van Downfall volgens Perez een verbetering was ten opzichte van de vorige.

Laat ik dit metalfan interview dan maar even citeren om mezelf kracht bij te zetten:

Daarna kwam Downfall.

Hahaha. Je stem verraadt je. Je vindt het vast een rotplaat. Begrijp ik wel want de productie is compleet ruk. De grootste vergissing uit mijn leven. De songs zijn goed, maar hoe we ze hebben opgenomen is een ander verhaal. Jakkes.

Ik zag een advertentie van het Poolse Metal Mind die jullie oude albums geremasterd aanbiedt.

Dat klopt! En ze klinken veel beter. Ik heb hun de masters opgestuurd en zij hebben het materiaal beter laten klinken. Er staan ook wat demosongs als bonus op en dat is wel leuk voor de echte fan. Ik heb de re-releases wel al gehoord, maar nog niet gezien. Ik ben dus ook benieuwd.

Interview is echter nog van voordat Through The Darkest Hour en Downfall door Metal Mind werden heruitgegeven dus niet precies relevant.

Ik heb zelf Into the Depths of Sorrow en Beyond The Crimson Horizon wel van Metal Mind en daar zit nog een redelijk uitgebreid verhaaltje in het boekje over het maken van de albums door John Perez, vandaar dat ik wat teleurgesteld was door de nogal kale uitgaven van Crash Music die ik uit mijn brievenbus viste.

Maar wat ik dus vooral irritant vin dis de mogelijkheid dat de muziek die er op staat wellicht niet helemaal klopt. Als ik op youtube Pain beluister eindigt het nummer met een fade out in plaats van een abrupte afbreking. Een paar maanden geleden zag ik opeens het licht over Solitude Aeturnus, waarna ik besloot dat ik nu alles moest hebben en dus al hun albums bestelde. Het idee dat er misschien een betere versie beschikbaar is is gewoon nogal irritant. Als ik een slechtere versie wou hebben had ik het wel gedownload.

Dan moet je echt bij Metalheank wezen, hij is de SA kenner van dit forum

[Shreds of Sanity]

Komt vanzelf wel goed. Zit nu misschien een beetje te bitchen maar de kwaliteit van de nummers zelf staat voor zich. Through the Darkest Hour is heerlijk. En wat gedownload verder heb ik in elk geval bevestigd dat Pain altijd abrupt afbreekt, dus dat is goed nieuws. Maar natuurlijk nog steeds geen excuus om tracklistfouten op de achterkant van een album te maken. :p

[Metalheank]

Ja inderdaad, bij mijn Through The Darkest Hour eindigt Pain ook abrupt helaas (ik heb de oude versie). Op de achterkant staan echter geen tracklistfouten en Pain en Pawns Of Anger staan er als twee verschillende nummers. Hoewel er een punt tussen beide nummers ontbreekt, staat Pawns of anger op de tweede regel.

[Shreds of Sanity]

Tja de mijne heeft ze dus genummerd van 1 tot 8 en nummer 4 heet Pain Pawns of Anger.

Geen nieuw album, maar Massacre Records brengt binnenkort een compilatie met demo materiaal uit:

SOLITUDE AETURNUS - In times of solitude
OUT ON 15.07.2011

Remastered rare material from early Solitude Aeturnus days including the legendary "Justice" demo tracks - 9 classic tracks available for the first time. Limited edition gatefold vinyl LP - 500 handnumbered copies.

Is die demo de moeite waard?

[Metalheank]

Geen idee. Daar staat toch al een nummer van op de Metal Mind editie van Into The Depths Of Sorrow? Met die andere zanger. Voor zover er ook onbekende nummers op staan, dan zou het misschien wel wat kunnen zijn.

[Shreds of Sanity]

In het boekje de Metal Mind wordt die versie aangeduidt als Demo January 1988. Volgens Metal Archives is dat inderdaad de releasedatum van de And Justice For All demo dus zal hem inderdaad wel zijn. In dat geval kijk ik de kat wel even uit de boom. De zang is daarop wel ok, maar Kris Gabehart is geen Robert Lowe.

[Jeroen]

Toch eens een kick, want ik heb de albums van SA de afgelopen week eens op chronologische volgorde gedraaid. Hoewel ik niet echt een doomhead ben, kan ik wel erg goed uit de voeten met bands als Solitude Aeturnus, Candlemass en Isole. Het epische werk, zeg maar.

Genieten geblazen hoor. Een zwakke plaat hebben de mannen mijns inziens niet uitgebracht. De eerste twee albums zijn heerlijke mixen van epische doom, US power metal en wat thrashy riffjes. En die zang. Die blijft toch wel waanzinnig. Ik sluit me graag aan bij Metalheank. Lowe blijft één van de beste zangers in het metalgenre en daarbuiten.
Through The Darkest Hour heb ik twee keer achter elkaar op hoog volume geconsumeerd. Wederom topzang, goede songstructuren en voor doombegrippen erg interessant gitaarwerk. Misschien wel de beste epische doomplaat ooit.

Downfall bleek een positieve verrassing. Ik lees veel kritische recensies over deze plaat, maar ik heb ervan genoten. Het alternatieve randje heeft me in elk geval niet gestoord. Geweldige dissonante tokkeltjes hier en daar. Creepy zelfs. Niets mis mee. Al is de productie wat gruizig.

Adagio luistert lekker weg. Beetje lang, maar als je afsluit met een goede versie van Heaven And Hell, dan is daar niets mis mee. Alone sluit er behoorlijk goed op aan, al is die schijf wat meer pure doom, heb ik het idee. Zeer desolaat, maar tegelijkertijd erg melodieus en opnieuw beregoed gezongen door Lowe. Jammer dat de band tegenwoordig (kennelijk) uit elkaar is.

Die laatste compilatie met oude demo's heb ik overigens niet. Is dat nog wat? Meen dat Lowe daar niet op zingt, namelijk.

[Lennert]

Heb vorig jaar augustus alles tot me genomen, maar ik ben geen fan geworden. Dat Lowe een van de beste metalzangers ooit is kan ik prima bij inkomen, maar ze missen echt qua materiaal de kwaliteiten van de bands waar ze de kunst van hebben afgekeken. Hier mijn bevindingen die ik op musicmeter heb geplaatst:

Into the Depths of Sorrow
Solitude Aeturnus is een band die ik vooral ken als 'die band van Rob Lowe van enkele fantastische Candlemass-albums'. Iets waar verandering in moet komen, aangezien het debuutalbum al op fantastische wijze laat horen dat de band meer is dan een Candlemass-kloon. Lowe's zang is wel de absolute smaakmaker op het punt af dat ik hem zelfs veel liever hoor dan Messiah Collins. Er zit iets extreem desolaats in zijn zanglijnen en uithalen. Het klinkt mooi, maar niet op een fijne radiovriendelijke manier, waardoor het geheel alsnog erg underground en 'voor de fijnproevers' overkomt.

Destiny Falls To Ruin is wat mij in ieder geval een onbetwist hoogtepunt, al komt afsluiter Where Angels Dare To Tread enigszins in de buurt. Verder is het vooral soms nog wat onbehouwen, maar wel altijd sfeervol. Een sterk begin in ieder geval! (4 sterren)

Beyond the Crimson Horizon
Voor het tweede album komen er ineens thrashroots naar boven die het geheel van een flinke scheut energie voorzien. Sterker nog, Lowe's zang doet me bij vlagen zelfs aan Mike Howe (Metal Church) denken, wat altijd positief is. Het album moet echter wel op gang komen, want buiten goeie zang en gitaarsolo's mis ik op de eerste songs vooral goeie structuren. Vanaf It Come Upon One Night gaat het echter weer helemaal de goede kant op en is mijn vertrouwen weer helemaal terug. Ik mis toch wel wat van het mysterieuze karakter van het eerste album en een kraker als Destiny Falls To Ruin staat er ook niet op. Toch zeker niet verkeerd! (4 sterren)

Through the Darkest Hour
Nope. Dit is het hem voor mij niet. De mystieke sfeer en mooie melodielijnen zijn schaars en het aantal memorabele songs is veel te laag. The 8th Day schuurt tegen het mooie aan en Pain heeft een aantal mooie, akoestische passages. Perfect Insanity vind ik zelfs een behoorlijk baggernummer. Ik mis de thrashy invloeden van het tweede album en de melancholie van het debuut. Veel te gewoontjes en zelfs saai. (3 sterren)

Downfall
Beter, maar het is nog steeds niet zo goed als op de eerste twee albums het geval was. Lowe's zanglijnen doen me hier meer aan Alice In Chains, dan aan die van een epische doommetalband denken. Een aantal toffe tracks (Midnight Dreams en Elysium) en voor de rest niets wereldschokkends zorgt voor een aardige luisterbeurt die niet per se voor herhaling vatbaar is. Ik mis de echte mystiek van het debuut en de opvolger en vind het nu vooral een beetje 'net-niet'. (3.5 sterren)

Adagio
Waar Downfall weer een klein beetje beter was, vind ik Adagio echt een zware bevalling. Leuke woordkeuze voor een doommetalband, maar voor het gros van de tijd is het vooral saai en krachteloos te noemen. Days Of Prayer heeft nog een beetje van de oude mystiek, terwijl The Fall een welkome akoestische afwisseling genoemd mag worden. Spiral Descent vind ik met de oosterse (sitar) invloeden zelfs nog best leuk, maar verder hoort Adagio bij de lijst Solitude Aeturnus-albums die het gewoon niet hebben om echt interessant genoemd te worden. De gelauwerde Black Sabbath-cover vind ik daarnaast al meteen vanaf het begin al vocaal dermate tekort schieten dat ik er weinig woorden meer aan wil vuil maken. De cover van Shame On The Night op het Dio-tribute album is vele malen beter. Hopelijk wordt het bij de laatste cd nog iets met de band. (3 sterren)

Alone
Alone is een flinke verbetering ten opzichte van de laatste drie albums, maar nog steeds lukt het de band niet om heel erg veel interesse vanuit mij op te wekken. De band heeft twee erg sterke eerste albums, maar alles wat er daarop volgt is niet meer dan matig tot zeer redelijk te noemen. Rob Lowe is toch beduidend beter op zijn plaats bij een band als Candlemass, omdat de schrijfkwaliteiten van Leif Edling beduidend hoogstaander zijn dan wat er in deze band hier te vinden is. Ik ben nu toe aan wat meer enerverende muziek. (3.5 sterren)

Uiteindelijke stand:
1. Beyond The Crimson Horizon 4*
2. Into the Depths of Sorrow 4*
3. Alone 3.5*
4. Downfall 3.5*
5. Adagio 3*
6. Through The Darkest Hour 3*

[Jeroen]

Totaal niet mee eens, vooral wat betreft de derde plaat en Alone, maar dat geeft niet . Dat Downfall wat weg heeft van Alice In Chains, vind ik bijvoorbeeld weinig storend. Dus lijkt het me gewoon een kwestie van smaak.

Ik vind de songwriting over de gehele linie sterk. Dat Lowe echt wel een goed songwritersteam nodig heeft, blijkt wel uit de plaat van Concept Of God. Die is door zijn zang zeker aardig, maar de kwaliteit van de liedjes blijft stevig achter bij SA en Candlemass.

[Lennert]

En ik kan me echt met geen mogelijkheid voorstellen dat iemand Through The Darkest Hour het beste epische doommetalalbum ooit zou noemen

[Shreds of Sanity]

Ik vind Roberts Lowe's zangpartijen bij Solitude Aeturnus vele male interessanter dan die bij Candlemass. Daar merk je dat hij echt Leif's zanglijnen volgt, terwijl hij bij Solitude Aeturnus ook interessante tegenmelodieën creëert in de nummers.

[Shreds of Sanity]

Positief nieuws: Solitude Aeturnus staat geboekt op de line up van het Hell's Heroes festival in de VS in maart 2024. Ze zijn dus blijkbaar weer bij elkaar.

Hopelijk volgen er meer optredens en een nieuw album.

[Metalheank]

Echt goed nieuws! Hopelijk is het niet eenmalig.

[jeffrey]

Helemaal niet gek. Met een beetje mazzel komen ze naar KIT 2024!

[Shreds of Sanity]

Het optreden was een paar dagen geleden dus er staan livebeelden op youtube. Geen waarvan het geluid echt goed is, maar het ziet eruit als een enthousiast optreden van een band die vastberaden is om te laten zien dat ze het nog hebben. Als ik die beelden zie denk ik toch zeker dat er nog meer shows zullen volgen.