Een hoop van de wat onbekendere releases die hier genoemd worden moet ik nog leren kennen (de bekende ook

), maar tot nu toe ging geen enkele plaat die ik erna hoorde over Overkill's Feel The Fire heen. Onbeschrijflijk haast, wat een fucking atoombom is dat!
Even wat pluspunten op tafel leggen. Dat galopperende ritme in bijna elk nummer, het tempo, de heerschende solo's, het heerlijke ploffende drumgeluid, met drumwerk dat zich niet verplicht voelt om continu vooral snel te spelen (wat me op den duur gaat vervelen), maar ontzettend afwisselend en zo gaaf dat je je hoofd gewoon niet stil kunt houden! De (hier veel cleaner dan later) geweldige, gestoorde vibrato-zang van Blitz die opgewekt en energiek en tegelijk zo meedogenloos klinkt alsof 'ie je ieder moment de keel door kan snijden. Ik hoor serieus een toon van leedvermaak in die stem, wat echt knap gedaan is, en dan gooit 'ie er ook nog een paar van die krijsende uithalen doorheen. Wie krijgt geen rillingen over zijn rug van stukken uit het titelnummer als:
Crawling scratching to stay alive
He's lying on his belly.
One finger needed to rip apart,
The soul Belial carries.
Point your finger, scream in vain,
Not a soul is listening!
Never fast, you'll feel the pain,
Long cold barrel glistning!
Down the dead end street, he strikes to kill the weed.
I call the Devil, laughing as you bleed.
Prepare for your new life.
Satan waits... tonight!!!
Of de bridge:
Higher! Higher! Feel the fire!
She burns at the stake like a witch!
Kill her! Slash her, slit her throat!
There's nothing I dispise more... than a bitch!!!
Burn her tonight!
Run, hide from the Demon's fate,
Too late, the fire is lit!!!
Die zang is geniaal! Soms zo clean en theatraal als een willekeurige Candlemass en dan weer zo bruut en vals als Pleasure To Kill. Echt heerlijk! Er zijn zat andere goede Thrashplaten, maar ze lijken allemaal de constante 'swing' te ontberen die Feel The Fire wél heeft. Het is bijna dansbaar gewoon, echt te apart. Maar wel fantastisch! Overkill hoeft het niet van snelheid of chaos te hebben, aangezien deze plaat qua tempo redelijk tegen Heavy Metal aanligt, ze schrijven gewoon veertig minuten muziek vol geweldige riffs en ritmes. En dat draagt de boel. Het eindresultaat klinkt gemener dan een Eternal Nightmare, een Reign In Blood of een Darkness Descends, zonder daarvoor razendsnel en bruut te hoeven zijn in songstructuur. Overkill creëert die sfeer zelf.
Hêhêh, vishandel Berekoek.