Bericht
door Rascul » ma nov 27, 2017 1:28 pm
Oké, ik heb de gelegenheid gehad om hem te luisteren bij een kennis die hem voor review had (I shalt name no names) en holy shitsnacks, wat een te gekke plaat. Ik snap echt, echt niet dat ze ooit Illud hebben uitgebracht als Trey dit nog in de vingers had. Luister alleen al naar hoe ze op The Righteous Voice overgaan van Steve's agressieve refrein over een moordende blastbeat, naar een vliegende Trey-solo, naar een al even beukende riff en weer terug. Vintage Morbid Angel, dit kan zich meten met de beste tracks van Formulas en Gateways, maar imho zelfs met de betere momenten van Covenant. Drumwerk is ook echt top (die fills in Architect and Iconoclast!), daarmee vergeef ik Rutans keuze om het zo voorin de mix te zetten direct.
Ik realiseer me dat ik nu klink als een fanboy - ben ik ook - maar geloof me als ik zeg dat ik eigenlijk behoorlijk sceptisch was rond deze plaat; niet dat ik nog een Illud verwachtte, maar het had zomaar gekund dat er een 'gemiddelde' DM-plaat was gepresenteerd met als enige marketingwaarde dat hij beter dan Illud was. Ik was bang voor het soort teleurstelling die ik voelde bij de laatste Suffocation: niet slecht, technisch goed in elkaar zittend maar inwisselbaar en irrelevant als er geen grote naam op stond. Die scepsis is echt gelogenstraft. Dit is grade-A Morbid Angel, een hoogtepunt van een toch al behoorlijk aardig death metal jaar dat zich zo tussen Archspire en Immolation plaatst in de top-3 van 2017.
Yeah, volgens mij vind ik hem best wel prima.
Makkers staakt uw wild geraas