Aeolus schreef:Wat zit er toch een lekkere "drive" in Langs Galg en Rad, rockt behoorlijk!
Langs Galg En Rad is inderdaad, zeker ten opzichte van Een Sinister Schouwspel, zeer geslaagd. Her en der heeft het wel wat weg van Kampfar, wat enkel positief is uiteraard. Het enige wat mij, zo nu en dan, stoort is de echo in Sagelinge's stem. Dat doet mij het veelvuldig luisteren belemmeren, verder is het inderdaad een zeer gave plaat.
Naast de diepzinnige, melancholische, suïcidale Black Metal die heden ten dage vanuit de VS deze kant op waait, heb je natuurlijk ook nog de simplistische, semi-serieuze, satanische Black Metal die een leuk contrast vormt. Open Grave is hier een perfect voorbeeld van. Met een brakke gitaar, een gestoorde zanger, een vermoedelijke drumcomputer en ronduit infantiele teksten is het best leuk als afwisseling.
Deze 'gestoorde zanger' produceert zo vreemd mogelijke geluiden, waarmee hij zeer cliché teksten uitbraakt. Met titels als Hellfucked, Satan & Blasphemy en Brutal Assault and Sacrifice of Children dwingen ze weinig respect voor hun creativiteit, maar de manier van tentoonspreiden is nog best leuk. Misschien is deze band meer als grappig dan als 'echte muziek' te beschouwn, maar als een parodie komt het op mij niet over.
Ja, The Heavens Cry Black Tears is leuk voor 'zo af en toe'.