Jazz

[Soulcollector]

ik zet sinds kort elke avond Kind of Blue van Miles Davis op om mee in slaap te vallen. erg goeie plaat, maar voor de rest ken ik weinig jazz. ik moet me er nog steeds in verdiepen en misschien ook nog een keer een poging tot drummen wagen. ik vind dat het een onverwachte kracht heeft.

[Emmaneul]

Kind of Blue is rustig maar voor slapen lijken me sommige stukken te avontuurlijk.

Een mooie uitspraak die ik ooit op allmusic las "It can be played as background music, yet it amply rewards close listening."

[..]


Alsnog Count Basie dus he

lol

[Rascul]

Hier draait nu Wynton Marsalis - Standard Time rondjes. Ik ben eerlijk gezegd niet zo'n fan van Marsalis als solist, maar spelen kan ie en het arrangement van Autumn Leaves van die cd is gewoon briljant.

[Tymon]

Autumn Leaves... corny kut schema

[Fusion]

Barbaar!

[Chucknorris]

ey kneus.. al liquid scarlet uit kunnen checken?

[Kris]

Ik ken eigenlijk alleen Joe Pass. Althans, dat is het enige waarvan ik een cd(geript, gekregen van een vriend) heb, meer weet ik er eigenlijk niet van. Maar als ik het hoor vind ik het haast altijd wel geweldig. Gisteravond laat nog op radio 4 was er wat op... supertof spul

[Hellhammer]

Pastorius en Miles Davis zijn wel leuk op z'n tijd.

[spiderkitten]

Marsalis was toch van Buckshot Lefonque?

En terwijl ik dit schrijf weet ik al dat het fout is..zelfde achternaam, andere mensen....

Maarreh, mijn vriend is drummer en helemaal into jazz en fusion.

Ik als vriendin zijnde vind het werkelijk een kwelling.

Kijk, Miles Davis trek ik nog wel, maar zo'n beetje alles waar dennis chambers op meespeeld krijg ik moordneigingen van....

[Fusion]

Dennis Chambers SUPER drummer.

[Rascul]

Marsalis was toch van Buckshot Lefonque?

En terwijl ik dit schrijf weet ik al dat het fout is..zelfde achternaam, andere mensen....

Maarreh, mijn vriend is drummer en helemaal into jazz en fusion.

Ik als vriendin zijnde vind het werkelijk een kwelling.

Kijk, Miles Davis trek ik nog wel, maar zo'n beetje alles waar dennis chambers op meespeeld krijg ik moordneigingen van....

Het was (is?) zijn broer, Branford. Ook briljant trouwens, ooit bij Sting op de sopraansax. Beide broers zijn trouwens geschoold in de legendarische Art Blakey's Jazz Messengers.

Dennis Chambers heeft overigens bij mij weten niet of nauwelijks jazz gespeeld Ik ken hem alleen als funk (George Clinton & Parliament), fusion (John Scofield, en allerlei allstar clubjes) en pop/rockdrummer (oa Santana). Geen jazz daartussen

Maar ik kan me voorstellen dat je als niet-jazzfan daar knetter van wordt. Mijn meeste vrienden die wel van jazz houden worden er soms bij mij (ook drummer en jazz/fusionfan ) ook knetter van.

[Fusion]

Miereneuker. Fusion = jazzrock (grotendeels), dus een mix van jazz en rock. Alle 'muziektheorie' van jazz domineert in fusion, de meeste fusionmuzikanten noemen zich ook gewoon jazzmusici, bijna iedereen gebruikt de term 'jazz' voor 'fusion' (maar uiteraard niet andersom). Ergo, miereneuker.

[Rascul]

Miereneuker. Fusion = jazzrock (grotendeels), dus een mix van jazz en rock. Alle 'muziektheorie' van jazz domineert in fusion, de meeste fusionmuzikanten noemen zich ook gewoon jazzmusici, bijna iedereen gebruikt de term 'jazz' voor 'fusion' (maar uiteraard niet andersom). Ergo, miereneuker.

Dat ben ik dus echt niet met je eens. Fusion, zeker het type Fusion wat de reeds besproken Dennis C. speelt is echt iets totaal anders dan jazz en ook dan jazzrock. Jazzrock is Tony Williams Lifetime, Miles Davis' Bitches Brew, dergelijke platen. Fusion is toch echt wat anders, Fusion begint bij Kenny G. en Marcus Miller en ligt meer tegen funk aan.

Nou ben ik niet zo'n jazznazi maar jouw bewering dat iedereen jazz voor fusion zegt klopt echt niet. Misschien op dit forum, maar absoluut niet in de jazzwereld.

[Fusion]

Dat ben ik dus echt niet met je eens. Fusion, zeker het type Fusion wat de reeds besproken Dennis C. speelt is echt iets totaal anders dan jazz en ook dan jazzrock. Jazzrock is Tony Williams Lifetime, Miles Davis' Bitches Brew, dergelijke platen. Fusion is toch echt wat anders, Fusion begint bij Kenny G. en Marcus Miller en ligt meer tegen funk aan.

Onzin, fusion is de term voor jazz + iets anders. In 75% of meer van de gevallen is dat jazz + rock.

Nou ben ik niet zo'n jazznazi maar jouw bewering dat iedereen jazz voor fusion zegt klopt echt niet. Misschien op dit forum, maar absoluut niet in de jazzwereld.

Je moet beter lezen ik zei ergens 'niet andersom', ergo in de 'fusion wereld' gebeurt t wel, in de 'jazz wereld' meestal niet nee.

[Rascul]

Uh, nee. Het klinkt inderdaad als Jazz + wat anders maar is in de loop der tijd voor een specifiek soort muziek gaan staan, begonnen bij Weather Report en Miller, een bepaalde gladdere, meer technische vorm van jazzrock. De combinatie Jazz+wereldmuziek is bv geen Fusion, hoe logisch dat ook zou klinken.

Echt, zoals een Slagwerkkrantmedewerker zei over een concert van Cobham: "Tussen traditionele jazz en fusion liggen oceanen". Dat heeft overigens geen fuck met een waardeoordeel of mijn mening te maken, zo is dat nou eenmaal geëvolueerd.

En daarnaast, als je zelfs Liquid Tension Experiment tegenwoordig Fusion mag noemen vraag ik me af wat er dan nog jazz is in fusion.

[Fusion]

Uit Wikipedia:

"jazz fusion
Jazz fusion (sometimes referred to simply as fusion) is a musical genre that loosely encompasses the merging of jazz with other styles, particularly rock, funk, R&B, and world music. It basically involved jazz musicians mixing the forms and techniques of jazz with the electric instruments of rock, and rhythmic structure from African-American popular music, both "soul" and "rhythm and blues". Jazz Rock held the swinging feel of jazz and the hard quality of rock.

It is debatable whether jazz fusion is actually a coherent musical style or not. Many fusion records sound completely different compared to each other. What connects them, is that they are made by jazz musicians who try to combine their improvisation skills (and some other elements of jazz) with some style of pop, R&B, funk and/or world music.

Fusion had its roots in the late 1960s work of Miles Davis and the Tony Williams Lifetime. Later developments in the 1970s established jazz artists such as Julian "Cannonball" Adderley, Larry Coryell, Weather Report, Jean-Luc Ponty and Jeremy Steig as a viable commercial influence. Bands using instruments such as electric guitar, bass guitar, and electric piano. Shortly, others began incorporating synthesizers such as the minimoog joining forces with more avant garde players who had also begun incorporating electronic sound in the wake of the "classical" avant garde."

En nee, wikipedia is geen gezaghebbend fenomeen, maar ik weet iig dat ik gelijk heb, ik, luister ongeveer 22 jaar naar fusion en jazzrock, en de termen zijn ALTIJD al door elkaar gebuikt, en ja, t zijn echt wel jazzmuzikanten die alle jazztheorie, jazz timing, jazz akkoorden etc gebruiken en velaal jazz op n Conservatorium oid hebben gestudeerd.

[Fusion]

De combinatie Jazz+wereldmuziek is bv geen Fusion, hoe logisch dat ook zou klinken.

Eh jawel dus. Shakti? Jazz met Karnataka? Fusion. Jij raakt in de war met doordat sommige journalisten (2 essentiele woorden) tijdens een bepaald tijdperk de stroming vaker 'fusion' dan 'jazzrock' zijn gaan noemen.

[Tymon]

Fusion heeft gelijk.

[Tymon]

Maarreh, mijn vriend is drummer en helemaal into jazz en fusion.

Kijk aan, kan ie een beetje drummen? Ik ben namelijk nog op zoek naar een drummer voor mn band.

[Rascul]

Fusion heeft gelijk.

Ik vind nog steeds van niet

Enniewee, het gaat er om dat de muziek die Dennis Chambers speelt moeilijk jazz genoemd kan worden.

Wat hem geen minder gave drummer maakt

http://www.drummerworld.com/Videos/denn ... tudio.html

[Emmaneul]

Kijk, Miles Davis trek ik nog wel, maar zo'n beetje alles waar dennis chambers op meespeeld krijg ik moordneigingen van....

Bitches Brew?

Jazzrock is Tony Williams Lifetime, Miles Davis' Bitches Brew, dergelijke platen.

Bitches Brew jazzrock? dat wist ik niet eens.

Het is een album dat ik nog steeds moet doorgronden.

[Rascul]

Kun je lang wachten Bitches Brew valt niet echt te doorgronden

[Emmaneul]

ja, dat is waar. Relatief doorgronden dan.

[Fusion]

Ik vind nog steeds van niet

Dat kan je wel heel lang en heel hard blijven roepen (en jou kennende zal dat zo zijn ), maar je hebt toch ECHT NIET gelijk. Ik luister al 22 jaar fusion, lees al 22 jaar over fusion etc etc en ik heb idd geconstateerd dat sommige mensen een bepaalde vorm van 'smooth jazz rock' (bij gebrek aan beter) 'fusion' zijn gaan noemen, toch kan jij hoog en laag springen, maar je hebt ongelijk. Dat jij wat anders vind, kan zijn, maar de termen fusion en jazzrock wordt\en al decenia lang gebruikt zoals ik zeg.

I quote: " "

[ruben somewhere online]

Zo, en nu is het klaar.

[Rascul]

[..]
Dat kan je wel heel lang en heel hard blijven roepen (en jou kennende zal dat zo zijn ), maar je hebt toch ECHT NIET gelijk. Ik luister al 22 jaar fusion, lees al 22 jaar over fusion etc etc en ik heb idd geconstateerd dat sommige mensen een bepaalde vorm van 'smooth jazz rock' (bij gebrek aan beter) 'fusion' zijn gaan noemen, toch kan jij hoog en laag springen, maar je hebt ongelijk. Dat jij wat anders vind, kan zijn, maar de termen fusion en jazzrock wordt\en al decenia lang gebruikt zoals ik zeg.

I quote: " "

Nou, wat je daar zegt klopt wel. Dan heb je me denk ik verkeerd begrepen. We zijn nu echter op een punt waar de stijl "Fusion" zover is geëvolueerd dat het geheel los is komen te staan van de jazz waar het oorspronkelijk uit voortkwam. Mooi voorbeeld: als je naar The Complete In A Silent Way Sessions luistert hoe je hoe Miles' muziek van traditionele jazz die hij met The Great Sextet speelde langzamerhand in jazzrock overvloeit. Daar was de scheidslijn nog heel dun en kon je beide soorten nog onder één noemer ("jazz") scharen.

Ik denk echter, en daar ben ik niet enig in, dat wat we nu over het algemeen "Fusion" noemen zover verwijderd is van de oorspronkelijke jazzrock dat het niet verantwoord is om de woorden Jazz en Fusion als synoniemen voor elkaar te nemen. Dat zie je in dit topic bijvoorbeeld wel veel, dat mensen praten over "jazz" terwijl het om fusionbands handelt. Liquid Scarlet vind ik wel een mooi voorbeeld. Fusion? Ja. Echter, je kunt dit echt niet meer "jazz" noemen (vind ik dan), net zoals je bv de funkprojecten van John Scofield (wel eens naar Up All Night geluisterd?) en Marcus Miller geen Jazz meer kunt noemen.

Alle genoemde voorbeelden zijn overigens wel gruwelijk gaaf, daar niet van. Maar ik denk dat je nu mijn gebruik van de termen "fusion" en "jazz" beter begrijpt.

[Rascul]

Dubbelpost geëikel

[spiderkitten]

[..]


Kijk aan, kan ie een beetje drummen? Ik ben namelijk nog op zoek naar een drummer voor mn band.

Ja, ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat hij ver bovengemiddeld is, maar hij is ook niet geinteresseerd in een band op dit moment.

[Tymon]

[..]

Ja, ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat hij ver bovengemiddeld is, maar hij is ook niet geinteresseerd in een band op dit moment.

Dat is jammer... kan je alsnog misschien zijn email ff aan mij PMen? Dan kan ik het zelf voorleggen met wat meer informatie.

[Tymon]

[..]


Nou, wat je daar zegt klopt wel. Dan heb je me denk ik verkeerd begrepen. We zijn nu echter op een punt waar de stijl "Fusion" zover is geëvolueerd dat het geheel los is komen te staan van de jazz waar het oorspronkelijk uit voortkwam. Mooi voorbeeld: als je naar The Complete In A Silent Way Sessions luistert hoe je hoe Miles' muziek van traditionele jazz die hij met The Great Sextet speelde langzamerhand in jazzrock overvloeit. Daar was de scheidslijn nog heel dun en kon je beide soorten nog onder één noemer ("jazz") scharen.

Ik denk echter, en daar ben ik niet enig in, dat wat we nu over het algemeen "Fusion" noemen zover verwijderd is van de oorspronkelijke jazzrock dat het niet verantwoord is om de woorden Jazz en Fusion als synoniemen voor elkaar te nemen. Dat zie je in dit topic bijvoorbeeld wel veel, dat mensen praten over "jazz" terwijl het om fusionbands handelt. Liquid Scarlet vind ik wel een mooi voorbeeld. Fusion? Ja. Echter, je kunt dit echt niet meer "jazz" noemen (vind ik dan), net zoals je bv de funkprojecten van John Scofield (wel eens naar Up All Night geluisterd?) en Marcus Miller geen Jazz meer kunt noemen.

Alle genoemde voorbeelden zijn overigens wel gruwelijk gaaf, daar niet van. Maar ik denk dat je nu mijn gebruik van de termen "fusion" en "jazz" beter begrijpt.

Er zijn idd mensen die fusion echt als een nieuw genre zien zoals jij. Maar ik weet net als Fusion uit ervaring dat de meeste mensen die thuis zijn in dit genre het woord fusion puur gebruiken voor "jazz plus".

Ik zou bijna willen stellen dat fusion de natuurlijke progressie is van jazz en dat wat nu op de meeste conservatoria wordt gedaan een trieste poging is in het verleden te blijven hangen. Kijk maar naar de evolutie van jazz, het ging altijd om progressie en nieuwe dingen proberen. Dit monde uit in free jazz (Eric Dolphy) en vroege fusion (Bitches Brew). Rond die tijd ongeveer is die scheiding ontstaan tussen de jazz snobs die dachten dat hun stijl was uit geevolueerd en de muzikanten die werkelijk nieuwe gebieden wilde verkennen.

Met dit in het achterhoofd vind ik het ook ronduit belachelijk dat je vrijwel wordt weggekeken door de gitaarleraren op een conservatorium als je met 0.09 snaartjes aan komt of met bends speelt of met distortion

[Fusion]

Fusion heeft altijd gelijk als t over fusion gaat, d000h. Vrienden van mij hadden 2 maanden terug ofzo hun afstudeerconcert aan t Conservatorium van Amsterdam, speelden ze allemaal keiharde maar FANTASTISCHE covers van Primus, maar dan met blazers etc (dat was echt ERG goed!), zag je al die jazz-snob-leraartjes kijken

Maar on-topic ik ben nu behoorlijk aan t trippen op "Cappucino" van Chick Corea!!! Wauw.

[Rascul]

Fusion heeft altijd gelijk als t over fusion gaat, d000h. Vrienden van mij hadden 2 maanden terug ofzo hun afstudeerconcert aan t Conservatorium van Amsterdam, speelden ze allemaal keiharde maar FANTASTISCHE covers van Primus, maar dan met blazers etc (dat was echt ERG goed!), zag je al die jazz-snob-leraartjes kijken

Maar on-topic ik ben nu behoorlijk aan t trippen op "Cappucino" van Chick Corea!!! Wauw.

Hee, jij ook al? Wat een toeval, ik had em opstaan toen ik je bericht las.

Dat is idd echt een briljant nummer (briljante cd ook)! Steve Gadd, wat een te gekke drummer blijft dat toch. En natuurlijk dat sopraanthema, blijft enorm hangen.

Zet ook eens Nite Sprite op van Leprechaun, ook zo'n knaller.

[Rascul]

[..]


Er zijn idd mensen die fusion echt als een nieuw genre zien zoals jij. Maar ik weet net als Fusion uit ervaring dat de meeste mensen die thuis zijn in dit genre het woord fusion puur gebruiken voor "jazz plus".

Ik zou bijna willen stellen dat fusion de natuurlijke progressie is van jazz en dat wat nu op de meeste conservatoria wordt gedaan een trieste poging is in het verleden te blijven hangen. Kijk maar naar de evolutie van jazz, het ging altijd om progressie en nieuwe dingen proberen. Dit monde uit in free jazz (Eric Dolphy) en vroege fusion (Bitches Brew). Rond die tijd ongeveer is die scheiding ontstaan tussen de jazz snobs die dachten dat hun stijl was uit geevolueerd en de muzikanten die werkelijk nieuwe gebieden wilde verkennen.

Met dit in het achterhoofd vind ik het ook ronduit belachelijk dat je vrijwel wordt weggekeken door de gitaarleraren op een conservatorium als je met 0.09 snaartjes aan komt of met bends speelt of met distortion

Dat laatste gedeelte ben ik volledig met je eens. Ik heb zelf ook meegespeeld met de auditie van een gitarist voor het cons. Die kerel speelde Van Halen en het wat grotendeels te danken aan het feit dat eentje van de beoordelingscommissie die zelf rockgitarist is, dat hij uberhaupt nog door mocht spelen.

Echter, dat Fusion DE verdere ontwikkeling van jazz is ben ik niet met je eens. Het is er naast ontwikkeld, maar jazz an sich (lees: het bebopidioom) is ook niet stil blijven staan. Dat is vooral vanuit het perspectief van een drummer makkelijk te beredeneren, maar vergelijk bijvoorbeeld eens de platen van Chris Potter (die toch echt vanuit het bebopbeginsel denkt) met bijvoorbeeld Milestones. Niet dat ik op enerlij manier afbreuk wil doen op laatstgenoemde, maar dergelijke jazz heeft zich wel degelijk enorm ontwikkeld.

Bij de weg, zonder arrogant te willen klinken, maar ik ben (vanuit mn muzikale achtergrond) echt wel thuis in het genre, en ik heb er echt wel een hoop over gelezen. Ik vis het niet zomaar uit de lucht...

[Fusion]

@Rascul: zat je serieus precies t zelfde te luisteren? Wat een toeval! Anyroad, niemand zegt hier dat je niet thuis bent in t genre, maar nogmaals ik maak al 22 jaar fusion mee, lees interviews, zie overal op de platenbak-categorie-stickerjes "jazzrock/fusion" staan, zelfs Wikipedia zegt, en t woord 'fusion" zelf betekent t al. Ik ga er verder geen woorden meer aan spenderen.

Ik leg lekker wat Chick Corea klaar voor morgen op werk.

[Tymon]

[..]

Dat laatste gedeelte ben ik volledig met je eens. Ik heb zelf ook meegespeeld met de auditie van een gitarist voor het cons. Die kerel speelde Van Halen en het wat grotendeels te danken aan het feit dat eentje van de beoordelingscommissie die zelf rockgitarist is, dat hij uberhaupt nog door mocht spelen.

Echter, dat Fusion DE verdere ontwikkeling van jazz is ben ik niet met je eens. Het is er naast ontwikkeld, maar jazz an sich (lees: het bebopidioom) is ook niet stil blijven staan. Dat is vooral vanuit het perspectief van een drummer makkelijk te beredeneren, maar vergelijk bijvoorbeeld eens de platen van Chris Potter (die toch echt vanuit het bebopbeginsel denkt) met bijvoorbeeld Milestones. Niet dat ik op enerlij manier afbreuk wil doen op laatstgenoemde, maar dergelijke jazz heeft zich wel degelijk enorm ontwikkeld.

Bij de weg, zonder arrogant te willen klinken, maar ik ben (vanuit mn muzikale achtergrond) echt wel thuis in het genre, en ik heb er echt wel een hoop over gelezen. Ik vis het niet zomaar uit de lucht...

Dat 2 bebop platen verschillend klinken wil nog niet zeggen dat het verder ontwikkeld is. Ik blijf bij mijn standpunt dat jazz ansich niet verder is ontwikkeld na de 60's. Wel zijn er meerdere pogingen gedaan waar fusion er een van is (zo bedoel ik het meer).

Ik geloof dat je het niet zomaar uit de lucht vist, we hebben gewoon verschillende ideeen bij het woord/genre fusion.

[Rascul]

[..]


Dat 2 bebop platen verschillend klinken wil nog niet zeggen dat het verder ontwikkeld is. Ik blijf bij mijn standpunt dat jazz ansich niet verder is ontwikkeld na de 60's. Wel zijn er meerdere pogingen gedaan waar fusion er een van is (zo bedoel ik het meer).

Ik geloof dat je het niet zomaar uit de lucht vist, we hebben gewoon verschillende ideeen bij het woord/genre fusion.

Dat wil het ook niet zeggen, het was maar een voorbeeld. Toevallig ben ik nu voor mijn drumles bezig een hele reeks bebopplaten te analyseren (een stuk of 100, vooral drumtechnisch overigens) en die geven mij echt het beeld dat het genre nog steeds progressie maakt.

Maargoed, nu zever ik ook te lang door. Feit is bijvoorbeeld wel dat Bill Stewart een waanzinnig goeie jazzdrummer is

[Rascul]

Wauw, check wat ik nu weer heb opgedoken. The New Standard, een cd van Herbie Hancock, zeer traditionele jazzbezetting met oa Dave Holland op bas, Jack DeJohnette op drums en Michael Brecker op sax. De nummer die hij speelt zijn echter níet traditioneel jazz; oa nummers van Simon & Garfunkel, Nirvana, The Beatles, Peter Gabriel en Steely Dan. In jazzversie gespeeld door zo'n beetje de beste moderne jazzmuzikanten die er rondlopen. Prachtig, echt heel mooi.

http://www.tele.pw.edu.pl/~mj/CDcollect ... 18783.html

[edit] Waarom ik Michael Brecker op zang zette is me een raadsel...

[paradigm shift]

Wauw, check wat ik nu weer heb opgedoken. The New Standard, een cd van Herbie Hancock, zeer traditionele jazzbezetting met oa Dave Holland op bas, Jack DeJohnette op drums en Michael Brecker op zang. De nummer die hij speelt zijn echter níet traditioneel jazz; oa nummers van Simon & Garfunkel, Nirvana, The Beatles, Peter Gabriel en Steely Dan. In jazzversie gespeeld door zo'n beetje de beste moderne jazzmuzikanten die er rondlopen. Prachtig, echt heel mooi.

http://www.tele.pw.edu.pl/~mj/CDcollect ... 18783.html

MP3's? Ben wel benieuwd, ik ken wel richard cheese, maar dat is waarschijnlijk niet echt te vergelijken

[Rascul]

Nee, totaal niet vergelijkbaar. Richard Cheese is lachwekkend, over de top, dit is serieus goed uitgevoerde muziek. Ik zal je wel h.e.e.a. sturen op msn.

[Emmaneul]

http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/de ... ce&s=music voor samples

[paradigm shift]

Ik heb de dvd Miles Davis Live in montreal gekocht, ook best een aanrader! Invloeden uit rock, pop en funk, plus de geweldige gitarist John Scofield erbij. Goeie dvd als je de funky kant van jazz kunt waarderen.

[Emmaneul]

Ik heb vandaag 2 nummers (Blues en Body And Soul) van Jazz At The Philharmonic - The First Concert gehoord en ik ben zeer onder de indruk.

Voor deze opname bestaat Jazz At The Philharmonic o.a. uit:
Nat King Cole Piano
J. J. Johnson Trombone
Les Paul Guitar
Illinois Jacquet Tenor Saxophone




1. Lester Leaps In
2. Tea For Two
3. Blues
4. Body And Soul
5. I've Found A New Baby
6. Rosetta
7. Bugle Call Rag

Op http://www.vervemusicgroup.com/product. ... t&pid=9744 zijn samples te vinden maar het werkt bij mij niet helemaal (niet in Firefox en een beetje in IE).
Probeer anders hier: http://www.towerrecords.com/product.asp ... 3145216462

[Rascul]

Wow, nog met de one and only Les Paul op gitaar Kun je geloven dat ik die gozer nog nooit het horen spelen?

[Rascul]

Ik heb de dvd Miles Davis Live in montreal gekocht, ook best een aanrader! Invloeden uit rock, pop en funk, plus de geweldige gitarist John Scofield erbij. Goeie dvd als je de funky kant van jazz kunt waarderen.

Ja, dat was een mooie tijd. Dé echte fusion. Ik heb die DVD ook.

Scofield is god.

[Tymon]

[..]

Ja, dat was een mooie tijd. Dé echte fusion. Ik heb die DVD ook.

Scofield is god.

Hadden we die discussie niet al gesloten? En Scofield is tof... maar geen god.

[Rascul]

[..]


Hadden we die discussie niet al gesloten? En Scofield is tof... maar geen god.

Haha verdomme helemaal vergeten dat we die ook nog hadden

Goed, Scofield dan. Luister jij eens de EnRoute/Trio cd's, vervolgens That's What I Say (plays Ray Charles), daarna Überjam en Up All Night, en weer daarna Pick Hits!. Vertel me dan nog eens dat hij niet de beste, meest multifunctionele en gevoligste jazzgitarist is die je ooit hoorde

Oja, John McLaughlin, Allan Holdsworth en Mike Stern zijn ook geweldig, voordat je me dat om de oren gooit

[Tymon]

[..]


Haha verdomme helemaal vergeten dat we die ook nog hadden

Goed, Scofield dan. Luister jij eens de EnRoute/Trio cd's, vervolgens That's What I Say (plays Ray Charles), daarna Überjam en Up All Night, en weer daarna Pick Hits!. Vertel me dan nog eens dat hij niet de beste, meest multifunctionele en gevoligste jazzgitarist is die je ooit hoorde

Oja, John McLaughlin, Allan Holdsworth en Mike Stern zijn ook geweldig, voordat je me dat om de oren gooit

Ik ken zn werk, ritmisch vind ik m erg goed, maar dat EnRoute album bijvoorbeeld doet mij helemaal 0,0 niets nope nada. Dus nee, mij doet het vaak niet zo heel veel. Mike Stern doet me overigens ook heel erg weinig. Ongeinspireerd gepiel. Doe mij maar Allan Holdsworth of Scott Henderson!

[Fusion]

Vertel me dan nog eens dat hij niet de beste, meest multifunctionele en gevoligste jazzgitarist is die je ooit hoorde

Hij is niet de beste, meest multifunctionele en gevoligste jazzgitarist die je ooit hoorde. Dat is denk ik John McLauglin, haal je 'multifunctioneel' weg kom je op Holdsworth uit.

Enneh, Rascal, fijne vriend, is Scofield opeens n jazzgitarist?

[Rascul]

Scott Henderson vind ik dan weer gepiel Ik denk dat je van Scofield dan beter Pick Hits! of That's What I Say (daar is ie echt heel erg mooi) kunt luisteren. EnRoute moet je inderdaad wel van houden, dat soort jazz.

Van Mike Stern valt We Want Miles het best te beluisteren, daar speelt ie ook erg mooi. Of de Steps Ahead platen. De composities (als daar van te spreken valt in het Miles-geval) zijn beter dan op Sterns solowerk, dat scheelt een hoop.

Zijn er mensen hier trouwens ook bij Richard Bona, 26 november te Tivoli Utrecht, te vinden? Mijns inziens is deze bassist (oa gespeeld bij Joe Zawinul en ook de meest recente incarnatie van Steps Ahead) één van de beste moderne jazz/wereldmuziekartiesten die er zijn. De man schrijft zulke mooie, integere muziek, het roert me echt. En da's lang niet altijd het geval.

[Rascul]

[..]
Hij is niet de beste, meest multifunctionele en gevoligste jazzgitarist die je ooit hoorde. Dat is denk ik John McLauglin, haal je 'multifunctioneel' weg kom je op Holdsworth uit.

Enneh, Rascal, fijne vriend, is Scofield opeens n jazzgitarist?

Haha nou heb je me. Op EnRoute is het denk ik meer traditionele jazz, Pick Hits! is veel meer fusion (waar ie ook beroemd mee is geworden), Überjam en Up All Night zijn fusion/funk/hiphop en That's What I Say is soul (maar dat zijn dan ook nummers van Ray Charles). Maargoed, die indeling is idd alleen maar voor mensen die in cdzaken werken, dus laten we hem maar jazzgitarist noemen.