Living Death

[Jeroen]

Na Mekong Delta en Kreator toch wel mijn favoriete Duitse thrashband. Waarom? Omdat deze band zowel compleet geschift, beukend rauw als ook technisch en innovatief klonk. Het belangrijkste kenmerk van deze band was natuurlijk de 'over-the-top' zang van zanger Thorsten 'Toto' Bergmann, maar laten we niet vergeten dat de band ook heel goed was in het schrijven van furieuze thrash/speednummers. De uitvoering liet vooral op de eerste twee albums (Vengeance of Hell en Metal Revolution) nog wel eens te wensen over, maar vanaf 'Protected From Reality' liet men horen wel degelijk te kunnen spelen. Dat laatste is dan ook vooral te danken aan het fenomenale gitaarwerk van Reiner Kelch en Frank Fricke. De riffs doen regelmatig denken aan Mekong Delta en de solo's zijn al net zo waanzinnig opgebouwd.

Leuk weetje is dat Living Death één van de oudste speed metalbands van Duitsland is. Die stijl speelt dan ook de hoofdrol op de eerste twee albums, waar men op de latere albums meer op het pad van de technische thrash belandde. 'Back to the Weapons' markeerde deze overgang, maar niet zonder dat Toto zijn meest hysterische prestatie ooit neerzette. Dat geluid werd op 'Protected From Reality' beter uitgewerkt en ook hier was de zang nog snerpend hoog en ongetwijfeld voor velen een reden om de band maar helemaal links te laten liggen. Mensen die dat vinden moeten toch eens 'Worlds Neuroses' checken, want op dit meest toegankelijke (voor Living Death begrippen) album zingt Toto meer met zijn normale stem. Op het laatste album 'Killing in Action' is hij zelfs helemaal afwezig, want daar werd de zang overgenomen door ene Gerald Thelen, die overigens over een soortgelijke strot beschikte. Het leuke vind ik dat de band in al die tijd nooit het rommelige en rauwe randje verloren is. Men speelt zeker wel goed, maar dankzij enkele foutjes en vreemde maatwisselingen ontstaat er een lekkere wilde vibe in de muziek die ik zeer verslavend vind.

De meningen zijn ongetwijfeld verdeeld over deze band en ook mij is wel eens gevraagd waarom ik deze band toch zo gaaf vond. De reden is simpel, het is rauw en hard, wild en opzwepend, maar tegelijkertijd behoorlijk innovatief en op momenten best complex. Het hysterische gejank maakt het voor mij af. Het is jammer dat het werk van deze band op cd wat lastig verkrijgbaar is, vooral waar het 'Protected From Reality' en 'Killing In Action' betreft, omdat deze nooit officieel opnieuw zijn uitgebracht. Dat geldt wel voor de rest, maar vooral de simpele re-release van 'Worlds Neuroses' laat wat te wensen over, als het op extra informatie en boekje aankomt. Maar goed, wat betreft de releases van het AAARRG label laat de beschikbaarheid van titels wel vaker te wensen over. De band is overigens deels in de oude bezetting weer bij elkaar, dus wellicht komen er nog wat fatsoenlijke heruitgaven aan.
Wat zijn de meningen over deze vreemde exponent vanuit de 'Alte Deutsche thrash Schule'? Polltje zit er tevens bij. Ik heb alvast gekozen voor 'Protected From Reality' omdat alle elementen op deze plaat het beste samenkomen.


Discography:
Living Death - Demo 1982
Pre-Production Demo - Demo 1984
Vengeance of Hell - Full Length 1984
Watch Out - EP 1985
Metal Revolution - Full Length 1985
Back to the Weapons - EP 1986
Eisbein (mit Sauerkraut) - Single 1987
Protected From Reality - Full Length 1987
Live - EP 1988
Worlds Neuroses - Full Length 1989
Killing in Action - Full Length 1991
Living Death - Compilation 1994

[enforcer]

ik vind het een van de minste Duitse bands, ongelofelijk hoe slecht de eerste twee platen zijn. daarna wordt het iets beter maar kan echt niet in de schaduw staan van de grote drie. als ik moet kiezen vind ik protected from reality de meest verantwoorde release maar zelfs dat vind ik lastig luisteren.

[Sentinel]

Haha, ik denk niet dat veel mensen zullen stemmen. Ik heb hier en daar wat van deze band. Het laatste wat ik heb gekocht is de picture LP editie van het debuut op "Kneel Before The Masters Throne". Ik kan me indenken dat deze plaat in het bijzonder en de band in het algemeen de meeste mensen flink op de zenuwen zal werken. Vooral die zang op het debuut is compleet gestoord; echt vage zooi eigenlijk. Persoonlijk hou ik er wel van, maar niet te vaak. Ik heb op Metal Revolution gestemd trouwens.

Living Death is wel een unieke band. Als je geinteresseerd bent in oude obscure en unieke thrash zou ik ook eens het Griekse Flames proberen. Vooral de latere albums (Summon The dead and Last Prophecy) zijn te gek, maar dat is iets voor een ander topic.

[Jeroen]

Haha, ik verwacht dan ook niet heel veel medestanders. Ik vind Living Death echt heerlijk. Dat geschifte en totaal hysterische maakt ze in ieder geval anders dan de rest. Zelfs de eerste twee speed metalplaten kan ik goed aanhoren, vooral de tweede, want de productie van het debuut is rampzalig. Maar goed, dat vuige en geschifte vind ik juist zo tof aan deze band. Rost in mijn optiek een band als Sodom totaal weg

Liefhebbers luisteren ook naar Wrath. Deze band gooit het qua muziek over een wat minder geschifte boeg, maar qua zang kan Gary Golwitzer de hand van Toto wel schudden :' ). Heerlijk hoe hij als een schelle drilboor door alles heen gaat, terwijl de nuances verrassend goed overeind blijven. Ja, ik mag dat wel, die krijsthrash. En dan doel ik niet op eendimensionale black thrash.

[IROn]

Ik ken er te weinig van om te kunnen stemmen, slechts enkele losse nummers. Klinkt vooralsnog niet verkeerd, maar het heeft geen geen hoog MOET-LUISTEREN! gehalte.

Komt vast nog weleens voorbij op een playlist, kijken of ze dan opvallen.

[Hellhammer]

Ik ken alleen de eerste twee platen, waarvan ik Metal Revolution de beste vind. Vengeance Of Hell vind ik ook echt een super album, maar de songwriting op Metal Revolution vind ik net íets beter. Een nummer als Killing Machine blaast 95% van de thrash omver als je het mij vraagt.

[Parabellum]

Wat een godgruwelijke reunie show op Keep it true eerder dit jaar. Huilen met de pet op.

[Jeroen]

en zo hoort het ook, een dikke teringbende

[innuendo]

Ik heb alleen Metal Revolution, waarvan sommige songs echt fantastisch zijn en andere echt dramatisch. Ik ga me vast nog wel een keer aan andere albums wagen.

[Orklord]

Zo net even het debuut van ze opgezet en dat klinkt toch behoorlijk lekker hoor! You and Me is toch een verdomde catchy song. De zang klinkt naar mijn mening toch best lekker en dat het verder wat rommelig klinkt doet het juist wel goed. Ben benieuwd naar de andere albums !

[Jeroen]

Zeker checken, vanaf Protected From Reality wordt het muzikaal een stuk strakker en interessanter, hoewel de eerste twee albums ook wel een bepaalde charme hebben.

[Jeroen]

Schop, ik draai Protected From Reality weer eens. Blijft een aanrader voor mensen die een beetje gek zijn en dus van gestoorde speed/thrash houden die stiekem erg sterk in elkaar zit (en dan bedoel ik niet de eerste twee albums, al zijn die ook leuk). Hulde!