Nieuwe reviews:
Metalfan.nl
Faal - Abhorrence-Salvation
Jaar van release: 2008
Label: Ván
Met Faal heeft Nederland er een jonge, veelbelovende (funeral) doom band bij. Hoewel de band in 2005 is opgericht, lijkt 2008 het doorbraakjaar te worden, met een deal met het gerenommeerde undergroundlabel Ván (dat zich normaliter meer op black metal richt) op zak en het debuutalbum Abhorrence-Salvation in de winkels. Niet bij de plaatselijke Free Record Shop natuurlijk, dat moge duidelijk zijn, maar via de betere mailorder zal dit mooi vormgegeven album zeker te vinden zijn.
Loont het zich dan ook om dit album in huis te halen? Wie de band tijdens de Dutch Doom Days aan het werk heeft gezien, weet dat het qua zang en composities wel goed zit bij Faal. Op het debuutalbum staan vier nummers, die in totaal ruim drie kwartier klokken. Geen muziek om even snel tussendoor te luisteren dus, maar een album waar je echt eens even goed voor moet gaan zitten. De band neemt ruim de tijd om de nummers op te bouwen en uit te werken, zoals met name In My Final Hour Of Grief goed laat horen. Toch vind ik de relatief korte opener 00:00 het beste nummer van dit album. De riff waarmee dat nummer opent, blijft dagenlang door het hoofd van de luisteraar spoken en bovendien komt de diepe grunt van zanger Jan Bieseman hier het beste tot zijn recht. Ook de afsluiter Perpetual Solitude steekt na enkele luisterbeurten boven de overige nummers uit, vanwege de herhaaldelijk terugkerende, fragiel klinkende keyboardlijn, die van een ontwapenende schoonheid is. Simpel, maar effectief!
Er zijn echter ook nog enkele kanttekeningen te maken. Zo mocht de zang nog wel wat prominenter in de mix vertegenwoordigd worden. Met name in het nummer In My Final Hour Of Grief doet dat enigszins afbreuk. Verder klinkt de productie nog niet ideaal. Wat mij betreft hadden met name de gitaren nog wel wat zwaarder en logger mogen klinken. Nu galmt het geheel nog een beetje, waardoor Faal op dit album niet zo zwaar en overdonderend klinkt als live het geval is.
Dat zijn echter ook kanttekeningen die vrijwel onvermijdelijk zijn voor een jonge band. Muzikaal gezien zit het gelukkig allemaal prima in elkaar. Met name het melodieuze gitaarspel klinkt zeer overtuigend. Abhorrence-Salvation is dan ook een overtuigend debuutalbum geworden. Als de band op deze voet doorgaat en bij het volgende album voor een écht vette productie zorgt, zou dat wel eens een topper in het genre kunnen worden. Wie niet heel veel geeft om een zware productie, mag gerust vijf punten bij het onderstaande cijfer optellen.
Tracklist:
1. 00.00
2. In my Final Hour of Grief
3. The Scent of Withered Flowers
4. Perpetual Solitude
Score: 77 / 100
Bloodchamber.de
In der Vergangenheit bahnten sich diverse Veröffentlichungen holländischer Bands den Weg in meine Burg, zumeist Krach Combos aus dem Bereich Grind- und Hardcore. Diesmal haben wir es mit einem Album von der entgegen gesetzten Seite des Metaluniversums zu tun, denn FAAL haben sich dem Doom Metal verschrieben.
Bei „Abhorrence-Salvation“ handelt es sich um das Debüt des niederländischen Sixpacks, und jenes wartet mit einer erstaunlichen Qualität auf. Hierauf, da muss man dem Labelinfo wirklich zustimmen, werden all die Dinge vereint, die schon Bands wie ANATHEMA oder MY DYING BRIDE Anfang der Neunziger Jahre richtig gemacht haben: tonnenschwere Gitarrensäulen bauen sich vor dem Hörer auf, lassen ihm zwischendurch immer wieder Zeit zum durchatmen um für einen kurzen Moment so etwas wie Hoffnung aufkeimen zu lassen, nur damit der anschließende Sturz in noch tiefere Pein um so länger anhaltend und tiefer ist. Hohe Geschwindigkeiten sind genauso wenig willkommen wie helle Sonnenstrahlen oder auch nur der leiseste Anflug von Fröhlichkeit. Mit jeder neu angeschlagenen Note wirst du dir deiner eigenen Unzulänglichkeit bewusst und ganz allmählich beginnt sich die Schlinge um deinen Hals immer enger zu schnüren, anfangs ohne dass du es merkst. Als es dann keinen Ausweg mehr gibt hoffst du nur noch, dass der verdammte Stuhl unter dir endlich wegkippt oder zusammenbricht.
FAAL gehen auf ihrem Erstling sehr geradlinig vor, was den ein oder anderen, der selbst im Doom Metal noch progressive Strukturen erwartet möglicherweise abschrecken könnte. In meinen Augen ist das jedoch wenn überhaupt dann nur ein marginaler Kritikpunkt, der Genrefans hoffentlich nicht abhält, sich selbst einen Höreindruck zu verschaffen. Auf der Myspace Seite sind derzeit zwei Songs anzuhören.
Score: 8/10
zwaremetalen.com
Faal - Abhorrence-Salvation
Ván records, 2008
Halverwege dit jaar werd ik door Akelei al fiks verrast met een ijzersterke demo. Uit Breda komt naast Akelei ook nog eens Faal, en ook een tweetal leden van Akelei zitten in Faal. Er gingen ook steeds betere verhalen over deze band rond en ik was dan ook erg blij dat ik dit debuutalbum eens onder de loep mocht nemen.
Dit Bredase zestal brengt verpakt in een viertal lange nummers een ijzig kille vorm van blackdoom. Her en der zitten wat kleine andere elementen verpakt (o.a. wat postrockachtige dingen) maar de hoofdmoot laveert in de blackdoom, waarbij mij namen als Nortt, Anathema (oude en nieuwe), Dolorian, Esoteric en In the Woods door het hoofd gaan. Veel speelt zich af in het echte doom en funeral gebied, maar er is afwisseling voldoende aanwezig om te spreken van een eigen geluid en sfeer. De funeral elementen weet men ook leuk te variëren door gebruik te maken van volle zware trage stukken of lichtere intermezzo's waar dan de afwisseling van het tempo als extra variatie boven op komt. Erg divers, erg onderhoudend, het geeft de nummers een echte verhaallijn mee.
De productie die de band gebruikt doet erg black aan, erg kil, veel galm en aardig plat. Voor het leeuwendeel van de plaat valt dat erg goed, alleen bij de wat snellere stukken vind ik de zang hierdoor niet goed uit de verf komen. Maar dat is dan eigenlijk ook het enige minpunt wat ik aan kan dragen op dit debuut. Het heeft verder alles wat een sterk blackdoom debuut nodig heeft, kilte, sfeer, eenvoud, diepte, en gewoon erg sterke muziek. Faal heeft naar mijn mening met dit album direct laten zien waartoe het in staat is, hopelijk houden de heren en dame dit in stand!
Tracklist:
0000
In my final hour of grief
The scent of withered flowers
Perpetual solitude
Score: 90/100
En nog een interview met metal.de:
http://www.metal.de/stories.php4?was=story&id=1455
