Metalian schreef:Laus schreef:Hmm...interessant. Ik was bij de Legacy blijven hangen. Toch maar weer eens opzoeken.
Better Than Raw blijf ik toch een van hun beste werkjes vinden.
Hun vorige plaat Gambling with the Devil doet echt niet onder voor Better Then Raw,
kan hem echt aanbevelen!!!
Toch is Better than Raw veruit mijn favoriet van Helloween. Op die plaat klopt alles. De nummers zijn goed, de productie is lekker fel en wat mij betreft laat Deris zich hier van z'n beste kant zien. Daarnaast staan er een aantal van de beste gitaarsolo's op die ik ken (Laudate Dominum vooral en dan niet enkel die terugkerende melodie). Dat album doet me stukken meer dan Master Of The Rings, ook geen onaardig album, maar het lijkt allemaal wat teveel op elkaar, dan was Time Of The Oath toch wat afwisselender. The Dark Ride en Rabbit's Don't Come Easy vind ik ook hele lekkere schijfjes, die nauwelijks (vooral Rabbit's Don't Come Easy) onderdoen voor Better than Raw.
Gambling with the Devil heb ik wel in huis, maar ik heb em eigenlijk te weinig gedraaid, dus dat ga ik zometeen maar weer eens doen. Ik vond em sowieso als geheel beter dan The Legacy. Ook geen slecht album, maar qua songs over de gehele linie niet altijd even overtuigend. Als ik em draai vallen alleen King For A 1000 Years, The Invisible Man en Occasion Avenue me echt op. De rest is aardig, maar niet meer dan dat. Ik hoor die Keepers III schijf overigens wel liever dan de twee oude Keepers platen, want ik kan niet zoveel met Kiske. Wat niet wil zeggen dat ik hem slecht vind, ik houd gewoon niet van die kinderlijke melodietjes (daarom vond ik Can Do It van Gambling with the Devil ook tenenkrommend). Als ik een nummer als Heroes van Masterplan hoor, dan vind ik hem stukken sterker en stoerder zingen. Walls Of Jericho draai ik ook met plezier, gewoon zo'n typische Duitse speed/power metalplaat met gave nummers. Dat Hansen regelmatig uit de bocht vliegt vind ik geen enkel probleem, zijn stem blijft één van mijn favorieten. Liefhebbers van die eerste plaat dienen trouwens ook eens Hypertrace van Scanner te checken. Die ligt in hetzelfde straatje, maar dat album is ook nog opgeleukt met wat leuke cosmische geluidseffecten en de nummers doen me gewoon wat meer. Over Pink Bubbles Go Ape en Chameleon zal ik het maar niet hebben, want ondanks wat spaarzame aardigheidjes, vind ik dat toch vooral erg middelmatige en wisselvallige schijfjes.