Gazpacho...de band, niet het gerecht. Voor mij tot voor kort nog totaal onbekend maar hun zojuist verschenen album Tick tock heeft mijn ogen wel geopend.
Deze Noorse prog-rock band brengt met Tick tock blijkbaar hun 5e album uit. De voorlopers zijn:
Bravo
When earth lets go
Firebird
Night
Aangezien ik alleen bekend ben met Tick tock zal ik proberen uit te leggen hoe de muziek op dat album klinkt.
In het now playing topic schreef ik al dat het een liefdesbaby lijkt te zijn van Porcupine tree en Muse met wat Arabische invloeden.
Daar doe ik de band wel een beetje te kort mee. Porcupine tree en Muse zijn zeker grote invloeden. Vooral de zang doet sterk denken aan Muse. Ook grijpen ze af en toe terug naar ouderwetse prog zoals Marillion en Radiohead steekt af en toe z'n kop op. Toch heeft Gazpacho ondanks al deze referenties een aardig originele sound.
Door de Arabische invloeden en het gebruik van authentieke Arabische instrumenten komt de muziek erg broeierig en "woestijnachtig" over. Dat geeft een prachtig effect. Alsof je midden in de woestijn op het platte dak van een stenen huis naar een zonsondergang zit te kijken.
Check:
http://www.myspace.com/gazpachomusic
Gazpacho
-
XnegativeX
- Berichten: 15056
- Lid geworden op: vr dec 12, 2003 4:18 pm
- Locatie: Rijssen
- Contacteer:
Gazpacho
I know it’s cold, but I will keep us warm with all the hate I radiate. We’ll be walking hand in hand in hell.
Hmm, een maat van me loopt al constant te zeuren dat ik Ticktock moet gaan kopen en Night is al een bijna kapot gedraaide cd in mijn kast...
Okee, je stukje heeft mij overtuigd, ik ga hem morgen halen!
Bizar detail trouwens, een van de quote's die deze band ooit toegedicht kreeg van een muziek journalist van MOJO, was: "Gazpacho might just be, the best unsigned band on the planet" (en dat was toen Night net uit was in eigen beheer.)
Okee, je stukje heeft mij overtuigd, ik ga hem morgen halen!
Bizar detail trouwens, een van de quote's die deze band ooit toegedicht kreeg van een muziek journalist van MOJO, was: "Gazpacho might just be, the best unsigned band on the planet" (en dat was toen Night net uit was in eigen beheer.)
...Scoring emotions by the day...
--- www.tdwmusic.com ---
--- www.tdwmusic.com ---
slik,
Waarom moet je nou om de 2 dagen met een nieuwe band aankomen.
Ik ben nog nauwelijks verder gekomen met de vorige 10.000 bands die je al hebt aangeraden en nu kom je alweer met zo'n geweldige band aan.
Klinkt gaaf zeg.
Recensie die ik op bol.com vond over het album Night.
Waarom moet je nou om de 2 dagen met een nieuwe band aankomen.
Ik ben nog nauwelijks verder gekomen met de vorige 10.000 bands die je al hebt aangeraden en nu kom je alweer met zo'n geweldige band aan.
Klinkt gaaf zeg.
Recensie die ik op bol.com vond over het album Night.
Let op: voor dit product geldt en muzikale bijsluiter; alleen beluisteren op de koptelefoon en in het donker.
Over dit wonderschone album is een recensie geschreven door Maarten Goossensen. Beter kan ik het zelf niet verwoorden: Het is al laat. Mijn vrouw en kinderen liggen al lang te slapen. Alle lichten zijn uit. Alleen het licht van mijn beeldscherm doorklieft de duisternis om me heen. Stilte. Vanuit de verte hoor ik langzaam een bezwerend ritme van drums, toetsen en basgitaar aanzwellen. Het klinkt prachtig loom en het werkt bezwerend. Hypnotiserend. Het voert me mee de nacht in, in een soort trance. Mysterieuze stemmen op de achtergrond zorgen voor een beklemmende sfeer. En dat zalige ritme gaat maar voort. Minuten lang. Saai? Echt niet! Elke keer weer als ik dit stuk muziek hoor ontdek ik weer nieuwe dingen. De muziek zet verder aan. Zanger Jan Ohme laat zijn klagerige en aangename stemgeluid heerlijk aanzwellen. Korte stukjes akoestisch gitaarspel mengen zich in het geheel en maken mijn nachtelijk verblijf nog aangenamer. Langzaam aan wordt de muziek zachter. Het ritme wordt steeds zachter en prachtig vioolspel bezorgt me golven kippenvel. Als je goed luistert hoor je dat het ritme niet gestopt is, maar op de achtergrond aanwezig blijft (alleen onder de koptelefoon te ontdekken). Dan neemt het bezwerende ritme het weer langzaamaan over en is er een prachtige gitaarsolo te horen. Wat een muziekstuk! Bijna stil. Alleen wat vage stemmen op de achtergrond zijn te volgen. De gitaar breekt de stilte en klinkt exact hetzelfde als op Talk Talk’s "Spirit Of Eden". De display van mijn cd-speler geeft aan dat het tweede nummer al begonnen is. Ik heb het niet eens door. Het ritme zwelt aan en de drums zetten prachtig aan. Weer die akoestische gitaar en de elektrische gitaar die je daar weer bovenuit hoort komen. Vervormde zang in combinatie met dat ritme laten me zweten en woelen. Waar ben ik eigenlijk? De muziek heeft me volledig in zijn ban! Jan Ohme zingt zo geweldig, hij kan zo onwijs veel met zijn stem. Pianospel brengt me weer bij mijn positieven. Weer dat Talk Talk-achtige gitaargeluid. Het luidt de volgende fase in… Ook hier weer dat bezwerende ritme zoals in het eerste deel van deze muzikale droom. Het loopt als rode draad door het album heen. Het is het vaste terugkeerpunt van de cd. De levenslijn die je van het ene naar het andere hoogtepunt begeleidt. Een schitterende gitaarsolo van Jon-Arne Vilbo doorklieft het ritme. Ik sluit mijn ogen. Geweldig. Het lijkt wel of dit album precies mijn gevoelens volgt. Ik wil tot rust komen. Tin whistle en prachtig vioolspel brengt me in de juiste stemming en bereidt me voor op mijn REM slaap. Maar zover is het nog niet. Valerie’s Dream heeft een heerlijke opbouw. Mooi akoestisch gitaarspel en mooie zang vormen een prachtig decor. Dan zet het nummer flink aan met heftige gitaarriffs en is er weer zo’n heerlijke gitaarsolo. Jan Ohme moet hier het maximale uit zijn stem halen en slaagt hier met vlag en wimpel in. De melodie is prachtig en blijft in je achterhoofd doorspoken. Weer sterft de muziek bijna uit, maar dan is daar weer dat prachtige vioolspel van Mikael Krømer. Wat is zijn rol belangrijk op dit album. Weer bijna stil, maar dan hoor ik het in de verte weer opzetten: het ritme waar ik inmiddels zo gehecht aan ben geraakt. Het laatste stuk is begonnen… Wat is dat nou? Opeens hoor ik een country-achtig tafereel met klappende handen, akoestische gitaar en folky zang en achtergrondzang. Het past perfect in de sfeer van het nummer. Moeiteloos verschuift het geheel subtiel een andere kant op. Drummer Robert Johansen is een bijzonder veelzijdige muzikant. Zijn rol is immens, net als bassist Kristian Olav Torp die heerlijk soepel door het geheel laveert. En laten we toetsenist Thomas Andersen niet vergeten. Zijn spel is constant aanwezig zonder dat het domineert. Bij elke luisterbeurt zal je nieuwe dingen ontdekken waar hij vaak verantwoordelijk voor is. De gelaagdheid van dit album is waanzinnig. Elke keer word je nog dieper in de muziek gezogen en drijf je steeds verder
Trotse vader sinds 25/02/10.
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Re: Gazpacho
Heeft iemand het live album en is deze aan te raden?
Trotse vader sinds 25/02/10.
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Re: Gazpacho
Niemand bekend mee?
Trotse vader sinds 25/02/10.
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Re: Gazpacho
Ik heb gisteren het nieuwe album oppervlakkig beluisterd en klinkt erg goed!!
Vandaag kaarten besteld voor hun concert in Zoetermeer.
Vandaag kaarten besteld voor hun concert in Zoetermeer.
Trotse vader sinds 25/02/10.
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
The pines were roaring on the heights,
The winds were moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light
Re: Gazpacho
Ik heb deze band de afgelopen weken ontdekt omdat ik een geweldige recensie las van hun nieuwe plaat. Wat een geweldige band is dit inderdaad zeg. En ze bestaan ook reeds een jaar of 10 geloof ik. Combinatie inderdaad van Muse, Marillion, Porcupine tree en radiohead. Echt een hele grote aanrader.
Ik draai de laatste weken niets anders meer dan deze verslavende muziek. Night en de live at Lorely plaat zijn briljant.
Ik draai de laatste weken niets anders meer dan deze verslavende muziek. Night en de live at Lorely plaat zijn briljant.