US Metal, episode II

[Orklord]

oew, de (ex) zanger van Attacker. Dat triggert mij wel. Eens even beluisteren.

[Jeroen]

Het is inderdaad Bob Mitchell, de voormalige zanger van Attacker! Die laatste band in 2005 nog live gezien in het Platformtheater in Groningen; hele gave show. Volgens mij zijn ze nog steeds actief; vorig jaar heeft die zanger van Overlorde de microfoon overgenomen, Bobby Lucas.

Bobby Lucas van Exhibition, Seven Witches en Morbid Sin? Best een goede zanger. Was ook een goede geweest voor Metal Church, denk ik. Kerel heeft het allemaal wel in huis.

Vraag me trouwens af hoe het met Seven Witches gaat. Die laatste plaat was echt een aanfluiting, ondanks James Rivera. Nu is Seven Witches qua songwriting nooit de beste band geweest, ze hadden wel altijd erg goede zangers die de platen wisten te redden. Nu ging het echter niet meer, zo leek het.

Nee dan deze kraker van het debuut (met Bobby Lucas). Eenvoudige doch supercatchy compositie. Daarnaast zingt Lucas hier erg sterk. Weliswaar ook direct het beste en enige echt goede nummer van die plaat, maar goed:

[raymondK]

Iemand bekend hier met Holy Grail? Heb gisteren hun nieuwe album Ride the Void gehaald en het is een zeer lekker album geworden. Klassieke heavy metal met hier en daar wat thrash invloeden en een sporadische grunt. Veel melodie en de vele solo's plus de zang maken dit toch een geweldige plaat wat mij betreft. Echt een aanrader!!

[Orklord]

Nog niet gehoord, maar ik zal de plaat binnenkort eens een luisterbeurt geven

[Eru Iluvatar]

Best leuk, die nieuwe Holy Thunder, maar iets te 'gemaakt'. Daar heeft Skull Fist en White Wizzard ook bij vlagen last van, maar bij Holy Thunder krijg ik helemaal het idee dat ik naar Linkin Park-achtige jongelingen zit te luisteren die een acceptabele boyband-versie van Iron Maiden laten horen. Het klinkt te jeugdig, naïef, onschuldig, commercieel, oppervlakkig en 'te poppy': meer Avenged Sevenfold dan In Solitude.

[raymondK]

Ik neem aan dat je Holy Grail bedoeld? Jeugdig, commercieel, poppy of niet ik vind het een lekkere plaat geworden waar in ieder geval veel bevlogenheid en spelplezier in zit. Het is misschien ietwat voorspelbaar soms en allemaal al wel eens gedaan maar vind het daarom niet minder goed en er zit wel veel potentie in deze band wat mij betreft.

[Jeroen]

Nee, dan Liege Lord. Ben echt in een oldschool US metalbui. Net al Battle Cry van Omen op vol volume in de cd-speler gehad en nu is het tijd voor Freedom's Rise. Heerlijke stijl, alles zit erin. Melodie, agressie, snelheid en epische passages. Hoewel ik Master Control de beste plaat van dit gezelschap vind, doen de twee platen met Michaud achter het gilstokje het hier ook prima. Geweldige solo's trouwens!

[Eru Iluvatar]

Master Control wil ik nog een keertje hebben; eens kijken of daar een mooie reissue van te vinden is.

[Jeroen]

Voor zover ik weet, is die re-release er nog niet. De cd is wel eens aangekondigd, maar dat is al een tijdje terug. Er zijn wel bootlegs van, maar daar neem je vast geen genoegen mee. Het origineel is overigens ook weer niet zo zeldzaam. Wie zoekt zal vinden. (Heb de originele Roadrunner persing toen op Wacken zelf voor 20 euro gekocht, dus dat valt mee)

[Jeroen]

Hoe zijn de meningen hier over het Britse Siam? Weliswaar een band uit Engeland, maar de stijl schurkt toch wel sterk tegen Amerikaanse power metal aan. Inclusief het stijlvolle progressieve randje van groepen als Queensrÿche, Sacred Warrior en Fates Warning.
Sanvoisen is in dat genre ook een luistertip. Beide bands kenmerken zich door de sterke melodieën en een erg goede zanger.

[wyrm]

Als Sanvoisen als referentie wordt genoemd is mijn interesse in ieder geval gewekt! Heb net even wat videos gecheckt, klinkt inderdaad erg goed. De zang doet mij ook wel wat denken aan de zanger van de band Drive. Hoeveel cd's hebben ze gemaakt? Waar moet ik beginnen?

Ik luister zelf de laatste tijd veel naar Radakka. Heb onlangs het debuut gekocht. De tweede cd had ik al, die vond ik wel aardig. Het debuut is echter een knaller! Zeker een vette aanrader voor liefhebbers van US Metal met een prograndje. Hier twee gave nummers van deze plaat:

[Jeroen]

Siam heeft twee albums gemaakt. The Language Of Menace en Prayer. Beide zijn ongeveer even goed.

Drive, ja. Gave band, heb beide cd's. Vind de eerste net iets beter vanwege het hogere metalgehalte (lees: Vicious Rumors en Helstar). Diablero is wel een stuk origineler en ook goed, maar hier en daar mis ik de klik met het materiaal.

[raymondK]

Heb net nog weer even Pharaoh - Bury the light er op gezet en wat is dit toch een geweldige plaat zeg en hij blijft maar groeien. In het begin moest ik nogal wennen aan Aymar zijn stem maar het kwartje is gevallen. Vind zijn stem ook beter bij deze muziek passen dan bij Control Denied. De nummers steken gewoon heel goed in elkaar en de ritmesectie is gewoon goed. Vooral het gitaarwerk valt hier echt op met zeer melodieuze riffs en leads, maar ze komen soms ook echt furieus uit de startblokken. Er zitten wat progressievere stukken in, dan weer snelle power metal en dan weer wat ingetogener. Nee deze plaat zal nog wel wat rondjes gaan draaien hier. Misschien wel de beste plaat van vorig jaar!

Moet hun oudere werk ook maar eens aanschaffen binnenkort.

[Orklord]

Wauw, de demo's van Nitefall zijn prachtig opgepoetst door Stormspell. Heerlijke US metal van een best aardige band.

[Jeroen]

Zo is dat. Gaaf album is dat. Vette riffs.

[Sentinel]

Staan een paar goeie nummers op.

Hebben jullie ook Enchanter/Longings Past reissue cd's van Stormspell?

[Sentinel]

Staan er verder leuke reissues op de planning? Volg het niet zo vanwege tijdgebrek

[Orklord]

Longingspast ligt nog op de stapel om te beluisteren. Ben benieuwd! En Enchanter staat hier inderdaad ook.

Zo even en LP ophalen van Culprit - Guilty as Charged. Dat schijnt wel een goede te zijn.

[Eru Iluvatar]

NWOTHM / US METAL Dubbelpost !!!!

ALPHA TIGER, de Duitse tegenhanger van jonge heavy metalbands als Enforcer (Zweden), White Wizzard (VS) en Striker (Canada) leverde in 2011 al een zeer sterk debuut af met 'Men or Machine'. Afgelopen maand kwam zijn opvolger uit, 'Beneath The Surface': de beste heavy/power metalplaat van het moment. In tegenstelling tot hun jeugdige genregenoten speelt Alpha Tiger niet retro-NWOBHM met glam-invloeden, maar ware old school US Metal in de stijl van oude Queensryche, Arch-era Fates Warning, Heir Apparent en Thundersteel-era Riot! Zeer gepolijst, majestueus, pakkend: authentiek, maar wel in een modern jasje met invloeden van modernere Duitse powermetal, Must hear!

Van hun nieuwe album, het nummer 'From Outer Space':



Geweldige live-uitvoering van Queensryche's QUEEN OF THE REICH op KIT:



En twee uitvoeringen van Riot's FLIGHT OF THE WARRIOR:



(Laatste op Rock Hard Festival 2012)

[Orklord]

Ik vind dat Alpha Tiger echt verschrikkelijk. Sorry, maar die zanger is mij echt te Duits.

[Eru Iluvatar]

Qua stijl vind ik hem heel Amerikaans: in de stijl van Jon Arch, etc. Hoewel ik er ook wel wat Michael Kiske in hoor.

[Orklord]

Jij haalt er veel positiefs uit zeg

Gister toevallig Crescent Shield - The Last of my Kind weer eens opgezet. Ook dat vind ik maar een saai plaatje. Ik weet niet, maar nergens wordt het echt spannend en raakt het me. Dus mocht iemand die plaat zoeken?

[Metalheank]

Ik heb hem al, maar ik zet hem ook weinig op. Dan liever Jag Panzer: net zoiets, maar beter.

[Orklord]

Longings Past staat hier nu op! Past eigenlijk ook wel in het Epic metal topic. Best aardig, hoewel de zanger niet altijd even goed is.

[raymondK]

Voor wie Liege Lord - Master Control nog wil hebben, er is een re-release beschikbaar op Ebay.de Ben zelf ook nog van plan om hem te kopen.

[Jeroen]

Heb het origineel al, maar het werd verdomme tijd zeg. Zonde dat zo'n album voor de liefhebbers niet verkrijgbaar was. Topplaat! Al zijn ook de oudere albums dik de moeite waard.

[Sentinel]

Liege Lord is super. Freedom's Rise is een klassieker en Master Control is meesterlijk. Heb blijkbaar de plaat van Master Control niet meer Kan niet wachten om ze live te aanschouwen op het KIT festival.

Ik heb alleen problemen met het tweede album. De eerste 2 nummers zijn prachtig en hadden zo op het debuut mogen staan, maar de rest Volgens mij stammen die eerste nummers ook uit de Freedom's Rise sessie.

[Jeroen]

Die plaat is hier toch wel gegroeid. Hoewel ik het de minste van de drie vind, luistert die toch wel lekker weg. Toffe band, goede muzikanten en zowel Andy Michaud als Joe Comeau zijn gave zangers.

Heb de nieuwe Attacker ook maar even besteld. Ben erg benieuwd hoe Leather Lungs zich staande houdt.

[Jeroen]

Nieuwe Attacker al enige dagen binnen. Gelijk maar ff een recensie gemaakt, want wat een geweldige plaat is dat geworden zeg!

Na de tip van wyrm ook maar even beide Radakka albums besteld op eBay. Kost bijna niets. Mooie muziek. Typisch Amerikaans 90ies prog/power geluid zoals In The Name, Magnitude 9 en Psyco Bent. Een sound waar ik gek op ben. Ondergewaardeerde periode. Die stijl van soleren doet me trouwens sterk denken aan het Britse Shadowkeep. Een (weliswaar Britse) band met ook zo'n prettig US powermetalgeluid, zij het iets harder.

[Metalheank]

Klinkt niet mis, Radakka. Ik luister nu het nummer Solitude. Erg strak

[Jeroen]

Zo is het

Over Shadowkeep gesproken. Leeft die band nog? Is na het prima The Hourglass Effect wel erg stil geworden rond die band.

[Jeroen]

Klinkt niet mis, Radakka. Ik luister nu het nummer Solitude. Erg strak

En ook nog erg catchy. Heerlijk hoe ze AOR met power metal mixen. Anvil Chorus deed dat ook briljant op hun laatste schijf.

[Jeroen]

Eindelijk Man VS Machine van Mystic Force binnen gekregen. Toffe plaat is dat! Klinkt als een mix van The Warning, Rage For Order met harde power/thrash. Zwaar ondergewaardeerde band als je het mij vraagt. Alle albums zijn ijzersterk, muzikanten zijn super en Bobby Hicks en William Wren (Man VS Machine) zijn topzangers. Zowel het oude als latere werk is aan te raden voor de liefhebbers van goede technische US power metal. Watchtowerfans moeten vooral A Step Beyond checken, heerlijk technisch spel!

En godver, net nu ik dit schrijf zie ik dat Bobby Hicks twee weken geleden overleden is. Leverfalen. Trieste zaak. R.I.P.

[Eru Iluvatar]

Ja, erg spijtig. Man VS Machine moet ik in de toekomst zeker een keer beluisteren.

[Jeroen]

Goede plaat, zoals eigenlijk alle schijfjes van dit gezelschap. Vandaag in de auto lekker hard The Eternal Quest gedraaid. Sterke songs die blijven hangen, maar tegelijkertijd ook technisch hoogstaande meesterwerkjes met topzang, inventieve riffs en mooie solo's. Ook aan te raden is de vorig jaar verschenen Take Command re-release, dat eigenlijk meer een heruitgave is van Shipwrecked With The Wicked (het debuutalbum). Heerlijk oldschool US metalgeluid.

Momenteel draai ik de titelloze cd van In The Name. Een band die ook actief is geweest onder de naam Kingsbane (waarvan paar jaar terug een supergave compilatie is verschenen bij Stormspell). Een paar oude nummers duiken hier ook op. In een moderner jasje weliswaar, maar zeker niet minder sterk. Ook de overige composities mogen er zijn. Sterke progressieve metal/rock met een power metalrandje. Geen eenvoudige kost, maar de sterke expressieve zang houdt de moeilijkheidsgraad enigszins binnen de perken. Zeker een leuk album waar wel goedkoop aan te komen is.

Sowieso bieden de jaren negentig heel veel sterke ondergewaardeerde US metalbands. Opvallend genoeg vaak met een progressieve inslag. Niet zozeer hypertechnisch of symfonisch zoals Dream Theater, maar compositorisch wordt er wel buiten de lijntjes gekleurd. Aanraders op dat vlak zijn buiten een bekende naam als Fates Warning: Wicked Maraya (of het latere Maraya), Psyco Drama, Syris, Magnitude 9, Radakka, Leviathan, Lethal en het reeds genoemde In The Name. Het Zweedse Hollow, de Zwitserse groep Megora (ondanks de ietwat wankele zang wel een erg fraaie band die goed naast de latere Scanner past), het Britse Siam en de Duitse groepen Sanvoisen en Serum (enige plaat verscheen pas in 2000, maar ach) passen daar ook prima bij. Allemaal bands met maar één of twee (soms drie) albums op de naam, maar dat heeft meer met het tijdperk te maken dan met de muzikale verrichtingen.

[Orklord]

Daar heb je gelijk in. Ze kwamen allemaal helaas op in een tijd dat metal op zijn gat lag.


Voor de liefhebbers. Bij Discorder liggen nog een paar cd's van Omega Point, Kingsbane, Longings Past, Tramontane en Kraken voor 7.95. Stock is running low. Dus haal er je voordeel uit

[Jeroen]

Goede tip! Gelijk maar even toegeslagen en de cd's van Manifest, Saharra en A Shattered Dream besteld. Mooie deal. Overigens heeft wijlen Bobby Hicks (Mystic Force) dat album van Manifest ingezongen.

[Lennert]

In de trein terug naar huis net Amulance - The Rage Within And The Aftermath die ik op aanraden van Ruud gekocht had eens beluisterd. So far, so good, die meesterlijke baspartijen alleen al zijn voldoende om het album de 9 euro die ik ervoor betaald heb helemaal waard te laten zijn.

Onward - Evermoving heb ik al helemaal beluisterd, eveneens erg fijn, voor 5 euro ook eentje die ik niet mocht laten liggen.

[Jeroen]

Terechte aankopen zijn dat Lennert. Beide supersterke platen!

[Jeroen]

Frisse poll voor de heilige boontjes onder ons. Nee, want er liep in de jaren tachtig zat gaafs rond dat én christelijk was en goede US metal produceerde. Ik ga zonder twijfel voor Sacred Warrior. Een band die in mijn optiek ondanks de soms tenenkrommende (en bekrompen) teksten net zo goed is als oude Queensrÿche en Fates Warning. Recon en Zions Abyss vind ik ook fantastisch, maar die hebben beide maar één album gemaakt. Aangezien Sacred Warrior met uitzondering van 'He Died' en een praiseliedje dat Master's Command afsluit geen zwakke nummers heeft gemaakt, lijkt de keuze voor een band met vier albums meer dan terecht. Schromelijk ondergewaardeerd ook door het US metalpubliek hier. Ben zeer benieuwd naar het nieuwe album.

En oh ja, ik moest laatst even lachen toen ik het eerste US metal topic teruglas. Iemand noemde Tyrant (van Too Late To Pray) een satanische band. Lees de teksten dan maar eens goed na. Steel Prophet is begonnen als white metal band, maar verruilde die thema's later voor wat aardser tekstwerk.

Overigens zijn er wel meer christelijke bands, maar ik heb me toch maar even gericht op het wat puurdere heavy metalwerk. Ook al groeide Tourniquet later uit tot een groovegedrocht.

[Jeroen]

Het was een mooie platenbeurs voor mij als liefhebber van US Metal. Voor mooie prijsjes albums van Shok Paris, Seduce, Siren, False Witness, Imagika, Commandment en The Quiet Room weten te bemachtigen. Vooral met het s/t debuut van Imagika en Siren - Financial Suicide ben ik blij, omdat ik al een jaartje of twee naar deze albums op zoek was. Maar ook die Shok Paris en Seduce mogen er wezen, al neigen die ook wel wat naar 'gewone' heavy metal (vooral Seduce). Verder is No Mercy van Commandment ook een leuk werkstukje, ondanks de ietwat brakke sound. The Quiet Room is ondergewaardeerde jaren negentig progpower ala Fates Warning (op dit debuut nog wel, tweede album Reconceive is moderner) en False Witness zal hier ongetwijfeld bekend zijn door de fenomenale demo die ook op dit cdtje van Arkeyn Steel staat.

Draai op dit moment False Witness en potver, wat gaaf! Zowel de technische powermetalsongs als die groovy nummers (ja echt) gaan er goed in. Ben doorgaans niet zo'n groovefan, maar dit klinkt zo heavy dat ik er toch wel van opkijk. Plus: een goede zanger blijft een goede zanger, ook in deze andere muzikale omgeving. Jammer dat die gozer dood is.

[Eru Iluvatar]

Iemand de nieuwe plaat van ARTIZAN al geluisterd, Ancenstral Energy? Een beetje tam, maar wel sfeervol. Typische gevoelige, maar licht mystieke US Metal. Ook nog een aardige bijdrage van Matt Barlow.

Trailertje:



Volledig nummer:

[Jeroen]

Iemand bekend met het album Envision van Parish? De band (of het project) waarmee gitarist Ben Jackson (Crimson Glory) de plaat maakte die CG eigenlijk na Transcendence had moeten maken?

[Eru Iluvatar]

Ja, gehoord, al weer jaren geleden voor het laatst. Niet onaardig. Wat ik mij er van kan herinneren klinkt het van minder scherp, dus softer, dan Crimson Glory. Ook wel een beetje in de lijn van Sacred Warrior en Gargoyle.

Ben nu wel van mening dat US Metal begin tot midden jaren negentig ook is ingestort doordat er gewoon veel te veel bands met een soortgelijk geluid waren in een genre met een relatief kleine, vaste fanbase. Hetzelfde zal straks ook gebeuren met het occulte rock-gedoe. 'Oversaturated': zo noemt men dat volgens mij in het Engels.

[Jeroen]

En toch zit daar heel gaaf werk tussen, als ik eerlijk ben. Nog zo'n vage naam in het Parish/Apollo Ra straatje, Apocalypse (de Amerikaanse). Twee platen uit, waarvan de s/t in het verlengde ligt van Crimson Glory. Rewind ken ik nog niet. Ook maar eens opsnorren.

En Sacred Warrior en Gargoyle zijn natuurlijk aanbevelingen die gerust nog eens genoemd mogen worden.

[Eru Iluvatar]

Ja, het probleem is ook dat veel bands in het subgenre niet zeer origineel of authentiek zijn, maar kwalitatief gezien, in de compositiestructuren en de speel- en zangvaardigheid het altijd waard zijn om even te luisteren. Uitzonderingen daargelaten.

De NWOBHM-band Apocalypse is trouwens ook erg goed!

[Jeroen]

Mja, dat wat de originaliteit betreft klopt. Maar wat ik dan wel weer leuk vind bij die begin jaren negentig groepen is dat ze hier en daar wat AOR invloeden in de sound verwerken. Radakka doet dat, Savatage ook (met name op Edge Of Thorns), Apollo Ra (zij het qua riffs wat meer nwobhm) en Parish en Apocalypse ook. Anvil Chorus is er ook niet vies van, bleek uit hun laatste plaat. Op zich levert dat altijd wel mooie melodieuze input op.

Wat de nwobhm band betreft, zal het eens luisteren.

[Eru Iluvatar]

Ja, dat is inderdaad wel leuk. Deden veel NWOBHM-bands begin jaren tachtig ook al. Het resultaat is een dromerig geluid. High Spirits heeft dan ook wel een beetje, net als Ouijabeard. Een combinatie van US metal, NWOBHM en AOR. Al met al biedt US Metal een groot reservoir van invloeden en interessante ideeën. Meer bands zouden daar nu uit moeten putten.

[Jeroen]

In dat opzicht vind ik de laatste Satan een mooi voorbeeld. Die band trekt zich geen flikker aan van trends, gooit een rauwe plaat op de markt die toch bol staat van de interessante gitaarduels, vreemde riffjes en behoorlijk ingewikkelde tempo's. Al had ik heel stiekem misschien nog wel liever een vervolg op het Satan/Pariah tijdperk gehoord met onze vriend Michael Jackson achter de gilstok. Maar goed, dit is ook prima.

[Eru Iluvatar]

Ja, dat zou ook leuk zijn geweest. Toch wel een apart idee dat de hoofdband van het componistenduo van Satan niet die band is, maar Skyclad.

Ik vind overigens dat Life Sentence een behoorlijk ouderwetse, dunne en wat kale productie heeft. Dat komt de ontwapenende muziek erg ten goede. 'Gewoon leuk', maar wel heel goed. Enerverend en onderhoudend.