Queensrÿche naar Effenaar

[Gilbert]

Psychotic Waltz? Goede band hoor, en het optreden in 013 als support van Symphony X en Nevermore was destijds zeer sterk, in tegenstelling tot het waardeloze optreden een paar maanden later op de Zwarte Cross. (Op Rock Hard 2012 was Psychotic Waltz dan wel weer ok.) Maar sinds wanneer valt de muziek van Psychotic Waltz onder "US metal"? Ik dacht namelijk dat die term betrekking heeft op traditional heavy/power metalbands. Anders kun je toch net zo goed elke formatie die uit de VS komt en enigszins heavy is wel "US metal" gaan noemen?

Dat het zeer vroege werk van bands als Queensrÿche (onder aanvoering van Chris DeGarmo en Geoff Tate), Crimson Glory (met Midnight), Savatage (voor de release van het overigens weergaloze maar softe "Streets") en Fates Warning (toen die groep nog over een redelijke zanger beschikte) regelmatig bij de "US metal"-stroming wordt ingedeeld, dat snap ik. Maar zodra de invloeden van jaren zeventig progbands als Jethro Tull, Genesis en Rush die je zelf noemt (en waar ik ook liefhebber van ben) de overhand krijgen, zoals bij Psychotic Waltz het geval is, dan heeft het toch niks meer met "US metal" te maken? Wat Queensrÿche zelf betreft, kun je alleen de titelloze debuut-EP en wellicht The Warning nog onder de noemer heavy/powermetal scharen. Rage For Order is best een goede plaat, maar mijns inziens veel te soft om als "US metal" te betitelen (en daarnaast kwalitatief een stuk minder dan de omringende platen van Queensrÿche, al is dat natuurlijk een kwestie van smaak).

Anyways, ik ben niet naar dit concert geweest en betwijfel of ik iets gemist heb. Op het Rock Hard festival eerder dit jaar was deze incarnatie van Queensrÿche een onderhoudende, nostalgische meezingact. Niets meer en niets minder. De nieuwe nummers die ze toen speelden, bleven duidelijk achter bij het oude werk. Ik weet niet of een optreden van Geoff Tate met zijn "all-star begeleidingsband" voor meer of minder vermaak zal zorgen. Maar voor geen van beide formaties afzonderlijk zie ik mezelf ooit nog een veertigtal euro plus onkosten op tafel leggen. Het verbaast me dat de zaal uiteindelijk blijkbaar alsnog goed gevuld was. Leuk voor de overgebleven fans als ze het een plezierige avond vonden en fijn voor de overgebleven bandleden als ze toch nog wat succes hebben. Maar stiekem vraag ik me af of er soms een hoop vrijkaarten zijn uitgedeeld...

En dat er bij het concert van Angel Witch in de Baroeg wel een aantal jongeren aanwezig waren, zou wellicht ook kunnen liggen aan het feit dat Grand Magus daar als hoofdact nog achteraan kwam?

[Metal79]

Ja, dat ben ik wel met je eens, Gilbert, dat de eerste twee Queensryche-releases (EP + The warning) zeker onder US-metal te scharen zijn, al valt het albumdebuut ook onder de eerste stijlpionierende progpowerplaten.
Wat je oordeel over de nieuwe Todd-Ryche betreft: als deze incarnatie zichzelf de tijd en ruimte geeft om tot een echte eenheid te worden kan QR nog voor verrassingen gaan zorgen. Niettemin zal het zonder de songschrijverskunst van DeGarmo nimmer hetzelfde zijn.

Wat ik daarnaast spijtig vind, is dat Geoff Tate zo z'n best heeft gedaan om, in zijn frustratie over van alles, zijn eigen reputatie om zeep te helpen. Het had hem bovendien meer goed gedaan als hij zijn album onder een andere naam had uitgebracht. Hij wil al heel lang een ander soort muziek maken, en deed dat ook al. Waarom dan niet eerlijk zijn en ervoor gaan? Voor de zogenaamde commerciële potentie van de Queensryche-naam had hij het niet hoeven doen: verkooptechnisch zonk zijn album in vergelijking met de Todd-Ryche-plaat zoals te verwachten als een baksteen.

Psychotic Waltz valt - evenals Fates Warning na Night on Bröcken - in mijn boek vierkant onder progressive metal. De eerste Europa-tour - met optredens die zo maar twee tot drie uur konden duren - was magisch.

@ Eru: leuk hoor, filmpjes op YouTube en zo, maar ik kan je verzekeren dat veel mensen van de oudere generatie weinig op hebben met al die oplichtende beeldschermpjes tijdens concerten. Ik zal ook wel nooit snappen waarom je als het ware een transparant muurtje plaatst tussen jou en het optreden. De sfeer tijdens concerten is er sterk door veranderd, en mijns inziens niet ten goede.
Een biertje (of een watertje voor mijn part), dat is wat je als concertbezoeker eigenlijk hoogstens in je hand dient te hebben...

[Johan]

Anyways, ik ben niet naar dit concert geweest en betwijfel of ik iets gemist heb. Op het Rock Hard festival eerder dit jaar was deze incarnatie van Queensrÿche een onderhoudende, nostalgische meezingact. Niets meer en niets minder. De nieuwe nummers die ze toen speelden, bleven duidelijk achter bij het oude werk. Ik weet niet of een optreden van Geoff Tate met zijn "all-star begeleidingsband" voor meer of minder vermaak zal zorgen. Maar voor geen van beide formaties afzonderlijk zie ik mezelf ooit nog een veertigtal euro plus onkosten op tafel leggen. Het verbaast me dat de zaal uiteindelijk blijkbaar alsnog goed gevuld was. Leuk voor de overgebleven fans als ze het een plezierige avond vonden en fijn voor de overgebleven bandleden als ze toch nog wat succes hebben. Maar stiekem vraag ik me af of er soms een hoop vrijkaarten zijn uitgedeeld...

Gaat het jou dan alleen om de 'credibility' die ze blijkbaar zonder DeGarmo (die natuurlijk ook al jaren niet meer bij de band zat voor de breuk met Geoff Tate) en Tate voor jou niet meer hebben? Ik ben het met je eens dat de nieuwe nummers duidelijk zwakkere broeders in de setlist zijn, maar vind je het niet de moeite waard om allemaal prachtig werk van The Warning en de EP live te horen en dan ook nog eens fenomenaal gezongen, zoals Tate het al minstens 10 jaar niet meer zou kunnen?

Als ik je verslag van Rock Hard hoor en dat vergelijk met het optreden van afgelopen vrijdag, dan denk ik dat de heren ten opzichte van toen flink gegroeid zijn als live-collectief.

Ik vind het zonde als fans een band opgeven vanwege dergelijke overwegingen als het muzikaal er alleen maar op vooruit gaat. Of het qua studiowerk ook weer verder de goede kant opgaat moeten we maar afwachten, maar ik vind de Queensrÿche plaat van 2013, wel onderhoudender dan vrijwel alles na The Promised Land (OM:2 vond ik wel z'n momenten hebben). Daarbij, misschien ging de band wel verder in de richting van het afschuwelijke Dedicated to Chaos als het niet tot een breuk was gekomen..

[Lennert]

Anyways, ik ben niet naar dit concert geweest en betwijfel of ik iets gemist heb. Op het Rock Hard festival eerder dit jaar was deze incarnatie van Queensrÿche een onderhoudende, nostalgische meezingact. Niets meer en niets minder. De nieuwe nummers die ze toen speelden, bleven duidelijk achter bij het oude werk. Ik weet niet of een optreden van Geoff Tate met zijn "all-star begeleidingsband" voor meer of minder vermaak zal zorgen. Maar voor geen van beide formaties afzonderlijk zie ik mezelf ooit nog een veertigtal euro plus onkosten op tafel leggen. Het verbaast me dat de zaal uiteindelijk blijkbaar alsnog goed gevuld was. Leuk voor de overgebleven fans als ze het een plezierige avond vonden en fijn voor de overgebleven bandleden als ze toch nog wat succes hebben. Maar stiekem vraag ik me af of er soms een hoop vrijkaarten zijn uitgedeeld...

En dat er bij het concert van Angel Witch in de Baroeg wel een aantal jongeren aanwezig waren, zou wellicht ook kunnen liggen aan het feit dat Grand Magus daar als hoofdact nog achteraan kwam?

Het antwoord is veel simpeler: het gros van de fans heeft een schijthekel aan Tate gekregen en wil gewoon goede muziek in goede uitvoering horen.

En het publiek was bij Grand Magus al aan het vertrekken. Angel Witch had een veel vollere en enthousiastere zaal.

[jeffrey]

Angel Witch heeft natuurlijk een veel grotere cultstatus (enkel gebaseerd op hun eerste, weliswaar fenomenaal, album). Queensryche heeft nooit in de marge of de underground van de Metal gezeten/geopereerd en wordt daarom wellicht wat commercieler gezien door de nieuwe generatie patchjackers.

Ik heb iig een goed concert gemist als ik dit zo lees!

[Eru Iluvatar]

Psychotic Waltz? Goede band hoor, en het optreden in 013 als support van Symphony X en Nevermore was destijds zeer sterk, in tegenstelling tot het waardeloze optreden een paar maanden later op de Zwarte Cross. (Op Rock Hard 2012 was Psychotic Waltz dan wel weer ok.) Maar sinds wanneer valt de muziek van Psychotic Waltz onder "US metal"? Ik dacht namelijk dat die term betrekking heeft op traditional heavy/power metalbands.

Nee hoor, ook bands met een meer progressieve en thrash/speed/power-inslag. Het is vaak een combinatie van factoren, waarbij het progressieve juist misschien wel een essentiële rol speelt. Zo zou ik Amerikaanse bands met een gebrek daaraan, als WASP, daar niet onder scharen.

Priest en Maiden zijn voor US Metal-bands als oude Queensrÿche, oude Fates Warning, Crimson Glory, Heir Apparent, Screamer, Realm, Toxik, Sacred Blade, Culprit, Slaughter Xstroyes, Commandment, Lethal, etc. grote inspiratiebronnen geweest, maar laten we vooral ook niet de invloed van progressieve jaren '70-bands als Rush, Queen, Rainbow, Genesis, Jethro Tul, Hawkwind, Pink Floyd en King Crimson vergeten. In mijn optiek kunnen we niet simpelweg al het Amerikaanse dat 'heavy' is US Metal noemen. Het is een stijl waarbij progressiviteit met kracht en vaak snelheid wordt gecombineerd, met een mystieke mythische, fantasy- of science fiction-achtige sfeer. Bands met tomeloze agressieve of een feestinstelling vallen al snel buiten. In mijn optiek is US Metal het ultieme metal underground-genre: voor de leek zo goed als ongrijpbaar.

[CoenV]

Bewonderingswaardige samenvatting; en om daar maar op in te haken, ik denk dat Angel Witch de 'jonge oldschoolhonden' aantrekt omdat, inderdaad, zoals Jeffrey stelde, de band slechts een cultplaat uitgebracht heeft (waardoor je weet welke songs er gespeelt gaan worden), in tegenstelling tot een Queensryche, die een uitgebreid, zeer wisselend repetoire hebben met daarnaast inderdaad nogeens de rumoerige bandwisselingen.
Ook denk ik dat muziek meer 'luisterbaar' en headbangbaar is.