
Hun debuut A Social Grace kenmerkt zich door de thrasy, maar freaky polyritmische stukken en de hoge, out of space zanglijnen. Dit zetten ze voort op Into The Everflow, maar gaven deze nóg meer spacy soundscapes en keyboards, hun unieke geluid was een feit.
na de release van hun derde album Mosquito haakte veel fans af, omdat ze als 'sell outs' klonken. Meer midtempo, en poppie nummers. Niet helemaal terecht maar ook IMO hun minste plaat.
gelukkig kwam alles goed bij hun laatste studialbum, Bleeding (1996). De nu gezegevierde hoes-kunstenaar Travis Smith maakte zijn eerste cover voor deze plaat en knalde weer. Amer nog thrash te noemen, maar héél veel groove en een overdosis aan gitaareffecten (hun solo gitarist blijft meesterlijk, de solo op Sleep is IMO een van de beste ooit)en het was een waardig afscheid.
Hun lead gitarist maakte nog 2 Dark Star platen en zanger Buddy Lacky is nu vooral bekend als de zanger van Dead Soul Tribe. Degene die deze band nog niet kennen dienen er goed aan om eens op zoek te gaan. Lang leve Metalblade dat ze alle albums in boxsets van 2 hebben re-released, orgineel werk is nog alleen via Ebay en dergelijke te krijgen