Augury

[innuendo]

Nog geen reactie gezien, dus ik maak het topic maar aan.

De tweede plaat in de extreme metalkringen die met het luisterclubje naar voren komt. Wederom geen klik. Ben er niet veel aan toe gekomen om er naar te luisteren, maar bij alle vier de keren had ik hetzelfde gevoel. Ik vind het maar een vreemde plaat waarbij hier en daar best leuke ideeën komen, maar al snel de nek om worden gedraaid door steeds (bijna) dezelfde riffs, drums en gebrul. Ik vind het vaak ook erg hectisch. Ik kan wel begrijpen dat mensen dit tof vinden, maar ik blijf death metal een enorm beperkt genre vinden.

[Progressive Jeff]

Het is te waarderen dat je de moeite neemt om naar een stijl te luisteren waar je niet veel mee hebt. Death metal zou ik echter niet willen bestempelen als een beperkt genre. Er is een enorme diversiteit in deathmetalland, zowel qua zangers als muzikale rijkdom. Meer dan ooit tevoren worden grenzen en taboes binnen de death metal verbroken, gaat men de grenzen over en ontdekt daar andere culturen en invloeden, die vervolgens regelmatig op fraaie wijze worden geïmplementeerd. Recentelijk komen er veel bands met goed materiaal op de proppen.

Augury is ook zo'n band die al vroegtijdig experimenteerde (soms iets te veel op dit album, aangezien de zanger al verschillende technieken aanwendt, is het niet nodig om veel vrouwelijke vocalen toe te voegen) met het combineren van stijlen (death metal, klassiek, jazz) en invloeden vanuit zowel de brutale hoek (Morbid Angel) als de technische jazzy hoek (Atheist, latere Death, Cynic). M.i. veelal geslaagde experimenten ook al vind ik dat het potentieel niet volledig tot zijn recht komt. Met name doordat het drumgeluid te hard en het ritmegitaargeluid iets te zacht in de mix staat, is er geen mooie balans. Het klinkt soms niet als een geheel en dat is erg jammer. Als het album beter was geproduceerd, zou ik er nog meer van hebben genoten. Ik waardeer het enorm wat deze band heeft gedaan. Taboes doorbreken, experimenteren, een voorbeeld zijn voor anderen.

Er is veel afwisseling op dit album tussen experimentele en technische nummers (Beatus) en wat meer recht door zee brutal death a la Morbid Angel/Floridaanse deathbands (...Ever Know Peace Again, het razende Nocebo). Technisch niveau is prima waarbij opvalt dat de bas af en toe veel ruimte krijgt, een mooi detail dat goed wordt benut. Maar ook het gitaarwerk is regelmatig fantastisch, zowel de riffs als het leadwerk in meerdere nummers, bijvoorbeeld in In Russians Dolls Universes, wat een diversiteit. Nergens is het voorspelbaar.

Wel kan ik meegaan in de mening dat het af en toe hectisch klinkt. Cosmic Migration springt van het ene idee naar het andere idee zonder een duidelijke richting maar bij de meeste andere nummers heb ik daar minder last van. The Lair Of Purity is mijn favoriet maar ook Becoming God is wel erg gaaf maar het ligt wel dicht bij elkaar. Ik heb afgelopen week dit album met plezier een aantal keren beluisterd.

[Metalheank]

Ik heb hem nog niet binnen kunnen vissen. De torrent blijft steken, tips welkom. Wat ik aan halve nummers heb kunnen horen klinkt wel erg interessant en divers: behoorlijk aan de extreme kant maar veel diversiteit en ook progressieve elementen.

[yowannuzz]

Meesterwerk.
Uitgebreidere review volgt snel.

En deathmetal wordt door vele bands zeer fantasieloos gebruikt, en laten dat nu net de bands zijn die in Nederland populair zijn.
Veel boeren houden van old-school, en das inderdaad saai en beperkt. Bands als Unleashed en Bolt Thrower zijn niet echt spannende visitekaartjes, nee.
Maar deathmetal is geen beperkt subgenre, integendeel.
Een band als Augury bewijst dat, maar zo kan ik nog wel wat voorbeelden noemen.

Maar goed: Mijn uitgebreide mening volgt.

[jeffrey]

Ik kan er weinig mee. Ze hebben af en toe wel leuke ideeën, maar met leuke ideeën breek je geen potten. Het gaat om de uitvoering en dat schort er net aan deze band. Dat achterlijk getik van de dubbelbass samen met dat panische gepiel doet het niet. Lijkt het Riagg wel waar iemand als een gek met zijn pen op tafel trommelt terwijl die allemaal epileptische geluiden naar buiten jaagt. En wanneer die vent zijn gorgelput opentrekt is het helemaal klaar. Weet niet wat ik er mee moet. Oor in oor uit spul. Voel me net een alzheimerpatient, ik weet halverwege het nummer amper meer wat een halve minuut daarvoor werd gespeeld. Geef mij dan maar die niet echt spannende visitekaartjes als Unleashed en Bolt Thrower, daar kan ik veel meer mee. Lekker primitief en gevoel voor een nummer met kop en staart.

[Wessel]

Ook ik vind death metal geen beperkt/eenvormig genre, in mijn optiek is er zelfs geen ander metalgenre dat zoveel afsplitsingen kent en zijn er heel veel bands die iets eigens doen binnen het kader. Maar een dergelijke uitspraak is wellicht ook voor een aanzienlijk deel op persoonlijke smaak gebaseerd: zo klinkt het gros van de stoner/sludge/’Roadburnmuziek’ mij identiek in de oren, terwijl een liefhebber van die genres (zoals Innuendo) mij waarschijnlijk voor gek zou verklaren of op z’n minst anders zou willen doen inzien.

Zelf houd ik zowel van de klassieke deathmetalbands (heb toevallig vandaag een Bolt Thrower-shirt aan) als van bands die onorthodoxer te werk gaan en daar iets interessants of moois mee doen. Ik noem bijvoorbeeld Gorguts, Septic Flesh, The Chasm, Ulcerate, Obscura, Decrepit Birth, natuurlijk Cynic en latere Death en dus ook Augury.
Hierboven wordt het hectische karakter van de muziek van Augury al genoemd, maar waar veel technische deathmetalbands door de hectiek mijn aandacht al snel kwijt raken (dit heb ik bijvoorbeeld met Archspire, een band die in recensies hoge ogen gooit maar mij nog niet heeft weten te pakken) schrijft Augury in mijn beleving juist heel logische nummers. En dat bedoel ik niet alleen met het oog op ‘standaard techdeath’-elementen als baanbrekende snelheden en ingewikkelde riffs: wie had gedacht dat akoestische gitaren en sopranenzang zo’n prachtig samenspel met bulderende death metal zouden opleveren als in het sublieme The Lair Of Purity? Vandaar dat ik Concealed aandroeg als Luistergroep-bijdrage: om de diversiteit en de muzikaliteit binnen het deathmetalgenre aan te tonen.

Edit: toevallig kwam hetgeen deze band naar vernoemd is vanmorgen aan bod tijdens college. Auguren waren ambtenaars die in het Romeinse Rijk belast waren met het interpreteren van de wil van de goden door middel van de vliegrichting van overvliegende vogels.

[Eru Iluvatar]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Vv4-2I3Z ... EA&index=5[/youtube]

Zo hee, is dit even een gaaf nummer! Muziek die in je hoofd nieuwe hersenverbanden legt.

Ik vind het gelul hierboven over genres nogal dom. De les die we van deze band moeten leren is dat we juist niet in hokjes moeten denken. Gooi de hokjesgeest overboord, het leidt de geest alleen maar naar wegen die we al talloze malen gelopen hebben, in plaats van dat er nieuwe routes naar het onbekende worden aangelegd.

Ohja, in navolging van Ihsahn, Leprous, Sigh, Ulver, Yakuza, Enslaved en Voivod vind ik Augury een echte Roadburn-band!

[innuendo]

Haha, kijk eens naar je eigen gelul man. Om vervolgens je best te doen om Augury in een nieuw hokje te stoppen.

[Eru Iluvatar]

[Hieronimus]

Deze plaat heb ik detijds heel wat rondjes laten draaien en onlangs volgens mij ook nog een paar keer. Voor mij een goed voorbeeld wat ik in technische death metal zoek: gave riffs, maar ook het experiment. Genoeg afwisseling in en tussen de nummers voor mijn gevoel, hoewel het natuurlijk door het hectische karakter misschien allemaal wat random overkomt. Niet om kleinerend te doen natuurlijk, maar om te zeggen dat het een saai album is met alleen maar dezelfde dingen doet Augury toch zeker wat te kort. Dat niet alles in de nummers beklijft kan ik me ook wel voorstellen, maar dat vereist eenvoudigweg wat meer rondjes in de platenspeler. Voor mij ook tijd om nog eens naar de opvolger te luisteren, daar heb ik niet genoeg tijd in gestoken.

[Metalheank]

Haha, kijk eens naar je eigen gelul man. Om vervolgens je best te doen om Augury in een nieuw hokje te stoppen.

Ja, hehe, daar betrap ik hem ook vaak op

[Eru Iluvatar]

Eh....het moge toch duidelijk zijn dat ik met ''Roadburn-band'' Wessels ''Roadburnmuziek''-muziek opmerking parodieer?

[Lennert]

Eh....het moge toch duidelijk zijn dat ik met ''Roadburn-band'' Wessels ''Roadburnmuziek''-muziek opmerking parodieer?

Best wel

[yowannuzz]

Vandaag maar weer eens een luisterbeurt gegeven, was een tijdje geleden.
Toen het kreng uitkwam, in 2004, heb ik er stad en land voor afgezocht, en was ik uiteindelijk als een kind zo blij hem fysiek in mijn bezit te hebben.
We hebben hier dan ook, zonder enige twijfel, te maken met één van de beste extreme metalplaten van deze eeuw.

Waar de basis inderdaad bestaat uit doorrossende, Morbid-Angel-achtige deathmetal, gebeurt er buiten die enigszins afgebakende muzikale stijl zoveel meer.
Bij vlagen zou ik zelfs een naam als Emperor willen noemen.
En in een nummer als "The liar of purity" klinken de nodige Ierse klanken door.
Dit alles resulteert in muziek die me blijft prikkelen, ook na al die jaren smul ik ervan en luister ik het album in één keer uit, om hem daarna gewoon nog eens aan te slingeren.

Ja, Augury kiest over het algemeen voor behoorlijk rappe drumtempo's.
Echt hectisch zou ik de muziek echter niet willen noemen, alles zit volkomen logisch in elkaar.
De band kiest op deze plaat, binnen het kader van de extreme metal, zijn eigen weg. Schijt hebbend aan (sub-)genres.
Dat waardeer ik sowieso, maar als het dan ook nog eens zo overtuigend gebeurt, ben ik je vriendje.
Ook de samenzang tussen de zangert en de zangeres klinkt prima.
Al moet ik inderdaad toegeven dat de zanger zich af en toe wat forceert.

Dat laatste is echter slechts een klein smetje op een magistrale plaat.
Technisch meer dan knap, sterke nummers, ook voor originaliteit een hele dikke voldoende.
Dit zijn de krenten uit de pap, en de platen die de (extreme) metal verder helpen.
Weinig, idioot weinig op aan te merken.

97/100 , als ik het in cijfers moet vangen.
Omdat perfectie niet bestaat.

[jeffrey]

Ben ik de enige die het overdreven gepiel/technisch gedoe/onlogische ritmewisselingen ziet als een kwaal om te verbloemen dat ze geen nummer met kop en staart kunnen schrijven? En niemand die mij afschildert als conservatief? Onverwacht hahaha ;D.
Iig heb ik net nog even de plaat beluisterd, maar ik blijf bij de mening dat ze te veel proberen te laten gebeuren. Er zit geen sturing in de nummers. Ik krijg hier een beetje de Dragonforce-feeling bij. Veel shit in een nummer proppen, snelle technische riffs, een paar pakkende stukjes om te verbloemen dat je geen nummer met een kop en staart kan schrijven.

[Progressive Jeff]

Augur(k)y

[Hieronimus]

Jeffrey, dit is iets heel subjectiefs en tevens de reden waarom het bij heel veel mensen spaak loopt dat ze überhaupt geen metal luisteren: je moet het leren waarderen (niet neerbuigend bedoeld). Koppen en staarten zijn er wel degelijk, maar de band speelt juist ook met a-typische songstructuren. Niet dat dat betekent dat alles zomaar geoorloofd is omwille van 'het experiment', maar voor mij werkt het goed en vat ik wel degelijk hoe een nummer is opgebouwd.

[jeffrey]

Die eerste zin is heel raar, want ondanks de toevoeging tussen haakjes is deze zin dat juist.

Leren waarderen is altijd zo onzinnig. Je vindt iets goed of niet. Zelfs als iets a-typisch is moet er een klik zijn. Waarderen is altijd zo raar.
"Je luistert veel metal hè! Vind je dat zo goed?"
"Ja ik weet het niet, maar ik waardeer het wel."
...
Onzin. De reden dat veel mensen metal laten zitten is niet omdat ze niet de tijd nemen om het te waarderen. Veel mensen luisteren geen metal omdat ze het niet goed vinden.

Als de nummers niet echt goed in elkaar zitten. Dat een nummer a-typische structuren vertoont is geen excuus om geen kop en staart aan je nummers mee te geven. Dan is het slecht een lading ideeën op een hoopje gegooid. Ik ken genoeg a-typische metalbands om te weten dat dat geen excuus is voor het ontbreken van een fatsoenlijke richting in de nummers.

(ps. geschreven met een kater van de pub: geen aanval, maar geschreven voor zover ik de boel helder kan formuleren)

[Jeroen]

Toch heb ik vaak genoeg dat ik iets in het begin niet bijzonder vind of zelfs volkomen kut (Iced Earth, Nevermore en Megadeth bijvoorbeeld) en dat is met de jaren omgeslagen. Dat vind ik het mooie van muziek. Dat nummers of passages kunnen groeien.

Kater of niet, wat je zegt, maakt het zwart-wit. Goed en slecht zijn in muzikale zin puur subjectief. Dat zou jij met je neiging naar obscure epic metalbands vol gespierde of gebierde mannen, toch als geen ander moeten weten?

Overigens kunnen wij elkaar wat betreft Augury wel vinden. Het is sterk uitgevoerd en bevat gave stukken, maar toch ook veel overbodige ballast. Nu houd ik zelf erg van technische muziek en ondoorzichtige songstructuren, maar vliegers als 'willekeur' en 'techniek om techniek' gaan dan natuurlijk niet op (een piepkleine uitzondering daargelaten)

[Hieronimus]

Nee, daar maak je wel een goed punt, jeffrey. Ik haal zelf inderdaad objectief en subjectief deels door elkaar. Maar wat Jeroen zegt: je zou het t.z.t. goed kunnen vinden, als je eraan went. Dat is in ieder geval mijn kijk op de zaken: je moet met een bepaalde bril (gehoorapparaat?) naar dingen kijken om ze te kunnen waarderen. Wat dat betreft is het een kwestie van perspectief, maar sommige mensen zitten de ene bril lekkerder dan de andere (of loopt deze vergelijking ook spaak?).

[Jeroen]

Ik erger me trouwens mateloos aan die clippende basdrum van Augury. Meer mensen die dat hebben? Strak is het zeker, maar zo digitaal en dominerend dat het veel leven uit de muziek zuigt.

[innuendo]

Yep, maar ook dat is iets wat ik vaak erg tegen vind staan in death metal. Ik sluit me ook aan bij wat Jeffrey zegt, al neemt het niet weg dat ik Augury gewoon een kans heb gegund. Niks aan te merken op de keuze van Wessel. Voor hetzelfde geld had ik dit wel fantastisch gevonden.

[Marck]

Als nieuwkomer op het forum wil ik toch even laten weten dat ik Augury best kan waarderen. Ik begrijp erg goed dat velen deathmetal een 'chaotische geluidsbrei' noemen, maar ik vind het heerlijk. Wat betreft Augury ben ik niet heel enthousiast over de drums en de zingende dame.

[Progressive Jeff]

Ik sluit me hierbij aan. Ook ik vind de drums te hard in de mix staan en de vrouwelijke zang mocht verhoudingsgewijs iets minder vaak aanwezig zijn zoals in mijn vorige post reeds gemeld. Toch vind ik het verder een goede plaat. Zie voor de overige opmerkingen mijn vorige post.

[CoenV]

Wat maken jullie je weer onnodig druk. Mijn sluitend oordeel concludeer ik zonder ook maar geluisterd te hebben: Augury is kut.

[Metalheank]

Ik heb het album beter geluisterd:

Verrassend album! Moeilijk te vergelijken met (death)metalbands die ik ken. De nummers zijn onderling erg divers. 't Is een soort deathmetalversie van The Hammers of Misfortune

Lijkt me echt een groeier. Er is veel deathmetal die slechter te volgen is, al blijft het hakopdetakkerig. Veel interessante instrumentale vondsten op het album. Mooi ook de verschillende zangstijlen: grunts, heroïsch schreeuwen, opera en venijnige vrouwenzang.

Indrukwekkend album, maar ik geef toe dat ik als leek hier op dit moment echt geen gedegen recensie van kan maken.

[jeffrey]

Toch heb ik vaak genoeg dat ik iets in het begin niet bijzonder vind of zelfs volkomen kut (Iced Earth, Nevermore en Megadeth bijvoorbeeld) en dat is met de jaren omgeslagen. Dat vind ik het mooie van muziek. Dat nummers of passages kunnen groeien.

Kater of niet, wat je zegt, maakt het zwart-wit. Goed en slecht zijn in muzikale zin puur subjectief. Dat zou jij met je neiging naar obscure epic metalbands vol gespierde of gebierde mannen, toch als geen ander moeten weten?

Overigens kunnen wij elkaar wat betreft Augury wel vinden. Het is sterk uitgevoerd en bevat gave stukken, maar toch ook veel overbodige ballast. Nu houd ik zelf erg van technische muziek en ondoorzichtige songstructuren, maar vliegers als 'willekeur' en 'techniek om techniek' gaan dan natuurlijk niet op (een piepkleine uitzondering daargelaten)

Klopt, maar ben ook de laatste die zegt dat objectiviteit haalbaar is. Anyways ben ik zo subjectief als de neten. Wat de een goed vindt, vindt de ander kut om geheel andere redenen, of juist het tegenovergestelde. Ik denk dat als ik het loodje leg en mijn platencollectie aan een metalfan doneer, 75% in de kliko verdwijnt. Dat is niet erg, want ieder zijn ding. Met de kater bedoelde ik dat het er wrs niet helemaal super verwoord wordt.

Ik heb overigens wel ontdekt in het afgelopen decennium dat als iets niet meteen een klik heeft, zelfs als ik het niet over de gehele linie snap, begrijp of vat, het vaak later ook nooit een topper wordt. Er moet een bepaalde klik zijn bij mij. Teveel goede muziek, te weinig tijd om alles te luisteren, want moet wel meer op een dag doen (helaas). Overigens ben ik het grotendeels met je eens Hiero, maar gewenning is naar mijn inziens enkel mogelijk als er een bepaalde klik is . Aldus mijn subjectieve visie.

[Marck]

Volledig eens met Jeffrey. Je moet bij de eerste keer luisteren wel een klik hebben, dan kun je bij een volgende keer details horen die je wel of niet bevallen. Als ik die klik niet heb bij een eerste keer luisteren, dan komt het meestal ook niet meer. Bij dit album van Augury was die klik er en ik zal er zeker nog eens naar luisteren.