Roadburn 2016 (Lee Dorrian als curator)

[Draconian]

Nou, zoiets moet het worden:

Donderdag 14 april

15.30 – 16.10 Cult Of Luna (Main Stage)
16.10 – 17.00 Mantra Machine (Cul De Sac)
17.00 – 17.40 Der Blutharsch (Patronaat)
17.40 – 18.20 The Skull (Main Stage)
18.50 – 19.50 Hexvessel (Main Stage)
19.50 – 20.40 Oranssi Pazuzu (Patronaat)
21.10 – 21.40 Misþyrming (Patronaat)
21.40 – 22.20 The Body (Green Room)
22.50 – 23.50 Zone Six (Cul De Sac)

Vrijdag 15 april

15.00 – 16.10 Hexvessel & Arktau Eos ‘Mirror Dawn’ (Patronaat)
16.10 – 16.40 Mondo Drag (Green Room)
17.10 – 18.00 Sinistro (Green Room)
18.00 – 18.50 Alkerdeel (Cul De Sac)
18.50 – 19.30 NYIÞ (Extase)
19.40 – 20.20 CHVE (Patronaat)
20.20 – 21.20 Hills (Green Room)
21.20 – 22.10 Of The Wand And The Moon (Patronaat)
22.20 – 23.00 Herder (Cul De Sac)
23.00 – 00.10 Black Moon Circle (Extase)
00.30 – 02.00 Ulfsmessa (Patronaat)


Zaterdag 16 april

14.00 – 14.50 Dool (Cul De Sac)
15.00 – 15.50 Skepticism (Main Stage)
15.50 – 16.40 Hemelbestormer (Cul De Sac)
17.20 – 18.20 Astrosoniq (Green Room)
18.20 – 18.40 Kontinuum (Extase)
19.00 – 19.55 Misþyrming (Green Room)
20.30 – 21.20 Dead To A Dying World (Green Room)
21.20 – 22.30 Amenra ‘Afterlife Acoustic’ (Main Stage)
22.30 – 23.00 Atomikylä (Extase)
23.10 – 01.10 Neurosis (Main Stage)

Zondag 17 april

15.10 – 16.20 Green Carnation ‘Light Of Day, Day Of Darkness’ (Main Stage)
17.00 – 18.00 Jakob (Main Stage)
18.00 – 18.40 Ecstatic Visions (Patronaat)
18.40 – 19.40 Amenra (Main Stage)
19.40 – 20.20 Klone (Patronaat)
20.20 – 22.20 Neurosis (Main Stage)
23.00 – 00.00 Buried At Sea (Main Stage)


Maargoed, er zullen wel wat dingen onhaalbaar blijken, verrassende optredens voorbij komen en last-minute 'oh toch maar naar die en die band-momenten' optreden

[Krimhild]

Handig, met de locaties er bij, Rick.


OT: BROEZ'N MET JE BLOEDERIGE PLECHTIGHEID!

[Crises]

Gewoon Terzij de Hordeur overslaan... Tsss...

[Siego]

Ik wil terug!
Man, wat was dat gaaf. Volgend jaar gaan we 3 of 4 dagen, dat hebben we al besloten. Toegeven, het mooie weer hielp gisteren ook een handje mee.

Voor 1 dag belachelijk veel goede shows gezien. De dag begon met Cult of Luna dat Somewhere Along The Highway integraal speelde. Het was al weer een tijdje geleden dat ik echt zenuwachtig voor een show was, wat heb ik hier naar uitgekeken. Alle verwachtingen werden waargemaakt. Ontzettend goede live vertolking van de plaat met daarbij een prachtige lichtshow. Kippenvel op sommige momenten. Daarna meteen een tweede hoogtepuntje van de dag met Hangman's Chair. Gaaf, gaaf! In het Patronaat (wat een vette zaal) werden we vervolgens omver geblazen door Cult of Occult. Lomp, lomper, lompst. Oefh! Full of Hell was de enige tegenvaller van de dag. Live lang niet zo overtuigend als op plaat. Vanwege de ontzettend lange rij moesten we Oranssi Pazuzu helaas laten voor wat het was. Wel nog een half uurtje van Converge mee kunnen pakken, en dat was precies lang genoeg. Namelijk precies het vetste gedeelte van Jane Doe. Vorig jaar op Temples Festival gelukkig het nummer 'Jane Doe' al eens live gehoord (spelen ze niet vaak). Anders was het misschien nog een moeilijke keuze geworden of we wel naar Misþyrming moesten. Nu gelukkig wel gedaan. Wat was dit goed! Voor mij bijna perfect. Enige minpuntje vond ik de 'look' van de band die me aan Rammstein deed denken. Misschien een kniesoor die daar op let, maar voor mij net de ontbrekende schakel voor een perfect optreden. Daarna nog stukjes van Hell, Black Mountain en Abyssion meegepakt die allemaal geen beklijvende indruk achterlieten. Wel goed, daar niet van.

Al met al een topdag en had achteraf best een heel weekend mee willen pakken.
Volgend jaar dan maar!

[Krimhild]

MEER! DWARSFLUIT!!!






Wat een kutfestival, het is voorbij. =(

[Krimhild]

Die uitspraak klopt momenteel helemaal niet, op meerdere niveau's.

Hoe dan ook, ik heb teveel dwarsfluit in m'n hoofd om een normale review te schrijven.

De samenvatting is:
- hartstilstand bij Amenra
- DOOL!!
- met IJslandse wiskey overgoten Blood Ceremony is extra episch
- net als afterparties waar Walter Motorhead zingt

[Lennert]

[Kees]

Vanmiddag, de dag na drie dagen Roadburn nog nagenietend en heimwee-bestrijdend zitten headbangen in de trein op Kenn Nardi / Anacrusis en de treurnis van Utrecht bevochten door een half uur lang lopend de nieuwe Blood Ceremony mee te fluiten. Ja, het hielp!

Nu nog even nagenieten door e-zines en forums af te speuren op recensies en de officiele dagvideoverslagen van de Roadburnwebsite te kijken.

Weer een hele mooie editie van Roadburn. Een totaalervaring, als een 'Gesamtkunstwerk' waar Wagner jaloers op zou zijn geweest. De drie dagen leken eindeloos te duren en tegelijkertijd met een sneltreinvaart voorbij te zijn gegaan. Aan bijna een stuk door compleet verschillende bands met allen hun geheel eigen sfeer gezien, het gezellig gehad met toffe mensen, een heel interessant interview bijgewoond met de babyboombandleden van Bang, souvenirvideobeelden voor thuis gemaakt, muziekcollectie verder gecomplementeerd en ondergedompeld in de tijd- en ruimte verbrekende vacuüm dat 'underground'-rockmuziek is.

Hoogtepunten waren er te over dat het bijna onmogelijk wordt om ze überhaupt hoogtepunten te noemen. Wat me direct in de meest positieve zin bij is gebleven qua bands:

De bijna Pentagram-vergetende groovende 70's undergroundrock van Bang, de als grunge/stoner vermomde emotionele epische doom van Hangman's Chair in het overvolle Extase, de rauwe kosmische chaos van Oranssi Pazuzu en Misfyrming, het grootste, verhalende slotakkoord van Behold! The Monolith, Night Viper, de band die iedereen op z'n feestje wilt hebben, neerlands hoop Terzij De Horde, het misschien in potentie van Devil's Blood evenarende DOOL, de rauwe natuurkracht van Nadra, de sereniteit van Crumbling Ghost (je kon een speld horen vallen in de zaal), de meeslepende gestoordheid van La Muerta en het eiland van The Wicker Man-bezoekende Blood Ceremony. De kwetsbare, maar ook verpletterende Kenn Nardi ronde het af.

Eigenlijk zou men in de toekomst een apparaat moeten uitvinden waarmee je op ieder moment met een druk op de knop instant een paar uur op een willekeurige Roadburn-editie kunt zijn....zucht.

[innuendo]

Zo, deze editie was beter dan die van vorig jaar, al zijn er wel ontwikkelingen die niet best zijn, zoals de drukte en (toch) de programmering. Morgen meer.

[Wessel]

En leende de verbouwde, grote 013 zich wel voor dit slag veelal sfeervolle muziek?

[AmnesJAn]

Dankzij Draconian gister nog een dagje kunnen meepikken, wat me toch maar deed besluiten als het even meezit volgend jaar toch maar weer eens het hele festival te gaan.

[Took]

Roadburn 2017 will take place at the 013 venue, between April 20-23, 2017. Announcements for the 2017 edition will start in the coming months.

[Dimas]

Dankzij een vriend een kaartje voor het hele festival gekregen. Erg leuke en gemoedelijke sfeer. De rijen waren af en toe wel een probleem (zelf minder last van toen ik ontdekte dat ik priority toegang had), evenals werkelijk belabberd geluid in de 013 kleine zaal bij tijd en wijlen.

Wat dingen die ik gezien heb:
- Klein stukje Cult of Luna. Aardig maar niet mijn ding. Wel leuke lichtshow
- Inverloch. Death/Doom, prima
- Oranssi Pazuzu. Megagave show. Alles klopte
- Misthyrming (Algleymi-show). Holy fuck, wat klonk het nieuwe materiaal vet!
- Hell. Vermakelijke mix, viool paste er goed bij.
- Abyssion. Op plaat toch sterker want de gitaar en de space kwam niet goed uit de verf.

- Repulsion. Heerlijk. 30 jaar geleden Horrified uitgebracht en live komt het beter uit de verf moet ik zeggen.
- Terzij de Horde. Wederom goed te doen.
- Ulfsmessa. Erg teleurstellend. Na een half uur gelaten voor wat het was en gaan tukken

- Nadra. Keek er erg naar uit en was megagaaf
- Misthyrming (Söngvar-show). Abominabel geluid wat alle power uit de muziek weghaalde. Na 3 nummers de brui eraan gegeven.
- Lugubrum trio. Paar nummers gekeken maar wel veel hetzelfde.

- Green Carnation. Klonk goed in de grote zaal. Prima.

Aangezien ik niet wist dat ik zou kunnen gaan tot ongeveer een week van tevoren (en toen zou het eerst alleen donderdag zijn) niet echt ingeluisterd, dus ongetwijfeld nog wat toffe dingen gemist. Volgend jaar beter voorbereiden. Verder vooral veel biertjes gedronken en gezelligheid gehad met mensen.

[Kees]

Hier een kleine greep uit de momentopnames die ik heb gemaakt:

[Siego]

- Ulfsmessa. Erg teleurstellend. Na een half uur gelaten voor wat het was en gaan tukken

Waarom was dit zo teleurstellend?

[Dimas]

- Ulfsmessa. Erg teleurstellend. Na een half uur gelaten voor wat het was en gaan tukken

Waarom was dit zo teleurstellend?

Wellicht a) omdat ik mij iets anders had voorgesteld (op basis van de verslagen van Eistnaflug leek het mij meer een ritueel dan een concertmet heel veel mensen maar het ving aan met black metal b) zonder de kwaliteit van de afzonderlijke bands te halen. Ik begreep van andere mensen dat het rituele aspect later wel weer terug kwam. Het kon mijn aandacht in ieder geval niet echt vasthouden.

[Ernst]

Allereerst een van de terugkerende pluspunten van Roadburn:



De vaak geweldige merch/vinyl secties.

Pluspunten:

+ Brothers of the Sonic Cloth : Steengoed optreden, vooral de eerste helft. Erg zware sludge/doom, goed gepresenteerd door een stel doorgewinterde muzikanten.
+ Neurosis : Beide avonden een echt uitzonderlijke setlist. Ik vond zelf de tweede avond nog beter te versmaden dan de eerste, mede omdat het geluid gaandeweg verbeterde. Zeker de eerste avond was het vooral loeihard en werd het wel erg een brei die voor de neutrale luisteraar denk ik niet uitnodigde om meer van de band te beluisteren. Erg jammer.
+ Amenra : Eerlijkheid gebied te zeggen, een van de beste metal optredens die ik ooit zag. Die show staat echt als een huis. Daar kunnen veel, heel erg veel bands nog iets van opsteken. Esthetisch en qua muziek torende dat boven alles uit en behoorde het tot het beste wat ooit live heb gezien qua muziek. Daar moet ik wel bij zeggen dat het de eerste keer was dat ik de band in zo'n grote zaal zag met een echt goed geluidssysteem - misschien kunnen ze nog wel beter?
+ Green Carnation : Ik was niet bekend met het werk van deze band tot circa 2 weken voor het optreden. Dit was zeker live echt fenomenaal goed - een hele fijne verrassing. Dit zijn de redenen waarom je naar zo'n festival gaat.
+ Sinistro : Vaak zijn vooraf getipte bands live een beetje mwah-mwah. Zo staat me nog op het netvlies hoe Uncle Acid vo-lle-dig verzoop op het hoofdpodium enkele jaren terug. Sinistro daarentegen deed het in een continu afgeladen volle Green Room heel goed. Dit is absoluut een band om de gaten te houden voor liefhebbers van The Gathering, Paradise Lost en eigenlijk iedereen die van avontuurlijke hardere muziek houdt (bijv. A Forest of Stars etc.).
+ Converge : Strakker dan een kop met tienduizend botox-behandelingen. Niet te zuinig.
+ Crumbling Ghost : Leuke Engelse folk-band - ze keken zelf nogal verdwaasd rond hoe ze op zo'n festival beland zijn. Sympathiek gezelschap.
+ Uitstekende catering - zeker het Indonesische eten.

De minpunten:

- Geluid. Echt slechter dan op alle voorgaande edities waar ik geweest ben (4 buiten dit keer).
- Wachtrijen. De Capaciteit van het festival is met circa 1000 per dag vergroot. De kleine zalen zijn nog net zo klein. 15 Minuten voor aanvang van Oransi Pazuzu (toch niet echt een stadion-vullende hardrock act....) stond er al een rij van zeker 100 meter voor Het Patronaat. Dat gaat gewoon helemaal nergens meer over en was echt zeker op donderdag & vrijdag schering en inslag. Zuur, want je hebt als bezoeker toch al goed geld betaald voor een kaartje en je wilt dan minstens een redelijke kans hebben om je favoriete bands te kunnen zien uberhaubt.
- The Skull. Passé als een appel die te lang gelegen heeft: rimpelig van buiten, melig van binnen. Neemt je smaakpupillen niet meer echt serieus en datgene wat eens zo goed was, laat nu een vieze smaak na.
- Der Blutharsch : Geoff Tate zingt live nog altijd de sterren van de hemel vergeleken bij deze frontman.
- Diamanda Galás : Wanneer je je ogen dicht deed, werd er een overjarige big flink 'verwend' met een niet ingevette timmermansvuist. Of twee. En die arme piano moest er nog aan meedoen ook. Wel nog nooit zoveel volwassen mannen uit een concertzaal zien rennen voor hun leven. De diva had dan nog wel als leuke verrassing geeist dat de deuren van de zaal enkel open mochten tussen de nummers door, wat een zeer gewild tijdsgat van circa 10 seconden opleverde. Toch een beetje de Guantanomo-bay van Roadburn, zo'n grote zaal met Diamanda Galás.
- Pentagram : Bobby Liebling stond gedurende het hele optreden met tussenpauzes van circa 2 minuten aan zijn ballen te hijsen, dan wel zijn tong of in de rondte, of bijna in het oor van een van zijn gitaristen te steken. Toch een beetje de Kim Holland onder de niet-zo-gerijpte metalfrontmannen. Wel een setlist vol klassiekers, dat dan weer wel. Maar ja, dat heb je met Kim Holland ook.

[innuendo]

Ghehe, ik heb juist genoten van Pentagram. Misschien wel beter dan toen ze vijf jaar geleden op Roadburn stonden. Jammer dat ik het eerste kwartier gemist heb. Even een greep uit de plus- en minpunten:

Plus:
- beregezellig! Hoe vaker ik naar Roadburn ga, hoe meer mensen ik er blijk te kennen. Vorig jaar veel lol gehad met Finnen, dit jaar was de IJslandse delegatie erg aanwezig. Erg toffe gasten. Ik merk alleen wel dat ik langzaamaan de senior begin te worden ipv een broekie.
- Bang! Over senioren gesproken, deze oudjes hebben twee puike optredens weggegeven. Alleen al vanwege het spelplezier een feest om te zien. De muziek is natuurlijk ook erg tof en het interview waarvan ik verwachtte dat die 20 minuten zou duren, heb ik nog een beetje weten te beperken tot 50. Die gasten waren zo blij en dankbaar, dat ik er zelf ook met veel plezier aan terugdenk.
-Eetstandjes: Zelfde als Ernst. Veel beter geregeld en mooi gevarieerd. Ben alleen nog wel een paar keer naar de appie gelopen, maar op het terrein zelf was voor het eerst ook echt goed te eten.
-Death Alley: Wat Kees zegt over Dool, heb ik met Death Alley. Een geweldige band met internationale allure. Het dak ging eraf! (Dool vond ik trouwens ook erg tof)
-Blood Ceremony: Het bandje dat ik inmiddels al een jaar of 6 volg. Was om te beginnen weer prettig bijkletsen en uiteindelijk mogen concluderen dat ze als band echt gegroeid zijn. De show was ijzersterk en het nieuwe album neigt daar ook toe.

Min:
-drukte: zelfde kritiek als Ernst. Vroeger kwam je de kleine zaaltjes nog wel binnen als je er een paar minuten voor aanvang was. Ditmaal stond je met een beetje pech in een flinke rij. Zelfs voor Cul de Sac, wat eigenlijk waanzin is.
-Programmering: Merk dat ik er wel van baal dat Walter steeds minder (brulloze) stoner en spacerock programmeert. Tot voor kort leek het er op dat er een mooie balans zou zijn, maar dit jaar sloeg dat echt door naar extreme muziek. Ook veel 'legendes' gezien waar ik ernstige vraagtekens bij had. In die zin ook opvallend veel slechte shows gezien.
-Diamanda Galas: Zo slecht dat het fascinerend was. Lennert gaat dit ook interessant vinden. Mocht er een stream van opduiken, let dan goed op of er iemand schaterlacht tussen de nummers door. Dat was ik namelijk.
-De fooienpot van Neurosis. Om je kapot te schamen, echt de meest kansloze actie ooit op Roadburn. Ook de manier waarop de band de ruimte in de merchzaal opeiste, verdient geen schoonheidsprijs.
-Galley Beggar: keek hier echt naar uit, maar de band deed er niets aan om een vonk over te laten springen.
- Weinig speelenthousiasme. Misschien begin ik een brombeer te worden, maar veel shows waren sober en routineus. Alsof het geen eer meer is om op Roadburn te staan. Vroeger werd Walter te pas en te onpas bedankt op het podium. Dit jaar nog maar zelden. Niet dat het moet hoor, maar er was iets aan de hand.

[number_17]

Ik was er voor de vierde keer en hoewel het weer heel vet was voelde het wat aan als het begin van het einde.
De extra 1000 kaarten per dag stond me vrij snel tegen, overal rijen en het van zaal naar zaal hoppen was niet echt meer mogelijk soms.
Voor de show van CUlt of Luna zei ik nog tegen een vriend van mij dat de extra grote zaal nu na de verbouwing wel wat leeg zou gaan aanvoelen..nou we kwamen bijna niet binnen.

Afgelopen jaren was het vrij normaal dat bijna alle bands Walter deden bedanken wanneer ze het podium op kwamen. Het was geen must maar het gebeurde echt heel veel (luister de talloze live at roadburn albums maar eens terug). Nu heb ik het 1 of 2 keer gehoord. Kan natuurlijk toeval zijn maar er leek wat aan de sfeer te ontbreken. Qua merch was het ook soms wat vaag, ik koop graag de eerder genoemde live at roadburn albums maar ik kon ze dit jaar niet vinden. Ik weet dat Walter en Jurgen uit elkaar zijn maar dit had ik niet verwacht. De art van Becky die overal hing was echt geniaal, op Facebook lag ik dat ze ook posters aan het signeren was, toen ik er naar vroeg bij de stands bleek het enkel om de Roadburn poster te gaan, al die andere posters waren niet te koop. Erg jammer als je de dagen voor Roadburn al lekker gemaakt bent via de Facebook pagina en per mail..

Ik kreeg een beetje het idee dat het allemaal niet meer zo hoefde op het festival. Dat er op de automatische piloot nog een hoop goed ging en dat de bands zelf natuurlijk een hoop goed maakte maar dat verder de vonk weg was.

Natuurlijk wel echt hard genoten van de vele shows..Amenra, Astrosoniq, Mantra Machine, Dr Space, We'reWolves, Dead to a Dying World..en nog veel meer.

[Ernst]

Ja, dat gevoel bekroop mij ook. Ik vind dat eeuwig bedanken van Walter wel wat overdreven zo nu en dan, hoor.

Maar goed, met 1000 extra kaarten die verkocht zijn, roept het wel de vraag op of dat het festival zoveel duurder is geworden, dan wel de organisatie meer marge pakt. Dat mag natuurlijk, maar ik weet niet zo zeker of dat het in het belang van bezoekers is, dat het festival zo gegroeid is.

Ik hoop wel dat er enkele live at Roadburn edities komen van deze jaargang. Was Jurgen voorheen verantwoordelijk voor die platen? Dat maakte het festival zo gaaf, dat je nog eens terug kon luisteren naar die super optredens. Het zou erg zonde zijn wanneer dat element verdwijnt.

[number_17]

@Ernst: Hier van meer info over het vertrek van Jurgen:
http://www.roadburn.com/2016/01/jurgen- ... -ventures/

Volgens mij deed hij alle streams en live albums. Ik heb hier en dat wat opname apparatuur zien staan, of het ook uitgebracht gaat worden weer ik niet.

Die prijsverhoging in combinatie met 100 extra kaarten riep bij mij ook al vragen op. de 013 zal ongetwijfeld een stuk duurder geworden zijn na de verbouwing en de Extase kwam daar nu ook nog bij. Maar 1000 extra kaarten keer de prijs van een drie dagen kaart is behoorlijk wat geld. Of de headliners waren dit jaar duurder dan andere jaren? Ik heb het idee dat de ego's van Neurosis behoorlijk wat kosten en die hadden nogal wat shows.

[innuendo]

Ik heb die live at roadburn-releases wel gezien hoor. Waren er, zoals gewoonlijk, een stuk of tien verschillende. Ze hingen aan de muur, direct rechts als je die grote zaal van de V39 binnenkwam.

[Wessel]

Volgend jaar ga ik er eens serieus werk van maken, ik wil het na alle jubelende en jaloersmakende posts en verhalen van vrienden zeker eens ervaren!

[Terzij de Horde]

Als band die is opgenomen: alles is opgenomen, behalve de Cul de Sac. Als bands het goedkeuren komt een groot deel ervan als het goed is op de Luisterpaal, de uitzonderlijke shows zullen mettertijd wel via Burning World uitkomen, mits band en labels eruit komen.

[number_17]

Ik heb die live at roadburn-releases wel gezien hoor. Waren er, zoals gewoonlijk, een stuk of tien verschillende. Ze hingen aan de muur, direct rechts als je die grote zaal van de V39 binnenkwam.

Daar hingen geen nieuwe releases bij en het aanbod was veel kleiner dan afgelopen jaren. Normaal stond er ook een bak met al die releases, nu kon ik alleen de test pressings terug vinden.
Ik hoop dat het er volgend jaar weer meer zijn.

De albums die er hingen zijn wel echte de moeite waard trouwens, Papir en the Pater Moons sessions zijn top.

[innuendo]

Jawel hoor. Soms duurt het wat langer voordat een show op vinyl verschijnt. Die van Sula Bassana is pas een half jaar uit geloof ik. Goed, geen bak vol, maar het is heel normaal dat er iets van tien verschillend live at roadburn albums te koop zijn.

[Ernst]

Ik hoop dat ze live platen uitbrengen van Green Carnation, AmenRa en Neurosis (tweede show).