Bericht
door Stoeptegel » zo jul 28, 2019 6:29 pm
Gisteren weer naar Steenwijk geweest. Uiteraard was alles bij hetzelfde gebleven want verandering daar is men niet zo van.
Lelijk festivalshirt, vriendelijke vrijwilligers, heel erg lelijke mensen (zeker niet iedereen, maar wat een gedrochten lopen daar ook rond) en de godganse dag herrie.
Heerlijk koud kraanwater (attractie van de dag!).
We waren op tijd vertrokken uit Enschede omdat Jungle rot belachelijk vroeg op het speelschema stond.
Als 5e op de bill en dan al om 12:40 uur voor een schamele 25 minuten spelen..... Niet ok.
Hun optreden was solide. De mid-tempo death hakte er lekker in.
Daarvoor Vendetta fm van een afstandje gade geslagen en Ultra violence wat beter gevolgd. De vlotte thrash ging er goed in.
Teethgrinder in zijn geheel gekeken, best aardig maar de zang was niet echt iets waar ik warm van word. Maar door de aanhoudende zonneschijn lukte dat sowieso al wel.
Vervolgens op het station bij Perron 3 een broodje en koud drinken genomen. Aansluitend zijn we naar de ingang van het theater gegaan om daar in de schaduw te zitten maar wel de muziek konden horen. Want schaduw op de parkeerplaats is er eigenlijk niet.
Natuurlijk waren de christenen tegenover het terrein ook weer aanwezig en een man van die groep sprak ook ons aan.
Ik heb de man zijn verhaal laten doen (ingestudeerd verhaal over dat God liefde is en meer bla-bla-bla). Dhr overhandigde mij een folder en wilde voor me bidden.
Dat was voor mij het moment om het gesprek (nou ja, monoloog) af te ronden.
Op het moment dat we wegliepen werden we aangesproken door de frontman (Dave) van Jungle rot (want 1 van mijn metgezellen droeg een t-shirt van zijn band).
Dus een gesprek met deze professionele imker gehad (deze man was een redelijke spraakwaterval en vertelde niet alleen over zijn eigen leven maar stelde ook aan ons de vraag wat onze professie is) Een andere metgezel gaf aan dat we 'speciaal' zo vroeg kwamen voor het optreden van zijn band.
Dave was daar zelf ook niet tevreden over en heeft ook contact met de Stonehenge organisatie gehad of dat niet anders kon, Kennelijk niet.
De bands tot 18:00 uur niet heel bewust gekeken, maar wel even de ogen uitgekeken bij Nader sadek.
De podiumaankleding bestond uit takken. Vastgeplakt aan microfoonstandaards enzo. En de zanger liep met een masker (lange slierten opgedroogde zeewier ofzo, daar leek het op) het podium op. Hij had het kennelijk nog niet heet genoeg.
18:00 uur Nembrionic; aan alles te merken dat het amateurs zijn met een redelijke, vaderlandse geschiedenis. Maar van een strakke band is geen sprake.
Memoriam dan! Maar op het podium hangt de backdrop van Graceless? Juist. Geen Memoriam. Vluchtproblemen. Jammer de bammer.
Altar; het kwam niet op mij over, in tegenstelling tot vorig jaar Pitfest. Aan de band lag het niet.
Extreme noise terror; ook al vluchtproblemen. Dus maar 2 man van hen, maar dan alszijnde Desecration.
Oningestudeerd maar het had zijn charme.
Aborted begon met een soundcheck die niet heel soepel verliep maar de band is wel professioneel genoeg om niet spullen te gooien.
Daar kan Cattle decapitation nog wat leren (Stonehenge vorig jaar).
Wel een behoorlijk overtuigend optreden ondanks dat de lage tonen niet helemaal goed uit de verf kwamen.
Over niet goed uit de verf komen; Abbath.
Nog niet supergoed op elkaar ingespeeld. Volgend jaar in Nijmegen nieuwe ronde, nieuwe kansen.
En ze liepen ook nog 25 minuten uit......
Morbid angel. Pardon. I am Morbid. Ik wilde gaan nadat ik 1 nummer van Domination had gehoord. Of 'God of emptiness'.
Na 6 of 7 nummers nog niet en mijn medegezellen wilden wel naar huis. En op het moment dat we net buiten de hekken waren werd ''Eyes to see, ears to hear' gespeeld.
Dus lopend naar de auto nog een beetje meegegrunt. Moet ook gebeuren.
Kortom; prima dagje.
Geen.