Thrash / Speed Metal XIII

[Kriestof]

zal het allemaal checken
dankjewel

[Kriestof]

destruction heeft nieuw nummer:

[Jeroen]

Hoewel ik de unieke riffstijl van Mike nog steeds mis, vind ik dit wel weer een vet nummer. Riffje tijdens en na de eerste solo doet ook wel aan Mike denken. Bespeur ik ook wat death metal trouwens?

[bakvet]

Nieuwe plaat van Kerry King in de gym. Prima achtergrondmuziek. Ritmisch sterk, heavy, goede zang en prima nummers, dat het af en toe aan ouder werk doet herinneren is alleen maar een plus.

[bakvet]

The Legacy is de enige plaat van Testament die er toe doet.

[Jeroen]

En met een remaster ga je die plaat echt geen wezenlijk ander geluid geven, zoals Chuck stelt.

Verder klinkklare onzin, jouw post :p vind ik.

[bakvet]

En met een remaster ga je die plaat echt geen wezenlijk ander geluid geven, zoals Chuck stelt.

Verder klinkklare onzin, jouw post :p vind ik.

Ik zet hem een beetje scherp aan, dan krijgen we altijd wel wat reacties nietwaar ? Maar ik kan zelf niks met Testament.

[Jeroen]

Ja, maar Omen - Hammer Damage

Nee, gekheid. Zo zitten er hier wel meer. Ik vind Testament geweldig. Misschien in zekere zin wel de referentiethrashband. De nullijn. Vrij toegankelijke songs, een zanger die zowel woest als melodieus kan zingen en genoeg spektakel op het fretboard. Eric Peterson is een ondergewaardeerde riffkeizer die perfect weet wat een nummer wel en vooral niet nodig heeft. Al vind ik een plaat als Practice What You Preach ook niet echt super hoor. Die drie platen Metallica-kopieerdrift vind ik de minste uit hun carrière (al heb ik dan wel weer een zwak voor enkele krakers van Souls Of Black en het geniale Electric Crown van The Ritual). En Demonic zet ik ook zelden op. Maar de rest? Zeker. De laatste (Titans Of Creation) heb ik grijsgedraaid.

[bakvet]

Ja, maar Omen - Hammer Damage

Elke keer als iemand een grapje maakt over Hammer Damage zet ik het album op om me er van te vergewissen dat ik niet maar wat lul, en elke keer als ik het album luister ben ik weer net zo overtuigd als de eerste keer dat ik het hoorde! Dit album is voor mij gemaakt.

[bakvet]

Titans Of Creation, ik hoor wel dat het niet slecht is, maar het doet me niet zoveel. En ik stoor me aan de stem en zanglijnen van Chick Billy: misschien is dat voor mij de belangrijkste barrière om de muziek van Testament vaker op te zetten.

[dako]

het fretboard

Dit is echt kaliber 'gilstokje'.

[Jeroen]

Met als verschil dat fretboard geen synoniem is, maar een onderdeel van de gitaar.

[Joris]

Nieuwe plaat van Kerry King in de gym. Prima achtergrondmuziek. Ritmisch sterk, heavy, goede zang en prima nummers, dat het af en toe aan ouder werk doet herinneren is alleen maar een plus.

Goede zang? Ik vind het zonde dat iemand met zo’n goede, vette stem zo eentonig en als Araya klinkt.
Had hem gewoon laten zingen zoals hij bij death angel doet en het geheel had nog een stuk beter geklonken.

[Jeroen]

Zo zingt ie de laatste platen ook bij Death Angel..

[Kriestof]

een van de meer belovende crossover thrash acts die nu aan het opkomen izjn
pest control!



energiek zoals deze muziek behoort te zijn, en vrouwelijke vocalen is ook weer wat anders

[Kriestof]

nieuwe Testament single



meer van het zelfde, maar Testament is een van de weinige bands waarvan ik dat niet erg vind

klinkt lekker, gitaarwerk is altijd vermakelijk en chuck zingt nog goed en afwisselend

[Jeroen]

Ik draai 'em net. Vet nummer. Superlekkere drive. Blastbeats zijn ook leuk. Hoor duidelijk de invloed van Dragonlord, het meloblack-project van Eric Peterson.

[KoenM]

Gave thematiek en tekst! Verder kwalitatieve Testament.

[Jeroen]

Ik gooi deze er hier ook nog een keer in. Ook een vet nummer. Erg benieuwd naar de nieuwe cd.

[Joris]

nieuwe Testament single



meer van het zelfde, maar Testament is een van de weinige bands waarvan ik dat niet erg vind

klinkt lekker, gitaarwerk is altijd vermakelijk en chuck zingt nog goed en afwisselend

Goed begin qua teasers voor het nieuwe album.
Het vliegt wel alle kanten op, lijkt het bij eerste luisterbeurt. Lijken net twee of drie verschillende nummers waaruit ze stukken bij elkaar hebben geplakt.

[HighKing]

Te gek! Ook een onderwerp waar ik vrolijk van wordt na het zien van Ai albumcovers door enkele grote bands! Geen heel diepgaande tekst maar het maar duidelijk zijn hoe de mannen van Testament erin staan.

[Kriestof]

nu met videoclip



heb alvast zin in hun concert binnenkort, zowaar met destruction en obituary in het voorprogramma!

[Joris]

Antwerpen en utrecht beiden al uitverkocht.

[Kriestof]

heb al drie maanden geleden een kaartje gekocht voor antwerpen

lang geleden dat ik Testament in een zaal heb gezien ipv op festival
dus wel zin in

[Kriestof]

tweede single van Testament

[Archaïsch]

Sinds een jaar of twee kan thrash en speed metal, en zelfs sommige heavy metal, mij een stuk beter bekoren. Wel voornamelijk nieuwere/jongere bands met een vuige jaren'80-vibe. De jaren 1990 - 2020 slaan voornamelijk zaad dood. Dying Victim is mijn grootleverancier.

[Jeroen]

Lijkt wel AI, zo weinig fantasie. Energie is er wel, maar de songs niet.

Dan liever de jaren 90 met allereerst progthrash en de hoogtijdagen van de technothrash en later het experimentele werk. Met de groovy platen van Overkill, Flotsam And Jetsam en Testament heb ik ook weinig problemen.

Die hele revival is geinig, maar de hoeveelheid songs die blijven hangen, is bedroevend. Die bandjes klinken bijna allemaal hetzelfde.

[Archaïsch]

Progthrash is een contradictio in termimis. Gedrochtjes als (in) de nieuwe Jurassic Park. Vuig, simpel en old school het is.

[Jeroen]

Ik vind ze vooral erg digitaal en overgeproduceerd klinken. Vlak en eenvormig. Dat vuige is eraf gepoetst.

Dan pak ik liever een album van Razor of Sodom. Net zo simpel en vuig (niet zozeer heavy metal) maar tegelijkertijd goed doordacht en dodelijk effectief

[Archaïsch]

Violent Restitution is geweldig, maar een Cycle Of Contempt is echt verschrikkelijk. Overgeproduceerd, saaie nummers, lachwekkende teksten.

[bakvet]

Krenten in de pap vinden is bij dit soort nieuwe meuk niet eenvoudig.
Het klinkt allemaal afgezaagd en inspiratieloos.
In 1989 werden al volop dertien-in-een-dozijn platen gemaakt.
Het worden er alleen maar meer.

Bijvoorbeeld: Feel the Pain van Amulance was in 1989 al een afgezaagde plaat;
wordt nu bijkans gezien als een verloren klassieker,
maar dat is enkel omdat hij positief afsteekt tegen alle moderne meuk.



En als ik nu al die standaardplaten hoor denk ik altijd aan Engraved In Stone van Commandment uit 1987,
wat eigenlijk de blauwdruk is voor al die DIY standaardplaten,
met als groot verschil dat dit een te gekke plaat is.



En ondertussen laten Helstar zien wie de baas zijn!

[Jeroen]

Haha, Feel The Pain vind ik echt geniaal. Daar spatten energie, venijn en het vakmanschap vanaf. Wat is die plaat ongelooflijk vet. De democompilatie is trouwens nog beter. Dat zagende gitaargeluid alleen al. Niet te versmaden. Kreeg destijds prima recensies.

Veel beter dan Commandment, ook niet onaardig trouwens.

Ik snap jou soms echt niet als ik zie welke platen jij bejubelt en afkraakt. Mag natuurlijk.

[bakvet]

Haha, Feel The Pain vind ik echt geniaal. Daar spatten energie, venijn en het vakmanschap vanaf. Wat is die plaat ongelooflijk vet. De democompilatie is trouwens nog beter. Dat zagende gitaargeluid alleen al. Niet te versmaden. Kreeg destijds prima recensies.

Veel beter dan Commandment, ook niet onaardig trouwens.

Ik snap jou soms echt niet als ik zie welke platen jij bejubelt en afkraakt. Mag natuurlijk.

Smaken verschillen en van wat ik begrijp valt en staat alles met wat je op je 14e luisterde. "Weet u nog wat u op uw 14e luisterde?"

Feel the Pain is best een aardige plaat hoor, en ik heb hem vroeger veel geluisterd, maar ik heb het altijd een tweederangs plaat gevonden. Vind de zanger ook niet zo goed en zijn zanglijnen ook niet. Heeft wel een lekker ruig geluid. Ik luisterde in die tijd ook veel Omen en Helstar en Jag Panzer, en dan is deze plaat gewoon een maatje kleiner.

Engraved in Stone begrijp ik wel van dat niet iedereen het kan waarderen, vandaar ook mijn vergelijking met de moderne gezichtsloze heavy- en speedmetal platen van tegenwoordig. Ik luisterde deze plaat veel tijdens nachtelijke studie-uren en werd altijd gegrepen door zijn unieke karakter, mystieke sfeer en de snerpende gitaarsolo's met dat hele kenmerkende geluid.

[Jeroen]

Maar Seventh Son? Shark Attack? Holocaust?

Louter prijsnummers. De zang is heerlijk rauw. Ken je The Rage Within & The Aftermath? Die democompilatie is nog een pak beter. Zelfs de productie is beter. Maar ja, New Renaissance.

In 89 was ik 2 of 3. Dus daar ligt het niet aan. Amulance vind ik niet minder dan Omen.

[bakvet]

Net op de fiets naar kantoor Feel the Pain geluisterd. Het is wat mij betreft niet meer dan een 7. Er zitten hele gave momenten in, met lekkere galopperende ritmes, en dan kakt het weer in. En de zanger heeft geweldige uithalen en vervolgens weer saaie melodieën of matige zang. Wat stijl betreft deed het met net een paar keer denken aan Slauter Xstroyes, alleen valt bij die band alles precies goed en is het allemaal wat progressiever.

Ik was tiener in de 90's, dus leerde alle muziek uit de jaren 80 ook pas kennen achteraf. Was er toen ook niet bij. Ik ben wel al vanaf mijn 16e een solitaire metalhead, dus ik moest al mijn ontdekkingen zelf doen of tips uit magazines halen. Ik had geen maatje met wie ik Feel the Pain samen luisterde zodat ik de plaat anders kon beleven of meer kon waarderen. Het verklaart misschien mijn soms afwijkende smaak, omdat ik mijn smaak nooit toetste aan een ander. En de metalheads in de 90's hadden überhaupt geen interesse in US power metal, althans niet mijn leeftijdsgenoten.

[Jeroen]

Dat geldt voor mij precies zo, denk ik. Metal was en is vooral mijn eigen ontdekkingsreis ondanks dit forum en een handvol hechte contacten die ook metal luisteren.

Vast gewoon een smaakding. Zo ken ik ook mensen die de band Killen geniaal vinden. Als iets matig is.. (wat mij betreft dan)

[Kriestof]

net nieuwe coroner album geluisterd tijdens hardlopen
eerste luisterbeurt was positief

toch wel de thrash verrassing van het jaar


tweede single: