De oude Darkthrone heeft dat ook, ja. Beherit is ook simplistich, Black Crucifixion ook. Toch onderscheiden deze bands zich van Judas Iscariot omdat het sfeer heeft, hetgeen bij Judas Iscariot duidelijk ontbreekt. Akhenaten produceert met zijn strot vreemd gewauwel, leuk voor even, om strontziek van te worden na het een paar keer luisteren van een album. Je hoort op elk album weer dezelfde riffs, veel te vaak herhaald, uitgezogen, uitgeplozen en uitgemolken. Gezien het grote aanbod aan Black Metal-bands moet een band er gewoon uitspringen. Zarathustra om het stevige Thrash-geluid, Blut Aus Nord om het hypnotiserende en meeslepende, Ad Hominem door de ijzersterke riffs en Leviathan door de intensiviteit, bijvoorbeeld. Judas Iscariot bezig geen enkel facet wat mij het als 'goed' zou doen bestempelen. Bij muziek wegen de contra's nou eenmaal zwaarder dan de pro's.Samoht Slegov schreef:Wat ik dan persoonlijk goed vind aan Judas Iscariot is de simpelheid en effectiviteit van de muziek. Bovendien spreken zijn riffs me ook erg aan. De zang vind ik ook erg typerend voor JI en ook erg gaaf. Akhenaten heeft in ieder geval een heel eigen geluid gegeven aan JI en dat is tegenwoordig ook wel belangrijk denk ik. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen het simplistische kutzooi vinden maar is bij de oude Darkthrone (het TH album bijv.) dat ook niet?
@Rob: Volgens mij is Midnight Frost de opnieuw uitgebrachte demo uit '92 en dat kan je dus niet echt als zijn laatste volwaardige release beschouwen.
Oh, geinig, dat wist ik niet. Als dat een heruitgave is, wil ik niet weten hoe het origineel klinkt overigens.