Facebreaker was de band die de tweede dag van Neurotic mocht opstarten. Old-school death die mijn aandacht niet langer dan twee nummers kon vasthouden.
Severe Torture is op één of andere manier nooit echt helemaal mijn band geweest. Gisteren vond ik echter wel ff lekker en allesbehalve vervelend.
Aborted beluister ik thuis eigenlijk zelden of nooit, maar live knalt het echter altijd het podium af. Zo ook deze keer, en het was wederom fantastisch. De twee nummers die ik meekreeg van
Salt the Woundsmaakten absoluut naar meer, lekker brute zooi.
Vanaf nu was het grinden geblazen :
Mumakil en
The Inevitable End deden dat in de Batcave, die toch wat te klein bleek voor deze bands. Het was echter beiden wel errug gaaf. Mumakil wat meer recht-toe-recht-aan en TIE was wat "moeilijker", maar het stond beiden als een huis.
Hier tussendoor liet
Brutal Truth de grote zaal een grind-poepie ruiken. Waanzinnig optreden !!!
Entombed heb ik al vaak gezien en gisteren hoorde tot de betere keren. Las trouwens dat de zanger later die avond de 013 nog uitgeflikkerd is ....

Dronken boer ...
Rotten Sound heerst !! Eén van de beste grindcorebands ter wereld.
Behemoth overtuigde gisteren ook weer volledig, zoals altijd. Alleen vind ik het wel tijd worden voor nieuw materiaal. Want ik heb deze show nu al wel weer erg vaak gezien. Hoe geniaal het ook is, want dat is het : laat daarover geen twijfel bestaan.
Na nog een klein stukje
Gadget, dat verdomd goed klonk, moest ik alweer weg om de trein te halen...
Om vervolgens zo'n hele dikke twee uur later pas thuis te zijn. Wat een klerezooi, zeg .... Bussen ipv treinen.
Maar das een heel ander verhaal, feit is dat NDF dit jaar toch ook weer een heel leuk feestje was. Stuk rustiger dan vorig jaar (al was het zaterdag veel drukker dan vrijdag), maar dat mocht de pret niet drukken.