Toen ik het eerste nummer hoorde was ik behoorlijk teleurgesteld..
misschien was ik de genialiteit van Angels of Distress gewend, ik weet het niet.
Ondertussen toch maar wat vaker opgezet dat album en ik ben er nog steeds niet helemaal over uit.. het klinkt lekker, dromerige keyboardlijnen zoals ik wel gewend was van shape of despair, maar toch vind ik dat er iets mist, alsof ze inspiratie tekort hadden, of misschien wel verdriet tekort

.
Het klinkt als goede melodieuze funeraldoom, maar in vergelijking met Angels of Distress is dit een blije, geliktere variant.