Eindejaarslijst 2024

[MadTinus]

Over enkele weken staat bij iedereen (die Spotify gebruikt) de Spotify Wrapped weer klaar, dus we kunnen ook voorzichtig onze eindejaarslijsten gaan samenstellen. Er zit nog wel wat aan te komen (Opeth, Mörk Gryning zo uit mijn hoofd), maar langzaam begint het zich bij mij al wel een beetje uit te kristalliseren. De nummer 1 staat al heel lang eigenlijk wel vast, maar daarna is nog wel een strijd gaande.

1. COUNTING HOURS - The Wishing Tomb

Verdere hoogtepunten:
JERRY CANTRELL - I Want Blood
VOLA - Friend of a Phantom
THE CURE - Songs of a Lost World
THE BLEAK PICTURE - Meaningless
DIIV - Frog in Boiling Water
PET SHOP BOYS - Nonetheless

Albums die mij in meer of mindere mate zijn tegengevallen:
DOOL - The Shape of Fluidity (pakt me totaal niet)
NECROPHOBIC - In the Twilight Grey (derde misser op rij van een van favoriete bands)
IN APHELION - Reaperdawn (misschien moet het kwartje nog vallen, maar vooralsnog pakt het me totaal niet)
GOD DETHRONED - The Judas Paradox (niet slecht, maar ook niet geweldig)
DÖDSRIT - Nocturnal Will (een gevoel van willekeur kan ik niet ontkennen, vorige album greep mij veel meer)
IN VAIN - Solemn (de vorige twee albums vond ik fantastisch, maar ik voel totaal geen prikkel om dit album te draaien)
DARK TRANQUILLITY - Endtime Signals (niet dat ik er hoge verwachtingen van had, maar ze hebben me niet weten te verrassen)
GATECREEPER - Dark Superstition (ik vind het debuut nog steeds mega-vet, de releases daarna hebben mij niet weten te overtuigen. Ik had goede hoop voor deze plaat, maar helaas)
BLOOD INCANTATION - Absolute Elsewhere (goed album, maar er was simpelweg andere gave muziek die mijn aandacht opeiste)
HAUNTOLOGIST - Hollow (best tof op eerste gehoor, maar is verder niet blijven hangen)

[dako]

Gelukkig hebben we nog bijna twee maanden. Ik heb nog wel even nodig. Vind het een lastig jaar. Vorig jaar kon ik met moeite een top 15 samenstellen omdat het aanbod te groot was, dit jaar vond ik vooral de eerste helft een drama. Is de laatste maanden zeker goed gekomen, maar over het algemeen vind ik het minder dan afgelopen jaar. De top10 zal vooral uit magere 7's gaan bestaan denk ik.

Tussenstand:
Mega Colossos
Savaged
Travaler
Bruce
Hands Of Goro
Mick Mars
Judas Priest
Savage Oath
Ronnie Romero
Tower Hill
Riot V
Asomvel
Portrait
Cloven Hoof
Triumpher
Blood Incantation

Verder moet ik Demon, Vulture, Dool, Dokken, Thornbridge, Bildtstar, Warlord, Blitzkroeg, Satan, Metal Church en Flotsam & Jetsam nog wat beter luisteren.

Niet boeiend:
Saxon
Blaze
Powerwolf
Dream Evil

[Jeroen]

NECROPHOBIC - In the Twilight Grey (derde misser op rij van een van favoriete bands)

Band is toch goed bezig? Lekker melodieus, heavy en goed geschreven. Je kunt wel merken dat ze een bepaalde formule gevonden hebben, maar die is nog wel effectief.

Ik vind de plaat van Blood Incantation nog steeds geweldig. Denk dat ie wel eens bovenaan mijn lijstje kan eindigen.

[Kriestof]

ik vind het een topjaar persoonlijk...goeie metal, maar ook in andere soorten muziek

zal binnenkort eens nadenken over lijst, maar denk dat Nile bovenaan komt te staan op metalgebied, heb die vorige week ook op lp gekocht en die klinkt GOED
en Darkthrone, ik vind dat echt GEWELDIG, dat is het album dat ik het meest heb gedraaid, voor mij de essentie, een leerkracht en een postbode die in hun kelder en in een vrije tijd Darkthrone zijn en met pure riffs en speelplezier hun ding doen, en ik blijf dat maar luisteren en van genieten...jammer dat veel metalfans hier anders over denken

knocked loose en speed op hardcore punk gebied

ed rush en audio op drum and bass gebied

xenomorph op goa trance gebied

nick cave op popgebied

dat zijn zowat de hoogteputen waar ik spontaan aan denk

[bakvet]

Ik wacht nog op het nieuwe album van Sonja, dat met Loud Arriver (2022) een van de beste platen van de laatste jaren maakte. Veel platen uit 2024 heb ik wel een keer geluisterd, en er zit er vast wel eentje tussen die ik na een paar keren extra luisteren ook goed zal vinden (8/10), maar dat is nu dus nog niet het geval. Mijn reistijd voor werk is met tweederde verminderd door nieuwe baan, dus ik luister veel minder muziek op dagelijkse basis. Veel voldoende albums dit jaar (tot 7.4/10) die niet horen in een eindejaarslijst.

Edit: lijst onder opnieuw ingezet.

[dako]

Ik wacht nog op het nieuwe album van Sonja, dat met Loud Arriver (2022) een van de beste platen van de laatste jaren maakte.

Loud Arriver is grandioos inderdaad. Wat vind je van die nieuwe singel?

[Jesper]

Even zo uit mijn hoofd:

Civerous - Maze Envy
Mitochondrion - Vitriseptome
Deconsekrated - Ascension in the Altar of Condemned
Fulci - Duck Face Killings
Nile - The Underworld Awaits Us All
Laceration - I Erode
Necrot - Lifeless Birth
Brodequin - Harbinger of Woe
Noxis - Violence Inherent in the System
Tzompantli - Beating the Drums of Ancestral Force

Potentieel, maar nog niet vaak genoeg geluisterd:
Cosmic Putrefaction - Emerald Fires Atop the Farewell Mountains
Blood Incantation - Absolute Elsewhere
Akhlys - House of the Black Geminus
Severe Torture - Torn From the Jaws of Death
Molder - Catastrophic Reconfiguration

[bakvet]

Ik wacht nog op het nieuwe album van Sonja, dat met Loud Arriver (2022) een van de beste platen van de laatste jaren maakte.

Loud Arriver is grandioos inderdaad. Wat vind je van die nieuwe singel?

Heel sterk!

[MadTinus]

NECROPHOBIC - In the Twilight Grey (derde misser op rij van een van favoriete bands)

Band is toch goed bezig? Lekker melodieus, heavy en goed geschreven. Je kunt wel merken dat ze een bepaalde formule gevonden hebben, maar die is nog wel effectief.

Ik vind de plaat van Blood Incantation nog steeds geweldig. Denk dat ie wel eens bovenaan mijn lijstje kan eindigen.

Ik zie dat die albums overwegend positief ontvangen worden, maar het boeit mij simpelweg niet. Ik zet het op en het eist mijn aandacht niet op, het blijft niet hangen en ik voel niet de prikkel om het nog een keer op te zetten. Ik wil het goed vinden, maar helaas. Womb of Lilitu was de laatste die me echt wist te overtuigen. Die is wat aan de lange kant, maar de eerste helft van die plaat vind ik geweldig.

[scorpion]

Ik verwacht dat Opeth en Thy Catafalque er nog in kunnen komen maar verder zal dit zo'n beetje het lijstje worden:

1 Alcest- Les Chants de l'Aurore
2 Rotting Christ- Pro Xristou
3 Nile- The Underworld Awaits Us All
4 Borknagar- Fall
5 Blood Incantation- Absolute Elsewhere
6 In Vain- Solemn
7 Wormwood- The Star
8 Orden Ogan- The order of Fear
9 Nothing More- CARNAL
10 Iotunn- Kinship

[MadTinus]

1. Counting Hours - The Wishing Tomb
2. VOLA - Friend of a Phantom
3. The Bleak Picture - Meaningless
4. DIIV - Frog in Boiling Water
5. Pet Shop Boys - Nonetheless
6. Jerry Cantrell - I Want Blood
7. The Cure - Songs of a Lost World
8. Thy Catafalque - XII: A gyönyörű álmok ezután jönnek
9. Tribulation - Sub Rosa in Æternum
10. Blood Incantation - Absolute Elsewhere
11. Opeth - The Last Will and Testament

[Krimhild]

Ik verwacht dat Opeth en Thy Catafalque er nog in kunnen komen maar verder zal dit zo'n beetje het lijstje worden:

1 Alcest- Les Chants de l'Aurore
2 Rotting Christ- Pro Xristou
3 Nile- The Underworld Awaits Us All
4 Borknagar- Fall
5 Blood Incantation- Absolute Elsewhere
6 In Vain- Solemn
7 Wormwood- The Star
8 Orden Ogan- The order of Fear
9 Nothing More- CARNAL
10 Iotunn- Kinship

Heb gemist dat Alcest een nieuwe heeft! Hulde, dank.

[jeffrey]

Niet veel boeiende platen die regelmatig een rondje draaien geloof ik maar dit is de top van 2024:

The Gates of Slumber- s/t
Castle Rat- Into the Realm
Hillsfar - Flames on the Moonsea
Writhen Hilt - Ancient Sword Cult
Demon Bitch - Master of the Games
High Warden - Astral Iron
Hands of Goro - Hands of Goro

[dako]

Hands Of Goro en Cloven Hoof redden het niet bij jou?

[jeffrey]

Beide platen na de release amper meer beluisterd om er nog iets zinnigs over te kumnen zeggen.

Edit: Cloven Hoof staat nu op. Doet me niet meteen niet heel veel. Zo ff Hands of Goro opzetten.

Edit 2:

High Warden - Astral Warden vergeten.

Eerste nummer Hands of Goro speelt nu. Is een ZZ Top vibe echt aanwezig?

[jeffrey]

Hands Of Goro en Cloven Hoof redden het niet bij jou?

Geen idee hoe ik Hands of Goro zo genegeerd heb. Heerlijk spul.

[dako]

Duidelijk te horen dat de bassis bij Slough Feg vandaan komt ook.

[jeffrey]

Ja zeker. Ik ben er gecharmeerd van. Doet me ook denken aan Züül. Zelfde benadering van True Metal.

[MetalTuupLimburg]

Opeth - The Last Will and Testament
Swallow the Sun - Shining
The Moor - Ombra
Borknagar - Fall
Necrowretch - Swords of Dajjal
In Aphelion - Reaperdawn
The Vision Bleak - Weird Tales
Witherfall - Sounds of the Forgotten
Iotunn - Kinship
Hour of Penance - Devotion

Evergrey - Theories of Emptiness
Devastatiön - Rise of the Dead
In Vain - Solemn
Kerry King - From Hell I Rise
Crypt Sermon - The Stygian Rose
Dark Tranquillity - Endtime Signals
Kristoffer Gildenlöw - Empty
Counting Hours - The Wishing Tomb
Sig:Ar:Tyr - Citadel of Stars
The Crown - Crown of Thorns

[Kriestof]

Het is een top 14 geworden. Aan genre onderscheid doen we hier niet. Muziek zijn allemaal gewoon trillingen.

1. Nile – The Underworld Awaits Us All
Fantastisch album, een van de beste Nile albums ooit. Sfeer, techniek, songwriting,..De vinyl versie oogt ook erg goed en klinkt lekker zwaar. Zonder enige twijfel mijn album van het jaar.

2. Darkthrone – It Beckons Us All
Snap niet dat er zo weinig metalfans zijn die ik ken, die latere Darkthrone zo appreciëren als ik doe. Die riffs, die songs, die sfeer,…geniaal in al zijn eenvoud

3. Knocked Loose – You won’t go before you supposed to
Meest relevante band van 2024. Originele en brute mix van hardcore en metal met dodelijke breakdowns.

4. Necrot – Lifeless Birth
Geweldig simpel death metal album. Draai dit album zo vaak en het verveelt me nooit. Drill The Skull!

5. Audio – Where the chaos lies
Drum and Bass feest album van het jaar. Laat je versterker overuren draaien en benut je speakers compleet. Wat een legende is die man toch.

6. Denzel Curry – Kings Mischieve II
Hip hop album van het jaar. Vooral de deluxe versie met vier extra songs. Denzel kan niet veel verkeerd doen.
7. Marche Funebre – After The Storm
De Belgische doom metal band heeft zich zelf overtroffen. Wat een lekkere plaat. Ook geschikt voor niet doom metal die hards. Probeer het allemaal maar eens uit.

8. My Dying Bride – A Mortal Binding
De band ligt op sterven, maar dit album is als zwanenzang erg puik. En de grunts zijn terug.

9. Kendrick Lamar – GNX
Surprise album dat gewoon weer lekkere hip hop bevat met een kristalheldere productie.

10. Ed Rush – Light of the Void
Het andere goede drum and bass album van het jaar. De legende is terug. Vind de compressie van geluiden erg geslaagd en bruut.

11. Xenomorph – Netherverse
Het dark goa trance album van de laatste jaren. Mark is terug en ik kan het erg smaken.

12. Coffin Storm – Arcana Rising
De epic doom metal van 2024. En ja Fenriz zingt. En ja, dat is geweldig.

13. Speed – Only One Mode
Hardcore punk album van het jaar. Hands down.

14. Nick Cave – Wild Gods
Onze Nick blijft goede albums niet maken. Zijn niet beste albums, maar wel goede albums die nog iets toevoegen.

[bakvet]

4. Necrot – Lifeless Birth
Geweldig simpel death metal album. Draai dit album zo vaak en het verveelt me nooit. Drill The Skull!

Kende het niet. Je hebt geen woord teveel geschreven.

[Kriestof]

necrot is echt fantastisch, kan er alleen in superlatieven over spreken
al hun drie albums zijn absoluut de moeite

[Metalheank]

Lekker album ja. En misschien wel de albumhoes van het jaar! (Lomp, maar erg mooi qua kleuren en compositie)

[KoenM]

1. Blood Incantation - Absolute Elsewhere
2. Dvne - Voidkind
3. Opeth - The Last Will and Testament
4. Chat Pile - Cool World
5. Dool - The Shape of Fluidity
6. The Cure - Songs of a Lost World
7. Evergrey - Theories of Emptiness
8. Cobra the Impaler - Karma Collision
9. Unto Others - Never, Neverland
10. Ulcerate - Cutting the Throat of God

11. VOLA - Friend of a Phantom
12. Alphawhores - I
13. Gatecreeper - Dark Superstition
14. Gaerea - Coma
15. Spectral Wound - Songs of Blood and Mire
16. Anciients - Beyond the Reach of the Sun
17. Chapel of Disease - Echoes of Light
18. Tribulation - Sub Rosa in Aeternum
19. Inter Arma - New Heaven
20. Negative Plane - The Pact

[dako]

1) Demon Bitch - Master Of The Game
2) Hands Of Goro - Hands Of Goro
3) Triumpher - Spirit Invictus
4) Asomvel - Born To Rock n' Roll
5) Cloven Hoof - Heathen Cross
6) Traveler - Prequel To Madness
7) Ecclesia - Ecclesia Militans
8) Vulture - Sentinels
9) Savaged - Night Stealer
10) Portrait - The Host

Verder nog wat albums die het net niet haalden maar wel erg goed zijn (Bruce, Flotsam & Jetsam, Portrait, Blood Incantation), wat anderen die net niet top-waardig waren (Ace Frehley, Mega Colossus, Priest, Riot) en een aantal wat te laat uitkwam om goed te luisteren (War Dogs, FKU, Steel Inferno, Jag Panzer).
Prima jaar wel.

[bakvet]

1) Demon Bitch - Master Of The Game
2) Hands Of Goro - Hands Of Goro
3) Triumpher - Spirit Invictus
4) Asomvel - Born To Rock n' Roll
5) Cloven Hoof - Heathen Cross
6) Traveler - Prequel To Madness
7) Ecclesia - Ecclesia Militans
Vulture - Sentinels
9) Savaged - Night Stealer
10) Tower Hill - Death Stalker

Verder nog wat albums die het net niet haalden maar wel erg goed zijn (Bruce, Flotsam & Jetsam, Portrait, Blood Incantation), wat anderen die net niet top-waardig waren (Ace Frehley, Mega Colossus, Priest, Riot) en een aantal wat te laat uitkwam om goed te luisteren (War Dogs, FKU, Steel Inferno, Jag Panzer).
Prima jaar wel.

Demon Bitch op 1!
Nr. 10 is uit 2023 zie ik ik. Klinkt wel goed op het eerste gehoor.
Heeft Jag Panzer een nieuw album uitgebracht?

[dako]

Oh crap, 2023, je hebt gelijk. Dan Portrait maar op plek 10, extra leuk album omdat ik de potentie altijd wel hoorde, maar erop afknapte omdat de King Diamond-invloeden er echt te dik bovenop lagen. Nu hebben ze eindelijk een eigen geluid te pakken.

[Jeroen]

Jag Panzer is ook 2023.

[dako]

JP-album wat ik linkte was uit 2004, zelfs.
Ooit een keer per ongeluk in de lijst van 2024 gesleept en nooit verwijderd.

Laat maar.

[Jeroen]

JP-album wat ik linkte was uit 2004, zelfs.
Ooit een keer per ongeluk in de lijst van 2024 gesleept en nooit verwijderd.

Laat maar.

Tot slot: je wilt toch niet zeggen dat je Casting The Stones slecht vindt? Die is top. Anders legt Metalheank je het nog wel een keer uit

[dako]

Ik moet hem dus nog wat vaker luisteren, maar ben er tot nu toe totaal niet positief over nee. Kom er tzt in het JP-topic wel op terug.

[Lennert]

Iotunn op 1, Triumpher op 2... ik weet het voor de rest echt niet.

[dako]

Traveler was jij ook enthousiast over toch?
Kan me niet voorstellen dat er voor jou niks meer dan die twee platen bijzit dit jaar.

[Lennert]

Oh, ik heb een hoop goeds gehoord, maar ik kan het niet goed in volgorde zetten.

[MadTinus]

Ik heb mijn lijst een beetje herschikt en voorzien van (uitgebreide) toelichting.

1. Counting Hours - The Wishing Tomb (10/10) (Fin, melodieuze doom/death)
Als groot fan van het Finse Rapture, was ik zeer teleurgesteld dat die band geen vervolg kreeg na drie geweldige albums. Hoe blij was ik om te horen dat de band een soort-van doorstart kreeg, in de vorm van Counting Hours. Vanaf het moment dat ik de eerste tonen van hun debuut-demo hoorde, was ik verkocht. Hun geluid resoneerde keihard met mij. De melodieën, de sfeer, de vocalen, allemaal 'just right' en 'straight in the feels'. De prachtige, intens droevige gitaar-harmonieën vormen het hart van hun sound en er wordt zeer gul mee gestrooid. Volwaardig debuut "The Will" was mijn album van het jaar 2020. De verwachtingen voor de opvolger waren dan ook zeer hooggespannen. Eind 2023 werd eerste single "Timeless Ones" vrijgegeven en ook die ging direct voor mijn hart. Eind februari verscheen "The Wishing Tomb" dan eindelijk. Het label was ook nog eens zo lief om alle pre-orders zeer tijdig te verschepen waardoor ik het album al een week voor de officiële release in mijn smachtende armen kon sluiten. Op de dag van ontvangst heb ik het album direct twee of drie keer beluisterd. Niet alle nummers grepen me direct, maar zoals met veel echte parels werpen herhaalde luisterbeurten hun vruchten af en groeiden ook die nummers uit tot ware juwelen. Nu, na maanden van zeer veelvuldig luisteren, is het album vanaf de eerste tonen van het prachtige intro "Unsung, Forlorn" tot de laatste wegstervende seconden van afsluiter "This Well of Failures" puur genieten geblazen. Nu is het hopen dat deze band wordt opgepikt door een groter label zodat volgende releases de aandacht gaan krijgen die ze verdienen.

2. VOLA - Friend of a Phantom (9/10) (Den/Zwe, progressive djent pop metal)
Voorganger Witness betekende voor mij de echte ontdekking van VOLA. De band was mij al verschillende keren aangeraden, maar de eerdere platen wisten me niet écht te grijpen. Witness wel! En nu was daar de opvolger. Er klonk wat skepsis voor de release, de grootste kritiek was dat de band zich niet in dezelfde mate had ontwikkeld als bij de vorige albums: het was vooral meer van hetzelfde. De singles hadden mij ook nog niet enorm gegrepen, maar ik heb ze bewust ook niet heel vaak beluisterd. Hetzelfde gold voor de eerste twee luisterbeurten: mwah.. Na het album een week met rust gelaten te hebben, zette ik het weer eens op. Toen gebeurde er toch wel iets.. En na herhaalde luisterbeurten gebeurde het toch, de nummers begonnen zich zonder uitzondering in mijn hoofd te nestelen. De band toont zich wederom meester in wat ze doen, enorme catchy hooks, ijzersterke melodieën, breaks, arrangementen en details (drums en elektronica!), alles draagt bij! Als het zó goed is uitgevoerd, waarom zou je dan nog zeuren over 'ontwikkeling' en 'progressie'? Is dat nog relevant? If it ain't broken, don't fix it.

3. The Bleak Picture - Meaningless (8,5/10) (Fin, dark heavy melodic doom/death)
Finland en Doom gaan goed samen, dat bewijst ook The Bleak Picture. Een nieuw duo bestaande uit muzikanten die zich al een tijdje in de Underground bewegen (Autumnfall, Fall of the Leafe). In 2021 verscheen een EP met 4 nummers getiteld "Songs of Longing" die destijds aan mij voorbij is gegaan. Omdat het label- en landgenoten van Counting Hours zijn, besloot ik de eerste single van het full-length debuut "Meaningless" eens uit te proberen, en verrek, dat beviel mij wel. Laaggestemde gitaren die aan funeral doom grenzende riffs produceren en een diepe wanhopige grunt, maar deze worden afgewisseld met mooie galmende tokkels en cleane vocalen. Deze variatie werkt uitstekend en de heren weten er een prachtige, duistere en melancholische sfeer mee neer te zetten. Het heeft een album opgeleverd dat moeiteloos van begin tot einde boeit. Met terugwerkende kracht heb ik ook de eerder genoemde debuut EP ontdekt. Deze kan zich qua niveau moeiteloos meten met het album en is misschien nog wel iets pakkender.

4. Thy Catafalque - XII: A gyönyörű álmok ezután jönnek (8,5/10) (Hon, folk, black, progressive metal)
Wow, wat een ontdekking! Ik ben helemaal niet zo van de folk/pagan metal (en Thy Catafalque dient ook zeker niet gezien te worden als genregenoten van Ensiferum en Heidevolk en aanverwanten), maar de manier waarop Thy Catafalque deze (folk) invloeden verwerkt, kan mij zeer bekoren. Ik dacht altijd dat Thy Catafalque een deathcore band was oid (misschien door verwarring met Thy Art Is Murder), maar de hoes van de nieuwe plaat en de review op Angrymetalguy maakten mij nieuwsgierig. En daarmee ontdekte ik toch zomaar een album dat een top-5 notering in mijn jaarlijst heeft weten af te dwingen. De muziek is zeer afwisselend en veelzijdig. Het openingsnummer begint met een melodieuze riff die volgens Angrymetalguy aan New Order doet denken. Het is een zeer pakkend en vlot nummmer dat inderdaad wel wat new-wave gevoelens oproept. Bandleider Tamás Kátai (tevens het enige vaste bandlid) maakt op het album gebruik van een keur aan musici en vocalisten. Met name de vocalen vallen op, er wordt op zeer hoog niveau en met grote overtuiging gezongen en dat werkt. Daarnaast is het vaak erg pakkend, er staan verschillende nummers op het album waarmee de band op Eurovisie hoge ogen zou gooien.

5. Pet Shop Boys - Nonetheless (8/10) (Eng, synth pop)
Pet Shop Boys was samen met A-ha de eerste band waar ik 'fan' van was. Het vroege werk uit tweede helft jaren 80 (Please/Disco/Actually/Introspective) vond en vind ik nog steeds fantastisch. Nieuw werk kon mij al die jaren daarna nooit echt overtuigen. Begin dit jaar verscheen er weer een nieuw album en ik besloot het uit plichtsbesef en loyaliteit een keertje te beluisteren (zoals altijd). Wis en waarachtig, daar hoorde ik voorwaar toch een bevlogen Pet Shop Boys die een echt replay-waardig album met vrijwel uitsluitend goede nummers hebben weten te fabriceren. Wat fijn! Dit heeft mij eind juni doen besluiten om last-minute ook hun concert in de Afas Live te bezoeken en wat een feest was dat! Natuurlijk bestond de set voornamelijk uit oude klassiekers, maar stiekem pasten de nummers van het nieuwe album daar prima tussen en het publiek, mijzelf incluis, sloot ook die nummers met liefde in de armen.

6. DIIV - Frog in Boiling Water (8/10) (VS, shoegaze, grunge)
Enkele jaren terug ontdekte ik deze band via de playlist van het TV-programma Nachtdieren (met Raven van Dorst). Het nummer "Skin Game" kwam daarin voorbij en dat pakte mij. De combinatie van een aan grunge verwant geluid en shoegaze sferen werkte uitstekend op hun derde album "Deceiver" (2019). Begin dit jaar verscheen het nieuwe album "Frog in Boiling Water". De singles lieten een iets minder heavy geluid horen dan op Deceiver. Er staat weer een aantal prachtige nummers op (Raining on Your Pillow, Everyone Out, Soul-net, titelnummer), maar het heeft het sterkere en consistentere Deceiver niet weten te overtreffen. Desondanks zeer genietbaar.

7. Jerry Cantrell - I Want Blood (8/10) (VS, rock/grunge)
Zijn vorige album "Brighten" was mijn favoriete album van 2021. De combinatie van gevoel en spelplezier werkte fantastisch en ik kon er geen genoeg van krijgen. Het optreden in de Melkweg in juli 2022 was ook fantastisch. Het spreekt voor zich dat ik hoopte op een evenzo geweldige opvolger. Het is een prima album geworden, wat heavier en energieker dan Brighten, maar waar Brighten mij van de eerste tot de laatste seconde in zijn greep hield, is dat bij I Want Blood minder het geval.

8. The Cure - Songs of a Lost World (8/10) (Eng, new wave, post punk)
Nog eentje waar ik geen rekening mee had gehouden. Een band die een grote invloed is op veel van mijn favorieten, maar die zelf nooit echt een favoriet is geweest, maar waar ik wel altijd sympathiek en nieuwsgierig tegenover heb gestaan. Dus, toen verscheen er ineens een nieuwe single van The Cure, eens luisteren... Huh?! Wow! wat een mooi, lang sfeervol nummer! De opvolgende single was al net zo sterk en zie daar, heb ik zomaar een album van The Cure gekocht!

9. Mörk Gryning - Fasornas Tid (8/10) (Zwe, melodieuze black metal)
Op de valreep, toen ieders Spotify Wrapped al was samengesteld en er op veel plekken al met jaarlijsten werd gegooid, verscheen daar op vrijdag de 13e december nog een gloednieuw album van Mörk Gryning. Het 'comeback' album "Hinsides Vrede" uit 2020 was prima, maar de magie was redelijk snel uitgewerkt. Hoe zit het dan met de nieuwe? Dat is 11 dagen na de release nog niet te zeggen, maar de luisterbeurten tot nu toe laten mij een sterk album horen waarop genoeg te beleven valt. Qua stijl sluit het naadloos aan op de voorganger, maar met een iets betere productie. De tijd moet leren hoe het met de houdbaarheid van dit album zit.

10. Tribulation - Sub Rosa in Æternum (7,5/10) (Zwe, occult, gothic rock/metal)
Ik werd fan van Tribulation met hun geweldige debuut "The Horror" (2008). Van de snelle agressieve death/thrash/black van toen is vrijwel niets meer terug te horen in hun huidige sound. Op het nieuwe album is het gotiek met een occult sausje dat de klok slaat. Dat wordt verpakt in pakkende songs met catchy hooks die makkelijk in het gehoor liggen. De invloeden van The Devil's Blood zijn hier en daar ook duidelijk waarneembaar. Een prima album.

11. Blood Incantation - Absolute Elsewhere (7,5/10) (VS, psychedelic cosmic progressive death metal)
Dit album is de definitieve doorbraak van Blood Incantation, zelfs in OOR staat het album in de jaarlijsten van verschillende redacteurs en prijkt het op plek 10 in de samengestelde jaarlijst (boven grote namen als Nick Cave). Dat dit album golven maakt, is een understatement. Persoonlijk vind ik het sterk, maar het kruipt niet onder mijn huid en andere albums winnen het simpelweg als het gaat om het opeisen van mijn aandacht en kostbare luistertijd.

12. Opeth - The Last Will and Testament (7,5/10) (Zwe, progressive death metal)
Beetje een zelfde verhaal voor mij als Blood Incantation, ik hoor en onderken de kwaliteit en het is sowieso het eerste Opeth album sinds Watershed waar ik weer een zekere mate van belangstelling voor heb en enthousiast over ben, maar het kruipt (nog) niet echt onder mijn huid. Wat ik wel hoor is een enorme bevlogenheid en het geluid is werkelijk fantastisch.

13. Eefje de Visser - Heimwee (geen cijfer) (NL, eclectische pop (?))
Een (sf)eervolle vermelding. Ik vind haar een fascinerende en zeer eigenzinnige artiest die me, zonder dat ik haar muziek helemaal grijsdraai, toch enorm weet te boeien.

Albums die er om verschillende redenen niet aan te pas zijn gekomen, wel beluisterd, maar vielen tegen of legden het af tegen sterkere concurrenten:

In Vain - Solemn
Dool - The Shape of Fluidity
Akhlys - House of the Black Geminus
God Dethroned - The Judas Paradox
Gatecreeper - Dark Superstition
Kanonenfieber - Die Urkatastrophe
In Aphelion - Reaperdawn
VLTIMAS - Epic
Hauntologist - Hollow
Dödsrit - Nocturnal Will
Necrophobic - In the Twilight Grey
Spectral Voice - Sparagmos
Spectral Wound - Songs of Blood & Mire
Nile - The Underworld Awaits Us All

En dan zijn er ook nog albums waar ik wel nieuwsgierig naar ben, maar waar ik simpelweg nog niet aan toe ben gekomen zoals:

Chat Pile
Dvne
Thou

[Jeroen]

Eefje de Visser. Best aardige dreampop, maar wat is zij slecht te verstaan.

Was de nieuwe PSB nog aanleiding om ook wat andere latere platen te beluisteren? Ik vind Yes en Electric bijvoorbeeld ook prima cd's.

[MadTinus]

Eefje de Visser. Best aardige dreampop, maar wat is zij slecht te verstaan.

Was de nieuwe PSB nog aanleiding om ook wat andere latere platen te beluisteren? Ik vind Yes en Electric bijvoorbeeld ook prima cd's.

Hmm, die onverstaanbaarheid was me nog niet opgevallen. Ik heb haar live gezien in Paradiso twee jaar geleden en dat was erg gaaf.

Ja, ik heb zeker wat andere oude albums beluisterd, o.a. de voorganger Hotspot, die vond ik ook best vermakelijk. Super heb ik ook beluisterd, op dit moment kan ik me niet zo goed herinneren hoe die beviel. Ik zal ook Yes en Electric nog eens checken.

[KoenM]

1. Blood Incantation - Absolute Elsewhere
2. Dvne - Voidkind
3. Opeth - The Last Will and Testament
4. Chat Pile - Cool World
5. Dool - The Shape of Fluidity
6. The Cure - Songs of a Lost World
7. Evergrey - Theories of Emptiness
8. Cobra the Impaler - Karma Collision
9. Unto Others - Never, Neverland
10. Ulcerate - Cutting the Throat of God

11. VOLA - Friend of a Phantom
12. Alphawhores - I
13. Gatecreeper - Dark Superstition
14. Gaerea - Coma
15. Spectral Wound - Songs of Blood and Mire
16. Anciients - Beyond the Reach of the Sun
17. Chapel of Disease - Echoes of Light
18. Tribulation - Sub Rosa in Aeternum
19. Inter Arma - New Heaven
20. Negative Plane - The Pact

Iemand wees me er fijntjes op dat die Negative Plane uit 2022 is. 200 Stab Wounds uitstekende vervanger!

1. Blood Incantation - Absolute Elsewhere
2. Dvne - Voidkind
3. Opeth - The Last Will and Testament
4. Chat Pile - Cool World
5. Dool - The Shape of Fluidity
6. The Cure - Songs of a Lost World
7. Evergrey - Theories of Emptiness
8. Cobra the Impaler - Karma Collision
9. Unto Others - Never, Neverland
10. Ulcerate - Cutting the Throat of God

11. VOLA - Friend of a Phantom
12. Alphawhores - I
13. Gatecreeper - Dark Superstition
14. Gaerea - Coma
15. Spectral Wound - Songs of Blood and Mire
16. Anciients - Beyond the Reach of the Sun
17. Chapel of Disease - Echoes of Light
18. Tribulation - Sub Rosa in Aeternum
19. Inter Arma - New Heaven
20. 200 Stab Wounds - Manual Manic Procedures

[XnegativeX]

1. Pallbearer - Mind burns alive
2. Opeth - The last will and testament
3. 40 watt sun - Little weight
4. Klone - The unseen
5. Blood incantation - Absolute elsewhere
6. Rezn - Burden
7. Deinonychus - Fatalist
8. Kingcrow - Hopium
9. Nile - The underworld awaits us all
10. Doedsmaghird - Omniverse conciousness

11. Severe torture - Torn from the jaws of death
12. Sear bliss - Heavenly down
13. Múr - Múr
14. Weather systems - Ocean without a shore
15. Caligula's horse - Charcoal grace
16. Mother of millions - magna mater
17. Coldborn - The unwritten pages of death
18. Better lovers - Highly irresponsible
19. Rendezvous point - Dream chaser
20. Gaerea - Coma

21. Chat pile - Cool world
22. Vola - Friend of a phantom
23. Luciferian rites - Oath of midnight ashes
24. Mutiilation - Black metal cult
25. Octoploid - Beyond the aeons

[Jeroen]

Jij dacht: ik post maar eens iets?

[XnegativeX]

Ik post mijn jaarlijst altijd.

[arjans]

1. Gaerea-Coma
2. The Cure-Songs of a Lost World
3. Blood Incantation-Absolute Elsewhere
4. Opeth- The Last Will and Testament
5. Dvne-Voidkind
6. Panzerfaust- The Suns of Perdition Chapter IV: To Shadow Zion
7. Gatecreeper-Dark Superstition
8. Spectral Wound- Songs of Blood and Mire
9. Pallbearer- Mind Burns Alive
10. Dool- The Shape of Fluidity
11. Ulcerate-Cutting the Throat of God
12. Coilguns- Odd Love
13. Chat Pile-Cool World
14. Asgrauw-Oorsprong
15. Alcest- Les.Chants de l'Aurore

[bakvet]

9/10
Scald - Ancient Doom Metal (RU doom)
> Epische doom metal uit Rusland. Een sfeervolle groeiplaat. De nieuwe zanger is geweldig.
Ulcerate - Cutting the Throat of God (NZ death metal)
> Kende de band alleen van naam tot iemand op dit forum schreef hoe goed het album was. Nieuwsgierig opgezet en meteen volledig gegrepen door de complexe en mysterieuze death metal. Alsof ze een foto van de James Webb-ruimtetelescoop in muziek hebben weten te vangen.
Demon Bitch - Master of the Games (US power metal)
> Het was al een cultband, maar met hun nieuwste album maakten ze het beste US power metal album van het jaar.

8/10
Nile - The Underworld Awaits Us All (USA death metal)
> Ik zette het album op en voordat ik het in de gaten had was het album voorbij. Gevarieerd, muzikaal en heavy.
Brodequin - Harbinger of Woe (USA death metal)
> Geen plaat die harder rost dit jaar, dan deze BRUTAL death metal plaat.
Six Feet Under - Killing for Revenge (USA death metal)
> Ik krijg altijd een grijns van de fundamentele, ritmische death metal met de beestachtige 'zang' van Barnes. Het is goed, omdat het dát is en niks meer dan dat pretendeert te zijn. Je kunt het niet vergelijken met een band als Ulcerate: het is de andere kant van het spectrum.
Hauntologist - Hollow (PL black metal)
> Sfeervolle, moderne black metal plaat. Heb nog niet naar Mgła geluisterd dus kan niet vergelijken.
Blood Incantation - Absolute Elsewhere (USA death metal)
> De vorige albums deden me niet zoveel, maar de goed geproduceerde death metal op dit album was meteen overtuigend, met de sterke Morbid Angel/Incantation/The Chasm invloeden.
Judas Priest - Invincible Shield (GB heavy metal)
> Eerst Firepower en nu dit album, het is uitermate indrukwekkend en Judas Priest laten gewoon iedereen zien wie de Metal Gods zijn. Het is niet allemaal geweldig, maar het is een klasse beter dan vrijwel alle andere heavy metal die is uitgekomen.
The Incantus - The Incantus (AU melodic death metal)
> Zweedse '90s melo-death met wat modernere invloeden en wat Arsis. Misschien nét een 8/10 als ik kritisch ben, maar het album heb ik afgelopen zomer vaak opgezet op Spotify en een album moet goed zijn als ik het vaak (heb) (ge)luister(d).
Unlocked - Bedlamite (NL death metal)
> Death metal zoals Monstrosity en oude Vital Remains, met het basale spul van Master/Speckman. Het is geen meesterwerk, maar het album is bruut en niet te lang, en ik heb het begin van het jaar veel geluisterd en wist vrij snel dat het in mijn eindejaarslijst zou gaan eindigen, want zoals bij The Incantus: vaak luisteren kan alleen als het album goed is (lees: ik het goed vind).
IOTUNN - Kinship (DK progressieve melo-death)
> Genre is lastig, want het is atmospherisch en doom en melodische black-death, maar niet echt heavy. Zou fans van Agalloch kunnen aanspreken. het album is goed, maar lang, op sommige dagen iets te lang en op sommige dagen precies goed.
Necrot - Lifeless Birth (US death metal)
> Old-school death metal die liefhebbers van Monstrosity en Luciferion zal aanspreken.

Special mention:
Sunrise Patriot Motion - My Father Took Me Hunting in the Snow (US post-black)
> Het is een ep, vandaar de special mention, maar de muziek op de ep is zo goed als op hun debuut uit 2022.

[dako]

Ik post mijn jaarlijst altijd.

Dit is de eerste keer dat je je jaarlijst posts sinds die van 2020.

[Draconian]

1. Alcest – Les Chants De L’Aurore
2. Dool – The Shape Of Fluidity
3. In Aphelion – Reaperdawn
4. Dödsrit – Nocturnal Will
5. In Vain – Solemn
6. Iotunn – Kinship
7. Nachtmystium – Blight Privilege
8. Ihsahn – Ihsahn
9. Borknagar – Fall
10. Haunted Plasma – I
11. Ulcerate – Cutting The Throne Of God
12. Amiensus – Reclamation: Part I
13. Deicide – Banished By Sin
14. Spectral Wound – Songs Of Blood And Mire
15. Neal Morse – The Restoration – Joseph: Part Two
16. Kaipa – Sommargryningsljüs
17. Aborted – Vault Of Horrors
18. Merrimack – Of Grace And Gravity
19. Evergrey – Theories Of Emptiness
20. Vuur & Zijde – Boezem

Kanshebbers maar nog te weinig beluisterd om definitief oordeel te kunnen geven:

Chat Pile – Cool World
Opeth – The Last Will And Testament
Blood Incantation – The Absolute Elsewhere
Amiensus – Reclamation: Part 2
Sinistro – Vertice

[XnegativeX]

Ik post mijn jaarlijst altijd.

Dit is de eerste keer dat je je jaarlijst posts sinds die van 2020.

Oh.
Nou, wat fijn dat ik eindelijk terug ben dan.

[Spawn999]

Welkom terug Suus!

[innuendo]

Hehe, goed je weer te zien Dennis.

[bakvet]

6 In Vain- Solemn

Ken de band niet, maar sterk album. Luister het nu in de gym. Progressieve melodische death metal.

[Amibor]

01. Opeth - The Last Will And Testament

De nieuwe langverwachte Opeth waarvan iedereen natte slipjes kreeg, want ja, de grunt was terug. Ok, prima, vind ik ook fijn, maar het gaat mij toch vooral om de songwriting, en die is bijzonder sterk. Voor mij is dit album waarlijk progressief (al dan niet een te uitgeholde term inmiddels), en daarmee bedoel ik dat je echt niet weet waar het precies heengaat per track, je wordt continu in het diepe geworpen, en de individuele kunde ligt zo hoog dat ieder basloopje, ieder zangpartijtje en iedere varkensvellenkieteling overdondert. Opeth maakt hier een soort heksenpot van alles wat ze kunnen, en het resultaat smaakt. De combinatie van orgel, fluit en death zorgt voor een sfeer als van een morbide sprookje. Het album luistert bijna weg als een hoorspel, een spannend verhaal waarvan je gekluisterd aan je boxen absoluut geen noot wil missen. Hulde.

02. Dool - The Shape Of Fluidity

Tot Opeth uitkwam was dit zonder meer het album dat bij mij de meeste rondjes draaide, simpelweg om de sterke, stevige songs die bulken van de noodzaak. Raven krast, fluistert, kermt en galmt als een mythisch wezen, bijna bezwerend. De dynamiek is helemaal dik in orde, en je weet bij Dool zeker dat als dan die riff weer komt, het een ontzettende gave is. Hermagorgon is hierin een wapenfeit bij uitstek.

03. Akhlys - House Of The Black Geminus

Mijn eerste reactie op dit album was 'De tering.' Meesters van de naargeestigheid zijn dit. Het album wervelt rond je hoofd als een giftige zwerm buitenaardse insecten. Die slaapverlammingsdemoon gaat voorlopig zelf in ieder geval niet slapen. Een prachtige nachtmerrie. Een eter van tere zielen. Een horrorfilm die je niet wil zien, maar toch kijkt omdat het zo knap gemaakt is. Brr. Maar gaaf.

04. Blood Incantation - Absolute Elsewhere

Veel hype in metalland rond dit album. Lekker boeiend. Als het zo goed is, klopt de hype, mag ook wel eens. De grootse death vol knipogen naar Morbid Angel, Immolation en zelfs The Chasm vloeit naadloos over in trippy ambient waar gek genoeg Tangerine Dream ook nog een duit in het zakje doet. In dit wormgat zweef ik graag.

05. Gaerea - Coma

Bij het eerste gehoor klinkt de opzet van de songs van Gaerea voorspelbaar, maar bij meerdere luistersessies gaat het toch aan je ziel kleven. De intensiteit is overweldigend, het raast zonder concessies door en het emotioneert zelfs. Het gaat van licht naar duisternis als het leven zelf, je wordt van catharsis zo de verdoemenis ingeslingerd. Prachtig album.

06. Aristarchos - Martyr Of Star And Fire

Weer zo'n band in het straatje van Blut aus Nord, Darkspace en Akhlys, maar hopeloos onbekend, en onterecht. Waar je bij Akhlys geen lichtpuntje aantreft, schijnt er hier af en toe een ferme zonnestraal door de gitzwarte wolk, zodat je even op adem kan komen, maar niet voor lang hoor, niet voor lang. Dit is toch een benadering van black metal die ik erg graag hoor.

07. Spectral Voice - Sparagmos

Modder. Spelonk. Moerasmonster. Zomaar wat woorden die bij me opkomen bij deze plaat. Als een poëtische zombie componeert Spectral Voice hier een tocht door onderaardse krochten, tergend, kwellend en strompelend, glijdt af en toe uit over een natte kei om te verzanden in een overdonderend beestige blastsessie. Duister, smerig album met erg sterke doom/death.

08. Oranssi Pazuzu - Muuntautuja

Met dit album ben ik nog lang niet klaar. Het is een trip. Ondoorgrondelijk bijna, maar alleen al de sfeer zorgt voor nr. 8 op mijn lijst. Dit album kan alleen maar groeien, mijn hersens zijn anno 2024 nog niet ontwikkeld genoeg voor wat ik denk te horen. Rare jongens die Finnen. Gelukkig maar.

09. Ihsahn - Ihsahn

Die moet er gewoon in, want alles wat hij maakt zit goed in elkaar. Ja, hij blijft een vakman. Dat hoor je hier wel. Bij tijd en wijle pik ik zelfs een Prometheusje op, en dat voelt vertrouwd. Natuurlijk wordt het nooit meer zo ziedend als voorheen, maar de songstructuur is prachtig opgezet, en het klassieke element is zeer kundig vervlochten met de metal. Prachtig.

10. Ulcerate - Cutting The Throat Of God

Toegegeven, niet zo goed als de voorganger, want dat was het summum van Ulcerate, maar nog steeds is de sfeer onfeilbaar. Niet veel bands kunnen hun technische death het uiterlijk van een overwoekerde kathedraal meegeven. En je hoort de wortels door de fundering kronkelen, o wat kronkelen de wortels.

11. Ævangelist - Perdition Ekstasis Meta
12. Devenial Verdict - Blessing Of Despair
13. Cosmic Putrefaction - Emerald Fires Atop The Farewell Mountains
14. Trelldom - By The Shadows
15. Aborted - Vault Of Horrors
16. Nile - The Underworld Awaits Us all
17. Nocturnus AD - Unicursal
18. Schammasch - The Maldoror Chants: Old Ocean
19. Wormed - Omegon
20. Teeth - The Will Of Hate

Devin Townsend, Ne Obliviscaris en Oceans Of Slumber gooiden voorheen altijd hoge ogen in mijn lijstjes, maar wisten dit jaar niet te klikken, voornamelijk vanwege teveel van hetzelfde, maar gelukkig blijft er dit jaar genoeg over om op te kauwen.