Ildjarn - Hardangervidda Part I & Part II
Ildjarn - Hardangervidda Part I & Part II
Menig Black Metal-fan is reeds bekend met de Noorse eenmansband Ildjarn die naam heeft gekregen met albums als Det Frysende Nordariket en Landscapes. De eerst vijf albums (Det Frysende Nordariket tot Strength And Anger) zijn peilsnelle Black Metal-albums.
Echter heeft meneer Ildjarn (Vidar Vaaer) het daarna over een heel andere boeg gegooid. Het album Hardangervidda I volgde, een prachtig sfeervol album dat niets, maar dan ook niets met Black Metal te maken had. Op de voorgaande Black Metal albums, putte hij al inspiratie uit de natuur, maar dit album was puur gebaseerd op de natuur. Op dit album werkt tevens (ene) Nidhogg mee, een compagnon op sommige van zijn albums. Waaruit blijkt dat dit album puur op de natuur gebaseerd is, zijn de titels.
Het begint met Sunrise, vervolgd door Daybreak. Een aantal nummers volgen, en de release wordt afgesloten door Sunset en het nummer Night.
Stuk voor stuk zijn dit nummers die je aan de natuur doen denken. Het is geen vreemde of duistere Ambient zoals Varg Vikerness dat doet op Daudi Baldrs of Hlidskjalf, nee. Het is puur rustgevend, en heerlijk om des nachts te luisteren.
Alsof dat meesterwerk nog niet genoeg was, heeft hij in dat zelfde jaar nog een EP gereleased (met tevens meneer Nidhogg erop) met wederom materiaal uit 1997. Wederom omdat bij Hardangervidda Part I alle muziek al opgenomen was, in '97. Echter zijn deze twee meesterwerken pas uitgespuwd in 2002. Ondanks de speeltijd van slechts 26 minuten, daar het bij deel één 57 was, is ook deze zeer zeker de moeite waard. Ditmaal is er iets meer variatie in de nummers gebracht, en is het échte rustgevende er een beetje uitgehaald. Absoluut de moeite waard, en zeer zeker mooi.
Wat vindt men hier van deze muziek, die 'weer eens wat anders' is?
Overigens ben ik nog steeds op zoek naar het tweede deel, maar dan origineel! Als iemand tips heeft, gaarne!
Echter heeft meneer Ildjarn (Vidar Vaaer) het daarna over een heel andere boeg gegooid. Het album Hardangervidda I volgde, een prachtig sfeervol album dat niets, maar dan ook niets met Black Metal te maken had. Op de voorgaande Black Metal albums, putte hij al inspiratie uit de natuur, maar dit album was puur gebaseerd op de natuur. Op dit album werkt tevens (ene) Nidhogg mee, een compagnon op sommige van zijn albums. Waaruit blijkt dat dit album puur op de natuur gebaseerd is, zijn de titels.
Het begint met Sunrise, vervolgd door Daybreak. Een aantal nummers volgen, en de release wordt afgesloten door Sunset en het nummer Night.
Stuk voor stuk zijn dit nummers die je aan de natuur doen denken. Het is geen vreemde of duistere Ambient zoals Varg Vikerness dat doet op Daudi Baldrs of Hlidskjalf, nee. Het is puur rustgevend, en heerlijk om des nachts te luisteren.
Alsof dat meesterwerk nog niet genoeg was, heeft hij in dat zelfde jaar nog een EP gereleased (met tevens meneer Nidhogg erop) met wederom materiaal uit 1997. Wederom omdat bij Hardangervidda Part I alle muziek al opgenomen was, in '97. Echter zijn deze twee meesterwerken pas uitgespuwd in 2002. Ondanks de speeltijd van slechts 26 minuten, daar het bij deel één 57 was, is ook deze zeer zeker de moeite waard. Ditmaal is er iets meer variatie in de nummers gebracht, en is het échte rustgevende er een beetje uitgehaald. Absoluut de moeite waard, en zeer zeker mooi.
Wat vindt men hier van deze muziek, die 'weer eens wat anders' is?
Overigens ben ik nog steeds op zoek naar het tweede deel, maar dan origineel! Als iemand tips heeft, gaarne!
[i]Vergeten Legenden[/i]
---
Dood account.
---
Dood account.
- XnegativeX
- Berichten: 15057
- Lid geworden op: vr dec 12, 2003 4:18 pm
- Locatie: Rijssen
- Contacteer:
Ik snap echt niet hoe je er bij komt dat Ildjarn "pijl snelle" black metal heeft gemaakt. Ik heb meerdere cd's van de beste man beluisterd (vraag me alleen niet meer welke) maar ik kom niet verder dan een hypnotiserende bak ruis. Geloof me, ik heb niks tegen een rauwe productie maar die van Ildjarn is gewoon slecht. En Antaeus, Fluisterwoud, Judas Iscariot (hun laatste cd), Krieg, etc. dat zijn bands die er het tempo stevig in houden. Dat tempo heb ik bij Ildjarn nooit gehoord.
I know it’s cold, but I will keep us warm with all the hate I radiate. We’ll be walking hand in hand in hell.
- XnegativeX
- Berichten: 15057
- Lid geworden op: vr dec 12, 2003 4:18 pm
- Locatie: Rijssen
- Contacteer:
Ik vond het qua productie wel meevallen, moet ik zeggen. Wel vreemd dat rond het derde nummer het geluid ineens voor de helft wegvalt, om een paar nummers later weer op vol volume terug te komen. Of dat met opzet of expres gedaan is, weet ik niet. Irritant is het wel.
[i]Vergeten Legenden[/i]
---
Dood account.
---
Dood account.
- XnegativeX
- Berichten: 15057
- Lid geworden op: vr dec 12, 2003 4:18 pm
- Locatie: Rijssen
- Contacteer:
- the true Thorko
- Berichten: 13291
- Lid geworden op: vr mar 05, 2004 12:48 am
- Locatie: l'Hermitage
Oh gaaf, ik ben weer lekker op de hoogte.the true Thorko schreef:Luister ook eens naar Sort Vokter - Folkloric Necro Metal, da's ook met Ildjarn.
Trouwens 'Landscapes' heeft ook niks met BM te maken... dat album is vergelijkbaar met het Hardangervidda tweeluik.
P.S. Ildjarn rost!
Haha.
[i]Vergeten Legenden[/i]
---
Dood account.
---
Dood account.
Ik ken deze cd's alleen van naam, maar gezien ik de afgelopen vakantie nogal wat uurtjes gespendeerd heb op de fantastische hardangervidda ben ik nu toch wel enorm benieuwd naar deze werkjes. Want als de sfeer net zo weer wordt gegeven als de sfeer die daar op de hoogvlakte hangt, dan ben je 100% gegarandeerd in voor een waar juweeltje, lijkt me zo.
Ik ga het uitchecken.
Ik ga het uitchecken.
Gebraut nach dem deutschen reinheitsgebot