Dit was dan ook meteen mijn eerste ervaring met Exciter. Klinkt als Judas Priest en Saxon on speed, al hoor ik ook wat invloeden van landgenoten Triumph er in (niet gek ook met de driemansopzet). De productie is wel echt kut tot op het punt dat ik met alle gemak wil beweren dat ik een grote fan ben van overgeproduceerde Andy Sneap albums dan dit soort ruis. Tegelijkertijd is het allemaal wel lekker energiek en enerverend door zo'n geluid, dat is in ieder geval nog een pluspunt. 
Duidelijk dat dit een van de eerste speed/thrash bands ooit is: je hoort de tempo's uit Deep Purple (Highway Star) en Judas Priest (Exciter), maar dan veel gruiziger en ruiger uitgevoerd. De zang is vrij belabberd, maar geeft iets mee met de muziek dat lekker ongedwongen is. Het is daarnaast niet alsof Hetfield en Mustaine zulke goeie zangers waren op de eerste albums (of latere albums for that matter 

). Exciter doet met in een bepaald opzicht ook heel erg denken aan een ruigere vorm van Spinal Tap, alsof het allemaal een zeer goed uitgevoerde grap is met liefde voor het metal genre. Nu ik er over nadenk, Anvil komt ook een beetje naar voren.
Hier komt wel meteen een probleem voor mij erbij kijken: ik vind het allemaal wat simpel en voel me vooral oud dat ik dat pretentieloze karakter van de muziek niet zo goed meer trek. Ik heb mijn metal het liefste toch serieus en vind deze ongedwongen ros-ros metal vooral 'leuk' maar niet echt goed. Mijn favoriete nummer is daarom ook Black Witch, aangezien dit met zijn Sign Of The Southern Cross achtige sfeer meteen wat meer mystiek aanbrengt in de muziek. Dat wil overigens niet zeggen dat afsluiter Cry Of The Banshee er niet minder gaaf om is, dat nummer rost behoorlijk hard.
Als de resterende albums ook zo klinken zal Exciter niet snel mijn band worden, maar het klinkt zeker niet slecht en heeft momenten van pure gaafheid. Welke albums zijn er misschien meer aan te raden?