Dat weet ik dus niet. Zoals er al staat:
Misschien het idee van binnen dat je naar het 'echte' werk zit te luisteren en niet naar de "ik wil ook Black Metal maken" opvolgers van tegenwoordig die -hoe goed ze kwalitatief ook klinken- toch altijd klonen van het originele kluitje ziekelingen zullen blijven.
Het kan inderdaad nostalgisch zijn. Maar dat doet er niet toe, waar het om draait is dat ik door wat wellicht dat gevoel is vele malen beter wordt meegesleurd in de sfeer van het album. Maar dat hoeft niet altijd. Taake's Nattestid is nog behoorlijk recent, maar die doet dat minstens zo goed. Echter, dat zijn de uitzonderingen.
Er zijn veel (beter gezegd, het leeuwendeel) bands waarvan ik geniet die 'nieuw' zijn, maar weinigen echter weten me het soort gevoel te geven dat ik bij de klassieke bands krijg. Craft is voor zover ik ervan gehoord heb een prima band, en speeltechnisch gezien waarschijnlijk even goed als de bands waar ik het over heb, maar over de gehele linie is het gevoel dat je er van krijgt anders, in negatieve zin. En de grootte van dat verschil variëert van band tot band. Er zijn dus ook bands (ik noemde Taake al) die het even goed voor mekaar krijgen, maar die zijn redelijk spaarzaam.
Ik denk dat meer mensen er zo over denken, wat ook de reden zal zijn dat deze stoffige albums tegenwoordig nog steeds tot de top gerekend worden. Niet alleen omdat ze destijds heel goed waren, maar ook omdat ze meesters in het neerzetten van sfeer waren, en die sfeer niet uit die platen weggesijpeld is en nog altijd even sterk.
Hêhêh, vishandel Berekoek.